Sofonías 2 – NVI & HLGN

Nueva Versión Internacional

Sofonías 2:1-15

1Congréguense, sí, congréguense ustedes,2:1 congréguense ustedes. Texto de difícil traducción.

nación desvergonzada;

2antes que se cumpla lo que he determinado

y el día pase como paja arrastrada por el viento;

antes que caiga sobre ustedes la ira ardiente del Señor;

antes que venga sobre ustedes el día de la ira del Señor.

3Busquen al Señor, todos ustedes,

los humildes de la tierra,

los que obedecen sus órdenes.

Busquen la justicia, busquen la humildad;

tal vez encontrarán refugio

en el día de la ira del Señor.

Juicio contra los filisteos

4Gaza quedará abandonada

y Ascalón acabará en ruinas.

Asdod será expulsada a plena luz del día

y Ecrón será desarraigada.

5¡Ay de la nación queretea

que habita a la costa del mar!

La palabra del Señor es contra ti,

Canaán, tierra de los filisteos:

«Te aniquilaré

hasta no dejar en ti habitante».

6La costa del mar se convertirá en praderas,

en campos2:6 campos. Palabra de difícil traducción. de pastoreo y corrales de ovejas.

7Y esa tierra pertenecerá

al remanente del pueblo de Judá.

Allí pastarán sus ovejas

y al atardecer se echarán a descansar

en las casas de Ascalón;

porque los cuidará el Señor su Dios

para restaurarlos.2:7 para restaurarlos. Alt. y hará volver a sus cautivos.

Juicio contra Moab y Amón

8«He oído las burlas de Moab

y el menosprecio de los amonitas,

que insultaron a mi pueblo

y se mostraron arrogantes contra su territorio.

9Tan cierto como que yo vivo»,

afirma el Señor de los Ejércitos, el Dios de Israel,

«Moab vendrá a ser como Sodoma

y los amonitas como Gomorra:

se volverán campos de espinos y minas de sal,

ruina perpetua.

El remanente de mi pueblo los saqueará;

los sobrevivientes de mi nación heredarán su tierra».

10Este será el pago por su soberbia

y por insultar y ridiculizar

al pueblo del Señor de los Ejércitos.

11El Señor será terrible contra ellos,

cuando destruya a todos los dioses de la tierra;

y así hasta las naciones más remotas

se postrarán en adoración ante él,

cada cual en su propia tierra.

Juicio contra Cus

12«También ustedes, cusitas,

serán atravesados por mi espada».

Juicio contra Asiria

13Él extenderá su mano contra el norte;

aniquilará a Asiria

y dejará a Nínive en ruinas,

árida como un desierto.

14Se tenderán en medio de ella los rebaños

y toda clase de animales salvajes.

Pasarán la noche sobre sus columnas

tanto el búho del desierto como la lechuza.2:14 La identidad de estos animales es incierta. El paralelismo sugiere dos clases de aves, sin embargo, el segundo término hebreo parece referirse a una garza o a un puercoespín.

Resonarán por las ventanas sus graznidos,

habrá asolamiento en los umbrales,

las vigas de cedro quedarán al descubierto.

15Esta es la ciudad alegre

que habitaba segura,

la que se decía a sí misma:

«Yo y nadie más».

¡Cómo ha quedado convertida en espanto,

en guarida de fieras!

Todo el que pasa junto a ella

se mofa y le hace gestos con las manos.

Ang Pulong Sang Dios

Zefanias 2:1-15

Ang Panawagan sa Paghinulsol

1Nagsiling si Zefanias sa mga taga-Juda, “Wala huya nga nasyon, magtipon kamo kag maghinulsol 2sa wala pa mag-abot ang gintalana nga tion nga tabugon kamo palayo2:2 nga tabugon kamo palayo: ukon, nga magaligad. pareho sang mga upa nga ginpalid. Maghinulsol kamo sa wala pa mag-abot ang puwerte nga kaakig sang Ginoo. 3Kamo man nga mapainubuson nga mga tawo, nga nagasunod sa mga sugo sang Ginoo, magdangop man kamo sa iya. Padayuna ninyo ang paghimo sang matarong kag ang pagpaubos. Kay basi pa lang indi kamo maano sa adlaw nga ipakita sang Ginoo ang iya kaakig.”

Ang Silot sa Nasyon sang Filistia

4“Wala na sing may magaestar sa Gaza kag sa Ashkelon. Ang mga pumuluyo sang Ashdod palayason sa sulod lang sang tunga sa adlaw, kag ang mga pumuluyo sang Ekron palayason man sa ila nga banwa. 5Kaluluoy kamo nga mga Filistinhon2:5 Filistinhon: sa Hebreo, Keretnon. Mga katawhan ini nga sakop sang Filistia. Kag sa diri nga bersikulo nagarepresentar sila sa bug-os nga mga Filistinhon. nga nagaestar malapit sa dagat. Amo ini ang ginasiling sang Ginoo kontra sa inyo: ‘Kamo nga mga Filistinhon sa Canaan, laglagon ko kamo, kag wala sing may mabilin sa inyo.’ 6Gani ang inyo duta nga malapit sa dagat mangin palahalban kag toril sang mga karnero. 7Ang inyo duta sakupon sang mga nagkalabilin nga mga katawhan sang Juda. Dira sila magapahalab sang ila mga kasapatan, kag kon gab-i dira sila matulog sa mga balay sa Ashkelon. Dumdumon sila sang Ginoo nga ila Dios kag ibalik niya ang ila maayo nga kahimtangan.”

Ang Silot sa Nasyon sang Moab kag sa Nasyon sang Ammon

8-9Nagsiling ang Ginoo nga Makagagahom, ang Dios sang Israel, “Nabatian ko ang pagpakahuya kag pagpangyaguta sang mga taga-Moab kag taga-Ammon sa akon katawhan. Nagapahambog pa sila nga masarangan nila nga agawon ang duta sang akon katawhan.2:8-9 Nagapahambog… katawhan: Indi klaro ang buot silingon sang Hebreo sini. Gani nagapanumpa ako sa akon kaugalingon nga laglagon ko gid ang Moab kag Ammon pareho sang Sodom kag Gomora. Ang ini nga mga duta indi na mapuslan hasta san-o. Matabunan na lang ini sang mga tunukon nga mga hilamon kag mapuno sang mga buho nga ginahimuan sang asin. Agawon ini sang akon nagkalabilin nga katawhan kag kuhaon nila ang mga pagkabutang sini.”

10Nagsiling si Zefanias, “Amo ina ang balos sa pagpabugal sang mga taga-Moab kag taga-Ammon. Kay ginapakahuy-an nila kag ginayaguta ang katawhan sang Ginoo nga Makagagahom. 11Pahadlukon gid sila sang Ginoo kay laglagon niya ang tanan nga dios-dios sa kalibutan. Kag dayon magasimba sa iya ang mga tawo sang kada nasyon sa ila kaugalingon nga lugar.”

Ang Silot sa Nasyon sang Etiopia kag sa Nasyon sang Asiria

12Nagsiling ang Ginoo, “Kamo man nga mga taga-Etiopia,2:12 taga-Etiopia: sa Hebreo, taga-Cush. ipapatay ko kamo sa inaway.

13“Silutan ko man ang mga taga-Asiria nga ara sa aminhan. Mangin mamingaw ang Nineve2:13 Nineve: Amo ini ang kapital sang Asiria. kag mangin pareho ka mala sa desierto. 14Dira magaluko ang mga baka, kanding, kag ang iban pa nga nagkalain-lain nga mga sapat. Magahapon ang mga bukaw sa mga nagkalaguba nga haligi, kag ang ila nga huni mabatian sa mga bintana. Magakalaguba ang mga puwertahan kag magakalahukas ang mga kahoy nga sedro. 15Amo ina ang matabo sa siyudad sang Nineve, nga ang iya mga pumuluyo nagapabugal nga wala sing may mag-ano sa ila, kag nagasiling sila sa ila kaugalingon, ‘Wala na sang iban pa nga pareho sa aton kagamhanan!’ Pero malaglag sing bug-os ini nga siyudad kag pagaestaran na lang sang talunon nga mga sapat. Kag ang tanan nga tawo nga magaagi sa sina nga siyudad magapakita sang ila pagyaguta sa iya.”