La nueva Jerusalén
1Después vi un cielo nuevo y una tierra nueva, porque el primer cielo y la primera tierra habían dejado de existir, lo mismo que el mar. 2Vi además la ciudad santa, la nueva Jerusalén, que bajaba del cielo, procedente de Dios, preparada como una novia hermosamente vestida para su prometido. 3Oí una potente voz que provenía del trono y decía: «¡Aquí, entre los seres humanos, está el santuario de Dios! Él habitará en medio de ellos y ellos serán su pueblo; Dios mismo estará con ellos y será su Dios. 4Él enjugará toda lágrima de los ojos. Ya no habrá muerte ni llanto, tampoco lamento ni dolor, porque las primeras cosas han dejado de existir».
5El que estaba sentado en el trono dijo: «¡Yo hago nuevas todas las cosas!». Y añadió: «Escribe, porque estas palabras son verdaderas y dignas de confianza».
6También me dijo: «Ya todo está hecho. Yo soy el Alfa y la Omega, el Principio y el Fin. Al que tenga sed le daré a beber gratuitamente de la fuente del agua de la vida. 7El que salga vencedor heredará todo esto y yo seré su Dios y él será mi hijo. 8Pero los cobardes, los incrédulos, los abominables, los asesinos, los que cometen inmoralidades sexuales, los que practican artes mágicas, los idólatras y todos los mentirosos recibirán como herencia el lago de fuego y azufre. Esta es la segunda muerte».
9Se acercó uno de los siete ángeles que tenían las siete copas llenas con las últimas siete plagas. Me dijo: «Ven, que te voy a presentar a la novia, la esposa del Cordero». 10Me llevó en el Espíritu a una montaña grande y elevada, y me mostró la ciudad santa, Jerusalén, que bajaba del cielo, procedente de Dios. 11Resplandecía con la gloria de Dios y su brillo era como el de una piedra preciosa, semejante a una piedra de jaspe transparente. 12Tenía una muralla grande y alta, y doce puertas custodiadas por doce ángeles en las que estaban escritos los nombres de las doce tribus de Israel. 13Tres puertas daban al este, tres al norte, tres al sur y tres al oeste. 14La muralla de la ciudad tenía doce cimientos en los que estaban los nombres de los doce apóstoles del Cordero.
15El ángel que hablaba conmigo llevaba una vara de oro para medir la ciudad, sus puertas y su muralla. 16La ciudad era cuadrada; medía lo mismo de largo que de ancho. El ángel midió la ciudad con la vara y midió doce mil estadios:21:16 Es decir, aprox. 2,200 km. su longitud, su anchura y su altura eran iguales. 17Midió también la muralla que tenía ciento cuarenta y cuatro codos,21:17 Es decir, aprox. 65 m. según las medidas humanas que el ángel empleaba. 18La muralla estaba hecha de jaspe y la ciudad era de oro puro, semejante a cristal pulido. 19Los cimientos de la muralla de la ciudad estaban decorados con toda clase de piedras preciosas: el primero con jaspe, el segundo con zafiro, el tercero con ágata, el cuarto con esmeralda, 20el quinto con ónice, el sexto con rubí, el séptimo con crisólito, el octavo con berilo, el noveno con topacio, el décimo con crisoprasa, el undécimo con jacinto y el duodécimo con amatista.21:20 No se sabe con certeza la identificación precisa de algunas de estas piedras. 21Las doce puertas eran doce perlas y cada puerta estaba hecha de una sola perla. La calle21:21 calle. Alt. plaza. principal de la ciudad era de oro puro, como cristal transparente.
22No vi ningún templo en la ciudad, porque el Señor Dios Todopoderoso y el Cordero son su templo. 23La ciudad no necesita ni sol ni luna que la alumbren, porque la gloria de Dios la ilumina y el Cordero es su lumbrera. 24Las naciones caminarán a la luz de la ciudad, y los reyes de la tierra le entregarán sus espléndidas riquezas.21:24 entregarán … riquezas. Lit. llevarán su gloria. 25Sus puertas estarán abiertas todo el día, pues allí no habrá noche. 26Y llevarán a ella todas las riquezas21:26 todas las riquezas. Lit. la gloria. y el honor de las naciones. 27Nunca entrará en ella nada impuro, ni los idólatras ni los farsantes, sino solo aquellos que tienen su nombre escrito en el libro de la vida, el libro del Cordero.
Ang Bag-o nga Langit kag ang Bag-o nga Duta
1Pagkatapos sadto, nakita ko ang bag-o nga langit kag ang bag-o nga duta, tungod kay ang daan nga langit kag ang daan nga duta nadula, pati ang dagat nadula man. 2Kag nakita ko ang Balaan nga Siyudad, ang bag-o nga Jerusalem, nga ginapaidalom sang Dios halin sa langit. Ang ini nga siyudad preparado na gid, pareho sa kalaslon nga babayi nga nakatrahe na sa pagsugata sa iya pamanahon. 3Pagkatapos may nabatian ako nga mabaskog nga tingog halin sa trono nga nagasiling, “Karon, ang puluy-an sang Dios ara na sa mga tawo! Magapuyo siya upod sa ila, kag sila mangin iya na nga katawhan. Ang Dios mismo mangin ila kaupod [kag ila Dios]. 4Pahiran niya ang ila mga luha. Wala na sing kamatayon, kasubo, paghibi ukon kasakit tungod kay ang daan nga mga butang nakaligad na.”
5Dayon nagsiling ang nagapungko sa trono, “Karon, ginabag-o ko na ang tanan nga butang!” Kag nagsiling siya sa akon, “Isulat ini nga mga pulong tungod kay matuod ini kag masaligan.” 6Kag nagsiling pa gid siya, “Natuman na ang tanan! Ako ang Alpha kag ang Omega, nga ang buot silingon, ang ginsuguran kag ang katapusan sang tanan. Kon may ginauhaw, paimnon ko siya nga wala sing bayad sa tuburan nga nagahatag sang kabuhi. 7Ang mga mandadaog himuon ko nga akon mga anak kag ako mangin ila Dios. 8Pero makahaladlok ang dangatan sang mga tawo nga nahadlok magsunod sa akon, mga wala nagatuo sa akon, mga nagahimo sang malaw-ay nga mga butang, mga manugpatay, mga nagahimo sang imoral nga pagpakigrelasyon, mga manugbabaylan, mga nagasimba sa mga dios-dios, kag ang tanan nga butigon. Ang lugar nga para sa ila amo ang dagat nga nagadabadaba sang kalayo nga may asupre. Amo ina ang ginatawag nga ikaduha nga kamatayon.”
Ang Bag-o nga Jerusalem
9Karon, nagpalapit sa akon ang isa sa pito ka anghel nga nag-ula sang sulod sang ila yahong, nga amo ang pito ka katapusan nga mga kalalat-an. Kag nagsiling siya, “Dali, ipakita ko sa imo ang babayi nga kalaslon sa Karnero.” 10Dayon gin-gamhan ako sang Espiritu Santo kag gindala sang anghel sa putokputokan sang mataas gid nga bukid. Kag ginpakita niya dayon sa akon ang Balaan nga Siyudad nga kon tawgon Jerusalem, nga ginapaidalom sang Dios halin sa langit. 11Masilaw ini tan-awon tungod sang gahom sang Dios, kag nagaidlak pareho sa malahalon nga bato, nga pareho sa bato nga haspe, nga daw kristal katin-aw. 12Napalibutan ang siyudad sang mataas kag mapag-on nga pader, nga may dose ka puwertahan, kag sa kada puwertahan may isa ka anghel nga nagabantay. Nakasulat man didto sa mga puwertahan ang mga ngalan sang dose ka tribo sang Israel. 13May tatlo ka puwertahan sa kada kilid sang pader: tatlo sa sidlangan, tatlo sa aminhan, tatlo sa bagatnan, kag tatlo sa nakatundan. 14Ang pader sang siyudad ginpatindog sa dose ka pundasyon nga ginsulatan sang mga ngalan sang dose ka apostoles sang Karnero.
15Ang anghel nga naghambal sa akon may dala nga inugtakos nga bulawan agod takson ang siyudad pati ang iya mga puwertahan kag ang iya pader. 16Kuwadrado gid ang siyudad; pareho ang iya kalabaon kag ang iya kasangkaron. Gintakos sang anghel ang siyudad, kag ang kalabaon sini bali 2,400 ka kilometro21:16 2,400 ka kilometro: sa literal, 12,000 ka stadia. kag ang iya kasangkaron kag ang iya kataason pareho man sang iya kalabaon. 17Gintakos man sang anghel ang pader, kag bali 64 ka metros ang iya kataason.21:17 kataason: ukon, kadamulon; 64 ka metros: sa literal, 144 ka cubits. (Ang gin-gamit sang anghel nga inugtakos amo man ang ordinaryo nga inugtakos nga ginagamit naton nga mga tawo.) 18Ang pader bato nga haspe, kag ang siyudad mismo puro bulawan kag matin-aw nga daw sa kristal. 19Ang mga bato nga pundasyon sang pader nadekorahan sang tanan nga klase sang malahalon nga mga bato. Ang premiro nga pundasyon bato nga haspe, ang ikaduha sapiro, ang ikatatlo kalsedonia, ang ikaapat esmeralda, 20ang ikalima sardonika, ang ikaanom kornalina, ang ikapito krisolito, ang ikawalo berilo, ang ikasiyam topasio, ang ikanapulo krisopraso, ang ikaonse hasinto, kag ang ikadose amatista. 21Ang dose ka puwertahan perlas, kay ang kada puwertahan ginhimo halin sa isa ka dako nga perlas. Ang karsada sang siyudad puro bulawan kag matin-aw nga daw sa kristal.
22Wala ako sing may nakita nga templo sa siyudad tungod kay ang iya templo amo ang Ginoong Dios mismo nga makagagahom kag ang Karnero. 23Indi man kinahanglan ang adlaw kag ang bulan sa sini nga siyudad, tungod kay ang gahom sang Dios nagasilak didto, kag ang Karnero amo ang iya suga. 24Masanagan ang mga tawo sa kalibutan sang iya suga, kag magadala ang mga hari sa bug-os nga kalibutan sang ila manggad didto. 25Permi abri ang mga puwertahan sang siyudad; indi na gid pagsiradhan kay wala sing gab-i didto. 26Pagadal-on sa siyudad ang mga matahom kag malahalon nga mga butang sang mga nasyon. 27Pero indi makasulod didto ang bisan ano nga indi matinlo sa panulok sang Dios, ang bisan sin-o nga nagahimo sing makahuluya nga mga buhat, kag ang mga butigon. Ang makasulod lang didto amo ang mga tawo nga ang ila ngalan nakasulat sa libro sang Karnero, nga listahan sang mga nakaangkon sang kabuhi nga wala sing katapusan.
