Job 21 – NVI & HLGN

Nueva Versión Internacional

Job 21:1-34

Séptimo discurso de Job

1A esto, Job respondió:

2«Escuchen atentamente mis palabras;

concédanme este consuelo.

3Tolérenme un poco mientras hablo

y búrlense cuando haya terminado.

4»¿Acaso dirijo mi queja a los mortales?

¿Por qué creen que pierdo la paciencia?

5Mírenme, y queden asombrados;

tápense la boca con la mano.

6Si pienso en esto, me lleno de espanto;

un escalofrío me corre por el cuerpo.

7¿Por qué siguen con vida los malvados,

cada vez más viejos y ricos?

8Ven establecerse en torno suyo

a sus hijos y a sus descendientes.

9Tienen paz en su hogar y están libres de temores;

la vara de Dios no los castiga.

10Sus toros son verdaderos sementales;

sus vacas paren y no pierden las crías.

11Dejan correr a sus niños como si fueran ovejas;

sus pequeñuelos danzan alegres.

12Cantan al son del pandero y del arpa;

se divierten al son de la flauta.

13Pasan la vida con gran bienestar

y son sepultados21:13 son sepultados. Lit. descienden al Seol. en paz.

14A Dios increpan: “¡Déjanos tranquilos!

¡No nos interesa para nada conocer tus caminos!

15¿Quién es el Todopoderoso para que le sirvamos?

¿Qué ganamos con dirigirle nuestras oraciones?”.

16Pero su bienestar no depende de ellos.

¡Jamás me dejaré llevar por sus malos consejos!

17»¿Cuándo se ha apagado la lámpara de los malvados?

¿Cuándo les ha sobrevenido el desastre?

¿Cuándo Dios, en su enojo, los ha hecho sufrir

18como paja que arrebata el viento,

como tamo que se lleva la tormenta?

19Me dirán que Dios reserva el castigo

para los hijos del pecador.

¡Mejor que castigue al que peca,

para que escarmiente!

20¡Que sufra el pecador su propia destrucción!

¡Que beba de la ira del Todopoderoso!

21¿Qué le puede importar la familia que deja,

si le quedan pocos meses de vida?

22»¿Quién puede enseñarle algo a Dios,

si es él quien juzga a las grandes eminencias?

23Hay quienes mueren en la flor de la vida,

rebosantes de salud y de paz;

24sus caderas,21:24 caderas. Palabra de difícil traducción. llenas de grasa;

sus huesos, recios hasta la médula.

25Otros mueren con el ánimo amargado,

sin haber disfrutado de lo bueno.

26En el polvo yacen unos y otros,

todos ellos cubiertos de gusanos.

27»Sé muy bien lo que están pensando

y los planes que tienen de hacerme daño.

28También sé que se preguntan:

“¿Dónde está la mansión del noble?

¿Dónde están las moradas de los inicuos?”.

29¿No han interrogado a los viajeros?

¿No han prestado atención a sus argumentos?

30En el día del desastre, el malvado se salva;

en el día de la ira, es puesto a salvo.

31¿Y quién le echa en cara su conducta?

¿Quién le da su merecido por sus hechos?

32Cuando lo llevan al sepulcro,

sobre su tumba se pone vigilancia;

33mucha gente le abre paso,

y muchos más cierran el cortejo.

¡Descansa en paz bajo la tierra del valle!21:33 ¡Descansa … valle! Lit. Dulce le es el suelo del valle.

34»¿Cómo esperan consolarme con discursos sin sentido?

¡Sus respuestas no son más que falacias!».

Ang Pulong Sang Dios

Job 21:1-34

Naghambal si Job

1Dayon nagsabat si Job, 2“Pamatii ninyo ako sing maayo agod mapalipay man ninyo ako. 3Pamati kamo samtang nagahambal ako, kag kon makatapos na gani ako, yagutaa gihapon ninyo ako kon gusto ninyo. 4Ang akon reklamo indi kontra sa tawo kundi sa Dios. Amo ini ang rason kon ngaa dali ako maakig. 5Tan-awa bala ninyo ako kag makapanabon gid kamo sang inyo kamot sa inyo baba sa katingala, nga indi makapati sa natabo sa akon. 6Kon hunahunaon ko ang mga nagakatabo sa akon, nagakurog ako sa kahadlok.

7“Ngaa padayon nga nagakabuhi ang mga malaot? Nagatigulang pa sila kag nagamauswagon. 8Kag makita pa nila ang pagdako sang ila mga anak kag mga apo. 9Nagaestar pa sila sa ila mga balay nga wala sing katalagman kag wala sing may ginakahadlukan. Kag wala sila ginasilutan sang Dios. 10Wala nagakapalyar sa pagpamata ang ila mga baka, kag wala ini ginahar-asi.21:10 ginahar-asi: sa English, miscarriage. 11Ang ila mga bata madamo pareho sa mga karnero.21:11 Ang ila… karnero: ukon, Ginapahampang nila ang ila mga bata nga daw sa mga karnero. Nagasinaot sila, 12nagakinanta, kag nagakinalipay sa tukar sang tamborin, arpa kag plawta. 13Nagakabuhi sila nga mainuswagon kag nagakalamatay nga malinong. 14Pero nagasiling sila sa Dios, ‘Pabay-i lang kami! Wala kami nagahandom nga mahibaluan ang imo mga pamaagi. 15Sin-o gid bala ikaw nga ginatawag Makagagahom? Ngaa dapat ka namon alagaron? Kag ano gid ang amon makuha kon magpangamuyo kami sa imo?’ 16Pero ang matuod, ang ila pag-uswag wala naghalin sa ila kaugalingon nga pagpangabudlay. Gani kon ano man ang ilaygay sining mga malaot, indi gid ako magpamati.

17“Diutay lang ang nagakapatay nga malaot nga mga tawo. Talagsa lang nagaabot sa ila ang kalisod ukon ang kasakit nga ginapadala sang Dios tungod sa iya kaakig. 18Talagsa lang sila ginatabog nga daw sa dagami ukon upa nga ginapalid sang mabaskog nga hangin. 19Nagasiling kamo nga kon indi sila pagsilutan sang Dios, ang ila mga kabataan amo ang iya silutan. Pero nagasiling ako nga ang nakasala amo ang dapat silutan sang Dios, agod maeksperiensyahan nila 20kag makita nila mismo ang ila kalaglagan. Pabay-i nga matilawan nila ang kaakig sang Makagagahom nga Dios. 21Kay kon patay na sila wala na sila kalibutan sa nagakalatabo sa ila panimalay.

22“Makatudlo bala ang tawo sa Dios, sanglit siya ang pinakamataas nga hukom? 23May mga tawo nga nagakapatay nga bugana kag matawhay ang ila kahimtangan, 24kag maayo ang ila lawas. 25May mga tawo man nga nagakapatay nga mapait ang ila kahimtangan, kag wala gid makatilaw sang maayo nga pangabuhi. 26Pero pareho lang sila nga ilubong sa duta kag pagakaunon sang mga ulod.

27“Nahibaluan ko gid kon ano ang inyo ginahunahuna. Nahibaluan ko ang inyo mga padihot kontra sa akon. 28Sugiran ninyo ako sang mga tawo nga manggaranon nga nagkalaguba ang ila mga balay tungod sa ila kalautan. 29Pero pamangkuta ang mga nagaalagi, kag pamatii ang ila mga ginasiling. Kay sugiran nila kamo 30nga bisan ang malaot nga mga tawo nagakaluwas sa adlaw nga mag-abot ang kalamidad tungod sa kaakig sang Dios. 31Wala gid sing may nagasabdong sing hayag sa malaot nga tawo. Wala gid sing may nagabalos sa iya ginhimo. 32Kon ilubong na siya, may nagaguwardya pa sang iya lulubngan. 33Madamo ang nagakumpanyar sa iya, kag ang duta nagahatag sang kapahuwayan sa iya.

34“Gani paano ninyo ako mapalipay sa inyo mga ginahambal nga wala sing pulos? Wala gid sing kamatuoran ang inyo ginasiling.”