कोढ़ी मनखे
(मरकुस 1:40-45; लूका 5:12-16)
1जब यीसू ह पहाड़ ले उतरिस, त एक बड़े भीड़ ओकर पाछू हो लीस। 2तब एक झन मनखे जऊन ला कोढ़ के बेमारी रहय, ओकर करा आईस, अऊ ओह यीसू ला दंडवत करके कहिस, “हे परभू, यदि तेंह चाहस, त मोला सुध कर सकथस।”
3यीसू ह अपन हांथ ला ओकर अंग लमाईस अऊ ओला छू के कहिस, “मेंह चाहथंव; तेंह सुध हो जा।” अऊ तुरते ओ मनखे ह कोढ़ के बेमारी ले सुध हो गीस। 4तब यीसू ह ओला कहिस, “देख, तें कोनो ला कुछू झन कहिबे। पर जा अऊ अपनआप ला पुरोहित ला देखा, अऊ मूसा के कानून के मुताबिक भेंट चघा, ताकि मनखेमन जानय कि तेंह कोढ़ के बेमारी ले ठीक हो गे हवस।8:4 मरकुस 1:45”
रोमी सेना के अधिकारी के बिसवास
(लूका 7:1-10)
5जब यीसू ह कफरनहूम सहर म आईस, त एक झन रोमी सेना के अधिकारी ओकर करा आईस अऊ ओकर ले बिनती करके कहिस, 6“हे परभू, मोर सेवक ह घर म पड़े हवय; ओला लकवा मार दे हवय, अऊ ओह अब्बड़ दुःख भोगत हवय।”
7यीसू ह ओला कहिस, “मेंह जाहूं अऊ ओला चंगा करहूं।” 8तब रोमी सेना के अधिकारी ह ए जबाब दीस, “हे परभू, मेंह एकर लइक नो हंव कि तेंह मोर घर म आ। पर सिरिप मुहूं ले कहि दे, अऊ मोर सेवक ह ठीक हो जाही। 9काबरकि मेंह खुदे आने अधिकारी के खाल्हे म काम करथंव, अऊ मोर खाल्हे म सैनिकमन काम करथें। जब मेंह एक झन ला कहिथंव, ‘जा’, त ओह जाथे अऊ दूसर झन ले कहिथंव, ‘आ’, त ओह आथे। जब मेंह अपन सेवक ले कहिथंव, ‘एला कर’, त ओह करथे।”
10एला सुनके यीसू ह चकित हो गीस, अऊ जऊन मन ओकर पाछू-पाछू आवत रिहिन, ओमन ला ओह कहिस, “मेंह तुमन ला सच कहत हंव कि मेंह इसरायली मनखेमन म घलो अइसने मजबूत बिसवास नइं देखेंव। 11मेंह तुमन ला कहत हंव कि कतको मनखेमन पूरब अऊ पछिम दिग ले आहीं अऊ अब्राहम, इसहाक अऊ याकूब के संग स्वरग के राज के भोज म सामिल होहीं। 12पर जऊन मन ला स्वरग राज म होना चाही, ओमन ला बाहिर अंधियार म डार दिये जाही, जिहां ओमन रोहीं अऊ अपन दांत पीसहीं।”
13तब यीसू ह रोमी सेना के अधिकारी ले कहिस, “जा, जइसने तेंह बिसवास करे हवस वइसने तोर बर होही।” अऊ ओकर सेवक ह ओहीच घरी चंगा हो गीस।
यीसू ह बहुंते झन ला चंगा करथे
(मरकुस 1:29-34; लूका 4:38-41)
14जब यीसू ह पतरस के घर म आईस, त ओह देखिस कि पतरस के सास ह जर के मारे खटिया म पड़े रहय। 15यीसू ह ओकर हांथ ला छुईस अऊ ओकर जर ह उतर गीस, अऊ ओह उठके यीसू के सेवा टहल करे लगिस।
16जब सांझ होईस, त मनखेमन परेत आतमा ले जकड़े बहुंते मनखेमन ला यीसू करा लानिन। यीसू ह सिरिप गोठ के दुवारा ओ परेत आतमामन ला निकार दीस अऊ जम्मो बेमरहामन ला चंगा करिस। 17ए किसम ले, यसायाह अगमजानी के दुवारा कहे गय ए बचन ह पूरा होईस:
“ओह हमर कमजोरी ला ले लीस,
अऊ हमर रोगमन ला दूर करिस।”8:17 यसायाह 53:4
यीसू के चेला बने के कीमत
(लूका 9:57-62)
18जब यीसू ह अपन चारों कोति मनखेमन के भीड़ ला देखिस, त ओह अपन चेलामन ला झील के ओ पार जाय के हुकूम दीस। 19तब मूसा के कानून के एक गुरू ह यीसू करा आके कहिस, “हे गुरू, तेंह जिहां कहीं घलो जाबे, मेंह तोर पाछू-पाछू चलहूं।”
20यीसू ह ओला कहिस, “कोलिहामन बर रहे के बिल हवय अऊ अकास के चिरईमन करा गुड़ा हवय, पर मनखे के बेटा करा रहे के कोनो ठऊर नइं ए।”
21अऊ एक झन जऊन ह यीसू के चेला रिहिस, ओकर ले कहिस, “हे परभू, पहिली मोला जावन दे कि मेंह अपन मरे ददा ला माटी दे दंव।”
22पर यीसू ह ओला कहिस, “तेंह मोर पाछू हो ले, अऊ मुरदामन ला अपन मुरदा गाड़न दे।”
यीसू ह गर्रा ला सांत करथे
(मरकुस 4:35-41; लूका 8:22-25)
23तब यीसू ह डोंगा म चघिस अऊ ओकर चेलामन घलो ओकर संग गीन। 24अचानक झील म एक भयंकर गर्रा उठिस अऊ डोंगा ह पानी के लहरामन ले भरे लगिस। पर यीसू ह सोवत रहय। 25चेलामन यीसू करा गीन अऊ ओला उठाके कहिन, “हे परभू, हमन ला बचा। हमन पानी म बुड़त हवन।”
26यीसू ह ओमन ला कहिस, “हे अल्प बिसवासी मनखेमन हो, तुमन काबर डर्रावत हव?” तब ओह उठिस अऊ गर्रा अऊ पानी के लहरामन ला दबकारिस अऊ जम्मो ह पूरा-पूरी सांत हो गीस।
27ओ मनखेमन अचम्भो म पड़ गीन अऊ कहिन, “एह का किसम के मनखे अय? गर्रा अऊ पानी के लहरामन घलो एकर हुकूम मानथें।”
परेत आतमा बाधित दू झन मनखे के चंगई
(मरकुस 5:1-20; लूका 8:26-39)
28जब यीसू ह झील के ओ पार गदरेनीमन के इलाका म आईस, त दू झन मनखे, जेमन म परेत आतमा रहंय, मसानघाट ले निकरके ओकर करा आईन8:28 गदरेनी ह आनजातमन के इलाका रिहिस।। ओमन अतेक उदन्ड रिहिन कि कोनो ओ रसता म आय-जाय नइं सकत रिहिन। 29ओमन चिचियाके कहिन, “हे परमेसर के बेटा, हमर ले तोर का लेना देना? का तेंह ठहराय गय समय ले पहिली हमन ला इहां सताय बर आय हवस?”
30उहां ले कुछू दूरिहा म, सुरामन के एक बड़े झुंड ह चरत रहय। 31ओ परेत आतमामन यीसू ले बिनती करके कहिन, “यदि तेंह हमन ला निकारत हवस, त हमन ला ओ सुरामन के झुंड म पठो दे।”
32यीसू ह ओमन ला कहिस, “जावव।” तब परेत आतमामन ओ मनखेमन ले निकरके सुरामन म हमा गीन अऊ सुरामन के जम्मो झुंड ह तीर म खड़े पथरा ले झील म कूदिस, अऊ पानी म बुड़ मरिस। 33सुरा चरइया मनखेमन भाग गीन अऊ सहर म जाके जम्मो बात बताईन। ओमन ओ परेत आतमा ले बाधित मनखेमन के बारे म घलो बताईन। 34तब सहर के जम्मो मनखेमन यीसू करा भेंट करे बर आईन, अऊ जब ओमन ओला देखिन, त ओकर ले बिनती करके कहिन, “तेंह हमर इलाका ले चले जा।8:34 मत्ती 12:9-14”
Исцеление прокаженного
(Мк. 1:40-44; Лк. 5:12-14)
1Когда Иисус спустился с горы, за Ним последовало множество людей. 2Тут к Нему подошел человек, больной проказой, поклонился Ему и сказал:
– Господи, если Ты захочешь, Ты можешь меня очистить.
3Иисус протянул руку и прикоснулся к нему, сказав:
– Хочу, очистись!
В тот же миг человек исцелился от проказы. 4Иисус тогда сказал ему:
– Смотри, никому не говори об этом, но пойди, покажись священнику и принеси в жертву дар, как это повелел Моисей8:4 См. Лев. 14:1-32.. Так твое исцеление будет удостоверено перед людьми.
Вера офицера
(Лк. 7:1-10; Лк. 13:28-29)
5Когда Иисус пришел в Капернаум, к Нему подошел сотник и попросил о помощи.
6– Господин, – сказал он, – мой слуга лежит дома парализованный и ужасно мучается.
7Иисус ответил ему:
– Хорошо, Я приду и исцелю его.
8Сотник возразил Иисусу:
– Господи, я не достоин, чтобы Ты вошел под крышу моего дома. Скажи лишь слово, и мой слуга выздоровеет. 9Ведь и сам я подчиняюсь приказам, и у меня в подчинении тоже есть воины. Я говорю одному: «Ступай!» – и он идет, другому: «Ко мне!» – и тот приходит. Слуге моему говорю: «Сделай это!» – и он делает.
10Иисус, услышав это, удивился и сказал тем, кто шел за Ним:
– Говорю вам истину, что даже в Израиле Я не встречал такой сильной веры. 11Говорю вам, что многие из других народов придут с востока и запада и возлягут на пиру с Авраамом, Исааком и Иаковом в Небесном Царстве. 12Сыны же Царства будут выброшены вон, во тьму, где будет плач и скрежет зубов.
13И Иисус сказал сотнику:
– Иди! По твоей вере будет тебе.
И в тот же час слуга выздоровел.
Исцеления больных
(Мк. 1:29-34; Лк. 4:38-41)
14Придя в дом Петра, Иисус увидел, что его теща лежит в горячке. 15Он прикоснулся к ее руке, и жар оставил ее, она встала и начала накрывать для Него на стол. 16С наступлением вечера к Иисусу привели много людей, одержимых демонами. Он изгнал духов словом и исцелил всех больных. 17Это было исполнением слов пророка Исаии: «Он взял наши немощи и понес наши болезни»8:17 Ис. 53:4..
Будущие последователи Иисуса
(Лк. 9:57-60)
18Когда Иисус увидел, что вокруг Него собралась большая толпа, Он велел ученикам переправиться на другую сторону озера. 19Тут к Нему подошел один из учителей Закона и сказал:
– Учитель, я пойду за Тобой, куда бы Ты ни пошел.
20Иисус ответил:
– У лисиц есть норы, и у птиц небесных – гнезда, а Сыну Человеческому8:20 Сыну Человеческому – букв.: «Сыну Человека» – это один из титулов Христа, данный пророком Даниилом (см. Дан. 7:13-14). Иисус всегда употреблял этот титул применительно к Себе. Он делал это, чтобы намекнуть на то, что Он и есть Тот Самый, о Ком говорится у Даниила – Царь над всеми народами, Чье Царство будет вечным. негде и голову приклонить.
21А другой человек, из Его учеников, сказал:
– Господи, разреши мне прежде пойти и похоронить отца моего8:21 В первом веке существовал погребальный обычай, по которому тело усопшего на год помещали в пещеру. После этого времени, когда от тела ничего кроме костей не оставалось, их убирали и хоронили в урне. Этот стих может также быть переведен как: Господи, разреши остаться со своим отцом, чтобы, когда он умрет, я смог похоронить его..
22Но Иисус ответил ему:
– Следуй за Мной, пусть мертвые сами хоронят своих мертвецов.
Иисус усмиряет шторм
(Мк. 4:36-41; Лк. 8:22-25)
23Иисус вошел в лодку, и ученики сели вместе с Ним. 24Внезапно на озере поднялся такой сильный шторм, что лодку захлестывало волнами. А Иисус в это время спал. 25Ученики разбудили Его, говоря:
– Господи, спаси нас! Мы гибнем!
26Иисус ответил:
– Маловеры, ну что вы испугались?
Он встал, запретил ветру и волнам, и наступил полный штиль. 27Ученики удивленно спрашивали:
– Кто же Он, что даже ветер и волны повинуются Ему?
Иисус изгоняет демонов в стадо свиней
(Мк. 5:1-17; Лк. 8:26-37)
28Когда Иисус прибыл на другую сторону озера, в Гадаринскую землю, навстречу Ему из гробниц вышли два человека, одержимых демонами. Они были такие буйные, что никто не решался проходить той дорогой.
29– Что Ты от нас хочешь, Сын Божий? – закричали они. – Ты пришел мучить нас еще до назначенного срока?
30Неподалеку от них паслось большое стадо свиней. 31Демоны попросили Иисуса:
– Если Ты нас выгонишь, то пошли нас в это стадо свиней.
32Иисус сказал им:
– Идите!
Выйдя из людей, демоны вошли в свиней. Все стадо бросилось с обрыва в озеро и погибло в воде. 33А свинопасы побежали в город и все рассказали, включая и то, что произошло с одержимыми. 34Тогда все жители города вышли навстречу Иисусу и, увидев Его, попросили покинуть их края.
