Job’s Reply
1Job replied,
2“Listen carefully to what I’m saying.
Let that be the comfort you people give me.
3Put up with me while I speak.
After I’ve spoken, you can make fun of me!
4“I’m not arguing with mere human beings.
So why shouldn’t I be angry and uneasy?
5Look at me and be shocked.
Put your hand over your mouth and stop talking!
6When I think about these things, I’m terrified.
My whole body trembles.
7Why do sinful people keep on living?
The older they grow, the richer they get.
8They see their children grow up around them.
They watch their family grow larger.
9Their homes are safe.
They don’t have to be afraid.
God isn’t punishing them.
10Every time their bulls mate, their cows become pregnant.
And the calves don’t die before they are born.
11Sinful people send their children out like a flock of lambs.
Their little ones dance around.
12They sing to the music of tambourines and lyres.
They have a good time while flutes are being played.
13Those who are evil spend their years living well.
They go down to their graves in peace.
14But they say to God, ‘Leave us alone!
We don’t want to know how you want us to live.
15Who is the Mighty One? Why should we serve him?
What would we get if we prayed to him?’
16But they aren’t in control of their own success.
So I don’t pay any attention to their plans.
17“How often are their lamps blown out?
How often does trouble come on them?
How often does God punish them when he’s angry?
18How often are they like straw blowing in the wind?
How often are they like tumbleweeds swept away by a storm?
19People say, ‘God stores up the punishment of evil people for their children.’
But let God punish the evil people themselves.
Then they’ll learn a lesson from it.
20Let their own eyes see how they are destroyed.
Let them drink the wine of the Mighty One’s anger.
21What do they care about the families they leave behind?
What do they care about them
when their lives come to an end?
22“Can anyone teach God anything?
After all, he judges even the angels in heaven.
23Some people die while they are still very strong.
They are completely secure. They have an easy life.
24They are well fed.
Their bodies are healthy.
25Others die while their spirits are bitter.
They’ve never enjoyed anything good.
26Side by side they lie in the dust of death.
The worms in their graves cover all of them.
27“I know exactly what you people are thinking.
I know you are planning to do bad things to me.
28You are saying to yourselves,
‘Where is the great man’s house now?
Where are the tents where his evil family lived?’
29Haven’t you ever asked questions of those who travel?
Haven’t you paid any attention to their stories?
30They’ll tell you that sinful people
are spared from the day of trouble.
They’ll say that those people
are saved from the day when God will judge.
31Who speaks against them for the way they act?
Who pays them back for what they’ve done?
32Their bodies will be carried to their graves.
Guards will watch over their tombs.
33The soil in the valley will be pleasant
to those who have died.
Many people will walk along behind their bodies.
Many others will walk in front of them.
34“So how can you comfort me with your speeches?
They don’t make any sense at all.
Your answers are nothing but lies!”
Ang Tubag ni Job
1Unya mitubag si Job, 2“Pamatia ninyo akog maayo aron inyo akong malipay. 3Pamati kamo samtang nagsulti ako, ug pagkahuman nako ug sulti, tamaya ninyo ako kon buot ninyo. 4Ang akong reklamo dili batok sa tawo kondili batok sa Dios. Mao kini ang rason nganong mubo akog pasensya. 5Tan-awa ra gud ninyo ako ug mahingangha kamo21:5 mahingangha kamo: sa literal, makatabon gayod kamo sa inyong baba. sa katingala. 6Kon hunahunaon ko ang mga nangahitabo kanako, magkurog ako sa kahadlok.
7“Nganong padayong nagkinabuhi ang daotan? Nangatigulang pa sila ug nagmauswagon. 8Nakita pa nila ang pagdako sa ilang mga anak ug mga apo. 9Nagapuyo pa sila sa ilang mga balay nga walay katalagman ug walay gikahadlokan. Ug wala sila siloti sa Dios. 10Walay hunong sa pagpanganak ang ilang mga baka, ug dili kini makuhaan. 11Ang ilang mga kabataan sama kadaghan sa mga karnero.21:11 Ang ilang… karnero: o, Gipadula nila ang ilang mga kabataan nga samag mga karnero. Manayaw sila, 12manganta, ug magsadya sa tukar sa tamborin, harpa, ug plawta. 13Nagkinabuhi sila nga mauswagon ug nangamatay nga malinawon. 14Apan nagaingon sila sa Dios, ‘Pasagdi lang kami! Wala kami naninguha nga mahibaloan ang imong mga pamaagi. 15Kinsa ka ba nga gitawag Makagagahom? Nganong angay ka namong alagaron? Ug unsay makuha namo kon moampo kami kanimo?’ 16Apan ang tinuod, ang ilang pag-uswag wala maggikan sa ilang kaugalingon nga paghago. Busa kon unsa may itambag niining daotang mga tawo, dili gayod ako mamati.
17“Talagsa ray mga tawong daotan nga mangamatay. Usahay ra moabot kanila ang kalisod o ang silot nga ginapadala sa Dios tungod sa iyang kasuko. 18Talagsa ra sila abugon nga daw sa dagami o tahop nga gipalid sa makusog nga hangin. 19Nagaingon kamo nga kon dili sila silotan sa Dios, ang ilang mga kabataan mao ang iyang silotan. Apan nagaingon ako nga ang nakasala mao ang angay silotan sa Dios, aron maeksperyensyahan nila 20ug makita mismo nila ang ilang kalaglagan. Pasagdi nga makatilaw sila sa kasuko sa Makagagahom nga Dios. 21Kay kon patay na sila, wala na silay kalibotan sa mangahitabo sa ilang panimalay.
22“Matudloan ba sa tawo ang Dios, nga siya man ang pinakalabaw nga maghukom? 23-24May mga tawo nga nangamatay nga abundansya ug hayahay ang kinabuhi, ug himsog. 25May mga tawo usab nga nangamatay nga pait ug kahimtang, ug wala gayod makatilaw ug kaharuhay sa kinabuhi. 26Apan managsama silang ilubong sa yuta ug kaonon sa mga ulod.
27“Nahibalo ako kon unsay inyong gihunahuna. Nahibalo ako sa inyong plano batok kanako. 28Gisultihan ninyo ako kabahin sa mga tawong adunahan kansang mga pinuy-anan nangahanaw tungod sa ilang kadaotan. 29Apan pangutan-a ang mga nagalabay, ug pamatii ang ilang ginaingon. Kay sultihan nila kamo 30nga ang daotan nga tawo kanunay makalingkawas sa adlaw nga moabot ang katalagman tungod sa kasuko sa Dios. 31Wala gayoy makaako pagbadlong sa tawong daotan. Wala gayoy mobalos sa iyang gihimo. 32Kon ilubong na siya, may magguwardya pa sa iyang lubnganan. 33Daghan ang mohatod kaniya sa paglubong, ug ang yuta maghatag kaniyag kapahulayan.
34“Busa unsaon ninyo ako paglipay sa inyong gipanulti nga walay pulos? Pulos lang mga bakak ang inyong gipanulti.”
