1Suppose I speak in the languages of human beings or of angels. If I don’t have love, I am only a loud gong or a noisy cymbal. 2Suppose I have the gift of prophecy. Suppose I can understand all the secret things of God and know everything about him. And suppose I have enough faith to move mountains. If I don’t have love, I am nothing at all. 3Suppose I give everything I have to poor people. And suppose I give myself over to a difficult life so I can brag. If I don’t have love, I get nothing at all.
4Love is patient. Love is kind. It does not want what belongs to others. It does not brag. It is not proud. 5It does not dishonor other people. It does not look out for its own interests. It does not easily become angry. It does not keep track of other people’s wrongs. 6Love is not happy with evil. But it is full of joy when the truth is spoken. 7It always protects. It always trusts. It always hopes. It never gives up.
8Love never fails. But prophecy will pass away. Speaking in languages that had not been known before will end. And knowledge will pass away. 9What we know now is not complete. What we prophesy now is not perfect. 10But when what is complete comes, the things that are not complete will pass away. 11When I was a child, I talked like a child. I thought like a child. I had the understanding of a child. When I became a man, I put the ways of childhood behind me. 12Now we see only a dim likeness of things. It is as if we were seeing them in a foggy mirror. But someday we will see clearly. We will see face to face. What I know now is not complete. But someday I will know completely, just as God knows me completely.
13The three most important things to have are faith, hope and love. But the greatest of them is love.
Ang Gugma
1Bisan makahambal ako sang nagkalain-lain nga mga lingguahe sang mga tawo kag sang mga anghel, pero kon wala ako sing gugma sa akon isigkatawo, daw pareho lang ako sa agong nga magahod ukon lingganay nga matagsing. 2Kag bisan makasugid ako sang mensahi sang Dios kag makahibalo sang tanan nga tinago nga mga kamatuoran pati ang nagkalain-lain nga mga kaalam, kag bisan mapasaylo ko ang bukid tungod sang akon dako nga pagtuo, kon wala ako sing gugma wala gid ako sing pulos. 3Bisan ipanagtag ko sa mga imol ang tanan ko nga mga pagkabutang, kag bisan ihalad ko ang akon lawas nga sunugon,13:3 lawas nga sunugon: sa iban nga mga kopya sang Griego, lawas agod makapabugal. kon wala ako sing gugma wala ako gihapon sing pulos.
4Ang tawo nga nagahigugma mapinasensyahon, maayo sa iya isigkatawo, indi mahisaon, indi hambog ukon bugalon, 5indi bastos, indi maiyaiyahon, indi maakigon, indi madumot, 6wala nalipay sa malaot kundi sa matarong, 7permi mainantuson, permi may pagsalig kag paglaom, kag permi mabinatason.
8May katapusan ang mga pagsugid sang mensahi sang Dios kag ang mga paghambal sa iban nga mga lingguahe nga wala natun-i, pati ang mga pagsaysay sang kaalam sang Dios, pero ang gugma wala gid sing katapusan. 9Kay ang mga butang nga aton nahibaluan pati ang aton pagsugid sang mensahi sang Dios indi pa gid kompleto. 10Pero kon mag-abot na ang adlaw nga makompleto na ang tanan, madula na inang mga bagay nga indi pa gid kompleto.
11Sang bata pa ako, ang akon paghambal, ang akon pag-intiendi, kag ang akon hunahuna pareho sang bata. Pero sang may buot na ako, ginbayaan ko ang pagginawi sang bata. 12Sa karon daw nagatulok kita sa espiho nga malubog; pero magaabot ang adlaw nga mangin klaro gid ang tanan. Karon limitado ang aton nahibaluan; pero magaabot ang adlaw nga mahibaluan ta ang tanan, pareho sang pagkahibalo sang Dios sa aton.
13Tatlo ka butang ang nagapadayon, kag ang tatlo nga ini amo ang pagsalig, paglaom, kag ang gugma. Pero ang gugma amo gid ang labing importante.
