A Prophecy Against Tyre
1It was the first day of the 11th month. It was the 12th year since King Jehoiachin had been brought to Babylon as a prisoner. A message from the Lord came to me. The Lord said, 2“Son of man, Tyre laughed because of what happened to Jerusalem. The people of Tyre said, ‘Jerusalem is the gateway to the nations. But the gate is broken. Its doors have swung open to us. Jerusalem has been destroyed. So now we will succeed.’ ” 3The Lord and King says, “But I am against you, Tyre. I will bring many nations against you. They will come in like the waves of the sea. 4They will destroy your walls. They will pull down your towers. I will clear away the stones of your broken-down buildings. I will turn you into nothing but a bare rock. 5Out in the Mediterranean Sea your island city will become a place to spread fishnets. I have spoken,” announces the Lord and King. “The nations will take you and everything you have. 6Your settlements on the coast will be destroyed by war. Then you will know that I am the Lord.”
7The Lord and King says, “From the north I am going to bring Nebuchadnezzar against Tyre. He is the king of Babylon. He is the greatest king of all. He will come with horses and chariots. Horsemen and a great army will be brought along with him. 8He will go to war against you. He will destroy your settlements on the coast. He will bring in war machines to attack you. A ramp will be built up to your walls. He will raise his shields against you. 9He will use huge logs to knock down your walls. He will destroy your towers with his weapons. 10He will have so many horses that they will cover you with dust. Your walls will shake because of the noise of his war horses, wagons and chariots. He will enter your gates, just as men enter a city whose walls have been broken through. 11The hooves of his horses will pound in your streets. His swords will kill your people. Your strong pillars will fall to the ground. 12His men will take away from you your wealth and anything else you have. They will pull down your walls. They will completely destroy your fine houses. They will throw the stones and lumber of your broken-down buildings into the sea. 13I will put an end to your noisy songs. No one will hear the music of your harps anymore. 14I will turn you into nothing but a bare rock. You will become a place to spread fishnets. You will never be rebuilt. I have spoken. I am the Lord,” announces the Lord and King.
15The Lord and King speaks to Tyre. He says, “The lands along the coast will shake because of the sound of your fall. Wounded people will groan because so many are dying there. 16Then all the princes along the coast will step down from their thrones. They will put their robes away. They will take off their beautiful clothes. They will sit on the ground. They will put on terror as if it were their clothes. They will tremble with fear all the time. They will be shocked because of what has happened to you. 17Then they will sing a song of sadness about you. They will say to you,
“ ‘Famous city, you have been completely destroyed!
You were filled with sea traders.
You and your citizens
were a mighty power on the seas.
You terrified everyone
who lived in you.
18The lands along the coast trembled with fear
when you fell.
The islands in the sea
were terrified when you were destroyed.’ ”
19The Lord and King says to Tyre, “I will turn you into an empty city. You will be like cities where no one lives anymore. I will cause the ocean to sweep over you. Its mighty waters will cover you. 20So I will bring you down together with those who go down into the grave. The people there lived long ago. You will have to live in the earth below. It will be like living in buildings that were destroyed many years ago. You will go down into the grave along with others. And you will never come back. You will not take your place in this world again. 21I will bring you to a horrible end. You will be gone forever. People will look for you. But they will never find you,” announces the Lord and King.
Ang Mensahi Batok sa Tyre
1Karon, sang nahauna nga adlaw sang bulan,26:1 nahauna nga adlaw sang bulan: Wala mabutang sa Hebreo kon ano nga bulan. sang ikaonse nga tuig sang amon pagkabihag, nagsiling ang Ginoo sa akon, 2“Tawo, nagkalipay ang mga taga-Tyre sa pagkalaglag sang Jerusalem. Nagsiling sila, ‘Nalaglag na ang importante nga alagyan sang mga negosyante sang mga nasyon. Kag karon kita naman ang kabigon nga importante. Kag tungod nga nalaglag na ang Jerusalem, kita naman ang magauswag.’ 3Gani ako, ang Ginoong Dios, nagasiling nga kontrahon ko ang Tyre. Ipasalakay ko ini sa madamo nga mga nasyon nga daw sa mga balod nga nagahuganas. 4Gub-on nila ang iya mga pader kag rumpagon ang iya mga tore. Kagison nila ang iya duta hasta nga bato na lang ang mabilin. 5Mangin bululadan na lang ini sang mga pukot sa higad sang baybay. Matabo gid ini, kay ako, ang Ginoong Dios, ang nagasiling sini. Itugyan ko ang Tyre sa iban nga mga nasyon nga magaagaw sang iya mga pagkabutang, 6kag ang iya mga pumuluyo sa kaumahan pamatyon paagi sa espada. Dayon mahibaluan nila nga ako amo ang Ginoo.”
7Nagpadayon sa pagsiling ang Ginoong Dios, “Mga taga-Tyre, ipasalakay ko sa inyo si Haring Nebucadnezar sang Babilonia, ang hari nga labaw sa tanan nga hari. Magasalakay siya halin sa aminhan nga may madamo nga mga soldado, mga karwahe, mga kabayo, kag mga manugkabayo. 8Ipapatay niya ang inyo mga pumuluyo sa kaumahan paagi sa espada. Magasalakay ang iya mga soldado nga may mga tore-tore, kag mga taming, kag magatumpok sila sang duta sa kilid sang inyo mga pader sa pagtaklas sini. 9Ipawasak niya ang inyo mga pader paagi sa dalagko nga mga troso kag iparumpag ang inyo mga tore paagi sa mga maso. 10Tabunan kamo sang yab-ok nga nagatap-ok halin sa mga tiil sang iya mga kabayo nga puwerte kadamo. Magatay-og ang inyo mga pader tungod sa iya nagahinagunos nga mga kabayo kag mga karwahe nga nagapasulod sa mga puwertahan sang inyo naguba nga siyudad. 11Tasak-tasakon sang iya mga kabayo ang tanan ninyo nga mga karsada. Ipapatay niya ang inyo mga pumuluyo paagi sa espada, kag ang inyo mapag-on nga mga haligi magakalarumpag. 12Pang-agawon nila ang inyo mga manggad kag ang inyo mga baligya. Panggub-on nila ang inyo mga pader kag ang manami ninyo nga mga balay, kag ihaboy dayon nila sa dagat ang mga bato, mga kahoy kag ang tanan nga nabilin sa nagkalaguba. 13Pauntaton ko ang inyo pagkinanta kag pagtinukar sang mga arpa. 14Himuon ko na lang ang inyo lugar nga isa ka malapad nga bato nga bululadan sang mga pukot. Indi na gid pagtukuron liwat ang inyo siyudad. Matabo gid ini, kay ako, ang Ginoong Dios, ang nagasiling sini.”
15Nagsiling pa gid ang Ginoong Dios sa mga taga-Tyre, “Ang mga nagaestar malapit sa dagat magakulurog sa kahadlok kon mabatian nila ang inyo pagkalaglag kag pagkalamatay, kag ang pag-inugayong sang mga napilasan sa inyo. 16Ang mga pangulo sang mga lugar nga malapit sa dagat magapanaog sa ila trono kag magauba sang ila harianon nga bayo kag sang ila pangsulod nga bayo nga matahom. Kag magapungko sila sa duta nga nagakurog sa kahadlok tungod sa inyo gindangatan. 17Dayon magapanalambiton sila sini para sa inyo: ‘Daw ano ang imo pagkalaglag, ikaw nga bantog nga siyudad nga ginaestaran sang mga tawo nga ang ila palangabuhian ara sa dagat. Gamhanan gid ikaw sa kadagatan kag nahadlok sa imo ang tanan nga nagaestar malapit sa dagat. 18Karon, nagakulurog sa kahadlok ang mga nagaestar malapit sa dagat tungod sa imo pagkalaglag.’ ”
19Nagsiling pa gid ang Ginoong Dios, “Tyre, mangin mamingaw ka nga siyudad nga wala na sing may nagaestar. Palapawan ko ikaw sang madalom nga tubig. 20Ilubong ko ikaw sa kadadalman kaupod sadtong mga tawo sang una nga panahon. Magapabilin ka nga guba sa idalom sang duta kaupod sadtong mga tawo nga nagkaladto sa kadadalman. Indi ka na makabalik sa lugar sang mga buhi. 21Tapuson ko na ikaw, kag makahaladlok ang imo katapusan. Madula ka na; bisan pangitaon ka, indi ka na gid makita. Ako, ang Ginoong Dios, ang nagasiling sini.”
