Yesu Amponya Mtu Aliyezaliwa Kipofu
19:1 Mdo 3:2; 14:8Yesu alipokuwa akipita, akamwona mtu aliyekuwa kipofu tangu kuzaliwa. 29:2 Lk 13:2; Mdo 28:4; Eze 18:20; Kut 20:5; Ay 21:19Wanafunzi wake wakamuuliza, “Rabi, ni nani aliyetenda dhambi, ni huyu mtu au wazazi wake hata azaliwe kipofu?”
39:3 Yn 11:14Yesu akawajibu, “Huyu mtu wala wazazi wake hawakutenda dhambi. Alizaliwa kipofu ili kazi za Mungu zidhihirishwe katika maisha yake. 49:4 Yn 1:9; 12:35Yanipasa kuzifanya kazi zake yeye aliyenituma wakati bado ni mchana, kwa kuwa usiku waja ambapo hakuna mtu awezaye kufanya kazi. 59:5 Yn 8:12Wakati niko ulimwenguni, mimi ni nuru ya ulimwengu.”
69:6 Mk 7:33; 8:23Baada ya kusema haya, akatema mate ardhini, akatengeneza tope kwa mate na kumpaka yule mtu kipofu machoni. 79:7 2Fal 5:10; Lk 13:4; Isa 35:5; Yn 11:37Kisha akamwambia, “Nenda ukanawe katika bwawa la Siloamu.” (Siloamu maana yake ni aliyetumwa.) Ndipo yule kipofu akaenda, akanawa, naye akarudi akiwa anaona.
89:8 Mdo 3:2-10Majirani zake na wale wote waliokuwa wamemwona hapo awali akiombaomba wakaanza kuuliza, “Je, huyu si yule aliyekuwa akiketi akiombaomba?” 9Wengine wakasema, “Ndiye.”
Wengine wakasema, “Siye, bali wamefanana.”
Lakini yeye akawaambia, “Mimi ndiye.”
10Wakamuuliza, “Basi macho yako yalifumbuliwaje?”
119:11 Yn 9:6, 7Yeye akawajibu, “Yule mtu aitwaye Yesu alitengeneza tope, akanipaka machoni mwangu, naye akaniambia nenda ukanawe katika Bwawa la Siloamu, ndipo nikanawa nami nikapata kuona!”
12Wale wakamuuliza, “Yeye huyo mtu yuko wapi?”
Akawajibu, “Sijui.”
Mafarisayo Wachunguza Kuponywa Kwa Kipofu
13Wakamleta kwa Mafarisayo yule mtu aliyekuwa kipofu hapo awali. 149:14 Mt 12:1-14; Yn 5:9Basi siku hiyo Yesu alipotengeneza tope na kuyafungua macho ya huyo mtu ilikuwa Sabato. 15Mafarisayo nao wakaanza kumuuliza alivyopata kuponywa. Naye akawaambia, “Alinipaka tope kwenye macho yangu, nikanawa na sasa ninaona.”
169:16 Mt 12:2; Yn 7:43; 10:19Baadhi ya Mafarisayo wakasema, “Huyu mtu hatoki kwa Mungu, kwa sababu hashiki Sabato.”
Lakini wengine wakasema, “Awezaje mtu mwenye dhambi kufanya miujiza kama hii?” Wakagawanyika.
179:17 Mt 21:11; Yn 4:19Hivyo wakamwambia tena yule mtu aliyekuwa kipofu, “Wewe ndiwe uliyefumbuliwa macho, wasemaje kuhusu mtu huyo?” Maana macho yako ndiyo yaliyofumbuliwa.
Yeye akawajibu, “Yeye ni nabii.”
189:18 Yn 1:19Wale Wayahudi hawakuamini ya kuwa mtu huyo alikuwa kipofu, akapata kuona, mpaka walipowaita wazazi wake. 19Wakawauliza, “Je, huyu ni mtoto wenu, ambaye mnasema alizaliwa kipofu? Imekuwaje basi sasa anaona?”
20Wazazi wake wakajibu, “Tunajua ya kuwa huyu ni mtoto wetu na ya kuwa alizaliwa kipofu. 21Lakini sisi hatujui ni kwa jinsi gani kwamba sasa anaona, wala hatujui ni nani aliyemfungua macho yake. Muulizeni, yeye ni mtu mzima na anaweza kujieleza mwenyewe.” 229:22 Yn 7:13; Lk 6:22; Yn 16:2; 12:42Wazazi wake walisema hivi kwa sababu waliwaogopa Wayahudi kwani walikuwa wamekubaliana kuwa mtu yeyote atakayemkiri Yesu kuwa ndiye Kristo9:22 Kristo maana yake ni Masiya, yaani Aliyetiwa mafuta. atafukuzwa kutoka sinagogi. 239:23 Yn 9:21Kwa hiyo wazazi wake wakasema, “Yeye ni mtu mzima. Muulizeni.”
249:24 Yos 7:19Hivyo kwa mara ya pili wakamwita yule aliyekuwa kipofu, nao wakamwambia, “Mpe Mungu utukufu! Sisi tunafahamu kuwa mtu huyu aliyekuponya ni mwenye dhambi.”
25Akawajibu, “Mimi sijui kama yeye ni mwenye dhambi. Lakini jambo moja ninalojua, nilikuwa kipofu na sasa ninaona.”
26Wakamuuliza, “Alikufanyia nini? Aliyafumbuaje macho yako?”
279:27 Yn 9:15Akawajibu, “Tayari nimekwisha kuwaambia, nanyi hamtaki kunisikiliza. Mbona mnataka kusikia tena? Je, ninyi nanyi mnataka kuwa wanafunzi wake?”
289:28 Yn 5:45Ndipo wakamtukana na kusema, “Wewe ndiwe mwanafunzi wake, Sisi ni wanafunzi wa Mose. 299:29 Yn 8:14Tunajua kwamba Mungu alisema na Mose, lakini kwa habari ya mtu huyu hatujui atokako.”
309:30 Yn 3:10Yule mtu akawajibu, “Hili ni jambo la ajabu! Hamjui anakotoka, naye amenifungua macho yangu! 319:31 Za 66:18; Yak 5:16-18Tunajua ya kuwa Mungu hawasikilizi wenye dhambi, lakini huwasikiliza wote wanaomcha na kumtii. 32Tangu zamani hatujasikia kwamba mtu amemponya yeyote aliyezaliwa kipofu. 339:33 Yn 3:2Kama huyu mtu hakutoka kwa Mungu, asingeweza kufanya lolote.”
349:34 Isa 66:5Wao wakamjibu, “Wewe ulizaliwa katika dhambi kabisa, nawe unajaribu kutufundisha?” Wakamfukuza atoke nje.
Upofu Wa Kiroho
359:35 Mt 14:33; 16:16; Mk 1:1; 1Yn 5:13Yesu aliposikia kuwa wamemfukuzia nje yule mtu aliyemfumbua macho, alimkuta akamuuliza, “Je, unamwamini Mwana wa Adamu?”
369:36 Rum 10:14Yule mtu akamjibu, “Yeye ni nani, Bwana? Niambie ili nipate kumwamini.”
379:37 Yn 4:26Yesu akamjibu, “Umekwisha kumwona, naye anayezungumza nawe, ndiye.”
389:38 Mt 28:9Yule mtu akasema, “Bwana, naamini.” Naye akamwabudu.
399:39 Yn 5:22; 3:19; 12:47; Lk 4:18; Mt 13:13Yesu akasema, “Nimekuja ulimwenguni humu kwa ajili ya kuhukumu, ili wale walio vipofu wapate kuona, nao wale wanaoona, wawe vipofu.”
409:40 Rum 2:19Baadhi ya Mafarisayo waliokuwa karibu naye wakamsikia na kumwambia, “Je, kweli sisi ni vipofu?”
419:41 Yn 15:22-24Yesu akawajibu, “Kama mngekuwa vipofu kweli, msingekuwa na hatia ya dhambi, lakini kwa kuwa mnasema, ‘Tunaona,’ basi mna hatia.
Jezus uzdrawia niewidomego
1Idąc drogą, Jezus zobaczył człowieka niewidomego od urodzenia.
2—Nauczycielu!—zapytali uczniowie. —Kto dopuścił się grzechu, że urodził się niewidomy: on sam czy jego rodzice?
3—To nie jest kara za grzech, jego lub jego rodziców—odpowiedział Jezus. —Stało się tak, aby mogło się na nim objawić działanie Boga. 4Musimy wykonywać dzieło Tego, który Mnie posłał, póki jeszcze jest dzień. Nadchodzi bowiem noc i wtedy nikt nie będzie mógł działać. 5Dopóki jednak jestem na świecie, rozjaśniam go swoim światłem.
6Następnie plunął na ziemię, zrobił błoto i wysmarował nim oczy niewidomego.
7—Idź i umyj się w sadzawce Siloam (to znaczy: „Posłany”)—rzekł Jezus.
Niewidomy poszedł, zmył błoto i wrócił uzdrowiony. 8Sąsiedzi oraz ci, którzy znali go jako żebraka, zastanawiali się:
—Czy to nie ten, który tu siedział i żebrał?
9—Tak, to on!—mówili jedni.
—Nie, jest tylko do niego podobny—zaprzeczali inni.
—Tak, to ja!—odpowiadał jednak uzdrowiony.
10—Jak to się stało, że widzisz?—pytali go.
11—Niejaki Jezus wysmarował mi oczy błotem i powiedział: „Idź do sadzawki Siloam i umyj się”. Poszedłem, obmyłem oczy i zacząłem widzieć!
12—Gdzie on teraz jest?—dopytywali.
—Nie wiem—odpowiedział.
Dochodzenie faryzeuszy w sprawie uzdrowienia
13Zaprowadzili więc uzdrowionego do faryzeuszy. 14A dzień, w którym Jezus zrobił błoto i przywrócił niewidomemu wzrok, był akurat dniem szabatu. 15Faryzeusze dopytywali, w jaki sposób odzyskał wzrok. Uzdrowiony powtórzył więc:
—Wysmarował mi oczy błotem, umyłem się i widzę.
16—Ten człowiek nie pochodzi od Boga, bo nie przestrzega świętego dnia szabatu—stwierdzili niektórzy faryzeusze.
—Ale w jaki sposób grzeszny człowiek mógłby czynić takie cuda?—argumentowali inni.
I pojawił się między nimi podział. 17Wtedy po raz kolejny zwrócili się do uzdrowionego:
—A ty, co sądzisz o człowieku, który otworzył ci oczy?
—To prorok!—odpowiedział.
18Lecz przywódcy nie wierzyli, że człowiek ten był niewidomy i odzyskał wzrok. Wezwali więc jego rodziców.
19—Czy to wasz syn?—wypytywali ich. —Twierdzicie, że urodził się niewidomy. W jaki więc sposób odzyskał wzrok?
20—Wiemy tylko tyle, że to jest nasz syn—odparli—i że urodził się niewidomy. 21Ale jak odzyskał wzrok i kto mu otworzył oczy—tego nie wiemy. Spytajcie go. Jest dorosły, niech mówi sam za siebie.
22Powiedzieli tak, bo bali się przywódców. Ci bowiem już wcześniej postanowili, że każdy, kto uzna, że Jezus jest Mesjaszem, zostanie usunięty z synagogi. 23Właśnie dlatego rodzice powiedzieli: „Jest dorosły, niech mówi sam za siebie”.
24Po raz drugi wezwali więc uzdrowionego i nakazali mu:
—Przysięgnij na samego Boga i powiedz prawdę. My wiemy, że ten, który cię uzdrowił, jest grzesznikiem.
25—Nie wiem, czy jest grzesznikiem—odpowiedział uzdrowiony. —Wiem tylko tyle: byłem niewidomy, a teraz widzę.
26—Co on zrobił? Jak cię uzdrowił?—pytali.
27—Już wam o tym mówiłem—odpowiedział—ale mnie nie słuchaliście. Dlaczego znowu o to pytacie? Może też chcecie zostać jego uczniami?
28—Sam sobie bądź jego uczniem—odpowiedzieli zdenerwowani. —My jesteśmy uczniami Mojżesza. 29Wiemy, że do Mojżesza przemawiał Bóg. A o tym człowieku nic nie wiemy.
30—To naprawdę dziwne—rzekł uzdrowiony—że nie wiecie, kim jest człowiek, który przywrócił mi wzrok. 31Wiadomo przecież, że Bóg nie wysłuchuje grzeszników—ale wysłuchuje tych, którzy są pobożni i wypełniają Jego wolę. 32Od wieków nie słyszano, żeby ktoś uzdrowił niewidomego od urodzenia. 33Gdyby więc ten człowiek nie był posłany przez Boga, nic by nie mógł zrobić!
34—Ty grzeszniku! Od urodzenia tkwisz w grzechu, a chcesz nas pouczać?!—zawołali faryzeusze i wyrzucili go.
Duchowa ślepota
35Jezus dowiedział się, że tak potraktowano uzdrowionego, więc odszukał go i zapytał:
—Czy wierzysz Synowi Człowieczemu?
36—A kto to jest, Panie? Chcę Mu uwierzyć.
37—Masz Go przed oczami—rzekł Jezus. —Właśnie z tobą rozmawia.
38—Tak, Panie! Wierzę—odrzekł i pokłonił się Jezusowi.
39—Przyszedłem na ten świat po to, aby go osądzić—kontynuował Jezus—aby niewidomi przejrzeli, a widzący oślepli.
40Usłyszeli to stojący w pobliżu faryzeusze i zapytali:
—Czy to nas masz na myśli? Czy to my jesteśmy ślepi?
41—Gdybyście byli niewidomi, nie mielibyście grzechu—odpowiedział Jezus. —Ponieważ jednak twierdzicie: „My widzimy”, trwacie w grzechu.
