The King Allows the Jews to Fight for Their Lives
1That same day King Xerxes gave Queen Esther everything Haman had owned. Haman had been the enemy of the Jews. Esther had told the king that Mordecai was her cousin. So Mordecai came to see the king. 2The king took his ring off. It had his royal mark on it. He had taken it back from Haman. Now he gave it to Mordecai. And Esther put Mordecai in charge of everything Haman had owned.
3Esther made another appeal to the king. She fell at his feet and wept. She begged him to put an end to the evil plan of Haman, the Agagite. He had decided to kill the Jews. 4The king reached out his gold scepter toward Esther. She got up and stood in front of him.
5She said, “King Xerxes, I hope you will think what I’m asking is the right thing to do. I hope you are pleased with me. If you are, and if it pleases you, let an order be written. Let it take the place of the messages Haman wrote. Haman was the son of Hammedatha, the Agagite. He planned to kill the Jews. He wrote orders to destroy us in all your territories. 6I couldn’t stand by and see the horrible trouble that would fall on my people! I couldn’t stand to see my family destroyed!”
7King Xerxes gave a reply to Queen Esther and Mordecai the Jew. He said, “Haman attacked the Jews. So I’ve given Esther everything he owned. My men have stuck a pole through his dead body. And they’ve set it up where everyone can see it. 8Now write another order in my name. Do it for the benefit of the Jews. Do what seems best to you. Stamp the order with my royal mark. Nothing that is written in my name and stamped with my mark can ever be changed.”
9Right away the king sent for the royal secretaries. It was the 23rd day of the third month. That was the month of Sivan. They wrote down all Mordecai’s orders to the Jews. They also wrote them to the royal officials, the governors and the nobles of the 127 territories in his kingdom. The territories reached from India all the way to Cush. The orders were written down in the writing of each territory. They were written in the language of each nation. They were also written to the Jews in their own writing and language. 10Mordecai wrote the orders in the name of King Xerxes. He stamped them with the king’s royal mark. He sent them by messengers on horseback. They rode fast horses that were raised just for the king.
11The Jews in every city could now gather together and fight for their lives. The king’s order gave them that right. But suppose soldiers from any nation or territory attacked them, their women or children. Then the Jews could destroy, kill and wipe out those soldiers. They could also take the goods that belonged to their enemies. 12A day was appointed for the Jews to do that in all the king’s territories. It was the 13th day of the 12th month. That was the month of Adar. 13A copy of the order was sent out as law in every territory. It was announced to the people of every nation. So the Jews would be ready on that day. They could pay back their enemies.
14The messengers rode on the royal horses. They raced along. That’s what the king commanded them to do. The order was also sent out in the fort of Susa.
The Jews Win the Battle Over Their Enemies
15Mordecai left the king and went on his way. Mordecai was wearing royal clothes when he went. They were blue and white. He was also wearing a large gold crown. And he was wearing a purple coat. It was made out of fine linen. The city of Susa celebrated with great joy. 16The Jews were filled with joy and happiness. They were very glad because now they were being honored. 17They celebrated and enjoyed good food. They were glad and full of joy. That was true everywhere the king’s order came. It was true in every territory and every city. Many people from other nations announced that they had become Jews. That’s because they were so afraid of the Jews.
فەرمانی پاشا سەبارەت بە جولەکەکان
1لەو ڕۆژە ئەحەشوێرۆشی پاشا سامانی هامانی دوژمنی جولەکەکانی دایە ئەستێری شاژن. مۆردەخای هاتە بەردەم پاشا، چونکە ئەستێر پێی گوتبوو کە خزمی ئەوە. 2هەروەها پاشا ئەنگوستیلەکەی لە دەستی خۆی داکەند کە لە هامانی سەندبووەوە و دایە مۆردەخای. ئەستێریش مۆردەخای کردە بریکاری سامانەکەی هامان.
3ئەستێر جارێکی دیکە لەگەڵ پاشا قسەی کرد. خۆی خستە بەر پێیەکانی و گریا و لێی پاڕایەوە بۆ ئەوەی پیلانەکەی هامانی ئەگاگی هەڵبوەشێنێتەوە کە لە دژی جولەکەکان دایڕشتبوو. 4ئینجا پاشا داردەستە زێڕینەکەی بۆ ئەستێر درێژکرد، ئەستێر هەستا و لەبەردەم پاشا ڕاوەستا.
5گوتی: «ئەی پاشا، ئەگەر تۆ ڕازی بیت، ئەگەر منت بە دڵە و دەبینیت کە داواکارییەکەم ڕەوایە، ئەگەر من لەلای تۆ پەسەندم، تکایە داوای نووسینی فەرمانێک بکە بۆ هەڵوەشاندنەوەی ئەو پیلانەی هامانی کوڕی هەمەداسای ئەگاگی دایڕشتبوو. ئەو نامەی نووسیبوو بۆ ئەوەی جولەکەکان لە هەموو هەرێمەکانی پاشا لەناوببردرێن. 6ئەوسا چۆن دەتوانم تەماشای ئەو کارەساتە بکەم کە تووشی نەتەوەکەم دەبێت؟ چۆن دەتوانم تەماشای لەناوچوونی ڕەگەزەکەم بکەم؟»
7ئەحەشوێرۆش پاشا وەڵامی شاژنە ئەستێر و مۆردەخای جولەکەی دایەوە: «لەبەر ئەوەی هامان دەستدرێژی کردە سەر جولەکە، سامانەکەی ئەوم دایە ئەستێر، لە داریان دا. 8ئێوەش ئەوەی پێتان باشە بە ناوی پاشاوە بۆ جولەکەکانی بنووسن، بە ئەنگوستیلەکەی پاشا مۆری بکەن، چونکە ئەو نووسینەی بە ناوی پاشاوە دەنووسرێت و بە ئەنگوستیلەکەی مۆر بکرێت هەڵناوەشێنرێتەوە.»
9لەو کاتە، لە بیست و سێی سێ، واتا مانگی سیڤان، خامەی نهێنییەکانی8:9 ڕازپۆشەکانی. پاشا بانگ کران. هەموو ئەو شتانەی کە مۆردەخای فەرمانی پێ کردن بۆ جولەکە و میر و پارێزگار و سەرکردەکانی هەرێمەکان نووسییان، سەد و بیست و حەوت هەرێم بوون، لە هیندستانەوە هەتا کوش، بۆ هەر هەرێمێک بە زمان و ڕێنووسی خۆی، بۆ جولەکەکانیش بە زمان و ڕێنووسی خۆیان. 10مۆردەخای ئەو نامانەی بە ناوی ئەحەشوێرۆش پاشاوە نووسی و بە ئەنگوستیلەکەی پاشا مۆری کردن، بە پەیامبەرەکاندا ناردی، کە سواری ئەسپە تیژڕەوە ڕەسەنەکانی پاشا ببوون.
11ئەو فەرمانەی پاشا مافی ئەوەی بە جولەکەکانی هەموو شارێک دابوو کۆببنەوە بۆ ئەوەی بەرگری لە خۆیان بکەن و هەر هێزێکی چەکدار لە هەر نەتەوە و هەرێمێک بێت هێرشیان بکاتە سەر لەناوی ببەن، بیانکوژن و قڕیان بکەن، بە ژن و منداڵەکانیشیانەوە، ئەوەی هەشیانە تاڵانی بکەن. 12ئەو ڕۆژە لەناو هەموو هەرێمەکانی ئەحەشوێرۆشی پاشا دیاریکراوە، لە سێزدەی دوازدە، واتا لە مانگی ئادار. 13وێنەیەک لەو فەرمانە کە وەک یاسا دەرکرابوو لەنێو هەموو هەرێم و گەلەکان بڵاو کرایەوە، بۆ ئەوەی جولەکەکان ئامادە بن بۆ ئەو ڕۆژە تاکو تۆڵە لە دوژمنەکانیان بستێننەوە.
14پەیامبەرەکان هەروەک پاشا فەرمانی پێ کردبوون، بە سواری ئەسپی شاهانە بە پەلە و خێرا ڕۆیشتن. هەروەها فەرمانەکە لە قەڵای شوشیش دەرچوو.
15ئینجا مۆردەخای بە بەرگی شاهانەی مۆر و سپییەوە لەبەردەم پاشا هاتە دەرەوە، تاجێکی گەورەی زێڕین لەسەر ناوچەوانی بوو، کەوایەکی ئەرخەوانی لە کشمیر دروستکراویشی لەسەر شان بوو. شادی و خۆشی شاری شوشی گرتەوە. 16ڕووناکی بۆ جولەکەکان درەوشایەوە، پڕبوون لە خۆشی و شادی و هەستکردن بە ڕێز. 17جا لە هەر هەرێم و شارێک کە فەرمانەکەی پاشا و یاساکەیان پێ دەگەیشت، دەبووە شادی و خۆشی بۆ جولەکەکان، خوانیان دەڕازاندەوە و ئاهەنگیان دەگێڕا. زۆریش لە نەتەوەکانی دیکە بوونە جولەکە، چونکە زۆر لە جولەکە دەترسان.
