Peter Heals a Beggar Who Can’t Walk
1One day Peter and John were going up to the temple. It was three o’clock in the afternoon. It was the time for prayer. 2A man unable to walk was being carried to the temple gate called Beautiful. He had been that way since he was born. Every day someone put him near the gate. There he would beg from people going into the temple courtyards. 3He saw that Peter and John were about to enter. So he asked them for money. 4Peter looked straight at him, and so did John. Then Peter said, “Look at us!” 5So the man watched them closely. He expected to get something from them.
6Peter said, “I don’t have any silver or gold. But I’ll give you what I do have. In the name of Jesus Christ of Nazareth, get up and walk.” 7Then Peter took him by the right hand and helped him up. At once the man’s feet and ankles became strong. 8He jumped to his feet and began to walk. He went with Peter and John into the temple courtyards. He walked and jumped and praised God. 9All the people saw him walking and praising God. 10They recognized him as the same man who used to sit and beg at the temple gate called Beautiful. They were filled with wonder. They were amazed at what had happened to him.
Peter Speaks to the People at the Temple
11The man was holding on to Peter and John. All the people were amazed. They came running to them at the place called Solomon’s Porch. 12When Peter saw this, he said, “Fellow Israelites, why does this surprise you? Why do you stare at us? It’s not as if we’ve made this man walk by our own power or godliness. 13The God of our fathers, Abraham, Isaac and Jacob, has done this. God has brought glory to Jesus, who serves him. But you handed Jesus over to be killed. Pilate had decided to let him go. But you spoke against Jesus when he was in Pilate’s court. 14You spoke against the Holy and Blameless One. You asked for a murderer to be set free instead. 15You killed the one who gives life. But God raised him from the dead. We are witnesses of this. 16This man whom you see and know was made strong because of faith in Jesus’ name. Faith in Jesus has healed him completely. You can see it with your own eyes.
17“My fellow Israelites, I know you didn’t realize what you were doing. Neither did your leaders. 18But God had given a promise through all the prophets. And this is how he has made his promise come true. He said that his Messiah would suffer. 19So turn away from your sins. Turn to God. Then your sins will be wiped away. The time will come when the Lord will make everything new. 20He will send the Messiah. Jesus has been appointed as the Messiah for you. 21Heaven must receive him until the time when God makes everything new. He promised this long ago through his holy prophets. 22Moses said, ‘The Lord your God will raise up for you a prophet like me. He will be one of your own people. You must listen to everything he tells you. 23Anyone who does not listen to him will be completely cut off from their people.’ (Deuteronomy 18:15,18,19)
24“Beginning with Samuel, all the prophets spoke about this. They said these days would come. 25What the prophets said was meant for you. The covenant God made with your people long ago is yours also. He said to Abraham, ‘All nations on earth will be blessed through your children.’ (Genesis 22:18; 26:4) 26God raised up Jesus, who serves him. God sent him first to you. He did it to bless you. He wanted to turn each of you from your evil ways.”
Piotr uzdrawia kalekiego żebraka
1Pewnego dnia Piotr i Jan szli do świątyni na popołudniową modlitwę o godzinie trzeciej. 2Właśnie wtedy niesiono pewnego człowieka, który od urodzenia nie mógł chodzić. Codziennie kładziono go pod bramą świątyni, zwaną Piękną, aby mógł prosić wchodzących o wsparcie. 3Widząc, że Piotr i Jan mają zamiar wejść, poprosił ich o datek. 4Wtedy uważnie spojrzeli na niego, a Piotr rzekł:
—Popatrz na nas.
5Kaleka spojrzał na nich z nadzieją, że zaraz coś od nich dostanie. 6Ale Piotr powiedział:
—Nie mam złota ani srebra. Ale dam ci to, co mam. W imieniu Jezusa Chrystusa z Nazaretu mówię ci: Wstań i chodź!
7Następnie podał mu prawą rękę i pomógł mu wstać. Chory natychmiast odzyskał władzę w stopach i kostkach. 8Z radości podskoczył i zaczął chodzić! Następnie wszedł razem z nimi do świątyni, podskakując i wielbiąc Boga. 9Wszyscy obecni zobaczyli, że chodzi i chwali Boga. 10I rozpoznali w nim tego, który siedział przy Pięknej Bramie i żebrał. Wtedy ogarnęło ich zdumienie z powodu tego, co zobaczyli.
Piotr ponownie przemawia
11Ponieważ uzdrowiony trzymał się blisko Piotra i Jana, wszyscy ruszyli za nimi do krużganka Salomona. 12Widząc to, Piotr zwrócił się do tłumu:
—Izraelici! Dlaczego tak się dziwicie? I dlaczego wpatrujecie się w nas tak, jakbyśmy własną mocą lub pobożnością sprawili, że ten człowiek chodzi? 13Bóg Abrahama, Izaaka i Jakuba—Bóg naszych przodków—otoczył chwałą swojego sługę, Jezusa. Wy Go wydaliście Piłatowi i odrzuciliście, chociaż on chciał Go uwolnić. 14Wzgardziliście Świętym i Prawym, a zażądaliście uwolnienia mordercy. 15Zabiliście Dawcę życia! Bóg jednak wzbudził Go z martwych, czego my jesteśmy naocznymi świadkami! 16Właśnie przez wiarę w tego Jezusa człowiek, którego tu widzicie i którego dobrze znacie, został uzdrowiony. Dzięki Jezusowi, na oczach was wszystkich, odzyskał pełną władzę w nogach! 17Przyjaciele! Teraz jednak wiem, że działaliście w nieświadomości, tak jak i wasi przywódcy. 18Bóg jednak wypełnił to, co wszyscy prorocy kiedyś zapowiedzieli o cierpieniu Mesjasza. 19Opamiętajcie się więc i zwróćcie się do Boga, aby oczyścił was z grzechów. 20Może pocieszy was wtedy i pośle do was Jezusa, Mesjasza. 21Teraz jednak musi On pozostać w niebie aż do czasu ostatecznego odnowienia wszystkich rzeczy. Bóg dawno temu zapowiedział to poprzez swoich świętych proroków. 22Już Mojżesz powiedział bowiem:
„Bóg, wasz Pan, powoła spośród was
proroka podobnego do mnie.
Słuchajcie uważnie wszystkiego, co wam powie.
23Każdy bowiem, kto nie będzie Mu posłuszny,
zostanie wyłączony z ludu i ulegnie zagładzie”.
24Począwszy od Samuela, wszyscy kolejni prorocy zapowiadali wydarzenia minionych dni—kontynuował Piotr. 25—Wy zaś jesteście potomkami tych proroków i uczestnikami przymierza, które Bóg zawarł z waszymi przodkami. On powiedział Abrahamowi:
„Przez twojego potomka
będą błogosławieni wszyscy ludzie na ziemi”.
26To dla was, jako pierwszych—wyjaśniał Piotr—Bóg wskrzesił swojego Sługę, Jezusa, i posłał Go, aby każdemu z was błogosławił, pomagając zerwać z grzesznym życiem.