David Counts His Fighting Men
1Satan rose up against Israel. He stirred up David to count the men of Israel. 2So David said to Joab and the commanders of the troops, “Go! Count the men of Israel from Beersheba all the way to Dan. Report back to me. Then I’ll know how many there are.”
3Joab replied, “May the Lord multiply his troops 100 times. King David, you are my master. Aren’t all the men under your control? Why would you want me to count them? Do you want to make Israel guilty?”
4In spite of what Joab said, the king’s order had more authority than Joab’s reply did. So Joab left and went all through Israel. Then he came back to Jerusalem. 5Joab reported to David how many fighting men he had counted. In the whole land of Israel there were 1,100,000 men who could use their swords well. That included 470,000 men in Judah.
6But Joab didn’t include the tribes of Levi and Benjamin in the total number. The king’s command was sickening to Joab. 7It was also evil in the sight of God. So he punished Israel.
8Then David said to God, “I committed a great sin when I counted Israel’s men. I beg you to take away my guilt. I’ve done a very foolish thing.”
9The Lord spoke to Gad, David’s prophet. The Lord said, 10“Go and tell David, ‘The Lord says, “I could punish you in three different ways. Choose one of them for me to punish you with.” ’ ”
11So Gad went to David. Gad said to him, “The Lord says, ‘Take your choice. 12You can have three years when there will not be enough food in the land. You can have three months when your enemies will sweep you away. They will catch up with you. They will destroy you with their swords. Or you can have three days when the sword of the Lord will punish you. That means there would be three days of plague in the land. My angel would strike down people in every part of Israel.’ So take your pick. Tell me how to answer the one who sent me.”
13David said to Gad, “I’m suffering terribly. Let me fall into the hands of the Lord. His mercy is very great. But don’t let me fall into human hands.”
14So the Lord sent a plague on Israel. And 70,000 Israelites died. 15God sent an angel to destroy Jerusalem. But as the angel was doing it, the Lord saw it. The Lord decided to end the plague he had sent. So he spoke to the angel who was destroying the people. He said, “That is enough! Do not kill any more people!” The angel of the Lord was standing at Araunah’s threshing floor. Araunah was from the city of Jebus.
16David looked up. He saw the angel of the Lord standing between heaven and earth. The angel was holding out a sword over Jerusalem. David and the elders fell with their faces to the ground. They were wearing the rough clothing people wear when they’re sad.
17David said to God, “I ordered the fighting men to be counted. I’m the one who has sinned. I am the shepherd of these people. I’m the one who has done what is wrong. These people are like sheep. What have they done? Lord my God, punish me and my family. But don’t let this plague continue to strike your people.”
David Builds an Altar
18Then the angel of the Lord ordered Gad to tell David to go up to the threshing floor of Araunah, the Jebusite. He wanted David to build an altar there to honor the Lord. 19So David went up and did it. He obeyed the message that Gad had spoken in the Lord’s name.
20Araunah was threshing wheat. He turned and saw the angel. Araunah’s four children were with him. They hid themselves. 21David approached the threshing floor. Araunah looked up and saw him. So Araunah left the threshing floor. He bowed down to David with his face toward the ground.
22David said to him, “Let me have the property your threshing floor is on. I want to build an altar there to honor the Lord. When I do, the plague on the people will be stopped. Sell the threshing floor to me for the full price.”
23Araunah said to David, “Take it! King David, you are my master. Do what you please. I’ll even provide the oxen for the burnt offerings. Use boards from the threshing sleds for the wood. Use the wheat for the grain offering. I’ll give it all to you.”
24But King David replied to Araunah, “No! I want to pay the full price. I won’t take what belongs to you and give it to the Lord. I won’t sacrifice a burnt offering that hasn’t cost me anything.”
25So David paid Araunah 15 pounds of gold for the property. 26David built an altar there to honor the Lord. He sacrificed burnt offerings and friendship offerings. He called out to the Lord. The Lord answered him by sending fire from heaven on the altar for burnt offerings.
27Then the Lord spoke to the angel. And the angel put his sword away. 28When the angel did that, David was still at the threshing floor of Araunah, the Jebusite. David saw that the Lord had answered him. So he offered sacrifices there. 29At that time, the Lord’s holy tent was at the high place in Gibeon. The altar for burnt offerings was there too. Moses had made the holy tent in the desert. 30David couldn’t go to the tent to pray to God. That’s because he was afraid of the sword of the angel of the Lord.
Ginsensos ni David ang Iya mga Soldado
(2 Sam. 24:1-25)
1Ginkontra ni Satanas21:1 ni Satanas ukon, sang kaaway. ang Israel, gani ginsugyot niya si David nga isensos ang mga Israelinhon. 2Gani nagsiling si David kay Joab kag sa mga kumander sang mga soldado, “Lakat kamo, kag isipa ninyo ang mga Israelinhon halin sa Beersheba hasta sa Dan.21:2 halin sa Beersheba hasta sa Dan: buot silingon, sa bug-os nga nasyon sang Israel. Dayon magbalik kamo diri agod mahibaluan ko kon pila sila tanan.”
3Pero nagsabat si Joab, “Kabay pa nga padamuon sang Ginoo ang imo katawhan sing 100 ka pilo. Pero, Mahal nga Hari, ngaa nga gusto mo himuon ini nga butang? Indi bala nga mga sakop mo sila? Ti, ngaa dalahigon mo sila sa imo sala nga himuon?”
4Pero nag-insister gid si David, gani ginlibot ni Joab ang bug-os nga Israel, kag dayon nagbalik sa Jerusalem. 5Ginsugid niya kay David ang kadamuon sang mga lalaki nga makasarang magpakig-away: 1,100,000 sa Israel kag 470,000 sa Juda. 6Pero wala pag-ilakip ni Joab sa pag-isip ang tribo ni Levi kag ni Benjamin tungod kay naugot siya sa sugo sang hari. 7Wala man malipay ang Dios sa sining sugo ni David, gani ginsilutan niya ang Israel. 8Dayon nagsiling si David sa Dios, “Nakasala gid ako sa akon ginhimo. Gani nagapakitluoy ako sa imo, Ginoo, nga patawaron mo ako nga imo alagad sa akon sala, kay kabuangan gid ang akon ginhimo.”
9Nagsiling ang Ginoo kay Gad nga propeta ni David, 10“Magkadto ka kay David kag papilia siya kon sa diin sa tatlo ka silot ang gusto niya nga himuon ko sa iya.” 11Gani nagkadto si Gad kay David kag nagsiling sa iya, “Diin sa sini ang gusto mo: 12Tatlo ka tuig nga gutom, tatlo ka bulan nga pagpanglaglag sa inyo sang inyo mga kaaway, ukon tatlo ka adlaw nga kalalat-an halin sa Ginoo paagi sa pagpanghalit sang anghel sang Ginoo sa bug-os nga duta sang Israel. Magdesisyon ka kag pahibalua ako kon ano ang isabat ko sa Ginoo nga nagpadala sa akon.”
13Nagsabat si David kay Gad, “Nabudlayan gid ako magpili. Maayo pa nga ang Ginoo na lang ang magsilot sa akon sang sa mga tawo, kay maluluy-on gid ang Ginoo.” 14Gani nagpadala ang Ginoo sang kalalat-an sa Israel, kag 70,000 ka Israelinhon ang napatay. 15Dayon nagpadala ang Dios sang anghel sa paglaglag sang Jerusalem. Pero samtang ginalaglag sang anghel ang Jerusalem, nagbaylo ang hunahuna sang Ginoo sa pagsilot sa mga tawo. Gani nagsiling siya sa anghel nga nagapanglaglag sa mga tawo, “Tama na! Indi na sila pagsiluti.” Sadto nga tion didto nagatindog ang anghel sang Ginoo sa may linasan ni Arauna21:15 Arauna: ukon, Ornan. nga Jebusnon.
16Nagtangla si David kag nakita niya ang anghel sang Ginoo nga nagatindog sa kahanginan, sa tunga-tunga sang langit kag duta nga may ginauyatan nga espada nga nagatudlo sa Jerusalem. Dayon nagluhod si David kag ang mga manugdumala sang Israel, nga nagasuksok sang sako sa pagpakita sang ila pagpangasubo. 17Nagsiling si David sa Dios, “Ako ang nagsugo nga isensos ang mga tawo. Ako ang nakasala. Ini nga mga tawo mga inosente pareho sa mga karnero. Wala sila sang may nahimo nga sala. O Ginoo nga akon Dios, ako na lang kag ang akon pamilya ang siluti. Indi pagpaantusa ang imo katawhan sa sini nga kalalat-an.”
18Dayon ginsugo sang anghel sang Ginoo si Gad sa pagsiling kay David nga magtaklad siya sa linasan ni Arauna nga Jebusnon kag maghimo didto sang halaran para sa Ginoo. 19Gani nagtaklad si David suno sa ginsugo sang Ginoo paagi kay Gad.
20Sadto nga tion nagalinas si Arauna kag ang iya apat ka anak nga lalaki sang trigo. Kag sang makita nila ang anghel sang Ginoo, nagdalagan ang apat ka anak ni Arauna kag nagpanago. 21Dayon nakita ni Arauna nga nagapadulong si David. Gani naghalin siya sa linasan kag nagluhod sa atubangan ni David bilang pagtahod sa iya. 22Nagsiling si David sa iya, “Ibaligya sa akon ang imo linasan kay mapatindog ako sang halaran para sa Ginoo, agod mauntat na ang kalalat-an sa mga tawo. Bayaran ko ikaw kon pila gid ang iya bili.”
23Nagsiling si Arauna kay David, “Sige, kuhaa, Mahal nga Hari. Himua kon ano ang maayo sa imo. Hatagan ko pa ikaw sang baka para ihalad bilang halad nga ginasunog, mga tapi nga ginagamit sa paglinas para igatong, kag trigo para ihalad bilang halad nga regalo. Huo, ihatag ko ini tanan sa imo nga libre.”
24Pero nagsabat si Haring David kay Arauna, “Indi ko ini pagbatunon nga libre. Bayaran ko ikaw kon pila ang bili sini. Indi ko mahimo nga kuhaon lang ini sa imo kag ihalad sa Ginoo. Indi ako maghalad sang halad nga ginasunog nga wala sing bili sa akon.” 25Gani ginbayaran ni David si Arauna sang 600 ka bilog21:25 600 ka bilog: mga pito ka kilo. nga bulawan para sa sadto nga lugar. 26Dayon naghimo siya didto sang halaran para sa Ginoo kag naghalad sang mga halad nga ginasunog kag mga halad nga para sa maayo nga relasyon. Kag dayon nagpangamuyo siya. Ginsabat siya sang Ginoo paagi sa pagpadala sang kalayo halin sa langit sa pagsunog sang mga halad sa halaran. 27Dayon nagsiling ang Ginoo sa anghel nga ibalik niya ang iya espada sa tagub.
28Sang nakita ni David nga ginsabat sang Ginoo ang iya pangamuyo, naghalad pa gid siya sang mga halad didto sa linasan ni Arauna nga Jebusnon. 29Sadto nga tion, ang Tolda sang Ginoo kag ang halaran para sa mga halad nga ginasunog nga ginpahimo ni Moises sa kamingawan ara sa mataas nga lugar sa Gibeon. 30Pero indi magkadto didto si David sa pagpamangkot sa Dios, tungod nahadlok siya sa espada sang anghel sang Ginoo.
