Génesis 38 – NVI & HLGN

Nueva Versión Internacional

Génesis 38:1-30

Judá y Tamar

1Por esos días, Judá se apartó de sus hermanos y se fue a vivir a la casa de un hombre llamado Hirá, residente del pueblo de Adulán. 2Allí Judá conoció a una mujer, hija de un cananeo llamado Súa, y se casó con ella. Luego de tener relaciones con él, 3ella concibió y dio a luz un hijo, al que llamó Er. 4Tiempo después, volvió a concebir y dio a luz otro hijo, al que llamó Onán. 5Pasado el tiempo tuvo otro hijo, al que llamó Selá, el cual nació en Quezib.

6Judá consiguió para Er, su hijo mayor, una esposa que se llamaba Tamar. 7Pero al Señor no le agradó la mala conducta del primogénito de Judá y le quitó la vida.

8Entonces Judá dijo a Onán: «Cásate con la viuda de tu hermano y cumple con tu deber de cuñado; así le darás descendencia a tu hermano». 9Pero Onán sabía que el hijo que naciera no sería reconocido como suyo. Por eso, cada vez que tenía relaciones con ella, derramaba el semen en el suelo y así evitaba que su hermano tuviera descendencia. 10Esta conducta ofendió mucho al Señor, así que también a él le quitó la vida.

11Entonces Judá dijo a su nuera Tamar: «Quédate como viuda en la casa de tu padre, hasta que mi hijo Selá tenga edad de casarse». Pero en realidad Judá pensaba que Selá podría morirse, lo mismo que sus hermanos. Así que Tamar se fue a vivir a la casa de su padre.

12Después de mucho tiempo, murió la esposa de Judá, la hija de Súa. Al concluir el tiempo de duelo, Judá fue al pueblo de Timná para esquilar sus ovejas. Lo acompañó su amigo Hirá, el adulamita.

13Cuando Tamar se enteró de que su suegro se dirigía hacia Timná para esquilar sus ovejas, 14se quitó el vestido de viuda, se cubrió con un velo para que nadie la reconociera y se sentó a la entrada del pueblo de Enayin, que está en el camino a Timná. Esto lo hizo porque se dio cuenta de que Selá ya tenía edad de casarse y aún no se lo daban a ella por esposo.

15Cuando Judá la vio con el rostro cubierto, la tomó por una prostituta. 16No sabiendo que era su nuera, se acercó a la orilla del camino y dijo:

—Deja que me acueste contigo.

—¿Qué me das si te digo que sí? —preguntó ella.

17—Te mandaré uno de los cabritos de mi rebaño —respondió Judá.

—Está bien —respondió ella—, pero déjame algo en garantía hasta que me lo mandes.

18—¿Qué prenda quieres que te deje? —preguntó Judá.

—Dame tu sello, su cordón y el bastón que llevas en la mano —respondió Tamar.

Judá se los entregó, se acostó con ella y la dejó embarazada. 19Cuando ella se levantó, se fue inmediatamente de allí, se quitó el velo y volvió a ponerse la ropa de viuda.

20Más tarde, Judá envió el cabrito por medio de su amigo adulamita para recuperar las prendas que había dejado con la mujer; pero su amigo no dio con ella. 21Entonces preguntó a la gente del lugar:

—¿Dónde está la prostituta38:21 prostituta. Lit. consagrada; es decir, una prostituta consagrada al culto. del santuario de Enayin, la que se sentaba junto al camino?

—Aquí nunca ha habido una prostituta así —le contestaron.

22El amigo regresó adonde estaba Judá y le dijo:

—No la pude encontrar. Además, la gente del lugar me informó que allí nunca había estado una prostituta como esa.

23—Que se quede con las prendas —respondió Judá—; no es cuestión de que hagamos el ridículo. Pero que quede claro: yo le envié el cabrito y tú no la encontraste.

24Como tres meses después, informaron a Judá lo siguiente:

—Tu nuera Tamar se ha prostituido y, como resultado de sus andanzas, ha quedado embarazada.

—¡Sáquenla y quémenla! —exclamó Judá.

25Pero cuando la estaban sacando, ella mandó este mensaje a su suegro: «El dueño de estas prendas fue quien me embarazó. A ver si reconoce usted de quién son este sello, el cordón del sello y este bastón».

26Judá los reconoció y declaró: «Su conducta es más justa que la mía, pues yo no la di por esposa a mi hijo Selá». Y no volvió a acostarse con ella.

27Cuando llegó el tiempo de que Tamar diera a luz, resultó que tenía mellizos en su seno. 28En el momento de nacer, uno de los mellizos sacó la mano; la partera le ató un hilo rojo en la mano y dijo: «Este salió primero». 29Pero en ese momento el niño metió la mano y salió primero el otro. Entonces la partera dijo: «¡Cómo te abriste paso!». Por eso al niño lo llamaron Fares.38:29 En hebreo, Fares significa abertura, brecha. 30Luego salió su hermano, con el hilo rojo atado en la mano, y lo llamaron Zera.38:30 En hebreo, Zera puede significar rojo, brillo o resplandor.

Ang Pulong Sang Dios

Genesis 38:1-30

Si Juda kag si Tamar

1Sa amo man nga tion, nagbulag si Juda sa iya mga utod kag didto siya nag-estar upod kay Hira nga taga-Adulam. 2Didto nakilala ni Juda ang anak ni Shua nga taga-Canaan kag ginpangasawa niya ini. 3Sang ulihi nagbusong siya kag nagbata sing lalaki kag gin-ngalanan ini ni Juda nga Er. 4Nagbusong siya liwat kag nagbata sing lalaki kag gin-ngalanan niya nga Onan. 5Nagbusong pa gid siya kag nagbata sing lalaki kag gin-ngalanan niya nga Shela. Natawo si Shela sa Kezib.

6Ginpaasawa ni Juda ang iya kamagulangan nga anak nga si Er sa babayi nga ang ngalan si Tamar. 7Pero si Er malaot sa panulok sang Ginoo, gani ginpatay niya siya. 8Gani nagsiling si Juda kay Onan, “Pangasaw-a ang imo bayaw kay katungdanan mo ina bilang utod sang iya bana nga napatay, agod paagi sa imo may kaliwat man ang imo utod.” 9Nakahibalo si Onan nga ang mangin anak nila ni Tamar indi pagkabigon nga iya kaugalingon nga kaliwat. Gani kada maghulid sila ni Tamar, wala niya ginapasulod ang iya semilya agod indi siya makabata para sa iya utod. 10Malain ang ginhimo ni Onan sa panulok sang Ginoo, gani ginpatay man niya siya.

11Nagsiling dayon si Juda kay Tamar nga iya umagad, “Pauli ka anay sa imo amay, kag indi ka magpamana hasta nga magsoltero na si Shela.” Ginsiling ato ni Juda kay nahadlok siya nga basi mapatay man si Shela pareho sa iya mga utod. Gani nagpauli anay si Tamar sa iya amay.

12Sang ulihi, napatay ang asawa ni Juda. Pagkatapos sang iya pagpangasubo, nagkadto siya sa mga manuggunting sang iya mga karnero didto sa Timnah. Kaupod niya nga nagkadto didto ang iya amigo nga si Hira nga taga-Adulam.

13May nagsugid kay Tamar nga ang iya ugangan makadto sa Timnah agod guntingan didto ang iya mga karnero. 14Pagkabati sadto ni Tamar, gin-ilisan niya ang iya bayo nga pangbalo, kag gintabunan niya sang belo ang iya guya. Nagpungko dayon siya sa may puwertahan sang banwa sang Enaim, sa higad sang dalan nga pakadto sa Timnah. Plano niya nga dayaan si Juda tungod kay natalupangdan niya nga wala gihapon siya ginpaasawa kay Shela bisan soltero na si Shela.

15-16Pagkakita ni Juda kay Tamar, wala niya siya nakilal-i nga iya umagad kay may tabon ang iya guya. Abi niya isa siya ka babayi nga nagabaligya sang iya lawas. Gani nagpalapit siya sa iya sa higad sang dalan kag nagsiling, “Dali, mahulid kita.” Nagsabat si Tamar, “Ano ang ibayad mo sa akon sa paghulid sa imo?” 17Nagsiling si Juda, “Hatagan ko ikaw sang kanding halin sa akon kasapatan.” Nagsabat si Tamar, “Masugot ako kon may ihatag ka sa akon nga kasiguruhan hasta mapadala mo na ang kanding.” 18-19Nagpamangkot si Juda, “Ano nga kasiguruhan ang gusto mo?” Nagsabat si Tamar, “Ihatag sa akon ang imo pangmarka38:18-19 Ini nga pangmarka daw pareho sa stampa (rubber stamp) nga ginagamit agod selyuhan ang dokumento. kag ang iya higot nga ginakulintas mo, pati ang imo baston.” Gani ginhatag ato ni Juda kag nagpakighilawas siya kay Tamar. Pagkatapos sadto nagpauli si Tamar, kag ginkuha niya ang tabon sa iya guya kag ginsuksok liwat ang bayo nga pangbalo. Sang ulihi nagbusong siya.

20Wala madugay, ginpadul-ong ni Juda ang kanding sa iya amigo nga si Hira nga taga-Adulam agod kuhaon ang mga butang nga iya ginhatag sa babayi bilang kasiguruhan, pero wala niya siya makita. 21Nagpamangkot si Hira sa mga taga-Enaim kon diin na ang babayi nga nagabaligya sang iya lawas, nga didto nagapungko sa higad sang dalan. Pero nagsabat ang mga tawo, “Wala man diri sing babayi nga nagabaligya sang iya lawas.”

22Gani nagbalik si Hira kay Juda kag nagsiling, “Wala ko siya makita. Kag siling sang mga tawo wala man kuno didto sing babayi nga nagabaligya sang iya lawas.” 23Nagsiling si Juda, “Pabay-i na lang atong akon mga butang sa iya, kay basi kadlawan pa kita sang mga tawo nga sige kita pangita sang wala. Kon sa bagay, ginpadul-ungan ko man siya sining kanding pero wala mo siya makita didto.”

24Pagkaligad sang tatlo ka bulan, ginsugiran si Juda nga ang iya umagad nga si Tamar nagbaligya sang iya lawas kag nagabusong na gani. Gani nagsiling si Juda, “Dal-a ninyo siya sa guwa sang banwa kag sunugon.” 25Pero sang ginadala na si Tamar, may ginsugo siya kay Juda sa pagsiling, “Ari ang pangmarka kag ang iya higot, pati ang baston. Ang tag-iya sini amo ang amay sang akon ginabusong. Pangilalaha abi kon kay sin-o ini.”

26Kilala ni Juda nga iya ato nga mga butang, gani nagsiling siya, “Wala siya sing sala. Ako ang nakasala kay wala ko siya ginpaasawa sa akon anak nga si Shela.” Wala na liwat naghulid si Juda kay Tamar.

27Sang manugbata na si Tamar, nasapwan nga ang iya ginabusong kapid. 28Sang ginasakitan na siya, nagguwa ang kamot sang isa ka bata. Ginhigtan ini sang paltera38:28 paltera: sa iban nga Bisaya, partera. sang higot nga pula agod mahibaluan nga siya ang una nga natawo. 29Pero ginpasulod sang bata ang iya kamot kag ang iya kapid amo ang una nga nagguwa. Nagsiling ang paltera, “Naghingagaw ka gid guwa.” Gani gin-ngalanan ang bata nga Perez.38:29 Perez: buot silingon sa Hebreo, naghingagaw guwa. 30Dayon nagguwa man ang iya kapid nga may higot nga pula sa iya kamot. Gin-ngalanan siya nga Zera.