The Lord Promises to Heal His People
1Jeremiah was still being held as a prisoner. He was kept in the courtyard of the guard. Then another message from the Lord came to him. The Lord said, 2“I made the earth. I formed it. And I set it in place. The Lord is my name. 3Call out to me. I will answer you. I will tell you great things you do not know. And unless I do, you wouldn’t be able to find out about them.” 4The Lord is the God of Israel. He speaks about the houses in Jerusalem. He talks about the royal palaces of Judah. The people had torn down many of them. They had used their stones to strengthen the city walls against attack. 5That was during their fight with the armies of Babylon. The Lord says, “The houses will be filled with dead bodies. They will be the bodies of the people I will kill. I will kill them when I am very angry with them. I will hide my face from this city. That’s because its people have committed so many sins.
6“But now I will bring health and healing to Jerusalem. I will heal my people. I will let them enjoy great peace and security. 7I will bring Judah and Israel back from the places where they have been taken. I will build up the nation again. It will be just as it was before. 8I will wash from its people all the sins they have committed against me. And I will forgive all the sins they committed when they turned away from me. 9Then this city will bring me fame, joy, praise and honor. All the nations on earth will hear about the good things I do for this city. They will see the great success and peace I give it. Then they will be filled with wonder. And they will tremble with fear.”
10The Lord says, “You say about this place, ‘It’s a dry and empty desert. It doesn’t have any people or animals in it.’ The towns of Judah and the streets of Jerusalem are now deserted. So they do not have any people or animals living in them. But happy sounds will be heard there once more. 11They will be the sounds of joy and gladness. The voices of brides and grooms will fill the streets. And the voices of those who bring thank offerings to my house will be heard there. They will say,
“ ‘Give thanks to the Lord who rules over all,
because he is good.
His faithful love continues forever.’
That’s because I will bless this land with great success again. It will be as it was before,” says the Lord.
12The Lord who rules over all says, “This place is a desert. It does not have any people or animals in it. But there will again be grasslands near all its towns. Shepherds will rest their flocks there. 13Flocks will again pass under the hands of shepherds as they count their sheep,” says the Lord. “That will be done in the towns of the central hill country. It will be done in the western hills and the Negev Desert. It will be done in the territory of Benjamin. And it will be done in the villages around Jerusalem and in the towns of Judah.
14“The days are coming,” announces the Lord. “At that time I will fulfill my good promise to my people. I made it to the people of Israel and Judah.
15“Here is what I will do in those days and at that time.
I will make a godly Branch grow from David’s royal line.
He will do what is fair and right in the land.
16In those days Judah will be saved.
Jerusalem will live in safety.
And it will be called
The Lord Who Makes Us Right With Himself.”
17The Lord says, “David will always have a son to sit on the throne of Israel. 18The priests, who are Levites, will always have a man to serve me. He will sacrifice burnt offerings. He will burn grain offerings. And he will offer sacrifices.”
19A message from the Lord came to Jeremiah. 20The Lord said, “Could you ever break my covenant with the day? Could you ever break my covenant with the night? Could you ever stop day and night from coming at their appointed times? 21Only then could my covenant with my servant David be broken. Only then could my covenant with the Levites who serve me as priests be broken. Only then would David no longer have someone from his family line to rule on his throne. 22Here is what I will do for my servant David. And here is what I will do for the Levites who serve me. I will make their children after them as many as the stars in the sky. And I will make them as many as the grains of sand on the seashore. It will be impossible to count them.”
23A message from the Lord came to Jeremiah. The Lord said, 24“Haven’t you noticed what these people are saying? They say, ‘The Lord once chose the two kingdoms of Israel and Judah. But now he has turned his back on them.’ So they hate my people. They do not think of them as a nation anymore. 25I say, ‘What if I had not made my covenant with day and night? What if I had not established the laws of heaven and earth? 26Only then would I turn my back on the children of Jacob and my servant David. Only then would I not choose one of David’s sons to rule over the children of Abraham, Isaac and Jacob. But I will bless my people with great success again. I will love them with tender love.’ ”
พระสัญญาว่าจะให้กลับสู่สภาพดี
1ขณะที่เยเรมีย์ยังถูกกักตัวอยู่ที่ลานทหารรักษาพระองค์ พระดำรัสขององค์พระผู้เป็นเจ้ามาถึงเขาเป็นครั้งที่สองว่า 2“องค์พระผู้เป็นเจ้าผู้ทรงสร้างโลก ผู้ทรงกำหนดรูปร่างและทรงสถาปนามันไว้ ผู้ทรงพระนามว่าพระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ 3‘จงร้องเรียกเราและเราจะตอบเจ้า และจะบอกถึงสิ่งที่ยิ่งใหญ่ สิ่งที่เจ้าไม่รู้ และไม่อาจค้นพบได้นั้นแก่เจ้า’ 4ด้วยว่าพระยาห์เวห์ พระเจ้าแห่งอิสราเอลตรัสเกี่ยวกับบ้านเรือนในกรุงนี้และพระราชวังของกษัตริย์ยูดาห์ซึ่งถูกรื้อลงเพื่อใช้ต้านเชิงเทินและดาบ 5ในการต่อสู้กับชาวบาบิโลน33:5 หรือชาวเคลเดียนั้นว่า ‘สถานที่เหล่านี้จะเต็มไปด้วยซากศพของผู้ที่เราประหารด้วยความโกรธและด้วยโทสะของเรา เราจะเบือนหน้าหนีกรุงนี้เพราะความชั่วร้ายทั้งปวงของมัน
6“ ‘อย่างไรก็ตามเราจะนำสุขภาพที่ดีและการบำบัดรักษามายังกรุงนี้ เราจะรักษาประชากรของเรา และจะให้พวกเขาชื่นชมกับสันติสุขและความมั่นคงอย่างล้นเหลือ 7เราจะนำยูดาห์และอิสราเอลกลับมาจากการเป็นเชลย33:7 หรือจะให้ยูดาห์และอิสราเอลกลับสู่สภาพดีดังเดิม และเราจะสร้างพวกเขาขึ้นใหม่ให้เหมือนแต่ก่อน 8เราจะชำระล้างพวกเขาจากบาปทั้งหมดที่พวกเขาได้ทำต่อเรา และให้อภัยบาปทั้งหมดที่พวกเขาได้กบฏต่อเรา 9แล้วกรุงนี้จะนำเกียรติ ความชื่นชมยินดี และคำสรรเสริญมาให้เราต่อหน้ามวลประชาชาติในโลกที่ได้ยินสิ่งดีงามทั้งปวงที่เราทำเพื่อกรุงนี้ พวกเขาจะยำเกรงจนตัวสั่นเมื่อได้เห็นความเจริญรุ่งเรืองและความสงบสุขอันไพบูลย์ซึ่งเราให้แก่กรุงนี้’
10“องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า ‘เจ้ากล่าวถึงสถานที่แห่งนี้ว่า “เป็นแดนร้าง ไม่มีคนหรือสัตว์อาศัยอยู่” แต่ในหัวเมืองต่างๆ ของยูดาห์และตามถนนหนทางของเยรูซาเล็มซึ่งถูกทิ้งร้างและไม่มีทั้งคนหรือสัตว์อาศัยอยู่จะมีเสียงให้ได้ยินอีกครั้ง 11คือเสียงรื่นเริงยินดี เสียงเจ้าบ่าวเจ้าสาว เสียงบรรดาผู้นำเครื่องบูชาขอบพระคุณมายังพระนิเวศขององค์พระผู้เป็นเจ้ากล่าวว่า
“ ‘ “ขอบพระคุณพระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์
เพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงประเสริฐ
ความรักของพระองค์ดำรงนิรันดร์”
เพราะเราจะคืนความเจริญรุ่งเรืองแก่กรุงนี้เหมือนแต่ก่อน’ องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนั้น
12“พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ตรัสว่า ‘แผ่นดินนี้ซึ่งถูกทิ้งร้างและปราศจากคนและสัตว์ จะมีทุ่งหญ้าในทุกหัวเมืองอีกครั้ง ให้คนเลี้ยงแกะพาฝูงแพะแกะมานอนพักอยู่ 13ในเมืองต่างๆ ของแถบเทือกเขา เชิงเขาด้านตะวันตก เนเกบ ในเขตแดนของเบนยามิน เขตชานกรุงเยรูซาเล็ม และในหัวเมืองต่างๆ ของยูดาห์ จะมีฝูงแพะแกะผ่านไปใต้มือของคนเลี้ยงเพื่อจะนับพวกมันอีกครั้งหนึ่ง’ องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนั้น
14“องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า ‘วันนั้นจะมาถึง เมื่อเราจะทำตามพันธสัญญาที่เต็มไปด้วยพระคุณซึ่งเราได้ให้ไว้แก่พงศ์พันธุ์อิสราเอลและพงศ์พันธุ์ยูดาห์
15“ ‘เมื่อถึงเวลานั้น เราจะให้กิ่งอันชอบธรรม
ออกมาจากเชื้อสายของดาวิด
เขาจะผดุงความถูกต้องและเที่ยงธรรมในดินแดน
16เมื่อถึงเวลานั้น ยูดาห์จะได้รับความรอด
และเยรูซาเล็มจะอาศัยอยู่อย่างปลอดภัย
ผู้นั้นจะได้รับการขนานนามว่า
พระยาห์เวห์ผู้ทรงเป็นความชอบธรรมของเรา’
17เพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า ‘ดาวิดจะไม่ขาดคนครองบัลลังก์ของพงศ์พันธุ์อิสราเอล 18ทั้งปุโรหิตซึ่งอยู่ในเผ่าเลวีก็จะไม่ขาดคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าเรา เพื่อถวายเครื่องเผาบูชา ธัญบูชา และเครื่องถวายอื่นๆ’ ”
19พระดำรัสขององค์พระผู้เป็นเจ้ามาถึงเยเรมีย์ว่า 20“องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า ‘หากเจ้าเลิกล้มพันธสัญญาที่เรามีต่อกลางวันและกลางคืน จนทำให้วันและคืนไม่ได้มาถึงตามกำหนดเวลาปกติได้ 21เมื่อนั้นคำมั่นสัญญาของเราที่ให้แก่ดาวิดผู้รับใช้ของเราและแก่ชนเลวีซึ่งเป็นปุโรหิตปฏิบัติหน้าที่ต่อหน้าเรา ก็จะเลิกล้มได้เช่นกัน และดาวิดก็จะไม่มีเชื้อสายที่จะครองบัลลังก์ของเขาอีก 22เราจะทำให้วงศ์วานของดาวิดผู้รับใช้ของเราและชนเลวีซึ่งปฏิบัติหน้าที่ต่อหน้าเรานั้นมีจำนวนเกินกว่าจะนับได้ ดั่งดวงดาวในท้องฟ้าและเม็ดทรายที่ชายฝั่งทะเล’ ”
23พระดำรัสขององค์พระผู้เป็นเจ้ามาถึงเยเรมีย์ว่า 24“เจ้าไม่ได้สังเกตหรือว่าคนเหล่านี้พูดกันว่า ‘องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงทอดทิ้งสองอาณาจักร33:24 หรือครอบครัวที่พระองค์ทรงเลือกสรรไว้แล้ว’? เขาจึงดูหมิ่นประชากรของเรา ไม่ยอมรับเป็นชาติหนึ่งอีกต่อไป 25องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า ‘หากเราไม่ได้สถาปนาพันธสัญญาที่เรามีต่อกลางวันและกลางคืน และไม่ได้กำหนดกฎเกณฑ์ของฟ้าสวรรค์และโลกไว้ 26เมื่อนั้นเราจึงจะทอดทิ้งวงศ์วานของยาโคบและดาวิดผู้รับใช้ของเรา และจะไม่เลือกบุตรคนหนึ่งของเขาขึ้นปกครองวงศ์วานของอับราฮัม อิสอัค และยาโคบ เพราะเราจะให้พวกเขากลับสู่สภาพดีดังเดิม33:26 หรือจะนำพวกเขากลับมาจากการเป็นเชลย และจะเมตตาสงสารเขา’ ”
