Habakkuk Prays to the Lord
1This is a prayer of Habakkuk the prophet. It is on shigionoth. Here is what he said.
2Lord, I know how famous you are.
I have great respect for you
because of your mighty acts.
Do them again for us.
Make them known in our time.
When you are angry,
please have mercy on us.
3God came from Teman.
The Holy One came from Mount Paran.
His glory covered the heavens.
His praise filled the earth.
4His glory was like the sunrise.
Rays of light flashed from his mighty hand.
His power was hidden there.
5He sent plagues ahead of him.
Sickness followed behind him.
6When he stood up, the earth shook.
When he looked at the nations,
they trembled with fear.
The age-old mountains crumbled.
The ancient hills fell down.
But he marches on forever.
7I saw the tents of Cushan in trouble.
The people of Midian were suffering greatly.
8Lord, were you angry with the rivers?
Were you angry with the streams?
Were you angry with the Red Sea?
You rode your horses and chariots
to overcome it.
9You got your bow ready to use.
You asked for many arrows.
You broke up the surface
of the earth with rivers.
10The mountains saw you and shook.
Floods of water swept by.
The sea roared.
It lifted its waves high.
11The sun and moon stood still in the sky.
They stopped because your flying arrows flashed by.
Your gleaming spear shone like lightning.
12When you were angry, you marched across the earth.
Because of your anger you destroyed the nations.
13You came out to set your people free.
You saved your chosen ones.
You crushed Pharaoh, the leader of that evil land of Egypt.
You stripped him from head to foot.
14His soldiers rushed out to scatter us.
They were laughing at us.
They thought they would easily destroy us.
They saw us as weak people who were trying to hide.
So you wounded Pharaoh’s head with his own spear.
15Your horses charged into the Red Sea.
They stirred up the great waters.
16I listened and my heart pounded.
My lips trembled at the sound.
My bones seemed to rot.
And my legs shook.
But I will be patient.
I’ll wait for the day of trouble to come on Babylon.
It’s the nation that is attacking us.
17The fig trees might not bud.
The vines might not produce any grapes.
The olive crop might fail.
The fields might not produce any food.
There might not be any sheep in the pens.
There might not be any cattle in the barns.
18But I will still be glad
because of what the Lord has done.
God my Savior fills me with joy.
19The Lord and King gives me strength.
He makes my feet like the feet of a deer.
He helps me walk on the highest places.
คำอธิษฐานของฮาบากุก
1คำอธิษฐานของผู้เผยพระวจนะฮาบากุก ท่วงทำนองชิกิโอโนท3:1 คงจะเป็นศัพท์ทางวรรณกรรมหรือทางดนตรี
2ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ข้าพระองค์ได้ยินกิตติศัพท์ของพระองค์
ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ข้าพระองค์ยืนอยู่ด้วยความครั่นคร้ามยำเกรงในพระราชกิจของพระองค์
ขอทรงรื้อฟื้นพระราชกิจเหล่านั้นในยุคของข้าพระองค์ทั้งหลาย
ขอทรงให้ทราบทั่วกันในสมัยของข้าพระองค์ทั้งหลาย
ในพระพิโรธขอทรงระลึกถึงพระเมตตา
3พระเจ้าเสด็จจากเทมาน
องค์บริสุทธิ์เสด็จจากภูเขาปาราน
เสลาห์3:3 อ่านว่า เส-ลา ในภาษาฮีบรูคำนี้มีความหมายไม่ชัดเจน อาจจะเป็นศัพท์ทางดนตรี เช่นเดียวกับข้อ 9 และ 13
พระเกียรติสิริของพระองค์ปกคลุมฟ้าสวรรค์
และโลกนี้เต็มด้วยคำสรรเสริญพระองค์
4สง่าราศีของพระองค์ประดุจรุ่งอรุณ
มีรังสีส่องแวบวาบมาจากพระหัตถ์
ซึ่งซ่อนฤทธานุภาพของพระองค์ไว้
5โรคระบาดนำเสด็จพระองค์
ภัยพิบัติตามย่างพระบาทของพระองค์มา
6เมื่อพระองค์ประทับยืน โลกก็สั่นสะเทือน
เมื่อพระองค์ทอดพระเนตร ประชาชาติทั้งหลายก็สั่นสะท้าน
ภูเขาดึกดำบรรพ์ทั้งหลายพังทลายลง
เนินเขาเก่าแก่ทั้งหลายทรุดลง
ทางของพระองค์ยั่งยืนนิรันดร์
7ข้าพระองค์เห็นเต็นท์ของชาวคูชันตกอยู่ในความทุกข์ยาก
และที่อาศัยของชาวมีเดียนก็ตกอยู่ในความทุกข์ทรมาน
8ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า พระองค์ทรงกริ้วแม่น้ำหรือ?
พระองค์ทรงพระพิโรธลำธารหรือ?
เมื่อพระองค์ทรงม้า
และรถม้าศึกแห่งชัยชนะ
พระองค์ทรงเกรี้ยวกราดต่อทะเลหรือ?
9พระองค์ทรงหยิบคันธนูออกมา
พระองค์ทรงเรียกหาลูกศรมามากมาย
เสลาห์
พระองค์ทรงแยกแผ่นดินด้วยแม่น้ำ
10ภูเขาทั้งหลายเห็นพระองค์และบิดตัวไปมา
กระแสน้ำโถมซัดไป
ห้วงลึกคำรามลั่น
และซัดคลื่นเป็นระลอกสูง
11ดวงอาทิตย์และดวงจันทร์หยุดนิ่งอยู่ในฟ้าสวรรค์
เมื่อลูกศรที่พุ่งทะยานของพระองค์ส่องประกาย
เมื่อหอกของพระองค์ส่องประกายราวกับฟ้าแลบ
12พระองค์ทรงย่างเหยียบไปทั่วโลกด้วยพระพิโรธ
และทรงเหยียบย่ำประชาชาติทั้งหลายด้วยความกริ้ว
13พระองค์เสด็จออกมากอบกู้ประชากรของพระองค์
เพื่อช่วยผู้ที่พระองค์ทรงเจิมตั้งไว้ให้รอด
พระองค์ทรงบดขยี้ผู้นำของดินแดนแห่งความชั่วร้าย
พระองค์ทรงทำให้เขาเปลือยเปล่าตั้งแต่หัวจรดเท้า
เสลาห์
14พระองค์จะทรงใช้หอกของเขาเองแทงศีรษะของเขา
เมื่อเหล่านักรบของเขาบุกมาเพื่อตีข้าพระองค์ทั้งหลายให้กระจัดกระจาย
ยิ้มเยาะราวกับจะเข้ามากัดกิน
คนน่าเวทนาซึ่งซุ่มซ่อนตัวอยู่
15พระองค์ทรงย่ำทะเลด้วยฝูงม้าของพระองค์
ทำให้ห้วงน้ำใหญ่ปั่นป่วน
16ข้าพระองค์ได้ยินแล้วใจก็เต้นระรัว
เสียงนั้นทำให้ริมฝีปากของข้าพระองค์สั่นระริก
ความเสื่อมสลายก็คืบคลานเข้ามาในกระดูกของข้าพระองค์
และขาของข้าพระองค์ก็สั่นเทา
ถึงกระนั้นข้าพระองค์จะอดทนรอคอยวันแห่งหายนะ
ให้มาถึงชนชาติที่รุกรานเรา
17แม้ต้นมะเดื่อไม่ผลิดอก
และเถาองุ่นไม่มีผล
แม้ต้นมะกอกไม่ให้ผล
และท้องทุ่งไม่ให้พืชพันธุ์ธัญญาหาร
แม้ไม่มีแกะในคอก
และไม่มีวัวในโรง
18กระนั้นข้าพเจ้าจะชื่นชมยินดีในองค์พระผู้เป็นเจ้า
ข้าพเจ้าจะเบิกบานใจในพระเจ้าพระผู้ช่วยให้รอดของข้าพเจ้า
19พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตทรงเป็นกำลังของข้าพเจ้า
พระองค์ทรงทำให้เท้าของข้าพเจ้าเหมือนเท้ากวาง
พระองค์ทรงช่วยให้ข้าพเจ้าขึ้นไปบนที่สูง
สำหรับผู้อำนวยเพลงใช้กับเครื่องสายของข้าพเจ้า
