1 Kings 17 – NIRV & TCB

New International Reader’s Version

1 Kings 17:1-24

Elijah Announces No Dew or Rain

1Elijah was from Tishbe in the land of Gilead. He said to Ahab, “I serve the Lord. He is the God of Israel. You can be sure that he lives. And you can be just as sure that there won’t be any dew or rain on the whole land. There won’t be any during the next few years. It won’t come until I say so.”

Elijah Is Fed by Ravens

2Then a message came to Elijah from the Lord. He said, 3“Leave this place. Go east and hide in the Kerith Valley. It is east of the Jordan River. 4You will drink water from the brook. I have directed some ravens to supply you with food there.”

5So Elijah did what the Lord had told him to do. He went to the Kerith Valley. It was east of the Jordan River. He stayed there. 6The ravens brought him bread and meat in the morning. They also brought him bread and meat in the evening. He drank water from the brook.

Elijah and the Widow at Zarephath

7Some time later the brook dried up. It hadn’t rained in the land for quite a while. 8A message came to Elijah from the Lord. He said, 9“Go right away to Zarephath in the region of Sidon. Stay there. I have directed a widow there to supply you with food.” 10So Elijah went to Zarephath. He came to the town gate. A widow was there gathering sticks. He called out to her. He asked, “Would you bring me a little water in a jar? I need a drink.” 11She went to get the water. Then he called out to her, “Please bring me a piece of bread too.”

12“I don’t have any bread,” she replied. “And that’s just as sure as the Lord your God is alive. All I have is a small amount of flour in a jar and a little olive oil in a jug. I’m gathering a few sticks to take home. I’ll make one last meal for myself and my son. We’ll eat it. After that, we’ll die.”

13Elijah said to her, “Don’t be afraid. Go home. Do what you have said. But first make a small loaf of bread for me. Make it out of what you have. Bring it to me. Then make some for yourself and your son. 14The Lord is the God of Israel. He says, ‘The jar of flour will not be used up. The jug will always have oil in it. You will have flour and oil until the day the Lord sends rain on the land.’ ”

15She went away and did what Elijah had told her to do. So Elijah had food every day. There was also food for the woman and her family. 16The jar of flour wasn’t used up. The jug always had oil in it. That’s what the Lord had said would happen. He had spoken that message through Elijah.

17Some time later the son of the woman who owned the house became sick. He got worse and worse. Finally he stopped breathing. 18The woman said to Elijah, “You are a man of God. What do you have against me? Did you come to bring my sin out into the open? Did you come to kill my son?”

19“Give me your son,” Elijah replied. He took him from her arms. He carried him to the upstairs room where he was staying. He put him down on his bed. 20Then Elijah cried out to the Lord. He said, “Lord my God, I’m staying with this widow. Have you brought pain and sorrow even to her? Have you caused her son to die?” 21Then he lay down on the boy three times. He cried out to the Lord. He said, “Lord my God, give this boy’s life back to him!”

22The Lord answered Elijah’s prayer. He gave the boy’s life back to him. So the boy lived. 23Elijah picked up the boy. He carried him down from the upstairs room into the house. He gave him to his mother. He said, “Look! Your son is alive!”

24Then the woman said to Elijah, “Now I know that you are a man of God. I know that the message you have brought from the Lord is true.”

Tagalog Contemporary Bible

1 Hari 17:1-24

Nagdala ng Pagkain ang Uwak kay Elias

1May isang propeta na ang pangalan ay Elias. Nakatira siya sa Tisbe na sakop ng Gilead. Sinabi niya kay Ahab, “Tinitiyak ko sa iyo, sa harap ng buhay na Panginoon, ang Dios ng Israel na aking pinaglilingkuran, na wala ni hamog o ulan na darating sa loob ng ilang taon hanggaʼt hindi ko sinasabi na umulan o humamog.”

2Pagkatapos, sinabi ng Panginoon kay Elias, 3“Umalis ka rito, tuntunin mo ang daan pasilangan at magtago ka sa daluyan ng tubig Kerit, sa bandang silangan ng Jordan. 4Sa ilog ka uminom, at uutusan ko ang mga uwak na magdala sa iyo ng pagkain doon.” 5Sinunod ni Elias ang utos ng Panginoon sa kanya. Pumunta siya sa daluyan ng tubig sa Kerit, sa bandang silangan ng Jordan at doon nanirahan. 6Dinadalhan siya ng mga uwak ng tinapay at karne tuwing umaga at gabi, at sa ilog siya umiinom.

Ang Biyuda sa Zarefat

7Kinalaunan, natuyo ang ilog dahil hindi na umuulan. 8Iniutos agad ng Panginoon kay Elias, 9“Pumunta ka sa Zarefat sa Sidon, at doon ka manirahan. May isang biyuda roon na inutusan kong magpapakain sa iyo.” 10Kaya pumunta si Elias sa Zarefat. Pagdating niya sa pintuan ng bayan, may nakita siyang biyuda na nangangahoy. Sinabi niya sa babae, “Pakiusap, dalhan mo ako ng kaunting tubig na maiinom.” 11Nang paalis na ang biyuda para kumuha ng tubig, sinabi pa sa kanya ni Elias, “Pakiusap dalhan mo rin ako ng tinapay.”

12Sinabi ng biyuda, “Nagsasabi po ako ng totoo, sa harap ng buhay na Panginoon na inyong Dios, na wala na akong tinapay. Ang natitira na lang ay isang dakot na harina sa mangkok at kaunting langis sa banga. Nangunguha nga po ako ng ilang pirasong kahoy dito para dalhin sa bahay at lutuin ang natitirang harina para sa akin at sa anak ko, at kapag naubos na namin ito, mamamatay na kami sa gutom.”

13Sinabi ni Elias sa kanya, “Huwag kang mag-alala. Umuwi ka at gawin ang sinabi mo. Pero ipagluto mo muna ako ng maliit na tinapay mula sa natirang harina, at dalhin mo agad ito sa akin. Pagkatapos, magluto ka rin para sa iyo at sa anak mo. 14Sapagkat ito ang sinasabi ng Panginoon, ang Dios ng Israel, ‘Hindi mauubusan ng harina ang iyong mangkok at hindi mauubusan ng langis ang iyong banga hanggang sa araw na padalhan ko ng ulan ang lupa.’ ” 15Lumakad ang babae at ginawa niya ang sinabi ni Elias. Kaya may pagkain araw-araw para kay Elias, at para sa biyuda at sa kanyang anak.17:15 anak: sa Hebreo, pamilya. 16Sapagkat hindi nauubos ang harina sa mangkok at hindi rin nauubos ang langis sa banga, ayon sa sinabi ng Panginoon sa pamamagitan ni Elias.

17Kinalaunan, nagkasakit ang anak ng babae. Lumala ang sakit nito hanggang sa mamatay. 18Sinabi ng babae kay Elias, “Ano po ang ikinagalit ninyo sa akin, lingkod ng Dios? Pumunta po ba kayo rito para patayin ang aking anak bilang parusa sa aking mga kasalanan?” 19Sumagot si Elias, “Ibigay mo sa akin ang bata.” Kinuha ni Elias ang bata sa kanyang ina, at dinala ito sa kwarto sa itaas, kung saan siya nakatira. Inihiga niya ang bata sa kanyang higaan, 20at nanalangin siya sa Panginoon, “O Panginoon, na aking Dios, pinadalhan po ba ninyo ng pagdurusa ang biyudang ito na nagpatuloy sa akin sa pamamagitan ng pagkamatay ng kanyang anak?” 21Dumapa si Elias ng tatlong beses sa bata at tumawag sa Panginoon, “O Panginoon na aking Dios, buhayin po ninyo ang batang ito!” 22Sinagot ng Panginoon ang panalangin ni Elias at muling nabuhay ang bata. 23Pagkatapos, dinala ni Elias ang bata sa ibaba at ibinigay sa kanyang ina. Sinabi ni Elias, “Tingnan mo ang iyong anak, buhay siya!” 24Agad na sinabi ng babae kay Elias, “Ngayon, napatunayan kong lingkod nga kayo ng Dios at totoong nagsasalita ang Panginoon sa pamamagitan ninyo.”