Elijah Runs Away to Mount Horeb
1Ahab told Jezebel everything Elijah had done. He told her how Elijah had killed all the prophets of Baal with his sword. 2So Jezebel sent a message to Elijah. She said, “You can be sure that I will kill you, just as I killed the other prophets. I’ll do it by this time tomorrow. If I don’t, may the gods punish me greatly.”
3Elijah was afraid. So he ran for his life. He came to Beersheba in Judah. He left his servant there. 4Then he traveled for one day into the desert. He came to a small bush. He sat down under it. He prayed that he would die. “Lord, I’ve had enough,” he said. “Take my life. I’m no better than my people of long ago.” 5Then he lay down under the bush. And he fell asleep.
Suddenly an angel touched him. The angel said, “Get up and eat.” 6Elijah looked around. Near his head he saw some bread. It had been baked over hot coals. A jar of water was also there. So Elijah ate and drank. Then he lay down again.
7The angel of the Lord came to him a second time. He touched him and said, “Get up and eat. Your journey will be long and hard.” 8So he got up. He ate and drank. The food gave him new strength. He traveled for 40 days and 40 nights. He kept going until he arrived at Horeb. It was the mountain of God. 9There he went into a cave and spent the night.
The Lord Appears to Elijah
A message came to Elijah from the Lord. He said, “Elijah, what are you doing here?”
10He replied, “Lord God who rules over all, I’ve been very committed to you. The Israelites have turned their backs on your covenant. They have torn down your altars. They’ve put your prophets to death with their swords. I’m the only one left. And they are trying to kill me.”
11The Lord said, “Go out. Stand on the mountain in front of me. I am going to pass by.”
As the Lord approached, a very powerful wind tore the mountains apart. It broke up the rocks. But the Lord wasn’t in the wind. After the wind there was an earthquake. But the Lord wasn’t in the earthquake. 12After the earthquake a fire came. But the Lord wasn’t in the fire. And after the fire there was only a gentle whisper. 13When Elijah heard it, he pulled his coat over his face. He went out and stood at the entrance to the cave.
Then a voice said to him, “Elijah, what are you doing here?”
14He replied, “Lord God who rules over all, I’ve been very committed to you. The Israelites have turned their backs on your covenant. They have torn down your altars. They’ve put your prophets to death with their swords. I’m the only one left. And they are trying to kill me.”
15The Lord said to him, “Go back the way you came. Go to the Desert of Damascus. When you get there, anoint Hazael as king over Aram. 16Also anoint Jehu as king over Israel. He is the son of Nimshi. And anoint Elisha from Abel Meholah as the next prophet after you. He is the son of Shaphat. 17Jehu will put to death anyone who escapes Hazael’s sword. And Elisha will put to death anyone who escapes Jehu’s sword. 18But I will keep 7,000 people in Israel for myself. They have not bowed down to Baal. And they have not kissed him.”
The Lord Chooses Elisha
19Elijah left Mount Horeb. He saw Elisha, the son of Shaphat. Elisha was plowing in a field. He was driving the last of 12 pairs of oxen. Elijah went up to him. He threw his coat around him. 20Then Elisha left his oxen. He ran after Elijah. “Let me kiss my father and mother goodbye,” he said. “Then I’ll come with you.”
“Go back,” Elijah replied. “What have I done to you?”
21So Elisha left him and went back. He got his two oxen and killed them. He burned the plow to cook the meat. He gave it to the people, and they ate it. Then he started to follow Elijah. He became Elijah’s servant.
Nagpalagyo si Elias sa Horeb
1Karon ginsugiran ni Ahab ang iya asawa nga si Jezebel sang tanan nga ginhimo ni Elias, kag kon paano niya ginpamatay ang tanan nga propeta ni Baal. 2Gani ginpadal-an ni Jezebel sang mensahi si Elias nga nagasiling, “Kabay pa nga silutan ako sang mga dios sing puwerte gid kon sa amo sini nga oras buwas indi ko pa ikaw mapatay, pareho sa ginhimo mo sa mga propeta.”
3Hinadlukan si Elias, gani nagpalagyo siya sa Beersheba nga sakop sang Juda, kag ginbilin niya didto ang iya suluguon. 4Dayon naglakat siya sing mga isa ka adlaw pakadto sa kamingawan. Nagpundo siya kag nagpungko sa puno sang kahoy,19:4 puno sang kahoy: Ang kahoy diri ginatawag sa English nga broom tree. kag nagpangamuyo nga mapatay na lang siya. Nagsiling siya, “Sobra na ini, Ginoo! Kuhaa na lang ang akon kabuhi; wala man ako sing kinalain sa akon mga katigulangan.” 5Dayon naghigda siya sa puno sang kahoy kag natulugan.
Sa hinali lang may anghel nga nagtandog sa iya kag nagsiling, “Bangon kag magkaon.” 6Pagtan-aw niya, may nakita siya sa iya uluhan nga tinapay nga ginluto sa ginpainit nga bato, kag tubig nga nasulod sa tibod. Nagkaon siya kag nag-inom, kag naghigda liwat.
7Nagbalik ang anghel sang Ginoo kag gintandog niya si Elias kag nagsiling, “Bangon kag magkaon, kay malayo pa ang imo lalakton.” 8Gani nagbangon si Elias kag nagkaon kag nag-inom. Nagbaskog siya sa iya ginkaon, kag naglakat siya sa sulod sang 40 ka adlaw kag 40 ka gab-i, hasta nakaabot siya sa Horeb,19:8 Horeb: ukon, Sinai. ang bukid sang Dios. 9Nagsulod siya sa isa ka kuweba kag didto nagtulog pagkagab-i.
Nagpakigsugilanon ang Dios kay Elias
Karon, nagsiling ang Ginoo sa iya, “Elias, ano ang ginahimo mo diri?” 10Nagsabat siya, “O Ginoong Dios nga Makagagahom, nagaalagad gid ako sing matutom sa imo. Pero ginsikway sang mga Israelinhon ang ila kasugtanan sa imo, gin-guba nila ang imo mga halaran, kag ginpamatay ang imo mga propeta. Ako na lang isa ang nabilin, kag ginatinguhaan man nila ako nga patyon.” 11Nagsiling ang Ginoo, “Magguwa ka kag magtindog sa akon presensya sa ibabaw sang bukid, kay maagi ako.” Dayon may nag-agi nga mabaskog nga hangin nga nagtiphag sang mga bukid kag nagdugmok sang mga bato, pero wala ang Ginoo sa hangin. Pagkatapos sang hangin, naglinog, pero wala man ang Ginoo sa linog. 12Pagkatapos sang linog, may kalayo nga nag-abot, pero wala gihapon ang Ginoo sa kalayo. Pagkatapos sang kalayo, may mahinay nga tingog nga daw sa nagahutik. 13Pagkabati sini ni Elias, gintabunan niya ang iya nawong sang iya kunop kag nagguwa siya kag nagtindog sa baba sang kuweba. Dayon may tingog nga nagsiling sa iya, “Elias, ano ang ginahimo mo diri?” 14Nagsabat siya, “O Ginoong Dios nga Makagagahom, nagaalagad gid ako sing matutom sa imo. Pero ginsikway sang mga Israelinhon ang ila kasugtanan sa imo, gin-guba nila ang imo mga halaran, kag ginpamatay ang imo mga propeta. Ako na lang isa ang nabilin, kag ginatinguhaan man nila ako nga patyon.”
15Nagsiling ang Ginoo sa iya, “Magbalik ka sa imo gin-agyan, kag magkadto sa kamingawan sang Damascus. Pag-abot mo didto, haplasan mo sang lana si Hazael sa pagpakita nga siya na ang hari sang Aram.19:15 Aram: ukon, Syria. 16Haplasan mo man si Jehu nga anak ni Nimshi bilang hari sang Israel, kag si Elisha19:16 Elisha: sa iban nga mga translations, Eliseo. nga anak ni Shafat, nga taga-Abel Mehola, sa pagbulos sa imo bilang propeta. 17Pamatyon ni Hazael ang mga nagasimba kay Baal. Ang makapalagyo sa iya, pamatyon ni Jehu, kag ang makapalagyo kay Jehu, pamatyon ni Elisha. 18Pero ibilin ko ang 7,000 ka Israelinhon nga wala nagluhod kag naghalok sa imahen ni Baal.”
Ang Pagtawag kay Elisha
19Naghalin didto si Elias kag nakita niya si Elisha nga anak ni Shafat nga nagaarado. May onse ka paris sang mga baka sa unahan ni Elisha nga ginaarado sang iya mga kaupod, kag siya ang nagaarado sang ikadose nga paris sang baka. Nagpalapit si Elias sa iya, kag gintaklap ni Elias ang iya kunop sa kay Elisha. 20Ginbayaan ni Elisha ang iya mga baka kag ginlagas si Elias. Nagsiling si Elisha, “Mahalok anay ako kay tatay kag kay nanay sa pagpaalam sa ila, dayon maupod ako sa imo.” Nagsabat si Elias, “Sige, pero indi mo pagkalimtan ang ginhimo ko sa imo.”
21Nagbalik si Elisha, kag ginkuha niya ang iya mga baka kag gin-ihaw. Ginhimo niya nga gatong ang mga gota kag mga arado sa pagluto sang karne sang mga baka. Pagkaluto na, ginhatagan niya ang iya mga kaupod nga nagaarado, kag nagkaon sila tanan. Dayon nagsunod siya kay Elias bilang iya kabulig.
