Zaburi 106
Wema Wa Bwana Kwa Watu Wake
1106:1 Ezr 3:11; Za 63:7; 22:23; 103:2; 119:68; 136:1-26; Yer 33:11; Mt 19:17Msifuni Bwana.
Mshukuruni Bwana, kwa kuwa ni mwema;
upendo wake wadumu milele.
2106:2 Za 40:5; 71:16Ni nani awezaye kusimulia matendo makuu ya Bwana
au kutangaza kikamilifu sifa zake?
3106:3 Yer 22:15, 16; Mt 22:37; Za 15:2; 112:5; Hos 12:6Heri wale wanaodumisha haki,
ambao daima wanafanya yaliyo mema.
4106:4 Za 25:6-7; 77:7; Mwa 50:24Ee Bwana, unikumbuke unapowatendea mema watu wako,
uwe msaada wangu unapowaokoa,
5106:5 Kum 30:15; Za 1:3; 105:6; 20:5; 27:5; 47:5; 118:15; Kut 34:9ili niweze kufurahia mafanikio ya wateule wako,
niweze kushiriki katika furaha ya taifa lako,
na kuungana na urithi wako katika kukusifu.
6106:6 1Fal 8:47; Neh 1:7; Dan 9:5; Rum 3:9; 2Nya 30:7; Law 26:40Tumetenda dhambi, kama vile baba zetu walivyotenda,
tumekosa na tumetenda uovu.
7106:7 Amu 3:7; Za 78:42; Kut 14:11, 12Wakati baba zetu walipokuwa Misri,
hawakuzingatia maajabu yako,
wala hawakukumbuka wingi wa fadhili zako,
bali waliasi kando ya bahari, Bahari ya Shamu.
8106:8 Kut 9:16; 14:30-31; Za 80:3; 107:13; 23:3; 143:11; Isa 25:9; Yoe 2:32; Yos 7:9; Yer 14:7, 21Hata hivyo aliwaokoa kwa ajili ya jina lake,
ili apate kudhihirisha uweza wake mkuu.
9106:9 Nah 1:4; Isa 50:3; 63:11-14; Kut 14:21; Za 18:15; 78:13Alikemea Bahari ya Shamu, nayo ikakauka,
akawaongoza katika vilindi vyake kama vile jangwani.
10106:10 Kut 14:30; Za 107:13; 78:42, 53; Isa 35:9; 62:12Aliwaokoa mikononi mwa adui;
kutoka mikononi mwa adui aliwakomboa.
11106:11 Kut 14:28Maji yaliwafunika adui zao,
hakunusurika hata mmoja.
12106:12 Kut 15:1-21; Za 105:43Ndipo walipoamini ahadi zake,
nao wakaimba sifa zake.
13106:13 Kut 15:24; 16:28; Hes 27:21Lakini mara walisahau aliyowatendea,
wala hawakungojea shauri lake.
14106:14 1Kor 10:9; Kut 17:2; Za 78:40; 68:7Jangwani walitawaliwa na tamaa zao,
walimjaribu Mungu nyikani.
15106:15 Isa 10:16; Hes 11:33; Kut 16:13; Za 78:29Kwa hiyo aliwapa kile walichoomba,
lakini akatuma juu yao ugonjwa wa kudhoofisha.
16106:16 Hes 16:1-3Kambini walimwonea wivu Mose,
na pia Aroni aliyekuwa amewekwa wakfu kwa Bwana.
17106:17 Kum 11:6; 15:12; Hes 16:1Ardhi ilifunguka ikawameza Dathani,
ikawazika Abiramu na kundi lake.
18106:18 Law 10:2Moto uliwaka katikati ya wafuasi wao,
mwali wa moto uliwateketeza waovu.
19106:19 Kut 32:4; Mdo 7:41Huko Horebu walitengeneza ndama,
na kuabudu sanamu ya kusubu kwa chuma.
20106:20 Yer 2:11; Rum 1:23Waliubadilisha Utukufu wao
kwa sanamu ya fahali, ambaye hula majani.
21106:21 Za 78:11; 75:1; Kum 10:21Walimsahau Mungu aliyewaokoa,
aliyekuwa ametenda mambo makuu huko Misri,
22106:22 Za 78:51; Kut 3:20; Kum 4:34miujiza katika nchi ya Hamu
na mambo ya kutisha huko Bahari ya Shamu.
23106:23 Kut 32:10-14; Hes 11:2; Eze 13:5; 20:13; Kum 9:19Kwa hiyo alisema kwamba angewaangamiza:
kama Mose mteule wake,
asingesimama kati yao na Mungu
kuizuia ghadhabu yake kuwaangamiza.
24106:24 Ebr 3:18; Yer 3:19; Hes 14:11, 30, 31; Kum 8:7Kisha waliidharau ile nchi nzuri,
hawakuiamini ahadi yake.
25106:25 Kut 15:24; Kum 1:27; 1Kor 10:10Walinungʼunika ndani ya mahema yao,
wala hawakumtii Bwana.
26106:26 Hes 14:23; Ebr 4:3; 3:17; Kum 2:14Kwa hiyo akaapa kwa mkono ulioinuliwa
kwamba atawafanya waanguke jangwani,
27106:27 Law 26:33kuwatawanya wazao wao waanguke miongoni mwa mataifa,
na kuwatawanya katika nchi zote.
28106:28 Hes 23:28; 25:2, 3; Kum 4:3; Hos 9:10; Ufu 2:14Walijifunga nira na Baali wa Peori,
wakala dhabihu zilizotolewa kwa miungu isiyo na uhai.
29106:29 Za 64:2; 141:4; Hes 16:46; 25:3, 8Waliichochea hasira ya Bwana,
wakamkasirisha kwa matendo yao maovu,
nayo tauni ikazuka katikati yao.
30106:30 Kut 6:25; Hes 25:8Lakini Finehasi alisimama na kuingilia kati,
nayo tauni ikazuiliwa.
31106:31 Mwa 15:6; Za 49:11; Hes 15:11-13Hili likahesabiwa kwake haki,
kwa vizazi visivyo na mwisho vijavyo.
32106:32 Kum 1:37; Kut 17:7; Hes 20:2-13Kwenye maji ya Meriba, walimkasirisha Bwana,
janga likampata Mose kwa sababu yao;
33106:33 Kut 17:4-7; 23:21; Yak 3:2; Isa 63:10; Za 107:11; 51:11; Hes 20:8-12kwa maana walimwasi Roho wa Mungu,
na maneno yasiyofaa yakatoka midomoni kwa Mose.
34106:34 Amu 1:21, 27-36; 2:2; Yos 9:15; Kum 2:34; 7:2, 16; 20:10; Kut 23:24Hawakuyaangamiza yale mataifa
kama Bwana alivyowaagiza,
35106:35 Amu 3:5, 6; Ezr 9:1, 2bali walijichanganya na mataifa
na wakazikubali desturi zao.
36106:36 Kut 10:7; 23:33; Amu 2:12; 2Fal 17:8-11; 2Nya 33:2-7; Kum 7:10, 16Waliabudu sanamu zao,
zikawa mtego kwao.
37106:37 Isa 57:5; Kut 10:7; 22:20; Law 18:21; Kum 32:17; 12:31; 7:16; 1Kor 10:20; Eze 16:20-21Wakawatoa wana wao
na binti zao dhabihu kwa mashetani.
38106:38 2Fal 3:27; Hes 35:33; Law 18:21; Kum 18:10Walimwaga damu isiyo na hatia,
damu za wana wao na binti zao,
ambao waliwatoa dhabihu kwa sanamu za Kanaani,
nayo nchi ikanajisika kwa damu zao.
39106:39 Mwa 3:17; Law 18:24; Eze 20:18; Hes 15:39Wakajinajisi wenyewe kwa yale waliyotenda;
kwa matendo yao wenyewe wakajifanyia ukahaba.
40106:40 Law 26:28; Kut 34:9; 9:29Kwa hiyo Bwana akawakasirikia watu wake
na akauchukia sana urithi wake.
41106:41 Amu 2:14; Neh 9:27Akawakabidhi kwa mataifa
na adui zao wakawatawala.
42106:42 Amu 4:3Adui zao wakawaonea
na kuwatia chini ya mamlaka yao.
43106:43 Amu 7:1-25; 2:16-19; 6:1-7; Yos 10:14; Neh 9:28Mara nyingi aliwaokoa
lakini walikuwa wamezama kwenye uasi,
nao wakajiharibu katika dhambi zao.
44106:44 Amu 3:9; 10:10Lakini akaangalia mateso yao
wakati aliposikia kilio chao;
45106:45 Mwa 9:15; Lk 1:72; Za 105:8; 103:11; 17:7; Law 26:41; Mao 3:32; Kut 32:14kwa ajili yao akakumbuka agano lake,
na kutokana na upendo wake mkuu akapooza hasira yake.
46106:46 1Nya 16:8; Mt 19:17; 2Nya 5:13; 7:3Akawafanya wahurumiwe
na wote waliowashikilia mateka.
47106:47 Za 147:2; 105:1; 30:4; 99:3; 28:9; 107:3; Isa 11:12; 27:13; 56:8; 66:20; Yer 31:8; Lk 1:74; Eze 20:34; Mik 4:6; 2Kor 5:15Ee Bwana Mungu wetu, tuokoe.
Tukusanye tena kutoka kwa mataifa,
ili tuweze kulishukuru jina lako takatifu,
na kushangilia katika sifa zako.
48106:48 Za 41:13; 72:19Atukuzwe Bwana, Mungu wa Israeli,
tangu milele na hata milele.
Watu wote na waseme, “Amen!”
Msifuni Bwana.
Salmo 106
1Louvem o Senhor!
Deem-lhe graças porque ele é bom,
porque o seu amor é eterno.
2Quem é capaz de fazer uma relação completa
das obras formidáveis que o Senhor faz?
Quem é realmente capaz de louvá-lo de forma perfeita?
3Felizes aqueles que cumprem o que é reto,
que praticam o que é justo em todas as circunstâncias.
4Lembra-te também de mim, Senhor,
quando abençoares e salvares o teu povo!
5Para que participe na prosperidade daqueles que escolheste,
para que me alegre com eles,
e me orgulhe dos que te pertencem.
6Sem dúvida que nós, os da minha geração,
assim como os nossos antepassados,
pecámos e praticámos muita maldade.
7Os nossos antecessores não souberam dar o devido valor
a todas as maravilhas que fizeste no Egito;
bem depressa se esqueceram de toda a misericórdia
que tiveste para com eles;
foram rebeldes contra ti, ali à beira do mar Vermelho.
8Contudo, mesmo assim os salvaste,
para que se mantivesse a honra do teu nome
e o teu poder fosse conhecido em todo o mundo.
9Ordenaste ao mar Vermelho que se dividisse,
formando um caminho enxuto e seco,
como o próprio deserto!
10Dessa maneira, salvaste-os daqueles que os odiavam.
11E quando as águas do mar cobriram os seus adversários,
nem um só, entre eles, sobreviveu!
12Aí, sim, creram na palavra de Deus!
Cantaram-lhe louvores!
13Mas cedo se esqueceram do que ele havia feito;
não foram capazes de esperar pelo seu conselho.
14Antes deixaram-se levar pela gula, ali no deserto,
querendo pô-lo à prova.
15Deus atendeu às suas exigências,
mas permitiu que as suas vidas fossem castigadas
com uma grande epidemia.
16Depois tiveram inveja de Moisés, e até de Aarão,
o homem que o Senhor tinha eleito como seu sacerdote.
17Por causa disso, também a terra se abriu
e engoliu Datã, Abirão e os seus amigos.
18Veio um fogo que consumiu toda aquela gente perversa.
19Fizeram ainda a estátua dum bezerro
e puseram-se a adorá-la em Horebe.
20Trocaram a presença gloriosa do próprio Deus
por um simples animal que se alimenta de erva!
21Desprezaram assim Deus, o seu Salvador
que no Egito tinha feito grandes prodígios.
22Que tinha feito coisas tão maravilhosas
na terra de Cam106.22 Referência ao Egito. e no mar Vermelho.
23Por isso, o Senhor decidiu que os destruiria;
porém, Moisés, o homem da sua confiança,
pôs-se entre o povo e o seu Deus,
implorando-lhe que não os destruísse.
24Não contentes com isto,
na altura de tomarem posse da terra prometida,
recusaram lá entrar e não acreditaram nas promessas.
25Pelo contrário, resmungaram,
recusando-se a dar ouvidos à voz do Senhor.
26Por isso, Deus jurou-lhes que
os deixaria morrer no deserto.
27Que faria dispersar os seus descendentes
por todas as nações da Terra.
28A certa altura, uniram-se aos adoradores de Baal-Peor,
e comeram sacrifícios consagrados aos mortos.
29Isto levou o Senhor a irar-se grandemente
e uma peste rebentou no meio deles.
30Até que Fineias se levantou e executou o juízo,
e a praga cessou.
31Assim foi declarado justo,
de geração em geração, para sempre.
32Também junto às nascentes de Meribá, Israel irritou o seu Deus,
e por causa deles, Moisés foi castigado.
33Porque foram rebeldes contra o Espírito de Deus,
e Moisés falou impensadamente.
34Além disso, os israelitas não destruíram,
como o Senhor lhes tinha ordenado que fizessem,
os povos maus que moravam na terra prometida.
35Antes se misturaram com eles
e aprenderam os seus costumes.
36Ofereceram sacrifícios aos seus ídolos,
o que veio a ser para eles uma armadilha fatal.
37Chegaram mesmo a sacrificar os seus próprios filhos
aos demónios de Canaã.
38Fizeram derramar aquele sangue inocente,
o sangue dos seus meninos, em honra de ídolos,
poluindo a terra com essas coisas horríveis.
39As suas maldades os corromperam;
toda aquela idolatria foi perversa aos olhos de Deus.
40Foi por essa razão que o Senhor se irou
contra aquele povo que era seu e os detestou.
41Entregou-os às mãos de outras nações pagãs
que os oprimiram e se tornaram senhores deles.
42Foram governados por gente que lhes queria mal,
por gente que os humilhou.
43Muitas vezes os livrou dessa escravidão,
mas continuaram a ser rebeldes contra o seu Deus;
foram abatidos pelos seus próprios pecados.
44Mesmo assim, ouviu os seus gritos de aflição;
prestou atenção ao seu desespero.
45Lembrou-se das promessas que lhes tinha feito;
o grande amor que lhes tinha levou-o a ter pena deles.
46Por isso, fez com que os seus próprios inimigos,
aqueles que os tinham derrotado e aprisionado,
tivessem compaixão.
47Senhor, nosso Deus, salva-nos!
Torna a tirar-nos do meio das nações,
para que possamos louvar, em liberdade, a força do teu nome
e alegrarmo-nos com esse mesmo louvor!
48Que o Senhor, o Deus de Israel,
seja louvado por toda a eternidade!
Que todos os povos da Terra digam:
“Amém! Louvem o Senhor!”