A Message About Moab
1Here is what the Lord says about Moab.
The Lord who rules over all is the God of Israel. He says,
“How terrible it will be for the city of Nebo!
It will be destroyed.
Kiriathaim will be captured.
It will be put to shame.
Its fort will be broken down.
It will be put to shame.
2Moab will not be praised anymore.
In Heshbon people will plan its fall from power.
They will say, ‘Come. Let’s put an end to that nation.’
City of Madmen, you too will be silent.
My sword will hunt you down.
3Cries of sorrow come from Horonaim.
The town is being completely destroyed.
4Moab will be broken.
Her little ones will cry out.
5The people go up the hill to Luhith.
They are weeping bitterly as they go.
Loud cries are heard on the road down to Horonaim.
People cry out because the town is being destroyed.
6People of Moab, run away! Run for your lives!
Become like a lonely bush in the desert.
7You trust in the things you can do.
You trust in your riches.
So you too will be taken away as prisoners.
Your god named Chemosh will be carried away.
So will its priests and officials.
8The one who is going to destroy you
will come against every town.
Not even one of them will escape.
The valley and the high plain
will be destroyed.
The Lord has spoken.
9Sprinkle salt all over Moab.
It will be completely destroyed.
Its towns will be a dry and empty desert.
No one will live in them.
10“May anyone who is lazy when they do the Lord’s work
be under my curse!
May anyone who keeps their sword from killing
be under my curse!
11“Moab has been at peace and rest from its earliest days.
It is like wine that has not been shaken up.
It has not been poured from one jar to another.
Moab’s people have not been taken away from their land.
They are like wine that tastes as it always did.
Its smell has not changed at all.
12But other days are coming,” announces the Lord.
“At that time I will send people who pour wine from pitchers.
They will pour Moab out like wine.
They will empty its pitchers.
They will smash its jars.
13Then Moab’s people will be ashamed of their god named Chemosh.
They will be ashamed just as the people of Israel were
when they trusted in their false god at Bethel.
14“How can you say, ‘We are soldiers.
We are men who are brave in battle’?
15Moab will be destroyed.
Its enemies will march into its towns.
Its finest young men will die in battle,”
announces the King.
His name is the Lord Who Rules Over All.
16“The fall of Moab is near.
Its time of trouble will come quickly.
17All you who live around it, mourn for its people.
Be sad, you who know how famous Moab is.
Say, ‘Its powerful ruler’s scepter is broken!
His glorious scepter is smashed.’
18“Come down from your glorious city, you who live in Dibon.
Come and sit on the thirsty ground.
The one who destroys Moab
will come up and attack you.
Your enemies will destroy your cities
that have high walls around them.
19Stand by the road and watch,
you who live in Aroer.
Ask the men who are running away.
Ask the women who are escaping.
Ask them, ‘What has happened?’
20Moab has been put to shame.
It has been destroyed.
Weep and cry out!
Tell everyone Moab has been destroyed.
Announce it by the Arnon River.
21The high plain has been judged.
So have Holon, Jahzah and Mephaath.
22Dibon, Nebo and Beth Diblathaim have been judged.
23So have Kiriathaim, Beth Gamul and Beth Meon.
24Kerioth and Bozrah have also been judged.
And so have all the towns of Moab, far and near alike.
25Moab’s power is gone.
Its strength is broken,”
announces the Lord.
26“Moab’s people think they are better than I am.
So let their enemies make them drunk.
Let the people get sick and throw up.
Let them roll around in the mess they have made.
Let people laugh at them.
27Moab, you laughed at Israel, didn’t you?
Were Israel’s people caught among robbers?
Is that why you shake your head at them?
Is that why you make fun of them
every time you talk about them?
28Leave your towns,
you who live in Moab.
Go and live among the rocks.
Be like a dove that makes its nest
at the entrance of a cave.
29“We have heard all about Moab’s pride.
We have heard how very proud they are.
They think they are so much better than others.
Their pride reaches deep down inside their hearts.
30I know how rude they are.
But it will not get them anywhere,” announces the Lord.
“Their bragging does not accomplish anything.
31So I weep over Moab.
I cry for all Moab’s people.
I groan for the people of Kir Hareseth.
32I weep for you as Jazer weeps,
you vines of Sibmah.
Your branches used to spread out.
They went all the way down to the Dead Sea.
They reached as far as the sea of Jazer.
The one who destroys your country
has taken away your grapes and ripe fruit.
33Joy has left your orchards.
Gladness is gone from your fields.
I have stopped the flow of juice from your winepresses.
No one stomps on your grapes with shouts of joy.
There are shouts.
But they are not shouts of joy.
34“The sound of their cry rises from Heshbon.
It rises as far as Elealeh and Jahaz.
It rises from Zoar.
It goes all the way to Horonaim and Eglath Shelishiyah.
Even the waters at Nimrim are dried up.
35In Moab people sacrifice offerings on the high places.
They burn incense to their gods.
But I will put an end to those people,”
announces the Lord.
36“Like a flute my heart sings a song of sadness for Moab.
It sings like a flute for the people of Kir Hareseth.
The wealth they had acquired is gone.
37Every head is shaved.
Every beard is cut off.
Every hand is cut.
And every waist is covered with the clothes of sadness.
38Weeping is the only sound in Moab.
It is heard on all its roofs.
It is heard in the market.
I have broken Moab
like a jar that no one wants,”
announces the Lord.
39“How broken Moab is! How the people weep!
They turn away from others
because they are so ashamed.
All those around them laugh at them.
They are shocked at them.”
40The Lord says,
“Look! Nebuchadnezzar is like an eagle diving down.
He is spreading his wings over Moab.
41Kerioth will be captured.
Its forts will be taken.
At that time the hearts of Moab’s soldiers will tremble in fear.
They will be like the heart of a woman having a baby.
42Moab will be destroyed as a nation.
That is because its people thought
they were better than the Lord.
43You people of Moab,”
announces the Lord,
“terror, a pit and a trap are waiting for you.
44Anyone who runs away from the terror
will fall into the pit.
Anyone who climbs out of the pit
will be caught in the trap.
The time is coming
when I will punish Moab,”
announces the Lord.
45“In the shadow of Heshbon
those who are trying to escape stand helpless.
A fire has blazed out from Heshbon.
Flames have come out from Sihon’s city.
It burns the foreheads of Moab’s people.
It burns the skulls of those who brag loudly.
46How terrible it will be for you, Moab!
Those who worship Chemosh are destroyed.
Your sons are being taken to another country.
Your daughters are taken away as prisoners.
47“But in days to come
I will bless Moab with great success again,”
announces the Lord.
This ends the report about how the Lord would judge Moab.
Ang Mensahi Parte sa Moab
1Amo ini ang ginsiling sang Ginoo nga Makagagahom, ang Dios sang Israel, parte sa Moab:
“Kaluluoy ang Nebo kay pagalaglagon ini. Mahuy-an kag agawon ang Kiriataim, kag ang iya dalangpan sa mataas nga lugar magakalarumpag. 2Indi na pagdayawon ang Moab. Didto sa Heshbon nagaplano ang kaaway sa paglaglag sang Moab. Nagasiling sila, ‘Dali, laglagon ta ang Moab.’ Ang banwa sang Madmen salakayon man sang mga kaaway kag mangin mamingaw ini. 3Pamatii ninyo ang pagsinggit sa Horonaim tungod sa puwerte nga inaway kag kalaglagan. 4Malaglag gid ang Moab, kag magahinibi ang mga kabataan. 5Ang mga pumuluyo sang Moab magahinibi sing tudo samtang nagapataklad sila sa Luhit kag nagapadulhog sa Horonaim. Huo, mabatian ang ila paghinibi tungod sa kalaglagan.
6“Luwasa ang inyo kaugalingon! Magpalagyo kamo sa kamingawan. 7Kamo nga mga taga-Moab, nagasalig kamo sa inyo abilidad kag manggad, gani bihagon kamo pati ang inyo dios-dios nga si Kemosh kag ang iya sini nga mga pari kag mga opisyal.
8“Magaabot ang manuglaglag sa kada banwa kag wala sing banwa nga makaluwas. Malaglag pati ang mga banwa sa kapatagan kag sa pulopatag sa ibabaw sang bukid. Matabo gid ini, kay ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini. 9May pakpak lang kuntani ang Moab agod makalupad siya palayo,48:9 May pakpak lang… palayo: ukon, Asini ang Moab agod wala sing may magtubo nga mga tanom. kay indi na pag-estaran ang mga banwa sini kag mangin mamingaw na ini. 10Pakamalauton ang tawo nga nagapatumbaya sa paghimo sang buluhaton sang Ginoo kontra sa Moab. Pakamalauton ang tawo nga wala nagapatay sa mga taga-Moab. 11Matawhay ang pagkabuhi sang Moab halin sang una. Wala gid ini mabihag. Pareho ini sa bino nga wala pagtanduga ukon pag-ihuwad halin sa isa ka suludlan pakadto sa isa. Gani ang iya sabor amo gihapon.
12“Pero magaabot ang tion nga magapadala ako sang mga kaaway nga magaula sang Moab halin sa iya suludlan kag magadugmok sini. 13Dayon ikahuya sang Moab ang dios-dios nga si Kemosh, subong nga ginkahuya sang katawhan sang Israel ang ila dios-dios sa Betel. 14Nagapabugal ang mga taga-Moab nga mga maisog ang ila mga soldado sa inaway. 15Pero malaglag gid ang Moab kag ang mga banwa sini. Pamatyon ang pinakamaayo nila nga mga pamatan-on. Ako, ang Ginoo nga Makagagahom nga Hari, ang nagasiling sini.
16“Madali na lang ang kalaglagan sang Moab. 17Magpangasubo kamo, tanan kamo nga kadampig sang Moab!48:17 kadampig sang Moab: ukon, nagaestar sa palibot sang Moab. Magsiling kamo, ‘Tapos na ang Moab! Nabali na ang iya baston, ang baston nga simbolo sang iya pagkagamhanan kag pagkabantog.’
18“Kamo nga mga pumuluyo sang Dibon, magpaubos kamo kag magpungko sa yab-ok, kay ang manuglaglag sang Moab magasalakay man sa inyo kag panggub-on niya ang inyo napaderan nga mga banwa. 19Kamo nga nagaestar sa Aroer, magtindog kamo sa higad sang dalan kag magbantay. Magpamangkot kamo sa mga nakapalagyo kon ano ang natabo. 20Magasabat sila, ‘Nalaglag kag nahuy-an ang Moab. Gani magpangasubo kamo kag maghibi. Isinggit ninyo sa Arnon nga nalaglag ang Moab.’
21“Pagasilutan man ang mga banwa sa pulopatag sa ibabaw sang bukid: ang Holon, Jaza, Mefaat, 22Dibon, Nebo, Bet Diblataim, 23Kiriataim, Bet Gamul, Bet Meon, 24Keriot kag Bozra. Magaabot na ang silot sa tanan nga banwa sang Moab, sa malayo man ukon sa malapit. 25Wala na sing gahom ang Moab, gani maluya na ini subong. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.
26“Hubuga ang Moab, kay nagrebelde siya sa akon. Magaligid siya sa iya kaugalingon nga suka kag mangin kaladlawan siya. 27Kamo nga mga pumuluyo sang Moab, indi bala nga ginyaguta ninyo ang Israel? Ngaa, nadakpan bala siya sa pagpangawat? Ti, ngaa nagalungo-lungo gid kamo sa pagyaguta sa iya? 28Maghalin na kamo sa inyo mga banwa kag mag-estar sa pil-as,48:28 pil-as: ukon, kabatuhan. pareho sa mga pating nga nagapugad sa mga pangpang. 29Puwerte gid kamo ka bugalon. Nabatian ko kon daw ano kamo ka bugalon kag matinaas-taason. 30Ako, ang Ginoo, nakahibalo kon daw ano kamo kahambog, pero wala ini sing pulos. 31Gani magahibi ako para sa Moab kag sa mga taga-Kir Hareset.48:31 Kir Hareset: ukon, Kir Heres. 32Magahibi man ako para sa katawhan sang Sibma, sobra pa sa paghibi ko sa mga taga-Jazer. Sibma, pareho ka sang tanom nga ubas nga ang imo mga sanga naglambot sa tabok sang Patay nga Dagat hasta sa Jazer. Pero karon gin-ubos panguha sang manuglaglag ang imo mga bunga. 33Wala na sing may mabatian nga kinalipay kag kinasadya sa mga uma kag sa mga talamnan sang ubas sa duta sang Moab. Wala na nagailig ang bino sa iya pulugaan. Wala na sing may nagalinas sang ubas nga nagasininggit sa kalipay. May pagsininggit matuod pero indi pagsininggit sa kalipay. 34Ang paghinibi sang mga taga-Heshbon mabatian hasta sa Eleale kag sa Jahaz. Ang paghinibi sang mga taga-Zoar mabatian hasta sa Horonaim kag sa Eglat Shelishiya. Kay bisan ang sapa sang Nimrim nagmala na. 35Pauntaton ko sa Moab atong mga nagahalad sa mga simbahan sa mataas nga mga lugar kag nagasunog sang insenso sa ila mga dios-dios. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.
36“Gani nagapangasubo gid ako para sa Moab kag sa mga taga-Kir Hareset, pareho sang masubo nga sunata sang plawta sa patay. Wala na ang manggad nga ila naangkon. 37Ang tagsa-tagsa nagapakita sang pagpangasubo paagi sa pagpakalbo, pagpamarbas, pagpilas sang ila mga kamot, kag pagsuksok sang sako. 38Nagahinibi ang mga tawo sa atop sang ila mga balay kag sa mga plasa, kay ginlaglag ko ang Moab nga daw sa banga nga ginbuka kay wala na sing may naluyag. 39Daw ano ang pagkalaglag sang Moab! Pamatii ang paghinibi sang iya mga pumuluyo. Nahuy-an gid ang Moab, kag ginayaguta ini kag ginakangil-aran sang tanan nga nasyon sa palibot sini.”
40Nagpadayon pa gid sa pagsiling ang Ginoo, “Tan-awa! Ang kaaway sang Moab pareho sang agila nga nagalupad sa pagdagit sini. 41Maagaw ang mga banwa48:41 mga banwa: ukon, Keriot. kag ang mabakod nga mga kuta sang Moab. Sa sina nga tion ang mga soldado sang Moab makulbaan pareho sang isa ka babayi nga manugbata. 42Malaglag gid ang Moab tungod sa iya pagrebelde sa akon. 43Ang dangatan sang mga taga-Moab amo ang kahadlok, buho, kag siod. 44Ang bisan sin-o nga magpalagyo sa kahadlok mahulog sa buho. Ang bisan sin-o nga magguwa sa buho madakpan gihapon sa siod, kay silutan ko gid ang Moab sa gintalana nga tion. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini. 45Ang makaluluoy nga mga nakapalagyo gusto magpanago sa Heshbon. Pero ining Heshbon nga gin-gamhan anay ni Haring Sihon nagadabadaba sa kalayo. Ginalamon sang kalayo ang mga bukid nga ginapanaguan sang mga taga-Moab nga gusto sang inaway.
46“Kaluluoy gid kamo, mga taga-Moab! Nalaglag kamo nga nagasimba sa dios-dios nga si Kemosh, kag ginbihag ang inyo kabataan. 47Pero sa ulihi ibalik ko ang maayo nga kahimtangan sang Moab. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.” Amo ato ang mensahi parte sa Moab.
