यूहन्ना बतिसमा देवइया के हतिया
(मरकुस 6:14-29; लूका 9:7-9)
1ओ समय राजा हेरोदेस ह यीसू के बारे म सुनिस, 2अऊ ओह अपन सेवकमन ला कहिस, “एह यूहन्ना बतिसमा देवइया अय। ओह मरे म ले जी उठे हवय। एकरसेति ओह ए अचरज के काम कर सकथे।”
3हेरोदेस ह अपन भाई फिलिप्पुस के घरवाली हेरोदियास के कारन यूहन्ना ला पकड़वाके बंदी बनवाय रिहिस अऊ ओला जेल म डलवा दे रिहिस। 4काबरकि यूहन्ना ह हेरोदेस ला कहे रिहिस, “अपन भाई के घरवाली ला रखई तोर बर उचित नो हय।” 5हेरोदेस ह यूहन्ना ला मार डारे चाहत रिहिस, पर ओह मनखेमन ले डर्रावत रिहिस काबरकि मनखेमन यूहन्ना ला एक अगमजानी मानत रिहिन।
6हेरोदेस के जनम दिन म हेरोदियास के बेटी ह नेवताहारीमन के आघू म नाचिस अऊ हेरोदेस ला खुस कर दीस। 7तब हेरोदेस ह किरिया खाके ओला ए बचन दीस, “जऊन कुछू तेंह मांगबे, मेंह तोला दूहूं।” 8ओह अपन दाई के सिखोय म आके कहिस, “यूहन्ना बतिसमा देवइया के मुड़ी ला एक ठन थारी म इहां मोर करा मंगवा दे।” 9राजा ह दुःखी होईस, पर अपन किरिया अऊ पहुनामन के सेति ओह हुकूम दीस, “एला यूहन्ना के मुड़ी दे दिये जावय।” 10ओह सिपाहीमन ला पठोके, जेल म यूहन्ना के मुड़ी ला कटवा दीस। 11ओकर मुड़ी ला एक ठन थारी म लाय गीस अऊ ओ छोकरी ला दे दिये गीस, अऊ ओह मुड़ी ला अपन दाई करा ले गीस। 12यूहन्ना के चेलामन आईन अऊ ओकर लास ला ले जाके, ओला माटी दे दीन। तब ओमन जाके यीसू ला ए खबर दीन।
यीसू ह पांच हजार मनखेमन ला खाना खवाथे
(मरकुस 6:30-44; लूका 9:10-17; यूहन्ना 6:1-14)
13जब यीसू ह ए खबर ला सुनिस, त एक ठन डोंगा म चघके, ओह एके झन उहां ले एक सुनसान जगह म चल दीस। जब मनखेमन ला ए बात के पता चलिस, त ओमन सहरमन ले निकरके पैदलेच ओकर खोज म गीन। 14जब यीसू ह डोंगा ले उतरिस, त ओह उहां एक बड़े भीड़ ला देखिस। यीसू ला ओमन ऊपर तरस आईस अऊ ओह ओमन के बेमरहामन ला बने करिस।
15जब सांझ होय लगिस, त चेलामन ओकर करा आईन अऊ कहिन, “एह एक सुनसान जगह अय, अऊ अब्बड़ बेर होवत हवय। तेंह मनखेमन ला बिदा कर, ताकि ओमन गांवमन म जाके अपन बर भोजन बिसो सकंय।”
16यीसू ह कहिस, “एमन ला कहीं जाय के जरूरत नइं ए। तुमन एमन ला कुछू खाय बर देवव।”
17ओमन यीसू ला कहिन, “इहां हमर करा सिरिप पांच ठन रोटी अऊ दू ठन मछरी हवय।”
18यीसू ह कहिस, “ओमन ला इहां मोर करा लानव।” 19तब यीसू ह मनखेमन ला कांदी म बईठे के हुकूम दीस। ओह पांच रोटी अऊ दू ठन मछरी ला लीस अऊ स्वरग कोति देखके, ओह परमेसर ले आसिस मांगिस, अऊ रोटीमन ला टोरके चेलामन ला दीस अऊ चेलामन मनखेमन ला दीन। 20ओ जम्मो झन खाईन अऊ खाके अघा गीन। चेलामन बांचे खुचे टुकड़ा के बारह टुकना भर के उठाईन। 21जऊन मन भोजन करिन, ओम माईलोगन अऊ लइकामन ला छोंड़के, लगभग पांच हजार मरद रिहिन।
यीसू ह पानी ऊपर रेंगथे
(मरकुस 6:45-52; यूहन्ना 6:15-21)
22एकर बाद, यीसू ह तुरते चेलामन ला डोंगा म चघाईस कि ओमन ओकर ले आघू झील के ओ पार जावंय, तब तक ओह मनखेमन ला बिदा करिस। 23मनखेमन ला बिदा करे पाछू, यीसू ह एके झन पराथना करे बर पहाड़ ऊपर गीस। जब सांझ होईस, त ओह उहां एके झन रिहिस। 24ओ समय डोंगा ह भुइयां ले बहुंत दूरिहा म रिहिस, अऊ पानी के लहरा म डगमगावत रिहिस, काबरकि हवा ह ओकर उलटा बोहावत रहय।
25बिहान होय के थोरकन पहिली यीसू ह समुंदर ऊपर रेंगत चेलामन करा आईस। 26जब चेलामन यीसू ला समुंदर ऊपर रेंगत देखिन, त ओमन डर्रा गीन अऊ कहिन, “एह भूत अय।” अऊ ओमन डर के मारे चिचियाय लगिन।
27तब यीसू ह तुरते ओमन ला कहिस, “हिम्मत रखव। एह में अंव। झन डर्रावव।”14:27 निरगमन 3:14
28पतरस ह कहिस, “हे परभू, यदि तें अस, त मोला पानी ऊपर तोर करा आय के हुकूम दे।”
29यीसू ह कहिस, “आ।” तब पतरस ह डोंगा ले उतरिस अऊ पानी ऊपर रेंगत यीसू कोति आय लगिस। 30पर जब ओह गर्रा ला देखिस, त ओह डर्रा गीस अऊ पानी म बुड़न लगिस, त चिचियाके कहिस, “हे परभू! मोला बचा।”
31यीसू ह तुरते अपन हांथ बढ़ाके ओला थाम लीस अऊ कहिस, “हे अल्प बिसवासी, तेंह संका काबर करय?”
32जब ओ दूनों डोंगा म चघ गीन, त गर्रा ह थम गीस। 33तब जऊन मन डोंगा म रिहिन, ओमन यीसू ला दंडवत करिन अऊ कहिन, “सही म तेंह परमेसर के बेटा अस।”
34ओमन झील के ओ पार गीन अऊ गन्नेसरत सहर म पहुंचिन। 35उहां के मनखेमन यीसू ला चिन डारिन अऊ ओमन आस-पास के जम्मो गांव म खबर भिजवा दीन। मनखेमन जम्मो बेमरहामन ला यीसू करा लानिन, 36अऊ ओकर ले बिनती करिन, “ए बेमरहामन ला तोर कपड़ा के छोर ला सिरिप छुवन दे।” अऊ जतेक झन ओला छुईन, ओ जम्मो झन चंगा हो गीन।
Царь Ирод убивает Иоанна Крестителя
(Мк. 6:14-29; Лк. 9:7-9)
1В то время об Иисусе услышал и четвертовластник Ирод14:1 Ирод Антипа – правитель Галилеи и Переи, сын царя Ирода Великого.. 2Он говорил своим приближенным:
– Это – Иоанн Креститель. Он воскрес из мертвых, и поэтому в Нем такая чудодейственная сила.
3В свое время Ирод арестовал Иоанна, связал его и бросил в темницу из-за Иродиады, жены своего брата Филиппа14:3 Филипп – сын Ирода Великого и Мариамны, единокровный брат Ирода Антипы., 4потому что Иоанн говорил ему: «Нельзя тебе жить с ней». 5Ирод хотел убить Иоанна, но боялся народа, так как все считали его пророком.
6И вот, когда Ирод праздновал свой день рождения, дочь Иродиады танцевала перед гостями и так понравилась Ироду, 7что он поклялся дать ей все, чего бы она ни попросила. 8Наученная своей матерью, девушка сказала: «Подай мне сюда, на блюде, голову Иоанна Крестителя». 9Царь опечалился, но, так как он поклялся перед возлежавшим за столом гостями, то велел исполнить ее желание. 10Он послал палача в темницу обезглавить Иоанна. 11Его голову принесли на блюде и отдали девушке, а та отнесла ее матери. 12Ученики Иоанна, забрав тело, похоронили его, а затем пошли и рассказали об этом Иисусу.
Насыщение пяти тысяч мужчин
(Мк. 6:32-44; Лк. 9:10-17; Ин. 6:1-13)
13Услышав об этом, Иисус переправился на лодке в пустынное место, чтобы побыть одному. Но люди в городах узнали, куда Он отправился, и пошли туда пешком. 14Когда Иисус сошел на берег и увидел большую толпу, Он сжалился над людьми и исцелил больных, которые были среди них.
15Наступил вечер. Ученики Иисуса подошли к Нему и сказали:
– Место здесь пустынное, и уже поздно. Отпусти народ, пусть пойдут в ближайшие селения и купят себе еды.
16Иисус ответил:
– Им не нужно уходить отсюда. Вы дайте им есть.
17– Но у нас только пять хлебов и две рыбы, – ответили ученики.
18– Принесите все это ко Мне, – сказал Иисус.
19Он велел народу расположиться на траве, взял эти пять хлебов и две рыбы и, подняв глаза к небу, благословил пищу. Затем Он стал разламывать хлебы и давать ученикам, а те – народу. 20Все ели и насытились, и собрали еще двенадцать полных корзин остатков. 21Всего же ело пять тысяч мужчин, не считая женщин и детей.
Иисус идет по воде
(Мк. 6:45-51; Ин. 6:16-21)
22Сразу после этого Иисус велел ученикам сесть в лодку и переправиться на другую сторону озера, а Сам Он оставался, пока не отпустил народ. 23А когда народ разошелся, Иисус поднялся на гору один помолиться. Наступил вечер, и Иисус оставался на горе. 24Тем временем лодка была уже далеко от берега. Ее били волны, так как дул встречный ветер. 25В четвертую ночную стражу, перед рассветом, Иисус пошел к ученикам, ступая по озеру. 26Но ученики, увидев Его идущим по воде, очень испугались.
– Это призрак! – закричали они от страха.
27Но Иисус сразу же заговорил с ними:
– Успокойтесь, это Я, не бойтесь.
28– Господи, если это Ты, – сказал тогда Петр, – то повели мне прийти к Тебе по воде.
29– Иди, – сказал Иисус.
Петр вышел из лодки и пошел по воде к Иисусу. 30Но, увидев, как сильно дует ветер, он испугался и, начав тонуть, закричал:
– Господи, спаси меня!
31Иисус тотчас протянул руку и поддержал его.
– Маловерный, – сказал Он, – зачем же ты стал сомневаться?
32Когда они вошли в лодку, ветер утих. 33Все, кто был в лодке, поклонились Ему.
– Ты – действительно Сын Божий, – сказали они.
Иисус исцеляет всех, кто прикасается к Нему
(Мк. 6:53-56)
34Переправившись на другую сторону озера, они сошли на берег в Геннисарете. 35Местные жители узнали Иисуса и разнесли весть о Его приходе по всей округе. К Иисусу принесли всех больных 36и просили Его, чтобы Он позволил им прикоснуться лишь к кисточке на краю Его одежды. И все, кто прикасался, выздоравливали.
