The Lord Appoints Ezekiel to Speak for Him
1He said to me, “Son of man, stand up on your feet. I will speak to you.” 2As he spoke, the Spirit of the Lord came into me. He raised me to my feet. I heard him speaking to me.
3He said, “Son of man, I am sending you to the people of Israel. That nation has refused to obey me. They have turned against me. They and their people of long ago have been against me to this day. 4The people I am sending you to are very stubborn. Tell them, ‘Here is what the Lord and King says.’ 5They might listen, or they might not. After all, they refuse to obey me. But whether they listen or not, they will know that a prophet was among them. 6Son of man, do not be afraid of them or of what they say. Do not be afraid, even if thorns and bushes are all around you. Do not be afraid, even if you live among scorpions. Do not be afraid of what they say. Do not be terrified by them. They always refuse to obey me. 7You must give them my message. They might listen, or they might not. After all, they refuse to obey me. 8Son of man, listen to what I tell you. Do not be like those who refuse to obey me. Open your mouth. Eat what I give you.”
9Then I looked up. I saw a hand reach out to me. A scroll was in it. 10He unrolled it in front of me. Both sides had words written on them. They spoke about sadness, sorrow and trouble.
Si Ezekiel Gitawag nga Mahimo nga Propeta
1Miingon siya kanako, “Tawo, tindog kay may isulti ako kanimo.” 2Samtang nagsulti siya kanako, gigamhan ako sa Espiritu ug gipatindog. Namati ako sa iyang gisulti kanako. 3Miingon siya, “Tawo, ipadala ko ikaw sa katawhan sa Israel, sa nasod nga masinupakon kanako. Ang ilang mga katigulangan misupak kanako kaniadto, ug hangtod karon nagasupak gihapon sila. 4Mga gahi sila ug ulo ug mga badlongon. Ako, ang Ginoo nga Dios, nagapadala kanimo niini nga katawhan sa pagsugilon sa akong mensahe alang kanila. 5Mamati man kini nga mga masinupakon o dili, angay nilang mahibaloan nga anaa diay propeta diha uban kanila. 6Ug ikaw, tawo, ayaw kahadlok kanila. Ayaw kahadlok bisan pa kung ang ilang mga gipanulti sakit sama sa tunok sa mga sampinit o sa pinaakan sa tanga. Ayaw gyud kahadlok kanila ug sa ilang mga ginapanulti biskan sila masinupakon lang nga katawhan. 7Isulti gyud ang akong mensahe kanila, mamati man kini nga mga masinupakon o dili.
8“Apan ikaw, tawo, pamatia ang akong isulti kanimo. Ayaw pagsupak kanako sama kanila. Ablihi ang imo nga baba ug kaona ang akong ihatag kanimo.” 9Unya nakita ko ang usa ka kamot nga nagatunol kanako sa usa ka linukot nga basahon. 10Gibukhad niya kini sa akong atubangan, ug may sulat kini sa isigka-luyo nga mga pulong sa pagbangotan, kasubo, ug awit sa kaguol.
