Prophecies Against Damascus and Israel
1Here is a prophecy against Damascus that the Lord gave me. He said,
“Damascus will not be a city anymore.
Instead, all its buildings will be knocked down.
2The cities of Aroer will be deserted.
They will be left to the flocks that lie down there.
No one will make them afraid.
3Ephraim’s people will no longer have cities with high walls around them.
Royal power will disappear from Damascus.
Those who are left alive in Aram
will be like the glory of the people of Israel,”
announces the Lord who rules over all.
4“In days to come, the glory of Jacob’s people will fade.
Their strength will get weaker and weaker.
5It will be as when workers cut and gather grain
in the Valley of Rephaim.
They gather up stalks in their arms.
Only a few heads of grain are left.
6In the same way, only a few people will be left alive.
It will be as when workers knock olives off the trees.
Only two or three olives are left on the highest branches.
Four or five at most are left on the limbs that produce fruit,”
announces the Lord, the God of Israel.
7In days to come, people will look to their Maker for help.
They will turn their eyes to the Holy One of Israel.
8They won’t trust in the altars
they made with their own hands.
They won’t pay any attention to the poles they used
to worship the female god named Asherah.
And they won’t depend on the incense altars
they made with their own fingers.
9At that time the strong cities in Israel will be deserted. They will be as they were when the Israelites drove the Canaanites away. They will be like places that are taken over by bushes and weeds. The whole land will become dry and empty.
10Israel, you have forgotten God, who saves you.
You have not remembered the Rock, who keeps you safe.
You might set out the finest plants.
You might plant vines from other lands.
11The plants might start to grow on the day you set them out.
The vines might begin to bud on the morning you plant them.
But even if they do, there won’t be any harvest.
Instead, there will be sickness and pain that won’t go away.
12How terrible it will be for the nations that attack us!
The noise of their armies is like the sound of the ocean.
How terrible it will be for the nations who fight against us!
They are as loud as huge waves crashing on the shore.
13They sound like the roar of rushing waters.
But when the Lord speaks out against them, they run far away.
The wind blows them away like straw on the hills.
A strong wind drives them along like tumbleweeds.
14In the evening, the nations terrify us.
But before morning comes, they are gone.
That’s what happens to those who steal our goods.
That’s what happens to those who take what belongs to us.
Ang Mensahe Tungkol sa Damascus
1Ang mensaheng itoʼy tungkol sa Damascus:17:1 Damascus: Ang Damascus ay kabisera ng Aram at kumakatawan sa bansang Aram. “Makinig kayo! Ang Damascus ay hindi na magiging lungsod dahil magigiba ito. 2Wala nang titira sa lungsod ng Aroer. Magiging pastulan na lamang ito ng mga hayop, at walang gagambala sa kanila roon. 3Mawawasak ang mga napapaderang mga lungsod ng Israel,17:3 Israel: sa Hebreo, Efraim. Isa ito sa mga tawag sa kaharian ng Israel. at mawawala ang kapangyarihan ng Damascus. Ang sasapitin ng mga matitira sa Aram17:3 Aram: o, Syria. ay katulad ng sinapit ng mga taga-Israel. Ako, ang Panginoong Makapangyarihan, ang nagsasabi nito.
4“Pagdating ng araw na iyon, mawawala na ang kapangyarihan ng Israel, at ang kanyang kayamanan ay mapapalitan ng kahirapan. 5Matutulad siya sa taniman ng mga butil na ginapas na ng mga nag-aani, tulad ng taniman sa Lambak ng Refaim pagkatapos ng anihan. 6Iilan lang ang matitira sa kanyang mga mamamayan. Matutulad siya sa puno ng olibo pagkatapos pitasin ang mga bunga. Maaaring dalawa o tatlo lamang ang bungang matitira sa pinakamataas na mga sanga, at apat o limang bunga sa ibang mga sanga. Ako, ang Panginoong Dios ng Israel, ang nagsasabi nito.”
7Sa araw na iyon, lalapit na ang mga tao sa lumikha sa kanila, sa Banal na Dios ng Israel. 8Hindi na nila papansinin ang mga altar na sila mismo ang gumawa. Hindi na rin nila papansinin ang mga posteng simbolo ng diosang si Ashera, pati ang mga altar na pinagsusunugan nila ng insenso na gawa rin lang ng kanilang mga kamay. 9Sa araw na iyon, ang matitibay nilang lungsod ay mawawasak at iiwan na lang nila, katulad ng mga lungsod ng mga Amoreo at Hiveo17:9 mga lungsod ng mga Amoreo at Hiveo: Ito ang nasa Septuagint. Sa Hebreo, sa kakahuyan at kasukalan. na iniwan ng mga ito nang dumating ang mga Israelita.
10Kinalimutan ninyo ang Dios na inyong Tagapagligtas at Bato na kanlungan. Kaya kahit na magtanim kayo ng magagandang klaseng tanim, katulad ng ubas na galing sa ibang lugar, 11at kahit na tumubo ito at mamulaklak sa araw din na inyong itinanim, wala kayong makukuhang bunga. Nagpagod lang kayo at naghirap.
12Tingnan nʼyo! Nagkakagulo ang napakaraming tao mula sa mga bansa. Ang ingay nila ay parang ugong ng malalaking alon. 13Pero kahit na katulad sila ng malalaking alon na umuugong, tatakas sila kapag sinaway sila ng Dios. Matutulad sila sa ipa sa mga burol na ipinapadpad ng hangin at ng dayaming tinatangay ng ipu-ipo. 14Sa gabiʼy naghahasik sila ng lagim, pero kinaumagahan nilipol sila. Iyan ang mangyayari sa mga sumasalakay sa atin at mananamsam ng mga ari-arian natin.
