1The people of the land went and got Jehoahaz. He was the son of Josiah. The people made Jehoahaz king in Jerusalem in place of his father.
Jehoahaz King of Judah
2Jehoahaz was 23 years old when he became king. He ruled in Jerusalem for three months. 3The king of Egypt removed him from his throne in Jerusalem. The king of Egypt made the people of Judah pay him a huge tax. The tax was almost four tons of silver and 75 pounds of gold. 4Necho, the king of Egypt, made Eliakim king over Judah and Jerusalem. Eliakim was a brother of Jehoahaz. Necho changed Eliakim’s name to Jehoiakim. But Necho took Eliakim’s brother Jehoahaz with him to Egypt.
Jehoiakim King of Judah
5Jehoiakim was 25 years old when he became king. He ruled in Jerusalem for 11 years. He did what was evil in the eyes of the Lord his God. 6Nebuchadnezzar attacked him. Nebuchadnezzar was king of Babylon. He put Jehoiakim in bronze chains. And he took him to Babylon. 7Nebuchadnezzar also took to Babylon objects from the Lord’s temple. He put them in his own temple there.
8The other events of Jehoiakim’s rule are written in the records of the kings of Israel and Judah. He did things the Lord hated. Those things and everything that happened to him are also written in those records. Jehoiakim’s son Jehoiachin became the next king after him.
Jehoiachin King of Judah
9Jehoiachin was 18 years old when he became king. He ruled in Jerusalem for three months and ten days. He did what was evil in the eyes of the Lord. 10In the spring, King Nebuchadnezzar sent for him. He brought him to Babylon. He also brought things of value from the Lord’s temple. He made Zedekiah king over Judah and Jerusalem. Zedekiah was Jehoiachin’s uncle.
Zedekiah King of Judah
11Zedekiah was 21 years old when he became king. He ruled in Jerusalem for 11 years. 12He did what was evil in the eyes of the Lord his God. He didn’t pay any attention to the message the Lord spoke through Jeremiah the prophet. 13Zedekiah also refused to remain under the control of King Nebuchadnezzar. The king had forced Zedekiah to make a promise in God’s name. But Zedekiah’s heart became very stubborn. He wouldn’t turn to the Lord, the God of Israel. 14And that’s not all. The people and all the leaders of the priests became more and more unfaithful. They followed all the practices of the nations. The Lord hated those practices. The people and leaders made the Lord’s temple “unclean.” The Lord had set the temple in Jerusalem apart in a special way for himself.
The Fall of Jerusalem
15The Lord, the God of Israel, sent word to his people through his messengers. He sent it to them again and again. He took pity on his people. He also took pity on the temple where he lived. 16But God’s people made fun of his messengers. They hated his words. They laughed at his prophets. Finally the Lord’s great anger was stirred up against his people. Nothing could save them. 17The Lord brought the king of the Babylonians against them. The Babylonian army killed their young people with their swords at the temple. They didn’t spare young men or young women. They didn’t spare the old people or weak people either. God handed all of them over to Nebuchadnezzar. 18Nebuchadnezzar carried off to Babylon all the objects from God’s temple. Some of those things were large. Others were small. He carried off the treasures of the temple. He also carried off the treasures that belonged to the king and his officials. 19The Babylonians set God’s temple on fire. They broke down the wall of Jerusalem. They burned all the palaces. They destroyed everything of value there.
20Nebuchadnezzar took the rest of the people to Babylon as prisoners. They had escaped from being killed by swords. They served him and those who ruled after him. That lasted until the kingdom of Persia came to power. 21The land of Israel enjoyed its sabbath years. It rested. That deserted land wasn’t farmed for a full 70 years. What the Lord had spoken through Jeremiah came true.
22It was the first year of the rule of Cyrus. He was king of Persia. The Lord inspired him to send a message all through his kingdom. It happened so that what the Lord had spoken through Jeremiah would come true. The message was written down. It said,
23“Cyrus, the king of Persia, says,
“ ‘The Lord is the God of heaven. He has given me all the kingdoms on earth. He has appointed me to build a temple for him at Jerusalem in Judah. Any of his people among you may go up to Jerusalem. And may the Lord their God be with them.’ ”
Ang Paghari ni Jehoahaz sa Juda
(2 Hari 23:30-35)
1Ang anak ni Josia nga si Jehoahaz maoy gipili sa mga tawo nga ipuli ingon nga hari sa Jerusalem. 2Nagaedad si Jehoahaz ug 23 ka tuig sa dihang nahimo siyang hari. Sa Jerusalem siya nagpuyo, ug naghari siya sulod sa tulo ka bulan. 3Unya gipapahawa siya gikan sa iyang trono sa hari sa Ehipto nga si Neco, ug gipabayad ni Neco ang mga taga-Juda ug buhis nga 3,500 ka kilong pilak ug 35 ka kilong bulawan. 4Gibihag ni Neco si Jehoahaz ngadto sa Ehipto, ug gihimo niya nga hari sa Jerusalem ug sa ubang bahin sa Juda si Eliakim nga igsoon ni Jehoahaz. Giilisan niya ang ngalan ni Eliakim ug Jehoyakim.
Ang Paghari ni Jehoyakim sa Juda
(2 Hari 23:36–24:7)
5Nagaedad si Jehoyakim ug 25 ka tuig sa dihang nahimo siyang hari. Sa Jerusalem siya nagpuyo, ug naghari siya sulod sa 11 ka tuig. Daotan ang iyang gihimo atubangan sa Ginoo nga iyang Dios. 6Gisulong siya ni Nebucadnezar nga hari sa Babilonia ug gikadenahan, ug gidala sa Babilonia. 7Gidala usab ni Nebucadnezar sa Babilonia ang uban nga mga kagamitan sa templo sa Ginoo ug gibutang sa iyang palasyo.36:7 palasyo: o, templo.
8Ang uban pang sugilanon mahitungod sa paghari ni Jehoyakim ug ang ngil-ad ug daotan nga mga butang nga iyang gihimo nahisulat sa libro sa mga sugilanon bahin sa mga hari sa Israel ug Juda. Si Jehoyakin nga iyang anak mao ang mipuli kaniya ingon nga hari.
Ang Paghari ni Jehoyakin sa Juda
(2 Hari 24:8-17)
9Nagaedad si Jehoyakin ug 18 ka tuig sa dihang nahimo siyang hari. Sa Jerusalem siya nagpuyo, ug naghari siya sulod sa tulo ka bulan ug napulo ka adlaw. Daotan ang iyang gihimo atubangan sa Ginoo. 10Sa unang bulan sa tuig, gipakuha ni Nebucadnezar si Jehoyakin ug gipadala sa Babilonia uban sa mga mahalong kabtangan gikan sa templo sa Ginoo, ug gihimo niyang hari sa Jerusalem ug sa ubang bahin sa Juda ang uyoan ni Jehoyakin nga si Zedekia.
Ang Paghari ni Zedekia sa Juda
(2 Hari 24:18-20; Jer. 52:1-3)
11Nagaedad si Zedekia ug 21 ka tuig sa dihang nahimo siyang hari. Sa Jerusalem siya nagpuyo, ug naghari siya sulod sa 11 ka tuig. 12Daotan ang iyang gihimo atubangan sa Ginoo nga iyang Dios ug wala siya magpaubos sa iyang kaugalingon kang Propeta Jeremias, nga tigsulti sa mensahe sa Ginoo. 13Mirebelde usab siya kang Haring Nebucadnezar, bisan ug gipapanumpa siya niini sa ngalan sa Dios nga magmatinud-anon siya kaniya. Gahi kaayog kasingkasing si Zedekia, ug nagdumili siya sa pagbalik sa Ginoo, ang Dios sa Israel. 14Gawas pa niana, ang tanang pangulo sa mga pari ug sa mga katawhan wala na magmatinumanon sa Dios. Gisunod nila ang daotan nga mga binuhatan sa uban nga mga nasod ug gipanamastamasan nila ang templo sa Ginoo, nga gipakabalaan sa Ginoo didto sa Jerusalem.
Ang Pagkalaglag sa Jerusalem
(2 Hari 24:20b–25:21; Jer. 52:3b-11)
15Kanunayng nagpahimangno kanila ang Ginoo, ang Dios sa ilang mga katigulangan, pinaagi sa iyang mga propeta, tungod kay nalooy siya kanila ug sa iyang templo. 16Apan gibugalbugalan nila ang mga propeta sa Dios, gitamay, ug gisalikway ang ilang mga mensahe hangtod nga nasuko ang Ginoo kanila, ug wala nay makapugong niini. 17Gipasulong sa Ginoo ang mga taga-Babilonia36:17 taga-Babilonia: sa literal, Kaldeanhon. Mao kini ang laing tawag sa mga taga-Babilonia. ngadto kanila, nga mipatay sa ilang batan-ong mga lalaki didto sa templo. Wala siyay gikaloy-an, lalaki man o babaye, bata man o tigulang, masakiton man o dili. Gitugyan sa Dios ang tanan niyang katawhan ngadto kang Nebucadnezar. 18Gidala ni Nebucadnezar ngadto sa Babilonia ang tanang kagamitan sa templo sa Dios, gagmay man o dagko, ingon man ang tanang bahandi sa templo, sa hari, ug sa iyang mga opisyal. 19Unya gisunog nila ang templo sa Dios ug gilumpag ang paril sa Jerusalem. Gisunog usab nila ang tanang lig-ong bahin sa siyudad, ug gipangguba ang tanang mahalong mga butang didto. 20Gibihag ni Nebucadnezar ngadto sa Babilonia ang nahibiling mga Israelinhon, ug nahimo niya silang mga ulipon ug ingon man sa iyang mga anak, hangtod nga nahimong gamhanan ang gingharian sa Persia. 21Busa natuman ang giingon sa Ginoo pinaagi kang Propeta Jeremias nga mahimong awaaw ang yuta ug makapahulay kini sulod sa 70 ka tuig.
Gipabalik ni Cyrus ang mga Israelinhon sa Ilang Yuta
(Ezra 1:1-4)
22Sa unang tuig sa paghari ni Cyrus sa Persia, gituman sa Ginoo ang iyang gisulti pinaagi kang Jeremias. Gitandog niya ang kasingkasing ni Cyrus sa paghimog usa ka pahibalo. Gisulat kini ug gipadala sa tibuok niyang gingharian. 23Mao kini ang giingon ni Cyrus nga hari sa Persia:
“Gihatag kanako sa Ginoo, ang Dios sa langit,36:23 Dios sa langit: o, Dios nga anaa sa langit; o, Dios nga naghimo sa langit; o, Dios nga labaw sa tanan. ang tanan nga gingharian dinhi sa kalibotan, ug gihatagan niya ako sa responsibilidad sa pagpatukod ug templo alang kaniya didto sa Jerusalem nga sakop sa Juda. Kamong tanan nga katawhan sa Dios mahimo nang mobalik sa inyong yuta, ug hinaut nga ubanan niya kamo.”
