Israel Wanders in the Desert
1We turned back and started out toward the desert. We went along the road that leads to the Red Sea. That’s how the Lord had directed me. For a long time we made our way around the hill country of Seir.
2Then the Lord spoke to me. He said, 3“You have made your way around this hill country long enough. So now turn north. 4Here are the orders I want you to give the people. Tell them, ‘You are about to pass through the territory of your relatives. They are from the family line of Esau. They live in Seir. They will be afraid of you. But be very careful. 5Do not make them angry. If you do, they will go to war against you. I will not give you any of their land. You will not have even enough to put your foot on. I have given Esau’s people the hill country of Seir as their own. 6Pay them with silver for the food you eat and the water you drink.’ ”
7The Lord your God has blessed you in everything your hands have done. He watched over you when you traveled through that huge desert. For these 40 years the Lord your God has been with you. So you have had everything you need.
8We went on past our relatives. They are from the family line of Esau. They live in Seir. We turned away from the Arabah Valley road. It comes up from Elath and Ezion Geber. We traveled along the desert road of Moab.
9Then the Lord said to me, “Do not attack the Moabites. Do not even make them angry. If you do, they will go to war against you. I will not give you any part of their land. I have given Moab to the people in the family line of Lot. I have given it to them as their own.”
10The Emites used to live there. They were strong people. There were large numbers of them. They were as tall as the Anakites. 11Like the Anakites, they too were thought of as Rephaites. But the Moabites called them Emites. 12The Horites used to live in Seir. But the people of Esau drove them out. They destroyed the Horites to make room for themselves. Then they settled in their territory. They did just as Israel has done in the land the Lord gave them as their own.
13The Lord said, “Now get up. Go across the Zered Valley.” So we went across it.
14Between the time we left Kadesh Barnea and the time we went across the Zered Valley, 38 years had passed. By then, all the fighting men who had been in our camp from the beginning had died. The Lord had warned them that it would happen. 15He used his power against them until he had gotten rid of all of them. Not one was left in the camp.
16Finally, the last of the fighting men among the people died. 17Then the Lord said to me, 18“Today you must pass near the border of Moab. Moab is also called Ar. 19When you come to the Ammonites, do not attack them. Do not make them angry. If you do, they will go to war against you. I will not give you any of their land as your own. I have given it to the people in the family line of Lot. I have given it to them as their own.”
20That land was also thought of as a land of the Rephaites. They used to live there. But the Ammonites called them Zamzummites. 21The Rephaites were strong people. There were large numbers of them. They were as tall as the Anakites. The Lord destroyed the Rephaites to make room for the Ammonites. So the Ammonites drove them out. Then they settled in the territory of the Rephaites. 22The Lord had done the same thing for the people of Esau. They lived in Seir. The Lord destroyed the Horites to make room for Esau’s people. They drove the Horites out. So the people of Esau have lived in Seir in the territory of the Horites to this very day. 23The Avvites lived in villages as far away as Gaza. But people came from Crete and destroyed the Avvites. Then the people of Crete made their home in the territory of the Avvites.
Israel Wins the Battle Over Sihon
24The Lord said, “Start out and go across the valley of the Arnon River. I have handed Sihon over to you. He is the Amorite king of Heshbon. I have also given you his country. Begin to take it as your own. Go to war against him. 25This very day I will bring fear and terror on all the nations because of you. They will hear about you. They will tremble with fear. Pain and suffering will grip them because of you.”
26I sent messengers from the Desert of Kedemoth. I told them to go to Sihon, the king of Heshbon. They offered him peace. They said, 27“Let us pass through your country. We’ll stay on the main road. We won’t turn off it to one side or the other. 28We’ll pay you the right amount of silver for food to eat and water to drink. Just let us walk through your country. 29The people of Esau, who live in Seir, allowed us to do that. The people of Moab, who live in Ar, also allowed us to do it. So let us walk through until we go across the Jordan River. Then we’ll be able to go into the land the Lord our God is giving us.” 30But Sihon, the king of Heshbon, refused to let us walk through. The Lord your God had made him stubborn in his heart and spirit. The Lord wanted to hand him over to you. And that’s exactly what he has done.
31The Lord said to me, “I have begun to hand Sihon and his country over to you. So begin the battle to take his land as your own.”
32Sihon and his whole army came out to fight against us at Jahaz. 33But the Lord our God handed him over to us. We struck him down together with his sons and his whole army. 34At that time we took all his towns. We completely destroyed them. We killed all the men, women and children. We didn’t leave any of them alive. 35But we took for ourselves the livestock and everything else from the towns we had captured. 36Not a single town was too strong for us. That includes all the towns from Aroer on the rim of the Arnon River valley all the way to Gilead. It also includes the town in the valley. The Lord our God gave us all of them. 37And you obeyed the Lord’s command. You didn’t go near any part of the land of the Ammonites. That includes the land along the Jabbok River. It also includes the land around the towns in the hills.
Didto sa Kamingawan
1“Unya namalik kita ug miadto sa kamingawan, paingon sa Pulang Dagat, sumala sa gimando sa Ginoo kanako. Ug sa dugay nga panahon naglibot-libot kita sa kabungtoran sa Seir. 2Unya miingon ang Ginoo kanako, 3‘Dugay na kamong naglibot-libot niini nga kabukiran. Karon, pangadto kamo sa amihan. 4Sultihi ang mga tawo nga moagi kamo sa teritoryo sa inyong mga kadugo nga mga kaliwat ni Esau, nga nagapuyo sa Seir. Mahadlok sila kaninyo, apan pagmatngon kamo. 5Ayaw ninyo sila bikla, kay gihatag ko na kanila ang mga bukid sa Seir ingon nga ilang yuta, ug dili ko kamo hatagan sa ilang yuta bisan ug gamay. 6Palita ninyo gikan kanila ang inyong makaon ug mainom. 7Hinumdomi ninyo kon giunsa ko kamo pagpanalangin sa tanan ninyong gihimo. Ako, ang Ginoo nga inyong Dios, ang nagbantay kaninyo sa inyong paglakaw niining halapad nga kamingawan. Sulod sa 40 ka tuig nagauban ako kaninyo, ug wala gayod kamo makulangi bisan unsa.’
8“Busa milabay lang kita sa atong mga kadugo nga mga kaliwat ni Esau, nga nagapuyo sa Seir. Wala kita miagi sa dalan sa Kapatagan sa Jordan.2:8 Kapatagan sa Jordan: sa Hebreo, Araba. Nagpalayo kita sa mga lungsod sa Elat ug Ezion Geber. Didto kita mipaingon sa agianan sa kamingawan sa Moab, 9ug miingon ang Ginoo kanako, ‘Ayaw ninyo samoka o bikla ang mga Moabihanon nga mga kaliwat ni Lot, kay gihatag ko na kanila ang Ar ingon nga ilang yuta, ug dili ko kamo hatagan sa ilang yuta bisan ug gamay.’ ”
10(Kaniadto didto nagpuyo sa Ar ang daghan ug kusgan nga mga tawo nga gitawag Emhanon. Mga tag-as usab sila nga mga tawo sama sa mga kaliwat ni Anak. 11Gitawag usab sila nga mga Refaimhanon, sama sa mga kaliwat ni Anak, apan gitawag sila sa mga Moabihanon nga mga Emhanon. 12Kaniadto nagpuyo ang mga Horihanon sa Seir, apan giabog sila sa mga kaliwat ni Esau nga mipuli kanila sa pagpuyo didto, sama sa gihimo sa mga Israelinhon ngadto sa mga Canaanhon sa yuta nga gihatag sa Ginoo kanila.)
13“Unya miingon ang Ginoo kanato nga motabok kita sa Lugut sa Zered, busa mitabok kita. 14Nahitabo kini human milabay ang 38 ka tuig gikan sa panahon nga mibiya kita sa Kadesh Barnea. Nangamatay na sa kamingawan ang mga sundalo nga Israelinhon niadto nga henerasyon nga makahimo sa pagpakiggira, sumala sa gipanumpa sa Ginoo kanila. 15Gisilotan sila sa Ginoo hangtod nangahurot sila ug kamatay.2:15 Gisilotan… kamatay: sa literal, Gisilotan… kamatay sa kampo.
16“Sa dihang nangamatay na ang tanang sundalo, 17miingon ang Ginoo kanako, 18‘Karong adlawa motabok kamo sa utlanan sa Moab didto sa Ar. 19Kon makaabot na kamo sa mga Amonihanon, nga mga kaliwat ni Lot, ayaw ninyo silag samoka o bikla, kay gihatag ko na kanila ang maong yuta, ug dili ko kamo hatagan sa ilang yuta bisan ug gamay.’
20“Ang maong yuta giila usab kaniadto nga yuta sa mga Refaimhanon, apan gitawag sila sa mga Amonihanon ug Zamzumhanon. 21Daghan kini sila ug kusgan, ug tag-as usab sama sa mga kaliwat ni Anak. Apan gilaglag sila sa Ginoo aron mailog sa mga Amonihanon ang ilang yuta ug puy-an kini. 22Mao usab kini ang gihimo sa Ginoo alang sa mga kaliwat ni Esau nga nagpuyo sa Seir, kay gilaglag niya ang mga Horihanon aron makapuyo ang mga kaliwat ni Esau sa ilang yuta. Hangtod karon nagpuyo gihapon sila sa maong yuta. 23Mao usab kini ang nahitabo sa dihang gisulong sa taga-Caftor2:23 taga-Caftor: o, taga-Crete. ang mga taga-Avim nga nagpuyo sa mga baryo sa Gaza. Gilaglag nila ang mga taga-Avim ug gipuy-an ang ilang dapit.
24“Unya miingon ang Ginoo, ‘Tabok na kamo ngadto sa Lugut sa Arnon. Itugyan ko kaninyo si Sihon nga Amorihanon nga hari sa Heshbon, ug ang iyang yuta. Sulonga ninyo siya ug panag-iyaha ang iyang yuta. 25Sukad karong adlawa itugot ko nga malisang kaninyo ang tanang nasod sa tibuok kalibotan. Magkurog sa kahadlok ang makadungog bahin kaninyo.’
Napildi si Sihon nga Hari sa Heshbon
(Num. 21:21-30)
26“Busa sa dihang didto kita sa kamingawan sa Kedemot, nagpadala ako ug mga mensahero kang Sihon nga hari sa Heshbon sa pagsulti kaniya niining mensahe sa pakigdait: 27Kon mahimo tugoti kami sa pag-agi sa inyong yuta. Mosubay lang kami sa dakong dalan ug dili gayod motipas sa wala o sa tuo. 28Bayran namo ang among makaon ug mainom. Ang hangyo lang namo mao nga tugotan mo kami sa pag-agi sa inyong yuta 29sama sa gihimo sa mga kaliwat ni Esau nga nagpuyo sa Seir ug sa mga Moabihanon nga nagpuyo sa Ar. Tugoti kami sa pag-agi hangtod nga makatabok kami sa Suba sa Jordan paingon sa yuta nga gihatag kanamo sa Ginoo nga among Dios. 30Apan wala mosugot si Sihon nga hari sa Heshbon nga moagi kita didto. Kay gipagahi sa Ginoo nga inyong Dios ang kasingkasing ni Sihon aron itugyan niya siya sa atong mga kamot, sama sa iyang gihimo karong adlawa.
31“Unya miingon ang Ginoo kanako, ‘Gisugdan ko na sa pagtugyan kaninyo si Sihon ug ang iyang yuta; busa sugdi na ninyo ang pagsulong ug pag-ilog sa iyang yuta.’
32“Sa dihang nakiggira si Sihon ug ang iyang katawhan batok kanato didto sa Jahaz, 33gitugyan siya sa Ginoo nga atong Dios kanato ug ato siyang gipatay, apil ang iyang mga anak ug ang tanan niyang mga katawhan. 34Niadtong higayona gipang-ilog nato ang tanan niyang mga lungsod ug gilaglag sila sa hingpit2:34 gilaglag sila sa hingpit: Ang Hebreo nga pulong nga gigamit dinhi nagkahulogan sa mga butang nga gihalad sa Ginoo pinaagi sa paghalad o paglaglag niini.—ang mga lalaki, babaye, ug mga kabataan. Wala gayod kitay gibilin kanila nga buhi. 35Gidala nato ang ilang mga kahayopan ug mga kabtangan nga atong nakuha gikan sa ilang mga lungsod.
36“Gikan sa Aroer nga anaa sa Lugut sa Arnon ug sa lungsod nga anaa sa lugut ug sa mga dapit hangtod sa Gilead, walay lungsod nga wala nato mailog, kay gitugyan silang tanan sa Ginoo nga atong Dios kanato. 37Apan sumala sa sugo kanato sa Ginoo nga atong Dios, wala kita magpaduol sa yuta sa mga Amorihanon, bisan sa Lugut sa Jabok o sa mga lungsod sa palibot sa mga bungtod.”
