KITABU CHA TATU
(Zaburi 73–89)
Zaburi 73
Haki Ya Mungu
Zaburi ya Asafu.
173:1 Za 24:4; 5:8Hakika Mungu ni mwema kwa Israeli,
kwa wale ambao mioyo yao ni safi.
273:2 Kum 32:35; Za 69:2; Efe 4:27Bali kwangu mimi, miguu yangu ilikuwa karibu kuteleza;
nilikuwa karibu mguu wangu kuachia uliposimama.
373:3 Mit 3:31; 23:17; 24:1-2; Ay 9:24; 21:7; Yer 12:1; Mal 3:15Kwa maana niliwaonea wivu wenye kujivuna
nilipoona kufanikiwa kwa waovu.
4Wao hawana taabu,73:4 Tafsiri nyingine zinasema: hawana maumivu katika kufa kwao.
miili yao ina afya na nguvu.
573:5 Za 73:12; Eze 23:42Hawapati shida zinazowataabisha watu wengine,
wala hawapati mapigo kama wanadamu wengine.
673:6 Law 26:19; Mwa 6:11; 41:42; Wim 4:9; Eze 16:11; Mit 4:17; Mhu 8:11Kwa hiyo kiburi ni mkufu wao,
wamejivika jeuri.
773:7 Za 7:10Uovu hutoka katika mioyo yao iliyokufa ganzi,
majivuno maovu kutoka mioyoni mwao hauna kikomo.
873:8 Za 10:7; 12:5; 41:5; Eze 25:15; Kol 3:8; 2Pet 2:18; Yud 16Hudhihaki na kusema kwa ukorofi,
katika majivuno yao wanatishia kutesa.
973:9 Ufu 13:6Vinywa vyao huweka madai hata kwa mbingu,
nazo ndimi zao humiliki duniani.
10Kwa hiyo watu wao huwageukia
na kunywa maji tele.73:10 Au: na kupokea yote wasemayo.
1173:11 Ay 22:13; Za 94:7Wanasema, “Mungu awezaje kujua?
Je, Yeye Aliye Juu Sana anayo maarifa?”
1273:12 Za 73:5; 49:6Hivi ndivyo walivyo waovu:
siku zote hawajali,
wanaongezeka katika utajiri.
1373:13 Ay 9:29-31; 21:15; Za 24:4; Mal 3:14; Mwa 44:16; Ebr 10:19-22Hakika nimeuweka moyo wangu safi bure,
ni bure nimenawa mikono yangu nisiwe na hatia.
1473:14 Za 73:5Mchana kutwa nimetaabika,
nimeadhibiwa kila asubuhi.
15Kama ningesema, “Nitasema hivi,”
ningelikuwa nimewasaliti watoto wako.
1673:16 Mhu 8:17Nilipojaribu kuelewa haya yote,
yalikuwa magumu kwangu kuelewa.
1773:17 Kut 15:17; Ay 8:13; Flp 3:19; Za 15:1; 77:13Mpaka nilipoingia patakatifu pa Mungu,
ndipo nilipotambua mwisho wao.
1873:18 Kum 32:35; Za 35:6; 17:13Hakika unawaweka mahali pa utelezi,
unawaangusha chini kwa uharibifu.
1973:19 Kum 28:20; Mit 24:22; Isa 47:11; Mwa 19:15Tazama jinsi wanavyoangamizwa ghafula,
wanatoweshwa kabisa na vitisho!
2073:20 Za 78:65; Isa 29:8; Ay 20:8; Mit 12:11; 28:19Kama ndoto mtu aamkapo,
hivyo wakati uinukapo, Ee Bwana,
utawatowesha kama ndoto.
21Wakati moyo wangu ulipohuzunishwa,
na roho yangu ilipotiwa uchungu,
2273:22 Za 49:10; 92:6; 49:12, 20; Mhu 3:18; 9:12nilikuwa mpumbavu na mjinga,
nilikuwa mnyama mkatili mbele yako.
2373:23 Mwa 48:13Hata hivyo niko pamoja nawe siku zote,
umenishika mkono wangu wa kuume.
2473:24 Za 48:14; 1Fal 22:5; Isa 58:8; Yn 14:3; 2Kor 5:1Unaniongoza kwa shauri lako,
hatimaye utaniingiza katika utukufu.
2573:25 Za 16:2; Flp 3:8Nani niliye naye mbinguni ila wewe?
Dunia haina chochote ninachokitamani ila wewe.
2673:26 Kum 32:9; Za 18:1; 84:2; 31:10; 40:12Mwili na moyo wangu vyaweza kushindwa,
bali Mungu ni nguvu ya moyo wangu
na fungu langu milele.
2773:27 Za 34:21; Law 6:2; Yer 5:11; Hos 4:12; 9:1Wale walio mbali nawe wataangamia,
unawaangamiza wote wasio waaminifu kwako.
2873:28 Sef 3:2; Yak 4:8; Za 40:5; 26:7; 9:9; Ebr 10:22Lakini kwangu mimi,
ni vyema kuwa karibu na Mungu.
Nimemfanya Bwana Mwenyezi kimbilio langu;
nami nitayasimulia matendo yako yote.
Terceiro Livro
(Salmos 73–89)
Salmo 73
Salmo de Asafe.
1Deus é verdadeiramente bom para com Israel,
para com todos os que têm um coração puro.
2Quanto a mim,
por pouco me ia desviando do caminho reto;
quase escorregava.
3Pois tive inveja do bem-estar dos soberbos
e dos maus.
4Eles não têm medo de morrer;
o seu poder é garantido.
5Não se veem metidos em dificuldades,
como toda a gente,
nem rodeados de problemas.
6O orgulho é como um ornamento nas suas vidas;
vestem-se de violência como da melhor roupa.
7Têm os olhos arregalados de cobiça
e a mente cheia de ambições.
8É gente corrompida,
que só sabe tratar com maldade e opressão;
tudo o que dizem é sempre com arrogância.
9Quando abrem a boca,
têm sempre de praguejar contra o céu;
a sua língua maldizente é capaz de varrer a Terra.
10Assim o povo de Deus fica frustrado e confuso,
aceitando tudo o que eles dizem.
11E vão-se perguntando a si próprios:
“Será que Deus, lá no alto, sabe o que está a acontecer?”
12Esta gente é contra Deus e vive em plena segurança;
estão sempre a ver as suas riquezas a aumentar.
13Não terá sido em vão que me tenho preocupado,
com a pureza das minhas intenções,
e procurado manter-me sempre isento de maldade?
14Afinal, tudo o que tenho obtido, em cada dia,
é só problemas e aborrecimentos!
15Mas se eu falasse realmente assim
estaria traindo o teu povo, ó Deus!
16Na verdade, isto é muito difícil de entender;
quando procurava uma resposta ficava confuso.
17Até que entrei no santuário de Deus
e compreendi, enfim, o destino dessa gente.
18Tu os colocas em caminhos escorregadios
e os farás cair na destruição.
19De um momento para o outro cairão na ruína
e ficarão consumidos pelo terror.
20A imagem deles varrerás das memórias, Senhor,
como quando alguém acorda dum pesadelo.
21Quando vi isto, o meu coração ficou perturbado.
22Senti-me tão estúpido e ignorante;
eu parecia um animal diante de ti, Senhor.
23Mas eu estou sempre contigo;
tu seguras-me pela mão.
24Guiar-me-ás com a tua sabedoria
e depois me receberás na tua glória.
25A quem tenho eu no céu, além de ti?
És, na Terra, quem eu mais desejo!
26A minha saúde e o meu espírito enfraquecem,
mas Deus é a força do meu coração.
Ele é meu para a eternidade!
27Aqueles que se afastam de ti, Senhor, perecerão;
destruirás os que te são infiéis.
28Quanto a mim, sinto-me feliz em aproximar-me de Deus.
O Senhor Deus é o meu refúgio;
hei de anunciar todos os teus feitos!