Samuel Judges Saul’s Sin
1Saul was 30 years old when he became king. He ruled over Israel for 42 years.
2Saul chose 3,000 of Israel’s men. Two thousand of them were with him at Mikmash and in the hill country of Bethel. One thousand were with Jonathan at Gibeah in the land of Benjamin. Saul sent the rest back to their homes.
3Some Philistine soldiers were stationed at Geba. Jonathan attacked them. The other Philistines heard about it. Saul announced, “Let the Hebrew people hear about what has happened!” He had trumpets blown all through the land. 4So all the Israelites heard the news. They were told, “Saul has attacked the Philistine army camp at Geba. Now the Philistines can’t stand the Israelites.” The Israelites were called out to join Saul at Gilgal.
5The Philistines gathered together to fight against Israel. They had 3,000 chariots and 6,000 chariot drivers. Their soldiers were as many as the grains of sand on the seashore. They went up and camped at Mikmash. It was east of Beth Aven. 6The Israelites saw that their army was in deep trouble. So they hid in caves. They hid among bushes and rocks. They also hid in pits and empty wells. 7Some of them even went across the Jordan River. They went to the lands of Gad and Gilead.
Saul remained at Gilgal. All the troops with him were shaking with fear. 8He waited seven days, just as Samuel had told him to. But Samuel didn’t come to Gilgal. And Saul’s men began to scatter. 9So he said, “Bring me the burnt offering and the friendship offerings.” Then he offered up the burnt offering. 10Just as Saul finished offering the sacrifice, Samuel arrived. Saul went out to greet him.
11“What have you done?” asked Samuel.
Saul replied, “I saw that the men were scattering. I saw that the Philistines were gathering together at Mikmash. You didn’t come when you said you would. 12So I thought, ‘Now the Philistines will come down to attack me at Gilgal. And I haven’t asked the Lord for his blessing.’ So I felt I had to sacrifice the burnt offering.”
13“You have done a foolish thing,” Samuel said. “You haven’t obeyed the command the Lord your God gave you. If you had, he would have made your kingdom secure over Israel for all time to come. 14But now your kingdom won’t last. The Lord has already looked for a man who is dear to his heart. He has appointed him king of his people. That’s because you haven’t obeyed the Lord’s command.”
15Then Samuel left Gilgal and went up to Gibeah in the land of Benjamin. Saul counted the men who were with him. The total number was about 600.
Israel Doesn’t Have Weapons
16Saul and his son Jonathan were staying in Gibeah in the land of Benjamin. The men who remained in the army were there with them. At the same time, the Philistines camped at Mikmash. 17Three groups of soldiers went out from the Philistine camp to attack Israel. One group turned and went toward Ophrah in the area of Shual. 18Another went toward Beth Horon. The third went toward the border that looked out over the Valley of Zeboim. That valley faces the desert.
19There weren’t any blacksmiths in the whole land of Israel. That’s because the Philistines had said, “The Hebrews might hire them to make swords or spears!” 20So all the Israelites had to go down to the Philistines. They had to go to them to get their plows, hoes, axes and sickles sharpened. 21It cost a fourth of an ounce of silver to sharpen a plow or a hoe. It cost an eighth of an ounce to sharpen a pitchfork or an axe. That’s also what it cost to put new tips on the large sticks used to drive oxen.
22So the Israelite soldiers went out to battle without swords or spears in their hands. That was true for all of Saul’s and Jonathan’s soldiers. Only Saul and his son Jonathan had those weapons.
Jonathan Attacks the Philistines
23A group of Philistine soldiers had gone out to the pass at Mikmash.
ซามูเอลตำหนิซาอูล
1ซาอูลมีอายุได้สามสิบ13:1 ภาษาฮีบรูไม่มีคำว่าสามสิบปีเมื่อขึ้นเป็นกษัตริย์ และพระองค์ทรงปกครองอิสราเอลอยู่สี่สิบ13:1 ภาษาฮีบรูไม่มีคำว่าสี่สิบสองปี
2ซาอูล13:1,2 หรือและเมื่อพระองค์ทรงครองอิสราเอลได้สองปี 2พระองค์ทรงเลือกอิสราเอลสามพันคน ให้สองพันคนอยู่กับพระองค์ที่มิคมาชและในแดนเทือกเขาแห่งเบธเอล ส่วนอีกหนึ่งพันคนอยู่กับโยนาธานที่เมืองกิเบอาห์ในเขตเบนยามิน คนอื่นที่เหลือให้กลับบ้านไป
3โยนาธานบุกโจมตีกองทหารรักษาการณ์ของฟีลิสเตียที่เมืองเกบา ชาวฟีลิสเตียได้ข่าวเรื่องนี้ แล้วซาอูลจึงสั่งให้เป่าแตรทั่วแดนและประกาศว่า “ชาวฮีบรูจงฟัง!” 4ดังนั้นอิสราเอลทั้งปวงจึงได้ข่าวว่า “ซาอูลโจมตีกองทหารรักษาการณ์ของฟีลิสเตีย บัดนี้ชาวฟีลิสเตียเกลียดชังชาวอิสราเอลยิ่งนัก” ฉะนั้นเหล่าประชากรจึงรวมตัวกันมาสมทบกับซาอูลที่กิลกาล
5ชาวฟีลิสเตียรวมตัวกันมาสู้กับอิสราเอล มีรถม้าศึกสามพันคัน13:5 ภาษาฮีบรูว่าสามหมื่นคัน พลรถรบหกพันคน และมีทหารมากมายดุจเม็ดทรายที่ชายทะเล พวกเขายกมาตั้งค่ายอยู่ที่มิคมาชทางตะวันออกของเบธอาเวน 6เมื่อชาวอิสราเอลเห็นว่าสถานการณ์คับขันและกองทัพของตนถูกตีอย่างหนักก็ซ่อนตัวตามถ้ำ ตามสุมทุมพุ่มไม้ ตามซอกหิน และในหลุมในบ่อ 7บางคนก็ข้ามแม่น้ำจอร์แดนหนีไปยังดินแดนของกาดและกิเลอาด
ฝ่ายซาอูลยังคงอยู่ที่กิลกาล กองทหารทั้งหมดที่อยู่ด้วยพากันขวัญหนีดีฝ่อ 8ซาอูลรออยู่เจ็ดวันตามที่ซามูเอลกำหนดไว้ แต่เมื่อซามูเอลยังไม่มาที่กิลกาลและคนของซาอูลเริ่มแตกทัพ 9ซาอูลจึงสั่งว่า “จงนำเครื่องเผาบูชาและเครื่องสันติบูชามา” แล้วซาอูลก็ถวายเครื่องเผาบูชา 10ทันทีที่ถวายเสร็จ ซามูเอลก็มาถึง ซาอูลจึงออกไปต้อนรับ
11ซามูเอลถามว่า “ท่านทำอะไรลงไป?”
ซาอูลตอบว่า “ข้าพเจ้าเห็นไพร่พลกระจัดกระจายไป และท่านไม่ได้มาตามเวลาที่กำหนดไว้ ฝ่ายชาวฟีลิสเตียก็มาชุมนุมกันอยู่ที่มิคมาช 12ข้าพเจ้าคิดว่า ‘ชาวฟีลิสเตียจะลงมาถล่มเราที่กิลกาลแล้ว เราเองก็ยังไม่ได้ขอความช่วยเหลือจากองค์พระผู้เป็นเจ้าเลย’ ฉะนั้นข้าพเจ้าจึงจำต้องถวายเครื่องเผาบูชา”
13ซามูเอลตำหนิว่า “ท่านทำตัวโง่เขลา ท่านไม่ได้ปฏิบัติตามพระบัญชาของพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน หากท่านได้ปฏิบัติตาม พระองค์คงจะสถาปนาอาณาจักรของท่านเหนืออิสราเอลตลอดไป 14แต่บัดนี้อาณาจักรของท่านจะไม่ยืนยง องค์พระผู้เป็นเจ้าได้ทรงเลือกคนที่พระองค์ทรงชอบพระทัยยิ่งนัก และทรงแต่งตั้งเขาให้เป็นผู้นำประชากรของพระองค์ เนื่องจากท่านไม่ได้ปฏิบัติตามพระบัญชาขององค์พระผู้เป็นเจ้า”
15แล้วซามูเอลจึงไปจากกิลกาล13:15 ฉบับ LXX. ว่ากิลกาลและไปตามทางของเขา ประชาชนที่เหลือตามซาอูลไปพบกับกองทัพและพวกเขายกออกจากกิลกาลไปสู่กิเบอาห์ในเขตเบนยามิน เมื่อซาอูลนับจำนวนพลที่ยังอยู่พบว่ามีเหลือเพียงหกร้อยคน
อิสราเอลไม่มีอาวุธ
16ซาอูลกับโยนาธานราชโอรสและทหารที่อยู่ด้วยพักที่เมืองกิเบอาห์13:16 สำเนาต้นฉบับภาษาฮีบรูส่วนใหญ่ว่าเกบาเป็นอีกรูปหนึ่งของกิเบอาห์ในเขตเบนยามิน ส่วนชาวฟีลิสเตียตั้งค่ายอยู่ที่มิคมาช 17มีโจรสามกลุ่มจากค่ายฟีลิสเตีย กองหนึ่งไปยังโอฟราห์ในแดนชูอัล 18อีกกองหนึ่งไปยังเบธโฮโรน ส่วนกองที่สามเคลื่อนไปยังชายแดนเหนือหุบเขาเศโบอิมตรงข้ามถิ่นกันดาร
19ครั้งนั้นทั่วแดนอิสราเอลไม่มีช่างตีเหล็กเลย เพราะชาวฟีลิสเตียกล่าวว่า “เกรงว่าชาวฮีบรูจะตีดาบหรือหอกใช้!” 20ฉะนั้นเมื่อชาวอิสราเอลจะลับผาล คราด ขวาน หรือเคียว ก็ต้องไปหาชาวฟีลิสเตีย 21อัตราค่าจ้างคือเงินหนักสองในสามเชเขล13:21 1 เชเขล คือเงินหนักประมาณ 11.5 กรัม มีค่าเท่ากับค่าแรงสองเดือน ทั้งสองแห่งในข้อนี้เป็นค่าลับผาลและจอบ เงินหนักหนึ่งในสามเชเขลเป็นค่าลับคราด ขวาน และประตัก
22ฉะนั้นในวันสงคราม ทหารที่อยู่กับซาอูลและโยนาธานไม่มีหอกหรือดาบสักคนเดียว เว้นแต่ซาอูลและโยนาธานเท่านั้นที่มี
โยนาธานโจมตีฟีลิสเตีย
23ขณะเดียวกันนั้นช่องเขาที่มิคมาชมีกองทหารของฟีลิสเตียรักษาการณ์อยู่
