1Then the Lord said to Moses, “I have made you like God to Pharaoh. And your brother Aaron will be like a prophet to you. 2You must say everything I command you to say. Then your brother Aaron must tell Pharaoh to let the people of Israel leave his country. 3But I will make Pharaoh stubborn. I will multiply the signs and amazing things I will do in Egypt. 4In spite of that, he will not listen to you. So I will use my powerful hand against Egypt. When I judge them with mighty acts, I will bring my people Israel out like an army on the march. 5Then the Egyptians will know that I am the Lord. I will reach out my powerful hand against them. I will bring the people of Israel out of Egypt.”
6Moses and Aaron did exactly as the Lord had commanded them. 7Moses was 80 years old and Aaron was 83 when they spoke to Pharaoh.
Aaron’s Walking Stick Becomes a Snake
8The Lord spoke to Moses and Aaron. 9He said, “Pharaoh will say to you, ‘Do a miracle.’ When he does, speak to Aaron. Tell him, ‘Take your walking stick and throw it down in front of Pharaoh.’ It will turn into a snake.”
10So Moses and Aaron went to Pharaoh. They did exactly as the Lord had commanded them. Aaron threw the stick down in front of Pharaoh and his officials. It turned into a snake. 11Then Pharaoh sent for wise men and people who do evil magic. By doing their magic tricks, the Egyptian magicians did the same things Aaron had done. 12Each one threw down his walking stick. Each stick turned into a snake. But Aaron’s walking stick swallowed theirs up. 13In spite of that, Pharaoh became stubborn. He wouldn’t listen to them, just as the Lord had said.
The Plague of Blood
14Then the Lord said to Moses, “Pharaoh is very stubborn. He refuses to let the people go. 15In the morning Pharaoh will go down to the Nile River. Go and meet him on the bank of the river. Take in your hand the walking stick that turned into a snake. 16Say to Pharaoh, ‘The Lord, the God of the Hebrews, has sent me to you. He says, “Let my people go. Then they will be able to worship me in the desert. But up to now you have not listened.” 17The Lord says, “Here is how you will know that I am the Lord. I will strike the water of the Nile River with the walking stick that is in my hand. The river will turn into blood. 18The fish in the river will die. The river will stink. The Egyptians will not be able to drink its water.” ’ ”
19The Lord said to Moses, “Tell Aaron, ‘Get your walking stick. Reach your hand out over the waters of Egypt. The streams, canals, ponds and all the lakes will turn into blood. There will be blood everywhere in Egypt. It will even be in the wooden buckets and stone jars.’ ”
20Moses and Aaron did exactly as the Lord had commanded them. Aaron held out his staff in front of Pharaoh and his officials. He struck the water of the Nile River. And all the water turned into blood. 21The fish in the Nile died. The river smelled so bad the Egyptians couldn’t drink its water. There was blood everywhere in Egypt.
22But the Egyptian magicians did the same things by doing their magic tricks. So Pharaoh became stubborn. He wouldn’t listen to Moses and Aaron, just as the Lord had said. 23Even that miracle didn’t change Pharaoh’s mind. In fact, he turned around and went into his palace. 24All the Egyptians dug holes near the Nile River to get drinking water. They couldn’t drink water from the river.
The Plague of Frogs
25Seven days passed after the Lord struck the Nile River.
1องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับโมเสสว่า “นี่แน่ะ เราจะทำให้เจ้าเป็นเหมือนพระเจ้าต่อฟาโรห์ และอาโรนพี่ชายของเจ้าจะเป็นผู้เผยพระวจนะของเจ้า 2จงบอกอาโรนทุกอย่างที่เราสั่งเจ้า และอาโรนพี่ชายของเจ้าจะบอกฟาโรห์ให้ปล่อยชนอิสราเอลออกจากอียิปต์ 3แต่เราจะทำให้ฟาโรห์ใจแข็งกระด้าง และแม้ว่าเราจะทำหมายสำคัญมากขึ้นในอียิปต์ 4ฟาโรห์ก็จะไม่ฟังเจ้า แล้วเราจะลงมือจัดการกับอียิปต์ และด้วยการพิพากษาลงโทษอย่างหนัก เราจะนำชนอิสราเอลประชากรของเราออกไปเป็นหมู่เหล่า 5และชาวอียิปต์จะได้รู้ว่าเราคือพระยาห์เวห์ เมื่อเราเหยียดมือออกจัดการกับอียิปต์และนำชนชาติอิสราเอลออกไป”
6โมเสสและอาโรนจึงปฏิบัติตามที่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงบัญชาทุกประการ 7เมื่อเขาทั้งสองเข้าไปพูดกับฟาโรห์นั้น โมเสสมีอายุ 80 ปี ส่วนอาโรนมีอายุ 83 ปี
ไม้เท้าของอาโรนกลายเป็นงู
8องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับโมเสสและอาโรนว่า 9“เมื่อฟาโรห์กล่าวกับเจ้าว่า ‘จงแสดงการอัศจรรย์สักอย่างให้เราเห็น’ แล้วเจ้าจงบอกอาโรนว่า ‘หยิบไม้เท้าของท่านและโยนลงที่พื้นต่อหน้าฟาโรห์’ แล้วไม้เท้าจะกลายเป็นงู”
10ดังนั้นโมเสสกับอาโรนจึงไปเข้าเฝ้าฟาโรห์และทำตามที่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงบัญชา อาโรนโยนไม้เท้าลงต่อหน้าฟาโรห์และข้าราชการ ไม้เท้านั้นก็กลายเป็นงู 11ฟาโรห์จึงรับสั่งเรียกนักปราชญ์ พ่อมด และนักเล่นอาคมชาวอียิปต์มา พวกเขาก็สามารถทำสิ่งอัศจรรย์อย่างเดียวกันด้วยศาสตร์อันลี้ลับ 12พวกเขาแต่ละคนโยนไม้เท้าของตนลงและไม้เท้าของพวกเขาก็กลายเป็นงู แต่ไม้เท้าของอาโรนกลืนกินไม้เท้าของพวกเขา 13แต่ฟาโรห์ยังคงมีพระทัยแข็งกระด้างและไม่ยอมฟังเขาทั้งสองดังที่องค์พระผู้เป็นเจ้าได้ตรัสไว้แล้ว
ภัยพิบัติจากน้ำที่กลายเป็นเลือด
14องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับโมเสสว่า “ฟาโรห์ยังใจแข็ง ดันทุรังไม่ยอมปล่อยประชากรไป 15เจ้าจงไปหาฟาโรห์ในตอนเช้าขณะที่เขาไปยังแม่น้ำไนล์ จงคอยเขาอยู่ที่ริมฝั่งแม่น้ำเพื่อพบกับเขาและถือไม้เท้าที่กลายเป็นงูได้นั้นไปด้วย 16แล้วบอกเขาว่า ‘พระยาห์เวห์พระเจ้าของชนฮีบรูได้ส่งข้าพระบาทมาทูลพระองค์ดังนี้ว่า จงปล่อยประชากรของเราออกไปนมัสการเราในถิ่นกันดาร แต่จนบัดนี้เจ้าก็ยังไม่ฟัง 17องค์พระผู้เป็นเจ้าได้ตรัสดังนี้ว่า เจ้าจะรู้ว่าเราคือพระยาห์เวห์ด้วยเหตุการณ์ต่อไปนี้คือ โมเสสจะเอาไม้เท้าตีลงในแม่น้ำ แล้วน้ำนั้นจะกลายเป็นเลือด 18ปลาจะตายและแม่น้ำจะเน่าเหม็นจนชาวอียิปต์ดื่มน้ำนั้นไม่ได้’ ”
19องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับโมเสสว่า “เจ้าจงบอกอาโรนว่า ‘หยิบไม้เท้าของท่านและยื่นออกเหนือห้วงน้ำในอียิปต์ ไม่ว่าจะเป็นแม่น้ำ ห้วย หนอง คลอง บึง’ แล้วน้ำทั่วทุกแห่งในอียิปต์จะกลายเป็นเลือด แม้แต่น้ำในภาชนะไม้และหินก็จะกลายเป็นเลือดทั้งหมด”
20โมเสสกับอาโรนจึงทำตามพระบัญชาขององค์พระผู้เป็นเจ้าอาโรนยกไม้เท้าขึ้นต่อหน้าฟาโรห์และข้าราชการ แล้วตีน้ำในแม่น้ำไนล์ น้ำทั้งหมดจึงกลายเป็นเลือด 21ปลาในแม่น้ำไนล์ก็ตายและน้ำก็เน่าเหม็นจนชาวอียิปต์ดื่มไม่ได้ มีเลือดอยู่ทั่วทุกแห่งในอียิปต์
22แต่พวกนักเล่นอาคมของอียิปต์ก็ทำได้เหมือนกันโดยใช้ศาสตร์อันลี้ลับของตน ฟาโรห์จึงยังคงมีพระทัยแข็งกระด้างและไม่ยอมฟังโมเสสกับอาโรนตามที่องค์พระผู้เป็นเจ้าได้ตรัสไว้ 23ฟาโรห์เสด็จกลับวังโดยไม่สนพระทัย 24ชาวอียิปต์พากันขุดบ่อตามตลิ่งแม่น้ำไนล์เพื่อหาน้ำดื่ม เพราะไม่สามารถดื่มน้ำจากแม่น้ำได้
ภัยพิบัติจากกบ
25เจ็ดวันผ่านไปหลังจากที่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงทำให้แม่น้ำไนล์กลายเป็นเลือด
