A Message About Moab
1Here is what the Lord says about Moab.
The Lord who rules over all is the God of Israel. He says,
“How terrible it will be for the city of Nebo!
It will be destroyed.
Kiriathaim will be captured.
It will be put to shame.
Its fort will be broken down.
It will be put to shame.
2Moab will not be praised anymore.
In Heshbon people will plan its fall from power.
They will say, ‘Come. Let’s put an end to that nation.’
City of Madmen, you too will be silent.
My sword will hunt you down.
3Cries of sorrow come from Horonaim.
The town is being completely destroyed.
4Moab will be broken.
Her little ones will cry out.
5The people go up the hill to Luhith.
They are weeping bitterly as they go.
Loud cries are heard on the road down to Horonaim.
People cry out because the town is being destroyed.
6People of Moab, run away! Run for your lives!
Become like a lonely bush in the desert.
7You trust in the things you can do.
You trust in your riches.
So you too will be taken away as prisoners.
Your god named Chemosh will be carried away.
So will its priests and officials.
8The one who is going to destroy you
will come against every town.
Not even one of them will escape.
The valley and the high plain
will be destroyed.
The Lord has spoken.
9Sprinkle salt all over Moab.
It will be completely destroyed.
Its towns will be a dry and empty desert.
No one will live in them.
10“May anyone who is lazy when they do the Lord’s work
be under my curse!
May anyone who keeps their sword from killing
be under my curse!
11“Moab has been at peace and rest from its earliest days.
It is like wine that has not been shaken up.
It has not been poured from one jar to another.
Moab’s people have not been taken away from their land.
They are like wine that tastes as it always did.
Its smell has not changed at all.
12But other days are coming,” announces the Lord.
“At that time I will send people who pour wine from pitchers.
They will pour Moab out like wine.
They will empty its pitchers.
They will smash its jars.
13Then Moab’s people will be ashamed of their god named Chemosh.
They will be ashamed just as the people of Israel were
when they trusted in their false god at Bethel.
14“How can you say, ‘We are soldiers.
We are men who are brave in battle’?
15Moab will be destroyed.
Its enemies will march into its towns.
Its finest young men will die in battle,”
announces the King.
His name is the Lord Who Rules Over All.
16“The fall of Moab is near.
Its time of trouble will come quickly.
17All you who live around it, mourn for its people.
Be sad, you who know how famous Moab is.
Say, ‘Its powerful ruler’s scepter is broken!
His glorious scepter is smashed.’
18“Come down from your glorious city, you who live in Dibon.
Come and sit on the thirsty ground.
The one who destroys Moab
will come up and attack you.
Your enemies will destroy your cities
that have high walls around them.
19Stand by the road and watch,
you who live in Aroer.
Ask the men who are running away.
Ask the women who are escaping.
Ask them, ‘What has happened?’
20Moab has been put to shame.
It has been destroyed.
Weep and cry out!
Tell everyone Moab has been destroyed.
Announce it by the Arnon River.
21The high plain has been judged.
So have Holon, Jahzah and Mephaath.
22Dibon, Nebo and Beth Diblathaim have been judged.
23So have Kiriathaim, Beth Gamul and Beth Meon.
24Kerioth and Bozrah have also been judged.
And so have all the towns of Moab, far and near alike.
25Moab’s power is gone.
Its strength is broken,”
announces the Lord.
26“Moab’s people think they are better than I am.
So let their enemies make them drunk.
Let the people get sick and throw up.
Let them roll around in the mess they have made.
Let people laugh at them.
27Moab, you laughed at Israel, didn’t you?
Were Israel’s people caught among robbers?
Is that why you shake your head at them?
Is that why you make fun of them
every time you talk about them?
28Leave your towns,
you who live in Moab.
Go and live among the rocks.
Be like a dove that makes its nest
at the entrance of a cave.
29“We have heard all about Moab’s pride.
We have heard how very proud they are.
They think they are so much better than others.
Their pride reaches deep down inside their hearts.
30I know how rude they are.
But it will not get them anywhere,” announces the Lord.
“Their bragging does not accomplish anything.
31So I weep over Moab.
I cry for all Moab’s people.
I groan for the people of Kir Hareseth.
32I weep for you as Jazer weeps,
you vines of Sibmah.
Your branches used to spread out.
They went all the way down to the Dead Sea.
They reached as far as the sea of Jazer.
The one who destroys your country
has taken away your grapes and ripe fruit.
33Joy has left your orchards.
Gladness is gone from your fields.
I have stopped the flow of juice from your winepresses.
No one stomps on your grapes with shouts of joy.
There are shouts.
But they are not shouts of joy.
34“The sound of their cry rises from Heshbon.
It rises as far as Elealeh and Jahaz.
It rises from Zoar.
It goes all the way to Horonaim and Eglath Shelishiyah.
Even the waters at Nimrim are dried up.
35In Moab people sacrifice offerings on the high places.
They burn incense to their gods.
But I will put an end to those people,”
announces the Lord.
36“Like a flute my heart sings a song of sadness for Moab.
It sings like a flute for the people of Kir Hareseth.
The wealth they had acquired is gone.
37Every head is shaved.
Every beard is cut off.
Every hand is cut.
And every waist is covered with the clothes of sadness.
38Weeping is the only sound in Moab.
It is heard on all its roofs.
It is heard in the market.
I have broken Moab
like a jar that no one wants,”
announces the Lord.
39“How broken Moab is! How the people weep!
They turn away from others
because they are so ashamed.
All those around them laugh at them.
They are shocked at them.”
40The Lord says,
“Look! Nebuchadnezzar is like an eagle diving down.
He is spreading his wings over Moab.
41Kerioth will be captured.
Its forts will be taken.
At that time the hearts of Moab’s soldiers will tremble in fear.
They will be like the heart of a woman having a baby.
42Moab will be destroyed as a nation.
That is because its people thought
they were better than the Lord.
43You people of Moab,”
announces the Lord,
“terror, a pit and a trap are waiting for you.
44Anyone who runs away from the terror
will fall into the pit.
Anyone who climbs out of the pit
will be caught in the trap.
The time is coming
when I will punish Moab,”
announces the Lord.
45“In the shadow of Heshbon
those who are trying to escape stand helpless.
A fire has blazed out from Heshbon.
Flames have come out from Sihon’s city.
It burns the foreheads of Moab’s people.
It burns the skulls of those who brag loudly.
46How terrible it will be for you, Moab!
Those who worship Chemosh are destroyed.
Your sons are being taken to another country.
Your daughters are taken away as prisoners.
47“But in days to come
I will bless Moab with great success again,”
announces the Lord.
This ends the report about how the Lord would judge Moab.
1De Moabieten
Dit is wat de Here van de hemelse legers, de God van Israël, over Moab zegt: ‘De stad Nebo zal in een ruïne veranderen. De stad Kirjataïm en haar versterkingen worden verpletterd en ingenomen. 2-4Het is afgelopen met Moabs roem, want er is een samenzwering tegen gesmeed. In Chesbon zijn plannen gemaakt die tot zijn vernietiging moeten leiden. “Vooruit,” zeggen zij, “wij zullen ervoor zorgen dat dat volk wordt uitgeroeid.” Ook de stad Madmen zal het zwijgen worden opgelegd. En dan zullen de chaos en het oorlogsgeweld zich over Horonaïm storten, want heel Moab wordt vernietigd. Al zijn kinderen schreeuwen het uit. 5De vluchtelingen zullen bitter huilend de heuvels van Luhith beklimmen, terwijl angstkreten opklinken uit de stad beneden hen. 6Vlucht voor uw leven, verberg u in het struikgewas van de woestijn! 7Want u vertrouwde op uw rijkdom en uw eigen prestaties, daarom zult u als balling worden weggevoerd. Uw god Kemos, met al zijn priesters en dienaren, zal worden meegenomen naar verre landen! 8Alle dorpen en steden op de hoogvlakten en in de dalen zullen worden verwoest, want de Here heeft het gezegd. 9Och, had Moab maar vleugels, dan kon het wegvliegen, want zijn steden zullen zonder één levende ziel achterblijven. 10Vervloekt zijn zij die niet doen wat de Here zegt en geen bloed willen vergieten!
11Vanaf zijn ontstaan heeft Moab hier gelegen, rustig, niet gestoord door vijandige invallen. Het lijkt op wijn die niet van het ene vat in het andere is overgegoten en daardoor zijn aroma en smaak heeft behouden. Maar nu zal het in ballingschap worden gestuurd! 12Er komt een tijd,’ heeft de Here gezegd, ‘dat Ik mannen zal sturen die de vaten zullen leeggieten en de kruiken kapot zullen slaan! 13Dan zal het vertrouwen van Moab in zijn god Kemos worden beschaamd, net als het vertrouwen van Israël in zijn kalfgod in Betel. 14Herinnert u zich uw opschepperij nog: “Wij zijn helden, moedige mannen in de strijd.” 15Maar nu staat Moab op het punt te worden vernietigd, zijn beste jongemannen zijn gedoemd te worden afgeslacht,’ zegt de koning, de Here van de hemelse legers.
16‘Rampen zullen Moab nu snel treffen, zijn ondergang is nabij. 17Vrienden van Moab, huil om Moab en troost het! Kijk eens hoe het sterke en roemrijke Moab is vernietigd! 18Kom naar beneden uit uw glorie en ga in het stof zitten, mensen van Dibon, want zij die Moab verwoesten, zullen dat ook met u doen. Al haar versterkte muren zullen worden neergehaald. 19De mensen in Aroër staan langs de weg angstig toe te kijken en vragen de vluchtelingen uit Moab: “Wat is er gebeurd?” 20En die antwoorden: “Moab is totaal verwoest, huil en treur. Vertel aan de oevers van de Arnon dat er van Moab nog slechts een puinhoop over is.” 21Alle steden in het vlakke land zijn eveneens verwoest, want Gods oordeel is ook over hen uitgestort: over Holon, Jasa, Mefaäth, 22Dibon, Nebo, Bet-Diblataïm, 23Kirjataïm, Bet-Gamul, Bet-Meon, 24Kerioth, Bosra en over alle andere steden van Moab, dichtbij en ver weg. 25De kracht van Moab is ten einde, zijn horens zijn afgesneden, zijn armen zijn gebroken,’ zegt de Here.
26‘Laat Moab wankelen als een dronkaard, want het is opstandig geweest tegen de Here. Moab zal in zijn eigen braaksel vallen en door iedereen worden uitgelachen. 27Altijd was Israël het mikpunt van uw spot. U kon nooit eens normaal over haar spreken zonder arrogant het hoofd te schudden, alsof u het had over een op heterdaad betrapte dief. 28O volk van Moab, vlucht uit uw steden en neem uw intrek in de grotten, als duiven die nestelen in de rotskloven. 29Wij hebben allemaal gehoord van de trots van Moab, want die is groot. Wij kennen uw voornaamheid, arrogantie en onvriendelijkheid. 30Ik weet dat het brutaal is,’ heeft de Here gezegd, ‘maar zijn gebral is bluf, zijn hulpeloosheid is groot. 31Ja, daarom rouw Ik om Moab, mijn hart breekt als Ik denk aan de mannen van Kir-Heres. 32O Sibma, rijk aan wijngaarden, Ik huil om u, net als Jazer. Want de verwoester heeft uw ranken afgehakt die tot aan de zee reikten en uw druiven en zomerfruit geoogst. Hij heeft u kaalgeplukt! 33Vreugde en blijdschap zijn uit het vruchtbare Moab verdwenen. Er zit geen wijn meer in de kuipen, niemand perst de druiven meer, er klinken geen vreugdekreten meer. 34Nee, vreselijke kreten van angst en pijn stijgen uit het land op, van Chesbon tot aan Eleale en Jahas, van Soar tot Horonaïm en Eglath-Selisia. Zelfs de vijvers van Nimrim liggen er kurkdroog bij.’ 35Want de Here zegt: ‘Ik heb een einde gemaakt aan Moabs verering van afgoden en aan het verbranden van reukwerk voor hen. 36Droevig als een fluit zingt mijn hart voor Moab en Kir-Heres, want al hun rijkdom is verdwenen. 37Zij scheren hun hoofdhaar en baard uit vertwijfeling af, snijden zich in de handen en dragen rouwkleding. 38Tranen zullen vloeien in elk Moabitisch huis en in de straten, want Ik heb Moab stukgegooid als een oude, onbruikbare pot. 39Wat een verwoesting! Luister eens naar het gejammer! Kijk eens hoe erg Moab zich schaamt! Het is nu een afschrikwekkend voorbeeld en een mikpunt van spot geworden voor zijn buren.
40Een arend cirkelt dreigend boven het land Moab,’ zegt de Here. 41‘Zijn steden zijn gevallen, zijn burchten hebben zich overgegeven. De harten van zijn moedigste strijders beven van angst als die van vrouwen die bevallen. 42Moab zal niet langer als volk voortbestaan, omdat het de Here heeft uitgedaagd. 43Angst, hinderlagen en bedrog zullen uw lot zijn, Moab,’ zegt de Here. 44‘Hij die vlucht, zal in een put vallen en wie zich daaruit weet te bevrijden, zal in een valstrik lopen. Ik zal er voor zorgen dat u daaruit niet ontsnapt, want de tijd van uw veroordeling is aangebroken. 45Zij vluchten naar Chesbon, niet in staat verder te gaan. Maar Chesbon staat in brand, het vuur verteert de stad van Sichon samen met heel Moab en al zijn opstandige inwoners. 46Het zal u slecht vergaan, Moab, het volk van de god Kemos is vernietigd, uw kinderen zijn als slaven weggevoerd. 47Maar in de laatste dagen zal Ik een ommekeer brengen in het lot van Moab,’ zegt de Here.
Hier eindigt de profetie over Moab.
