Isaías 30 – NVI & HLGN

Nueva Versión Internacional

Isaías 30:1-33

Ay de la nación obstinada

1El Señor ha dictado esta sentencia:

«Ay de los hijos rebeldes

que ejecutan planes que no son míos,

que hacen alianzas contrarias a mi Espíritu,

que amontonan pecado sobre pecado,

2que bajan a Egipto sin consultarme,

para buscar la protección de Faraón

y se refugian bajo la sombra de Egipto.

3¡La protección de Faraón será su vergüenza!

¡El refugiarse bajo la sombra de Egipto, su humillación!

4Aunque en Zoán tengan oficiales,

y a Janés hayan llegado sus mensajeros,

5todos quedarán avergonzados

por culpa de un pueblo que les resulta inútil,

que no les brinda ninguna ayuda ni provecho,

sino solo vergüenza y desgracia».

6Esta es la profecía sobre los animales del Néguev:

Por tierra de dificultades y angustias,

de leones y leonas,

de serpientes veloces y venenosas,

llevan ellos a lomo de burro

las riquezas de esa nación inútil,

y sus tesoros, a lomo de camello.

7La ayuda de Egipto no sirve para nada;

por eso la llamo:

«Rahab, la inútil».

8Anda, pues, delante de ellos, y grábalo en una tablilla.

Escríbelo en un rollo de cuero,

para que en los días venideros

quede como un testimonio eterno.

9Porque este es un pueblo rebelde; son hijos mentirosos,

hijos que no quieren escuchar la Ley del Señor.

10A los videntes les dicen:

«¡No tengan más visiones!»,

y a los profetas:

«¡No nos sigan profetizando la verdad!

Dígannos cosas agradables,

profeticen ilusiones.

11¡Apártense del camino,

retírense de esta senda

y dejen de enfrentarnos

con el Santo de Israel!».

12Así dice el Santo de Israel:

«Ustedes han rechazado esta palabra;

han confiado en la opresión y en la perversidad

y se han apoyado en ellas.

13Por eso su iniquidad se alzará frente a ustedes

como un muro alto y agrietado, a punto de derrumbarse:

¡de repente, en un instante, se desplomará!

14Quedará hecha pedazos,

hecha añicos sin piedad, como vasija de barro:

ni uno solo de sus pedazos servirá

para sacar brasas del fuego

ni agua de una cisterna».

15Porque así dice el Señor y Dios, el Santo de Israel:

«En el arrepentimiento y la calma está su salvación,

en la serenidad y la confianza está su fuerza,

¡pero ustedes no lo quieren reconocer!

16Se resisten y dicen: “Huiremos a caballo”.

¡Por eso, así tendrán que huir!

Dicen: “Cabalgaremos sobre caballos veloces”.

¡Por eso, veloces serán sus perseguidores!

17Ante la amenaza de uno solo,

mil de ustedes saldrán huyendo;

ante la amenaza de cinco,

huirán todos ustedes.

Quedarán abandonados

como un mástil en la cima de una montaña,

como una bandera sobre una colina».

18Por eso el Señor los espera, para tenerles piedad;

por eso se levanta para mostrarles compasión.

Porque el Señor es un Dios de justicia.

¡Dichosos todos los que en él esperan!

19Pueblo de Sión, que habitas en Jerusalén, ya no llorarás más. ¡El Dios de piedad se apiadará de ti cuando clames pidiendo ayuda! Tan pronto como te oiga, te responderá. 20Aunque el Señor te dé pan de adversidad y agua de aflicción, tus maestros no se esconderán más; con tus propios ojos los verás. 21Ya sea que te desvíes a la derecha o a la izquierda, tus oídos percibirán a tus espaldas una voz que te dirá: «Este es el camino; síguelo». 22Entonces profanarás tus ídolos enchapados en plata y tus imágenes revestidas de oro; los arrojarás como trapo impuro y les dirás: «¡Fuera de aquí!».

23El Señor te enviará lluvia para la semilla que siembres en la tierra, y el alimento que produzca la tierra será suculento y abundante. En aquel día tu ganado pacerá en extensas praderas. 24Los bueyes y los burros que trabajan la tierra comerán el mejor grano, arrojado al aire con pala y rastrillo. 25En el día de la gran masacre, cuando caigan las torres, habrá arroyos y corrientes de agua en toda montaña alta y en toda colina elevada. 26Cuando el Señor ponga una venda en la fractura de su pueblo y sane las heridas que le causó, brillará la luna como el sol, y será la luz del sol siete veces más intensa, como la luz de siete días enteros.

27¡Miren! El nombre del Señor viene de lejos,

con ardiente ira y densa humareda.

Sus labios están llenos de furor;

su lengua es como un fuego consumidor.

28Su aliento es cual torrente desbordado

que llega hasta el cuello,

para sacudir a las naciones y llevarlas a la ruina.

Pone en las quijadas de los pueblos

un freno que los desvía.

29Ustedes cantarán

como en noche de fiesta sagrada;

su corazón se alegrará,

como cuando uno sube con flautas

a la montaña del Señor,

a la Roca de Israel.

30El Señor hará oír su majestuosa voz;

su brazo descenderá con rugiente ira

y llama de fuego consumidor;

con aguacero, tormenta y granizo.

31La voz del Señor quebrantará a Asiria;

la golpeará con su bastón.

32Cada golpe que el Señor descargue sobre ella

con su vara de castigo

será al son de panderos y de arpas;

agitando su brazo, peleará contra ellos.

33Porque Tofet30:33 Tofet. Lugar de incineración, cercano a Jerusalén. está preparada desde hace tiempo;

está dispuesta incluso para el rey.

Se ha hecho una pira de fuego profunda y ancha,

con abundancia de fuego y leña;

el soplo del Señor la encenderá

como un torrente de azufre ardiente.

Ang Pulong Sang Dios

Isaias 30:1-33

Wala sing Pulos ang Kasugtanan sang Juda sa Egipto

1Nagsiling ang Ginoo, “Kaluluoy ang akon mga anak nga mga rebelde. Nagahimo sila sang mga plano nga indi halin sa akon. Nagahimo sila sang kasugtanan nga wala ko ginatuguti. Gani nagadugang pa gid ang ila sala. 2Nagkadto sila sa Egipto agod magpangayo sang proteksyon sa hari, nga wala man lang sila nagpamangkot sa akon. 3Pero mahuy-an lang sila sa ila pagpangayo sang proteksyon sa hari sang Egipto. 4Kay bisan nagagahom ang hari sang Egipto hasta sa Zoan kag Hanes, 5mahuy-an lang ang Juda tungod nga ang katawhan sang Egipto wala gid sing may ibulig sa ila kundi nagadala lang sang kahuy-anan.”

6Amo ini ang mensahi sang Dios parte sa mga sapat sa Negev: Ginlatas sang mga taga-Juda ang kamingawan nga mabudlay agihan, nga may mga leon, kag dalitan nga mga man-og, nga ang iban daw nagalupad. Ginakarga nila ang ila mga manggad sa mga asno kag mga kamelyo agod iregalo sa nasyon nga indi man lang makabulig sa ila. 7Ini nga nasyon amo ang Egipto, nga ang iya bulig wala sing pulos. Gani ginatawag ko ini nga “Dragon30:7 Dragon: sa Hebreo, Rahab. nga Nagaluko.”

8Nagsiling ang Ginoo sa akon, “Dali, isulat sa libro ang akon akusasyon kontra sa mga Israelinhon agod permanente ini nga magapamatuod sa palaabuton nga panahon kon ano kalaot sa ila. 9Kay mga rebelde sila, mga butigon, kag indi nila gusto nga magpamati sa akon mga ginatudlo. 10Nagasiling sila sa mga propeta, ‘Indi na ninyo kami pagsugiri sang mga ginpahayag sang Dios sa inyo. Indi na ninyo kami pagsugiri sang husto. Sugiri kami sang mga butang nga makapalipay sa amon kag mga palanan-awon nga indi matabo. 11Halin kamo sa amon alagyan; indi ninyo kami paglambayi. Indi na kami pagsugiri parte sa Balaan nga Dios sang Israel.’ ”

12Gani nagasiling ang Balaan nga Dios sang Israel, “Tungod nga ginsikway ninyo ang akon mensahi kag nagsalig sa pagpamigos kag pagpangdaya, 13malaglag kamo gilayon. Ang inyo sala pareho sa litik nga makaparumpag gulpi sa mataas nga pader. 14Madugmok kamo pareho sa kolon, nga tungod sa puwerte nga pagkadugmok wala gid sing bahin nga mabutangan sang baga ukon magamit para isandok sang tubig.”

15Nagasiling pa gid ang Ginoong Dios, ang Balaan nga Dios sang Israel, “Magbalik kamo sa akon kag magkalma kay luwason ko kamo. Magpakalinong kamo kag magsalig sa akon kay pabaskugon ko kamo. Pero indi ninyo gusto himuon ini. 16Nagsiling kamo, ‘Magapalagyo kami sa amon mga kaaway paagi sa madasig nga mga kabayo.’ Huo, magapalagyo kamo, pero mas madasig pa gid ang magalagas sa inyo. 17Ang isa lang sa ila makapatal-as sa isa ka libo ninyo nga mga soldado. Kag ang lima sa ila makapatal-as sa inyo tanan. Mangin pareho kamo sa tukon sang bandera nga nagaisahanon sa putokputokan sang bukid.”

18Pero nagahulat ang Ginoo nga magpalapit kamo sa iya agod kaluoyan niya kamo. Handa siya nga ipakita ang iya pagkabalaka sa inyo. Kay ang Ginoo matarong nga Dios, kag bulahan ang tanan nga nagasalig sa iya.

19Kamo nga katawhan sang Zion, nga mga pumuluyo sang Jerusalem, indi na kamo maghibi liwat! Kaluoyan gid kamo sang Ginoo, kon magpangayo kamo sang bulig sa iya. Kon mabatian niya ang inyo pangamuyo, sabton niya kamo. 20Bisan ginhatagan kamo sang Ginoo sang kasakit kag kabudlayan nga daw inyo kalan-on kag ilimnon, siya nga inyo manunudlo indi na magpanago sa inyo. Makita ninyo siya 21kag mabatian ninyo ang iya tingog nga nagatuytoy sa inyo sa husto nga dalan, bisan diin pa kamo. 22Kahigkuan ninyo ang inyo mga dios-dios, nga nahaklapan sang pilak kag bulawan. Ihaboy ninyo ini nga daw mahigko nga panapton kag magsiling, “Indi ko gusto nga makita pa kamo!” 23Hatagan kamo sang Ginoo sang ulan sa tion sang tigtalanom, kag magabugana ang inyo patubas. Sa sina nga tion, magahalab ang inyo mga sapat sa malapad nga mga palahalban. 24Ang inyo mga baka kag mga asno nga ginaarado magahalab sang manami nga kumpay. 25Sa sina nga tion nga pamatyon ang inyo mga kaaway kag panggub-on ang ila mga tore, magailig ang tubig halin sa tagsa ka mataas nga bukid. 26Magasanag ang bulan pareho sang adlaw, kag ang adlaw naman magasanag sing pito ka pilo, pareho sang sanag sa pito ka adlaw nga gintingob sa isa lang ka adlaw. Matabo ini sa tion nga bulngon kag ayuhon sang Ginoo ang pilas nga ginhatag niya sa inyo nga iya katawhan.

27Pamati! Nagaabot ang Ginoo halin sa malayo nga puwerte ang iya kaakig kag nalikupan siya sang aso. Ang iya mga pulong nga may kaakig daw sa nagadabadaba nga kalayo. 28Ang iya ginhawa daw sa baha nga nagalab-ot sa liog. Ginalaglag niya ang mga nasyon nga daw ginaayag nga trigo. Pareho sila sa sapat nga ginbusalan kag gin-guyod. 29Pero kamo nga katawhan sang Dios magakanta pareho sang ginahimo ninyo sa gab-i nga nagasaulog kamo sang piesta sa pagpadungog sa Ginoo. Magakalipay kamo pareho sang mga tawo nga nagamartsa sa tunog sang plawta samtang nagapakadto sila sa Bukid sang Ginoo sa pagsimba sa iya nga amo ang palalipdan nga bato sang Israel. 30Ipabati sang Ginoo ang iya nagadaguhob nga tingog, kag ipakita niya ang iya kamot nga handa na nga magsilot sa sobra nga kaakig. Pagaupdan ini sang nagadabadaba nga kalayo, hinali nga pagbukbok sang ulan, daguob kag pangilat, kag pag-ulan sang yelo nga daw mga bato. 31Sigurado nga mahadlukan ang mga taga-Asiria kon mabatian nila ang tingog sang Ginoo. Silutan niya sila sing puwerte gid. 32Salakayon niya sila sa inaway. Kag sa kada hampak sang Ginoo sa ila, dungan ini sa tunog sang tamborin kag arpa. 33Dugay na nga napreparar ang lugar nga pagasunugan para sa hari sang Asiria. Malapad kag madalom ini nga lugar, kag natangkas na sing mataas ang mga gatong. Ang ginhawa sang Ginoo nga daw sa nagadabadaba nga asupre amo ang magapadabdab sa mga gatong.