1So the heavens and the earth and everything in them were completed.
2By the seventh day God had finished the work he had been doing. So on that day he rested from all his work. 3God blessed the seventh day and made it holy. He blessed it because on that day he rested from all the work he had done.
Adam and Eve
4Here is the story of the heavens and the earth when they were created. The Lord God made the earth and the heavens.
5At that time, bushes had not yet appeared on the earth. Plants had not started to grow. The Lord God had not sent rain on the earth. And there was no one to farm the land. 6But streams came from the earth. They watered the entire surface of the ground. 7Then the Lord God formed a man. He made him out of the dust of the ground. God breathed the breath of life into him. And the man became a living person.
8The Lord God had planted a garden in the east in Eden. He put in the garden the man he had formed. 9The Lord God made every kind of tree grow out of the ground. The trees were pleasing to look at. Their fruit was good to eat. There were two trees in the middle of the garden. One of them had fruit that let people live forever. The other had fruit that let people tell the difference between good and evil.
10A river watered the garden. It flowed out of Eden. From there the river separated into four other rivers. 11The name of the first river is the Pishon. It winds through the whole land of Havilah. Gold is found there. 12The gold of that land is good. Onyx and sweet-smelling resin are also found there. 13The name of the second river is the Gihon. It winds through the whole land of Cush. 14The name of the third river is the Tigris. It runs along the east side of Ashur. And the fourth river is called the Euphrates.
15The Lord God put the man in the Garden of Eden. He put him there to farm its land and take care of it. 16The Lord God gave the man a command. He said, “You may eat fruit from any tree in the garden. 17But you must not eat the fruit from the tree of the knowledge of good and evil. If you do, you will certainly die.”
18The Lord God said, “It is not good for the man to be alone. I will make a helper who is just right for him.”
19The Lord God had formed all the wild animals and all the birds in the sky. He had made all of them out of the ground. He brought them to the man to see what names he would give them. And the name the man gave each living creature became its name. 20So the man gave names to all the livestock, all the birds in the sky, and all the wild animals.
But Adam didn’t find a helper that was just right for him. 21So the Lord God caused him to fall into a deep sleep. While the man was sleeping, the Lord God took out one of the man’s ribs. Then the Lord God closed the opening in the man’s side. 22Then the Lord God made a woman. He made her from the rib he had taken out of the man. And the Lord God brought her to the man.
23The man said,
“Her bones have come from my bones.
Her body has come from my body.
She will be named ‘woman,’
because she was taken out of a man.”
24That’s why a man leaves his father and mother and is joined to his wife. The two of them become one.
25Adam and his wife were both naked. They didn’t feel any shame.
1به اين ترتيب آسمانها و زمين و هر چه در آنها بود، تكميل گرديد. 2با فرا رسيدن روز هفتم، خدا كار آفرينش را تمام كرده، دست از كار كشيد. 3خدا روز هفتم را بركت داده، آن را مقدس اعلام فرمود، زيرا روزی بود كه خدا پس از پايان كار آفرينش، آرام گرفت. 4به اين ترتيب آسمانها و زمين آفريده شد.
آدم و حوا
هنگامی كه خداوند آسمانها و زمين را ساخت، 5هيچ بوته و گياهی بر زمين نروييده بود، زيرا خداوند هنوز باران نبارانيده بود، و همچنين آدمی نبود كه روی زمين كشت و زرع نمايد؛ 6اما آب از زمين بيرون می‌آمد و تمام خشكی‌ها را سيراب می‌كرد.
7آنگاه خداوند از خاکِ زمين، آدم را سرشت. سپس در بينی آدم روح حيات دميده، به او جان بخشيد و آدم، موجود زنده‌ای شد.
8پس از آن، خداوند در سرزمين عدن، واقع در شرق، باغی به وجود آورد و آدمی را كه آفريده بود در آن باغ گذاشت. 9خداوند انواع درختان زيبا در آن باغ رويانيد تا ميوه‌های خوش طعم دهند. او در وسط باغ، «درخت حيات» و همچنين «درخت شناخت نيک و بد» را قرار داد. 10از سرزمين عدن رودخانه‌ای به سوی باغ جاری شد تا آن را آبياری كند. سپس اين رودخانه به چهار رود كوچكتر تقسيم گرديد. 11-12رود اول «فيشون» است كه از سرزمين حَويله می‌گذرد. در آنجا طلای خالص، مرواريد و سنگ جزع يافت می‌شود. 13رود دوم «جيحون» است كه از سرزمين كوش عبور می‌كند. 14سومين رود، «دجله» است كه به سوی شرق آشور جاری است و رود چهارم «فرات» است.
15خداوند، آدم را در باغ عدن گذاشت تا در آن كار كند و از آن نگهداری نمايد، 16-17و به او گفت: «از همهٔ ميوه‌های درختان باغ بخور، به‌جز ميوهٔ درخت شناخت نيک و بد، زيرا اگر از ميوهٔ آن بخوری، مطمئن باش خواهی مرد.»
18خداوند فرمود: «شايسته نيست آدم تنها بماند. بايد برای او يار مناسبی به وجود آورم.» 19آنگاه خداوند همهٔ حيوانات و پرندگانی را كه از خاک سرشته بود، نزد آدم آورد تا ببيند آدم چه نامهايی بر آنها خواهد گذاشت. بدين ترتيب تمام حيوانات و پرندگان نامگذاری شدند. 20پس آدم تمام حيوانات و پرندگان را نامگذاری كرد، اما برای او يار مناسبی يافت نشد.
21آنگاه خداوند آدم را به خواب عميقی فرو برد و يكی از دنده‌هايش را برداشت و جای آن را با گوشت پُر كرد، 22و از آن دنده، زنی سرشت و او را پيش آدم آورد. 23آدم گفت:
«اين است استخوانی از استخوانهايم
و گوشتی از گوشتم.
نام او ”نسا“2:23 «نسا» يعنی زن. باشد،
چون از انسان گرفته شد.»
24به اين سبب است كه مرد از پدر و مادر خود جدا می‌شود و به همسر خود می‌پيوندد، و از آن پس، آن دو يكی می‌شوند.
25آدم و همسرش، هر چند برهنه بودند، ولی احساس خجالت نمی‌كردند.
