Jeremías 2 – NVI & APSD-CEB

Nueva Versión Internacional

Jeremías 2:1-37

Israel abandona a Dios

1La palabra del Señor vino a mí y me dijo: 2«Ve y proclama a oídos de Jerusalén que así dice el Señor:

»“Recuerdo la fidelidad de tu juventud,

tu amor de novia,

cuando me seguías por el desierto,

por tierras no cultivadas.

3Israel estaba consagrado al Señor,

era las primicias de su cosecha;

todo el que comía de él sufría las consecuencias,

les sobrevenía la calamidad”»,

afirma el Señor.

4¡Escuchen la palabra del Señor, descendientes de Jacob,

todas las familias del pueblo de Israel!

5Así dice el Señor:

«¿Qué injusticia vieron en mí sus antepasados

que se alejaron tanto de mí?

Se fueron tras ídolos sin valor

y en algo sin valor se convirtieron.

6Nunca preguntaron:

“¿Dónde está el Señor

que nos hizo subir de Egipto,

que nos guio por el desierto,

por tierra árida y accidentada,

por tierra reseca y tenebrosa,

por tierra que nadie transita

y en la que nadie vive?”.

7Yo los traje a una tierra fértil,

para que comieran de sus buenos frutos.

Pero ustedes vinieron y contaminaron mi tierra;

hicieron de mi heredad algo abominable.

8Nunca preguntaron los sacerdotes:

“¿Dónde está el Señor?”.

Los que se ocupaban de la Ley jamás me conocieron;

los pastores se rebelaron contra mí,

profetizaron en nombre de Baal

y se fueron tras dioses que para nada sirven.

9»Por eso, aún voy a entablar un litigio contra ustedes,

y también litigaré contra los hijos de sus hijos»,

afirma el Señor.

10«Crucen a las costas de Chipre y miren;

envíen mensajeros a Cedar2:10 Cedar. Asentamiento de tribus beduinas en el desierto siro-arábigo. e infórmense bien;

fíjense si ha sucedido algo semejante:

11¿Hay alguna nación que haya cambiado de dioses,

a pesar de que no son dioses?

¡Pues mi pueblo ha cambiado su Gloria

por lo que no sirve para nada!

12¡Espántense, cielos, ante esto!

¡Tiemblen y queden horrorizados!»,

afirma el Señor.

13«Dos son los pecados que ha cometido mi pueblo:

Me han abandonado a mí,

fuente de agua viva,

y han cavado sus propias cisternas,

cisternas rotas que no retienen agua.

14¿Acaso es Israel un esclavo?

¿Nació en la esclavitud?

¿Por qué entonces se ha convertido en presa?

15Los leones rugieron contra él,

lanzaron fuertes gruñidos.

Dejaron desolado su país,

sus ciudades fueron incendiadas

y ya nadie las habita.

16Para colmo de males, los de Menfis2:16 Menfis. Lit. Nof. y los de Tafnes

te raparon la cabeza.

17¿No te ha pasado todo esto

por haber abandonado al Señor tu Dios,

mientras él te guiaba por el camino?

18Y ahora, ¿qué sacas con ir a Egipto

a beber agua del Nilo?2:18 Hebreo: Sijor, un brazo del río Nilo.

¿Qué sacas con ir a Asiria

a beber agua del Éufrates?

19Tu maldad te castigará,

tu infidelidad te recriminará.

Ponte a pensar cuán malo y amargo

es abandonar al Señor tu Dios

y no sentir temor de mí»,

afirma el Señor, el Señor de los Ejércitos.

20«Desde hace mucho quebraste el yugo;

te quitaste las ataduras

y dijiste: “¡No quiero servirte!”.

Sobre toda colina alta

y bajo todo árbol frondoso,

te entregaste a la prostitución.

21Yo te planté, como vid selecta,

con semilla genuina.

¿Cómo es que te has convertido

en una vid degenerada y extraña?

22Aunque te laves con lejía

y te frotes con mucho jabón,

ante mí seguirá presente la mancha de tu iniquidad»,

afirma el Señor y Dios.

23«¿Cómo puedes decir:

“No me he contaminado

ni me he ido tras los baales”?

¡Considera tu conducta en el valle!

¡Reconoce lo que has hecho!

¡Camella joven y arisca

que corre para todos lados!

24¡Asna salvaje acostumbrada al desierto!

Cuando ardes en deseos, olfateas el viento;

cuando estás en celo, no hay quien te detenga.

Ningún macho que te busque tiene que fatigarse:

cuando estás en celo, fácilmente te encuentra.

25No andes con pies descalzos, que te lastimas,

ni dejes que la garganta se te reseque.

Pero tú insistes: “¡No tengo remedio!

Amo a dioses extraños

y tras ellos me iré”.

26»El pueblo de Israel se avergonzará,

junto con sus reyes y sus oficiales,

sacerdotes y profetas,

como se avergüenza el ladrón cuando lo descubren.

27A un trozo de madera le dicen:

“Tú eres mi padre”,

y a una piedra le repiten:

“Tú me has dado a luz”.

Me han vuelto la espalda;

no quieren darme la cara.

Pero les llega la desgracia y me dicen:

“¡Levántate y sálvanos!”.

28¿Dónde están, Judá, los dioses que te fabricaste?

¡Tienes tantos dioses como ciudades!

¡Diles que se levanten!

¡A ver si te salvan cuando caigas en desgracia!

29»¿Por qué litigan conmigo?

Todos ustedes se han rebelado contra mí»,

afirma el Señor.

30«En vano castigo a tus hijos,

pues rechazan mi corrección.

Cual si fuera un león feroz,

la espada de ustedes devoró a sus profetas.

31»Pero ustedes, los de esta generación, presten atención a la palabra del Señor:

»¿Acaso he sido para Israel

un desierto o una tierra tenebrosa?

¿Por qué dice mi pueblo:

“Somos libres, nunca más volveremos a ti”?

32¿Acaso una joven se olvida de sus joyas

o una novia de su atavío?

¡Pues hace muchísimo tiempo

que mi pueblo se olvidó de mí!

33¡Qué hábil eres para conseguir amantes!

¡Hasta las malas mujeres han aprendido de ti!

34Tienes la ropa manchada de sangre,

de sangre de gente pobre e inocente,

a los que nunca sorprendiste robando.

Por todo esto 35te voy a juzgar:

por alegar que no has pecado,

por insistir en tu inocencia,

por afirmar: “¡Dios ya no está enojado conmigo!”.

36¿Por qué cambias con tanta ligereza tu parecer?2:36 tu parecer. Alt. tus aliados.

Pues también Egipto te defraudará,

como te defraudó Asiria.

37Saldrás de allí con las manos en la cabeza,

porque el Señor ha rechazado

a aquellos en quienes confías,

y no prosperarás con ellos.

Ang Pulong Sa Dios

Jeremias 2:1-37

Gisalikway sa Israel ang Ginoo

1Miingon ang Ginoo kanako, 2“Lakaw ug isulti kini ngadto sa mga taga-Jerusalem, ‘Nahinumdoman ko pa ang inyong pagkamatinud-anon sa batan-on pa kamo, ug ang inyong paghigugma kanako nga daw sama sa babayeng bag-ong gikasal. Misunod kamo kanako bisan ngadto sa kamingawan nga walay mga tanom. 3Gilain ko kamong mga Israelinhon alang kanako. Sama kamo sa unang abot sa ani alang kanako. Gisilotan ko ang mga nagdaog-daog kaninyo, ug nalaglag sila. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.’ ”

4Pamatia ninyo ang gisulti sa Ginoo, kamong mga katawhan sa Israel nga kaliwat ni Jacob. 5Mao kini ang iyang gisulti, “Unsa bay sayop nga nakita sa inyong mga katigulangan kanako nga nagpalayo man gayod sila kanako? Misunod sila sa mga dios-dios nga walay pulos, ug tungod niini nahimo usab silang walay pulos. 6Wala sila mangita kanako bisan pag akoy nagpagawas kanila gikan sa Ehipto ug naggiya kanila sa kamingawan nga walay mga tanom—sa yuta nga disyerto nga may mga bangag, nga kanunayng may hulaw ug delikado, ug walay nagapuyo ni nagaagi. 7Gidala ko kamo sa tabunok nga yuta aron makapahimulos sa maayong abot niini. Apan pag-abot ninyo didto, gipasipalahan ninyo ang yuta nga akong gipanag-iyahan, ug gihimo ninyo kining makalilisang. 8Bisan ang mga pari wala mangita kanako. Ang mga magtutudlo sa balaod wala makaila2:8 wala makaila: o, dili suod. kanako. Ang mga pangulo nagrebelde kanako. Ang mga propeta nagsulti ug mga mensahe sa ngalan ni Baal, ug nagsunod sa mga dios-dios nga walay pulos. 9Busa akusahan ko kamo pag-usab, apil ang inyong umaabot nga mga kaliwat. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.

10“Pangadto kamo sa kasadpan, sa mga isla sa Cyprus, ug pangadto usab kamo sa sidlakan, sa yuta sa Cedar. Susiha ninyo pag-ayo kon may nahitabo bang sama niini: 11May nasod ba nga nagailis sa ilang mga dios, bisan pag dili kini tinuod nga mga dios? Apan ako nga halangdong Dios giilisdan sa akong katawhan sa mga dios nga walay pulos. 12Nakurat ang kalangitan sa ilang gihimo; daw sa nangurog kini sa hilabihang kahadlok. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.

13“Nakahimo ug duha ka sala ang akong katawhan, Gisalikway nila ako, ang tuboran nga nagahatag ug kinabuhi, ug gisimba nila ang ubang mga dios, nga daw pareho lang nga nagkalot silag bangag nga pundohanan ug tubig nga mohubas. 14Ang Israel wala matawo nga ulipon. Nganong gibihag man siya? 15Ang iyang mga kaaway daw liyon nga nagangulob ngadto kaniya. Gilaglag nila ang iyang yuta; gipangguba ang iyang mga lungsod, ug nahimo kining awaaw. 16Dugang niini, gilaglag siya2:16 gilaglag siya: sa Syriac, gibuak ang iyang bagol-bagol. sa mga taga-Memphis ug taga-Tahpanhes.

17“Kamo ra mismong mga Israelinhon ang nagdala niini nga kalaglagan sa inyong kaugalingon. Kay gisalikway ninyo ako, ang Ginoo nga inyong Dios, sa dihang gigiyahan ko kamo sa dalan. 18Karon, unsa may inyong nakuha sa inyong pagdangop sa Ehipto ug sa Asiria? Nganong nangadto pa man kamo sa Suba sa Nilo2:18 Nilo: sa Hebreo, Shihor, nga usa ka sanga sa Suba sa Nilo. ug sa Suba sa Eufrates? 19Tungod sa inyong kadaotan ug pagsalikway kanako, badlongon ug silotan ko kamo. Karon, hunahunaa ninyo pag-ayo kon unsa kadaotan ug kapait alang kaninyo ang pagsalikway ug dili pagtahod sa Ginoo nga inyong Dios. Ako, ang Ginoo nga Makagagahom, ang nagaingon niini.

20“Kaniadto, sa giulipon pa kamo, daw gibutangan kamog yugo ug gikadenahan. Apan sa dihang giluwas ko kamo, nagdumili kamo sa pag-alagad kanako. Misimba hinuon kamo sa mga dios-dios didto sa matag taas nga mga bungtod ug sa ilalom sa matag labong nga kahoy, nga daw mga babayeng nagbaligya sa ilang dungog. 21Sama kamo sa usa ka maayong klase sa ubas nga akong gitanom. Apan nganong nahimo man kamong daw usa ka ihalas nga ubas nga mamungag dunot ug walay pulos? 22Bisan maligo ug manabon pa kamog maayo makita ko gihapon ang lama sa inyong sala. Ako, ang Ginoong Dios, ang nagaingon niini.

23“Nganong moingon man kamo nga wala kamo mahugawi ug wala kamo magsimba sa mga imahen ni Baal? Tan-awa kon unsa nga mga pagpakasala ang gihimo ninyo didto sa kapatagan sa Hinnom. Hunahunaa ang sala nga inyong nahimo. Sama kamo sa usa ka dumalagang kamelyo nga dili mahimutang sa panahon sa pagpanguwag. 24Sama usab kamo sa usa ka bayeng asno nga naanad sa kamingawan. Kon moabot ang panahon sa pagpanguwag, magpanimhot kini sa hangin ug walay makapugong niini sa pagpangitag laki. Dili na mahago sa pagpangita kaniya ang laking asno. Sayon siyang pangitaon sa panahon sa iyang pagpanguwag.

25Mga Israelinhon, nagakahilis na ang inyong mga sandalyas, ug nagmala na ang inyong mga tutunlan sa pagsunod-sunod sa ubang mga dios. Apan nagaingon gihapon kamo, ‘Dili mahimong motalikod kami sa ubang mga dios. Gihigugma namo sila ug mosunod kami kanila.’

26“Maingon nga maulawan ang kawatan kon kini madakpan, maulawan usab kamong mga katawhan sa Israel. Oo, maulawan kamo ug ang inyong mga hari, mga opisyal, mga pari ug mga propeta. 27Miingon kamo nga ang kahoy inyong amahan ug ang bato inyong inahan. Mitalikod kamo kanako, apan kon anaa kamo sa kalisod mangayo kamog tabang kanako. 28Hain na ang mga dios nga inyong gihimo alang sa inyong kaugalingon? Paduola sila kon tinuod nga maluwas nila kamo sa inyong kalisod. Pagkadaghan sa inyong mga dios, sama kadaghan sa mga lungsod sa Juda. 29Nganong moreklamo man kamo batok kanako? Dili ba kamo man ang nagrebelde kanako? 30Gisilotan ko ang inyong mga anak, apan wala gihapon sila nagabag-o. Dili sila magpadisiplina. Kamo mismo ang mipatay sa inyong mga propeta, daw sama kamo sa gutom nga liyon nga mipatay sa iyang biktima.

31“Kamong mga katawhan niini nga henerasyon, paminawa kining akong isulti. Sama ba ako sa usa ka disyerto alang kaninyong mga Israelinhon, o kaha sa usa ka dapit nga labihan kangitngit? Nganong moingon man kamo, ‘Gawasnon kaming mohimo sa among gusto. Dili na kami moduol sa Dios.’

32“Malimtan ba sa usa ka putli nga babaye ang iyang alahas o ang iyang bisti nga pangkasal? Apan kamong akong katawhan, nalimot kanako sulod na sa dugayng panahon. 33Maayo gayod kamong mangita ug hinigugma nga mga dios-dios. Bisan ang mga babayeng nagbaligya sa ilang dungog makakat-on pa gikan kaninyo. 34Anaa sa inyong mga bisti ang mantsa sa dugo sa mga inosente ug kabos. Gipamatay ninyo sila bisan ug wala ninyo sila masakpi nga misulod sa inyong balay sa pagpangawat. Apan bisan pa niining tanan ninyong gihimo, 35moingon pa gihapon kamo, ‘Wala kamiy nahimong sala. Busa dili masuko ang Ginoo kanamo.’ Apan silotan ko kamo tungod sa inyong pag-ingon nga wala kamoy sala.

36“Sayon-sayonon ra ninyo ang pag-usab sa inyong hunahuna ug pag-ilis-ilis ug mga kaabin nga mga nasod. Apan pakaulawan kamo pag-ayo sa Ehipto nga inyong gikaabin sama sa pagpakaulaw nga gihimo kaninyo sa Asiria. 37Mobiya kamo sa Ehipto nga nakatabon ang inyong mga kamot sa inyong nawong timaan sa inyong kaulaw. Kay gisalikway ko ang mga nasod nga inyong gisaligan. Dili gayod kamo matabangan niini nga mga nasod.”