Ahaz King of Judah
1Ahaz was 20 years old when he became king. He ruled in Jerusalem for 16 years. He didn’t do what was right in the eyes of the Lord. He didn’t do what King David had done. 2He followed the ways of the kings of Israel. He also made statues of gods that were named Baal. 3He burned sacrifices in the Valley of Ben Hinnom. He sacrificed his children in the fire to other gods. He followed the practices of the nations. The Lord hates these practices. The Lord had driven out those nations to make room for the people of Israel. 4Ahaz offered sacrifices and burned incense at the high places. He also did it on the tops of hills and under every green tree.
5So the Lord his God handed him over to the king of Aram. The men of Aram won the battle over him. They took many of his people as prisoners. They brought them to Damascus.
God also handed Ahaz over to Pekah. Pekah was king of Israel. His army wounded or killed many of the troops of Ahaz. 6In one day Pekah, the son of Remaliah, killed 120,000 soldiers in Judah. That’s because Judah had deserted the Lord, the God of their people. 7Zikri was a fighting man from Ephraim. He killed Maaseiah, Azrikam and Elkanah. Maaseiah was the king’s son. Azrikam was the officer who was in charge of the palace. And Elkanah was next in command after the king. 8The men of Israel captured 200,000 wives, sons and daughters from their relatives in Judah. They also took a large amount of goods. They carried all of it back to Samaria.
9But a prophet of the Lord was there. His name was Oded. When the army returned to Samaria, he went out to meet them. He said to them, “The Lord is the God of your people. He was very angry with Judah. So he handed them over to you. But you have killed them. Your anger reached all the way to heaven. 10Now you are planning to make the men and women of Judah and Jerusalem your slaves. But aren’t you also guilty of sins against the Lord your God? 11Listen to me! You have taken your relatives from Judah as prisoners. The Lord is very angry with you. So send your relatives back.”
12Then some of the leaders in Ephraim stood up to those who were returning from the war. The leaders were Azariah, Berekiah, Jehizkiah and Amasa. Azariah was the son of Jehohanan. Berekiah was the son of Meshillemoth. Jehizkiah was the son of Shallum. And Amasa was the son of Hadlai. 13“Don’t bring those prisoners here,” they said. “If you do, we’ll be guilty in the sight of the Lord. Do you really want to add to our sin and guilt? We’re already very guilty. The Lord is very angry with Israel.”
14So the soldiers gave up the prisoners and the goods they had taken. They did it in front of the officials and the whole community. 15Azariah, Berekiah, Jehizkiah and Amasa received the prisoners. From the goods that had been taken, they gave clothes to everyone who was naked. They gave them clothes, sandals, food, drink and healing lotion. They put all the weak people on donkeys. They took them back to their relatives at Jericho. Then they returned to Samaria. Jericho was also known as the City of Palm Trees.
16At that time King Ahaz sent men to the king of Assyria to get help. 17The men of Edom had come and attacked Judah again. They had carried away prisoners. 18At the same time the Philistines had attacked towns in the western hills and in the Negev Desert of Judah. They had captured Beth Shemesh, Aijalon and Gederoth. They had also captured Soko, Timnah and Gimzo and the villages around them. They had settled down in all of them. 19The Lord had made Judah less powerful because of Ahaz, their king. Ahaz had stirred up the people of Judah to do evil things. He hadn’t been faithful to the Lord at all. 20Tiglath-Pileser came to Ahaz. But he gave Ahaz trouble instead of help. Tiglath-Pileser was king of Assyria. 21Ahaz took some things from the Lord’s temple. He also took some from the royal palace and from the officials. He gave all of them to the king of Assyria. But that didn’t help Ahaz.
22When King Ahaz was in trouble, he became even more unfaithful to the Lord. 23Ahaz offered sacrifices to the gods of Damascus. They had won the battle over him. Ahaz thought, “The gods of the kings of Aram have helped them. So I’ll sacrifice to those gods. Then they’ll help me.” But those gods only caused his ruin. In fact, those gods caused the ruin of the whole nation of Israel.
24Ahaz gathered together everything that belonged to God’s temple. He cut all of it in pieces. Ahaz shut the doors of the Lord’s temple. He set up altars at every street corner in Jerusalem. 25In every town in Judah he built high places. Sacrifices were burned there to other gods. That made the Lord, the God of his people, very angry.
26The other events of the rule of Ahaz and all his evil practices from beginning to end are written down. They are written in the records of the kings of Judah and Israel. 27Ahaz joined the members of his family who had already died. He was buried in the city of Jerusalem. But he wasn’t placed in the tombs of the kings of Israel. Ahaz’s son Hezekiah became the next king after him.
Ang Paghahari ni Ahaz sa Juda
(2 Hari 16:1-4)
1Si Ahaz ay 20 taong gulang nang maging hari. Sa Jerusalem siya tumira, at naghari siya roon sa loob ng 16 na taon. Gumawa siya ng masama sa paningin ng Panginoon, hindi katulad ng ginawa ng kanyang ninuno na si David. 2Sumunod siya sa pamumuhay ng mga hari ng Israel, at gumawa ng metal na mga imahen ni Baal. 3Nagsunog siya ng mga handog sa Lambak ng Ben Hinom, at inihandog niya mismo sa apoy ang kanyang mga anak na lalaki. Sinunod niya ang kasuklam-suklam na mga kaugalian ng mga bansang pinalayas ng Panginoon sa pamamagitan ng mga Israelita. 4Nag-alay siya ng mga handog at nagsunog ng mga insenso sa mga sambahan sa matataas na lugar,28:4 sambahan sa matataas na lugar: Tingnan sa Talaan ng mga Salita sa likod. sa ibabaw ng bundok at sa ilalim ng bawat malalagong punongkahoy.
5Kaya ibinigay siya ng Panginoon na kanyang Dios sa hari ng Aram. Tinalo siya ng mga Arameo at marami sa kanyang mamamayan ang binihag sa Damascus. Ibinigay din siya sa hari ng Israel, na pumatay ng marami sa kanyang mamamayan. 6Sa isang araw lang 120,000 sundalo ng Juda ang pinatay ni Haring Peka ng Israel, na anak ni Remalia. Nangyari ito sa mga taga-Juda dahil itinakwil nila ang Panginoon, ang Dios ng kanilang mga ninuno. 7Pinatay ni Zicri, na isang matapang na sundalo ng Israel,28:7 Israel: sa Hebreo, Efraim. Isa sa mga lahi sa Israel at kumakatawan sa buong kaharian ng Israel. Ganito rin sa talatang 12. sina Maaseya na anak ni Haring Ahaz, Azrikam na tagapamahala ng palasyo, at Elkana na pangalawa sa hari. 8Binihag ng mga taga-Israel ang kanilang mga kadugo na taga-Juda – 200,000 asawaʼt mga anak. Sinamsam din nila ang mga ari-arian ng mga taga-Juda at dinala pauwi sa Samaria.
9Pero nang dumating ang mga sundalo sa Samaria, sinalubong sila ni Oded na propeta ng Panginoon, at sinabi, “Ipinaubaya sa inyo ng Panginoon na inyong Dios ang Juda dahil sa kanyang galit sa kanila. Pero labis ang ginawa ninyo; pinagpapatay nʼyo sila nang walang awa, at nalaman ito ng Panginoon doon sa langit. 10At ngayon, gusto pa ninyong alipinin ang mga lalaki at mga babae na mula sa Jerusalem at sa iba pang lungsod ng Juda. Hindi baʼt may kasalanan din kayo sa Panginoon na inyong Dios? 11Makinig kayo sa akin! Galit na galit ang Panginoon sa inyo. Kaya pabalikin nʼyo ang inyong mga kadugo na inyong binihag.”
12Ganito rin ang sinabi ng ibang mga pinuno ng Israel sa mga sundalo na dumating galing sa labanan. Ang mga pinuno ay sina Azaria na anak ni Jehohanan, Berekia na anak ni Meshilemot, Jehizkia na anak ni Shalum, at Amasa na anak ni Hadlai. 13Ito ang sinabi nila sa mga sundalo: “Huwag nʼyong dalhin dito ang mga bihag na iyan, dahil pananagutan natin ito sa Panginoon. Dadagdagan nʼyo pa ba ang kasalanan natin? Marami na tayong kasalanan, at galit na galit na ang Panginoon sa Israel.”
14Kaya pinakawalan ng mga sundalo ang mga bihag at isinauli ang kanilang ari-arian sa harapan ng mga pinuno at mga mamamayan. 15Pagkatapos, lumapit sa mga bihag ang apat na pinuno na nabanggit, at tinulungan ang mga bihag. Kumuha sila ng mga damit mula sa mga kagamitang nasamsam ng mga sundalo, at ipinasuot ito sa mga hubad na bihag. Binigyan nila ang mga bihag ng mga damit, sandalyas, inumin, at gamot. Ipinasakay nila sa mga asno ang mga mahina, at dinala nila pabalik ang lahat ng bihag sa kani-kanilang mga kababayan. Doon nila sila iniwan sa Jerico, sa Bayan ng mga Palma. Pagkatapos, umuwi sila sa Samaria.
Humingi ng Tulong si Ahaz sa Asiria
(2 Hari 16:7-9)
16Nang panahong iyon, humingi ng tulong si Haring Ahaz sa hari ng Asiria. 17Sapagkat muling nilusob ng mga taga-Edom ang Juda at binihag ang ibang mga naninirahan dito. 18Bukod pa rito, nilusob din ng mga Filisteo ang mga bayan ng Juda na nasa kaburulan sa kanluran at nasa Negev. Naagaw nila ang Bet Shemesh, Ayalon, Gederot, Soco, Timnah at Gimzo, pati ang mga baryo sa paligid nito; at doon na sila nanirahan. 19Ibinaba ng Panginoon ang Juda dahil hinikayat ni Haring Ahaz ang mga mamamayan sa paggawa ng kasamaan, at hindi siya sumunod sa Panginoon. 20Kaya pagdating ni Haring Tiglat Pileser ng Asiria, ginipit niya si Ahaz sa halip na tulungan. 21Nanguha si Ahaz ng mga ari-arian sa templo ng Panginoon, sa palasyo, at sa mga bahay ng mga opisyal, at ibinigay niya ito sa hari ng Asiria. Pero hindi ito nakatulong kay Ahaz.
22Sa panahon ng mga kahirapan ni Haring Ahaz, lalo pa siyang naging suwail sa Panginoon. 23Nag-alay siya ng mga handog sa mga dios ng mga taga-Damascus na tumalo sa kanya. Sapagkat sinabi niya, “Ang mga hari ng Aram ay tinulungan ng kanilang mga dios. Kaya maghahandog din ako sa mga dios na ito para tulungan din nila ako.” Pero ang mga ito ang nagpahamak sa kanya at sa mga taga-Israel.
24Kinuha ni Ahaz ang mga kagamitan sa templo ng Dios at ipinadurog ito. Ipinasara niya ang pintuan ng templo, at nagpatayo siya ng mga altar sa bawat kanto ng Jerusalem. 25Nagpatayo rin siya ng mga sambahan sa matataas na lugar sa lahat ng bayan sa Juda, para makapaghandog sa ibang mga dios. At labis itong nakapagpagalit sa Panginoon, ang Dios ng kanyang mga ninuno.
26Ang iba pang mga salaysay tungkol sa paghahari ni Ahaz at sa kanyang pag-uugali, mula sa simula hanggang sa katapusan ay nakasulat sa Aklat ng Kasaysayan ng mga hari ng Juda at Israel. 27Nang mamatay si Ahaz, inilibing siya sa lungsod ng Jerusalem, pero hindi sa libingan ng mga hari ng Israel. At ang anak niyang si Hezekia ang pumalit sa kanya bilang hari.
