A Prophecy Against Babylon
1Here is a prophecy against Babylon that the Lord gave me. Babylon is known as the Desert by the Sea.
An attack is coming through the desert.
It is coming from a land of terror.
It’s sweeping along like a windstorm blowing across the Negev Desert.
2I have seen a vision about something terrible that will happen.
People are turning against Babylon.
Robbers are taking its goods.
Elamites, attack the city! Medes, surround it!
The Lord will put an end to all the suffering Babylon has caused.
3The vision fills my body with pain.
Pains take hold of me.
They are like the pains of a woman having a baby.
I am shaken by what I hear.
I’m terrified by what I see.
4My heart grows weak.
Fear makes me tremble.
I longed for evening to come.
But it brought me horror instead of rest.
5In my vision the Babylonians set the tables.
They spread out the rugs.
They eat and drink.
Get up, you officers!
Rub your shields with oil!
6The Lord said to me,
“Go. Put a guard on duty on Jerusalem’s walls.
Have him report what he sees.
7Tell him to watch for chariots
that are pulled by teams of horses.
Tell him to watch for men riding on donkeys or camels.
Make sure he stays awake.
Make sure he stays wide awake.”
8“My master!” the guard shouts back.
“Day after day I stand here on the lookout tower.
Every night I stay here on duty.
9Look! Here comes a man in a chariot!
It’s being pulled by a team of horses.
He’s calling out the news,
‘Babylon has fallen! It has fallen!
All the statues of its gods
lie broken in pieces on the ground!’ ”
10My people, you have been crushed
like grain on a threshing floor.
But now I’m telling you the good news I’ve heard.
It comes from the Lord who rules over all.
He is the God of Israel.
A Prophecy Against Edom
11Here is a prophecy against Edom that the Lord gave me.
Someone is calling out to me from the land of Seir. He says,
“Guard, when will the night be over?
Guard, how soon will it end?”
12The guard answers,
“Morning is coming, but the night will return.
If you want to ask again,
come back and ask.”
A Prophecy Against Arabia
13Here is a prophecy against Arabia that the Lord gave me.
He told me to give orders to traders from Dedan.
They were camping in the bushes of Arabia.
14I told them to bring water for those who are thirsty.
I also gave orders to those who live in Tema.
I told them to bring food for those who are running away.
15They are running away from where the fighting is heaviest.
That’s where the swords are ready to strike.
That’s where the bows are ready to shoot.
16The Lord spoke to me. He said, “In exactly one year, Kedar’s splendor will come to an end. 17Only a few of Kedar’s soldiers who shoot arrows will be left alive.” The Lord has spoken. He is the God of Israel.
คำพยากรณ์กล่าวโทษบาบิโลน
1พระดำรัสเกี่ยวกับบาบิโลน21:1 ภาษาฮีบรูว่าถิ่นกันดารใกล้ทะเลมีดังนี้ว่า
ผู้รุกรานมาจากถิ่นกันดาร
จากดินแดนน่าสะพรึงกลัว
เหมือนพายุพัดกระหน่ำดินแดนภาคใต้
2ข้าพเจ้าได้เห็นนิมิตอันน่ากลัว คือ
ผู้ทรยศก่อการกบฏ โจรเข้าฉกชิง
เอลามบุกโจมตี มีเดียเข้าล้อมเมือง
เราจะยุติเสียงครวญครางทั้งปวงที่มันทำให้เกิดขึ้น
3ถึงตอนนี้ กายของข้าพเจ้าบิดเร่าด้วยความเจ็บปวด
ความรวดร้าวจู่โจมข้าพเจ้าเหมือนความเจ็บปวดของผู้หญิงที่กำลังคลอดลูก
ข้าพเจ้าโซซัดโซเซเพราะสิ่งที่ได้ยิน
งงงันเพราะสิ่งที่ได้เห็น
4หัวใจของข้าพเจ้าเต้นระทึก ตกใจกลัวจนตัวสั่น
ยามสนธยาที่ข้าพเจ้าใฝ่หากลับกลายเป็นความสยดสยอง
5พวกเขาตั้งโต๊ะ
ยกพรมมาปู
เขากินและดื่ม!
นักรบทั้งหลาย ลุกขึ้นเถิด
เอาน้ำมันทาโล่!
6องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับข้าพเจ้าว่า
“จงวางยามไว้คอยดูแล
และให้เขารายงานสิ่งที่เห็น
7เมื่อเขาเห็นรถรบ
ฝูงม้า
คนขี่ลา
หรือคนขี่อูฐเคลื่อนเข้ามา
ให้เขาตื่นตัว
และเพ่งดู”
8แล้วยาม21:8 ฉบับ MT. ว่าสิงโตร้องบอกว่า
“นายครับ ผมยืนเฝ้ายามที่หอคอยนี้
วันแล้ววันเล่า คืนแล้วคืนเล่า
9ดูเถิด มีคนหนึ่งนั่งรถรบมา
และมีม้ามาเป็นฝูง
เขาตอบกลับมาว่า
‘บาบิโลนล่มแล้ว!
เทวรูปทั้งหมดของบาบิโลน
แตกกระจัดกระจายอยู่ที่พื้น!’ ”
10พี่น้องร่วมชาติของข้าพเจ้าเอ๋ย ผู้ถูกบดขยี้ในลานนวดข้าว
ข้าพเจ้าก็บอกท่านถึงสิ่งที่ข้าพเจ้าได้ยิน
จากพระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์
จากพระเจ้าแห่งอิสราเอล
คำพยากรณ์กล่าวโทษเอโดม
11พระดำรัสเกี่ยวกับดูมาห์21:11 แปลว่าความเงียบหรือความนิ่งสงบเป็นการเล่นคำกับคำว่าเอโดมมีดังนี้ว่า
มีคนร้องเรียกข้าพเจ้าจากเสอีร์ว่า
“คนยาม กี่โมงกี่ยามแล้ว?
คนยาม กี่โมงกี่ยามแล้ว?”
12ยามตอบว่า
“จะเช้าแล้ว แต่ก็จะมืดด้วย
ถ้าจะถามก็ถามมาเถิด
แล้วค่อยกลับมาถามใหม่”
คำพยากรณ์กล่าวโทษอาระเบีย
13พระดำรัสเกี่ยวกับอาระเบียมีดังนี้ว่า
เจ้าพวกกองคาราวานชาวเดดาน
ผู้ตั้งค่ายในดงทึบแห่งอาระเบีย
14จงนำน้ำมาให้ผู้กระหาย
ประชากรเทมาเอ๋ย
และนำอาหารมาให้ผู้ลี้ภัยเถิด
15พวกเขาหนีจากดาบ
ดาบที่ชักออกจากฝัก
หนีจากคันธนูซึ่งโก่งอยู่
และจากสงครามอันดุเดือด
16องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับข้าพเจ้าว่า “ภายในหนึ่งปีตามปีของสัญญาว่าจ้างแรงงานนั้น ความโอ่อ่าตระการของเคดาร์จะสิ้นสุดลง 17นักธนูและนักรบของเคดาร์จะเหลืออยู่ไม่กี่คน” พระยาห์เวห์พระเจ้าแห่งอิสราเอลได้ตรัสไว้
