دينونة الأمم
1لأَنَّهُ فِي تِلْكَ الأَيَّامِ، وَفِي ذَلِكَ الْحِينِ عِنْدَمَا أَرُدُّ سَبْيَ يَهُوذَا وَأُورُشَلِيمَ، 2أَجْمَعُ الأُمَمَ كُلَّهَا وَأُحْضِرُهُمْ إِلَى وَادِي يَهُوشَافَاطَ، وَأُحَاكِمُهُمْ هُنَاكَ مِنْ أَجْلِ شَعْبِي وَمِيرَاثِي إِسْرَائِيلَ، لأَنَّهُمْ شَتَّتُوهُمْ بَيْنَ الشُّعُوبِ وَاقْتَسَمُوا أَرْضِي. 3وَأَلْقَوْا الْقُرْعَةَ عَلَى شَعْبِي فَقَايَضُوا الزَّانِيَةَ بِالصَّبِيِّ، وَبَاعُوا الصَّبِيَّةَ لِقَاءَ شُرْبَةِ خَمْرٍ.
4مَاذَا لَدَيْكُمْ ضِدِّي يَا صُورُ وَصِيْدُونُ وَسَائِرَ أَقَالِيمِ فِلِسْطِينَ؟ أَتُجَازُونَنِي عَلَى أَمْرٍ أَتَيْتُهُ؟ أَمْ تَسْعَوْنَ لإِيذَائِي؟ إِنِّي أُنْزِلُ الْعِقَابَ عَلَى رُؤُوسِكُمْ بَغْتَةً وَسَرِيعاً. 5لأَنَّكُمْ قَدِ اسْتَوْلَيْتُمْ عَلَى ذَهَبِي وَفِضَّتِي، وَنَقَلْتُمْ نَفَائِسِي إِلَى هَيَاكِلِكُمْ. 6وَبِعْتُمْ يَهُوذَا وَأَبْنَاءَ أُورُشَلِيمَ إِلَى الْيُونَانِيِّينَ لِتُبْعِدُوهُمْ عَنْ تُخُومِ أَرْضِهِمْ. 7وَهَا أَنَا الآنَ أُنْهِضُهُمْ مِنَ الْمَوْضِعِ حَيْثُ بِعْتُمُوهُمْ، وَأَرُدُّ عَلَى رُؤُوسِكُمْ سُوءَ أَعْمَالِكُمْ. 8وَأَبِيعُ أَبْنَاءَكُمْ وَبَنَاتِكُمْ بِأَيْدِي أَبْنَاءِ يَهُوذَا، فَيَبِيعُونَهُمْ بِدَوْرِهِمْ إِلَى السَّبَئِيِّينَ، إِلَى أُمَّةٍ بَعِيدَةٍ، لأَنَّ الرَّبَّ قَدْ أَصْدَرَ قَضَاءَهُ.
9نَادُوا بِهَذَا بَيْنَ الأُمَمِ، وَتَأَهَّبُوا لِلْحَرْبِ. اُحْشُدُوا أَبْطَالَكُمْ. لِيَتَقَدَّمْ وَيَصْعَدْ جَمِيعُ رِجَالِ الْقِتَالِ. 10أَطْرِقُوا أَسْنَانَ مَحَارِيثِكُمْ وَحَوِّلُوهَا إِلَى سُيُوفٍ، وَمَنَاجِلَكُمْ إِلَى رِمَاحٍ، وَلْيَقُلِ الضَّعِيفُ: إِنَّنِي جَبَّارُ قِتَالٍ! 11أَسْرِعُوا وَتَعَالَوْا مِنْ كُلِّ نَاحِيَةٍ يَا كُلَّ الأُمَمِ، وَاجْتَمِعُوا هُنَاكَ، وَأَنْزِلْ يَا رَبُّ مُحَارِبِيكَ. 12لِتَنْهَضِ الأُمَمُ وَتُقْبِلْ إِلَى وَادِي الْقَضَاءِ لأَنَّنِي هُنَاكَ أَجْلِسُ لأُدِينَ الشُّعُوبَ الْمُتَوَافِدَةَ مِنْ كُلِّ جِهَةٍ. 13احْمِلُوا الْمِنْجَلَ لأَنَّ الْحَصِيدَ قَدْ نَضَجَ. تَعَالَوْا وَدُوسُوا فَإِنَّ مِعْصَرَةَ الْخَمْرِ قَدِ امْتَلأَتْ، وَالْحِيَاضَ فَاضَتْ بِكَثْرَةِ شَرِّهِمْ.
14جَمَاهِيرُ جَمَاهِيرُ مُتَزَاحِمَةٌ فِي وَادِي الْقَضَاءِ، لأَنَّ يَوْمَ الرَّبِّ قَرِيبٌ فِي وَادِي الْقَضَاءِ. 15قَدْ أَظْلَمَتِ الشَّمْسُ وَالْقَمَرُ، وَكَفَّتِ الْكَوَاكِبُ عَنِ الضِّيَاءِ. 16يَزْأَرُ الرَّبُّ فِي صِهْيَوْنَ، وَيُجَلْجِلُ بِصَوْتِهِ مِنْ أُورُشَلِيمَ فَتَرْجُفُ السَّمَاوَاتُ وَالأَرْضُ؛ لَكِنَّ الرَّبَّ يَكُونُ مَلْجَأً لِشَعْبِهِ، وَحِصْناً لِبَنِي إِسْرَائِيلَ.
بركات شعب الله
17فَتُدْرِكُونَ أَنِّي أَنَا هُوَ الرَّبُّ إِلَهُكُمُ السَّاكِنُ فِي صِهْيَوْنَ جَبَلِي الْمُقَدَّسِ، وَتَكُونُ أُورُشَلِيمُ مُقَدَّسَةً وَلا يَجْتَازُ فِيهَا الْغُرَبَاءُ أَبَداً.
18وَتَقْطُرُ الْجِبَالُ فِي ذَلِكَ الْيَوْمِ خَمْرَةً عَذْبَةً، وَتَفِيضُ التِّلالُ بِاللَّبَنِ وَجَمِيعُ يَنَابِيعِ يَهُوذَا تَتَدَفَّقُ مَاءً، وَيَخْرُجُ يَنْبُوعٌ مِنْ هَيْكَلِ الرَّبِّ يَرْوِي وَادِي السَّنْطِ، 19وَتُصْبِحُ مِصْرُ خَرَاباً، وَأَدُومُ قَفْراً مُوْحِشاً لِفَرْطِ مَا أَنْزَلُوهُ مِنْ ظُلْمٍ بِأَبْنَاءِ يَهُوذَا، وَلأَنَّهُمْ سَفَكُوا دَماً بَرِيئاً فِي دِيَارِهِمْ. 20أَمَّا يَهُوذَا فَإِنَّهُ يَسْكُنُ الأَرْضَ إِلَى الأَبَدِ، وَتَعْمُرُ أُورُشَلِيمُ مَدَى الأَجْيَالِ. 21وَأُزَكِّي دَمَهُمُ الَّذِي لَمْ أُبَرِّئْهُ، لأَنَّ الرَّبَّ يَسْكُنُ فِي صِهْيَوْنَ.
داوری بر قومهای بيگانه
1خداوند می‌فرمايد: «در آن زمان وقتی رفاه و سعادت را به يهودا و اورشليم بازگردانم، 2سپاهيان جهان را در ”درهٔ داوری“ جمع خواهم كرد و در آنجا ايشان را به خاطر ميراث خود، اسرائيل محاكمه خواهم نمود، چون قوم مرا در ميان قومها پراكنده ساخته، سرزمين مرا تقسيم كردند. 3آنها بر سر افراد قوم من قمار كردند و پسران و دختران نوجوان را در ازای فاحشه‌ها و شراب فروختند. 4ای صور و صيدون، و ای شهرهای فلسطين چه می‌خواهيد بكنيد؟ آيا می‌خواهيد از من انتقام بگيريد؟ اگر چنين كنيد من بلافاصله شما را مجازات خواهم كرد. 5طلا و نقره و تمام گنجينه‌های گرانبهای مرا گرفته و آنها را به بتخانه‌های خود برده‌ايد. 6مردم يهودا و اورشليم را به يونانيان فروخته‌ايد و ايشان را از سرزمينشان آواره كرده‌ايد؛ 7ولی من دوباره آنها را از نقاطی كه به آن فروخته شده‌اند باز می‌گردانم و همهٔ كارهای شما را تلافی می‌كنم. 8من پسران و دختران شما را به مردم يهودا خواهم فروخت و ايشان هم آنها را به سبائيان كه در نقاط دوردستی ساكنند خواهند فروخت. من كه خداوند هستم اين را می‌گويم.
9«برای جنگ آماده شويد و به همه خبر دهيد! بهترين سربازان خود را بسيج كنيد و تمام سپاهيان خود را فرا خوانيد. 10گاوآهنهای خود را ذوب نموده، شمشير بسازيد و از اره‌های خود نيزه تهيه كنيد. مردان ضعيف نيز خود را برای جنگ آماده كنند. 11ای همهٔ قومها، بشتابيد و از هر طرف جمع شويد.»
اكنون ای خداوند، جنگاوران خود را فرود آر!
12خداوند می‌فرمايد: «قومها جمع شوند و به ”درهٔ داوری“ بيايند، چون من در آنجا نشسته، همه را داوری خواهم كرد. 13داسها را آماده كنيد، زيرا محصول رسيده و آماده است. انگورهای داخل چرخشت را با پا له كنيد، چون از شرارت اين مردم لبريز شده است.»
14مردم دسته‌دسته در «درهٔ داوری» جمع می‌شوند، زيرا در آنجا روز خداوند بزودی فرا خواهد رسيد. 15آفتاب و ماه تاريک می‌شوند و ستاره‌ها ديگر نمی‌درخشند.
بركت خداوند بر اسرائيل
16خداوند از اورشليم فرياد برمی‌آورد. آسمان و زمين می‌لرزند؛ اما خداوند همچنان پناهگاه و قلعهٔ قوم خود اسرائيل خواهد بود. 17«آنگاه خواهيد دانست كه من در كوه مقدس خود صهيون، خداوند، خدای شما هستم. اورشليم برای هميشه از آن من خواهد بود و زمانی می‌رسد كه ديگر هيچ سپاه بيگانه‌ای از آن گذر نخواهد كرد.
18«از كوهها شراب تازه خواهد چكيد و از بلنديها شير جاری خواهد شد. نهرهای خشک يهودا از آب پر خواهند شد و از خانهٔ خداوند چشمه‌ای خواهد جوشيد تا درهٔ شطيم را سيراب سازد. 19مصر و ادوم هر دو به سبب ظلمی كه به سرزمين يهودا كردند از بين خواهند رفت، زيرا مردم بی‌گناه آنجا را كشتند.
20«ولی يهودا و اورشليم تا به ابد پايدار خواهند ماند. 21من انتقام خون قوم خود را خواهم گرفت و از تقصير كسانی كه بر آنها ظلم كردند، نخواهم گذشت. من در اورشليم با قوم خود ساكن خواهم شد.»
