الْمَزْمُورُ الرَّابِعُ وَالسَّبْعُونَ
مَزْمُورٌ تَعْلِيمِيٌّ لآسَافَ
1يَا اللهُ لِمَاذَا نَبَذْتَنَا إِلَى الأَبَدِ؟ لِمَاذَا ثَارَ غَضَبُكَ الشَّدِيدُ عَلَى غَنَمِ مَرْعَاكَ؟ 2اذْكُرْ جَمَاعَتَكَ الَّتِي اقْتَنَيْتَهَا مُنْذُ الْقِدَمِ، وَالَّتِي افْتَدَيْتَهَا لِتَجْعَلَهَا سِبْطَ مِيرَاثِكَ. اذْكُرْ جَبَلَ صِهْيَوْنَ الَّذِي أَقَمْتَ فِيهِ. 3سِرْ يَا رَبُّ مُسْرِعاً وَسَطَ هَذِهِ الْخَرَائِبِ الدَّائِمَةِ، فَإِنَّ الْعَدُوَّ قَدْ دَمَّرَ كُلَّ شَيْءٍ فِي بَيْتِكَ الْمُقَدَّسِ. 4إِنَّ خُصُومَكَ يُزَمْجِرُونَ فِي وَسَطِ مَحْفَلِكَ، وَيَنْصِبُونَ أَصْنَامَهُمْ شَارَاتٍ لِلنَّصْرِ. 5يَظْهَرُ الْعَدُوُّ كَأَنَّهُ يَهْوِي بِالْفُؤُوسِ عَلَى الأَشْجَارِ الْكَثِيفَةِ. 6هَدَمُوا مَنْقُوشَاتِهِ كُلَّهَا بِالْمَطَارِقِ وَالْمَعَاوِلِ. 7أَضْرَمُوا النَّارَ فِي مَقْدِسِكَ، وَدَنَّسُوهُ إِذْ قَوَّضُوا مَقَرَّ اسْمِكَ إِلَى الأَرْضِ. 8قَالُوا فِي أَنْفُسِهِمْ: لِنُبِدْهُمْ جَمِيعاً. وَأَحْرَقُوا كُلَّ مَحَافِلِ اللهِ فِي الْبِلادِ. 9لَمْ نَعُدْ نَشْهَدُ رُمُوزَ عِبَادَتِنَا، وَلَمْ يَبْقَ نَبِيٌّ بَعْدُ، وَلَيْسَ بَيْنَنَا مَنْ يَعْرِفُ مَتَى تَكُونُ خَاتِمَةُ الأَمْرِ.
10يَا اللهُ: إِلَى مَتَى يُعَيِّرُنَا الْخَصْمُ؟ أَيَظَلُّ الْعَدُوُّ يَسْتَهِينُ بِاسْمِكَ إِلَى الأَبَدِ؟ 11لِمَاذَا تَرْفُضُ أَنْ تَمُدَّ يَدَ الْعَوْنِ؟ لِمَاذَا تُبْقِي يَمِينَكَ خَلْفَكَ؟ أَخْرِجْهَا وَأَفْنِهِمْ. 12إِنَّمَا اللهُ مَلِكِي مُنْذُ الْقَدِيمِ، صَانِعُ الْخَلاصِ فِي وَسَطِ الأَرْضِ. 13أَنْتَ فَلَقْتَ الْبَحْرَ بِقُوَّتِكَ وَحَطَّمْتَ رُؤُوسَ التَّنَانِينِ. 14أَنْتَ مَزَّقْتَ رُؤُوسَ فِرْعَوْنَ وَجَيْشِهِ، وَجَعَلْتَهُ قُوتاً لِلْحَيَوَانَاتِ الْمُتَوَحِّشَةِ 15فَجَّرْتَ نَبْعاً وَجَدْوَلاً، وَجَفَّفْتَ أَنْهَاراً دَائِمَةَ الْجَرَيَانِ. 16لَكَ النَّهَارُ وَاللَّيْلُ أَيْضاً. أَنْتَ كَوَّنْتَ الْكَوَاكِبَ الْمُنِيرَةَ وَالشَّمْسَ. 17نَصَبْتَ حُدُودَ الأَرْضِ، وَخَلَقْتَ الصَّيْفَ وَالشِّتَاءَ.
18إِنَّمَا اذْكُرْ أَنَّ عَدُوّاً قَدْ عَيَّرَ الرَّبَّ، وَشَعْباً جَاهِلاً قَدِ اسْتَهَانَ بِاسْمِكَ. 19لَا تُسَلِّمْ لِلْوَحْشِ نَفْسَ شَعْبِكَ الضَّعِيفِ، وَلَا تَنْسَ إِلَى الأَبَدِ حَيَاةَ جُمْهُورِكَ الْمُضْطَهَدِ. 20اذْكُرِ الْعَهْدَ الَّذِي قَطَعْتَهُ لَنَا، فَإِنَّ الظُّلْمَ كَامِنٌ فِي كُلِّ رُكْنٍ مُظْلِمٍ مِنَ الأَرْضِ. 21لَا تَدَعِ الْمُنْسَحِقَ يَرْجِعُ بِالْخِزْيِ، بَلْ لِيُسَبِّحِ اسْمَكَ الْفَقِيرُ وَالْبَائِسُ.
22قُمْ يَا اللهُ وَدَافِعْ عَنْ دَعْوَاكَ. اذْكُرْ كَيْفَ يُعَيِّرُكَ الْجَاهِلُ طُولَ النَّهَارِ. 23لَا تَنْسَ أَصْوَاتَ خُصُومِكَ، فَإِنَّ ضَجِيجَ الثَّائِرِينَ عَلَيْكَ يَتَصَاعَدُ دَائِماً.
Salmo 7474:0 Salmo 74 Ang ulohan sa Hebreo: Ang “maskil” ni Asaf.
Pag-ampo alang sa Nasod sa Panahon sa Kalisod
1O Dios, nganong gisalikway mo man kami sa hingpit?
Nganong nasuko ka sa katawhan nga imong gibantayan?
2O Dios, hinumdomi ang imong katawhan nga gipili mo kaniadto nga mahimong imo ug giluwas aron imong panag-iyahon.
Hinumdomi ang Bukid sa Zion diin ikaw nagpuyo.
3Adtoa ug tan-awa ang padayon nga pagkaguba sa templo tungod sa gihimo sa mga kaaway.
4Nanghugyaw ang imong mga kaaway diha sa imong templo.74:4 templo: sa literal, sa dapit diin nakigkita ka kanamo.
Nagbutang sila didto ug mga bandera timailhan sa ilang pagdaog.
5Giguba nila ang templo nga daw sa namutol lang sila ug mga kahoy sa kakahoyan ginamit ang wasay.
6Gibungkag nila ang kinulitan nga mga kahoy sa templo gamit ang ilang mga wasay ug mga maso.
7Gisunog nila ang imong templo;
gipanamastamasan nila kining imong pinuy-anan.
8Miingon sila sa ilang kaugalingon nga laglagon nila kami sa hingpit.
Gisunog nila ang tanang dapit nga tigomanan sa pagsimba kanimo dinhi sa yuta sa Israel.
9Wala nay timailhan sa imong presensya dinhi kanamo;
wala nay propeta nga nahibilin,
ug walay nakahibalo kanamo kon kanus-a mahuman kining nangahitabo kanamo.
10O Dios, hangtod kanus-a magpadayon sa pagpakaulaw ang among mga kaaway kanimo?
Biay-biayon ka na lang ba nila hangtod sa kahangtoran?
11Nganong wala mo pa man sila siloti?
Nganong gipugngan mo man ang imong mga kamot?
Laglaga na sila!
12Ikaw, O Dios, ang among hari sukad pa kaniadto,
ug makadaghan na nga higayon nga giluwas mo ang mga tawo sa kalibotan.74:12 kalibotan: o, yuta sa Israel.
13Ikaw ang nagtunga sa dagat pinaagi sa imong gahom,
ug ikaw ang nagdugmok sa mga ulo sa dagkong mga mananap sa dagat.
14Ikaw ang nagdugmok sa mga ulo sa Leviatan ug nagpakaon sa iyang patayng lawas sa mga mananap nga nagpuyo sa kamingawan.
15Ikaw ang nagpatubod sa mga tuboran ug mga sapa.
Ikaw ang nagpahubas sa mga suba.
16Ikaw ang naghimo sa adlaw ug sa gabii,
ug ikaw ang nagpahimutang sa adlaw ug sa bulan sa ilang nahimutangan.
17Ikaw ang nagpahimutang sa tanang mga utlanan sa kalibotan,
ug ikaw ang naghimo sa ting-init ug sa tingtugnaw.
18Hinumdomi, Ginoo, kon giunsa ka sa pagpakaulaw ug pagbiaybiay sa mga kaaway nga buang-buang.
19Ayaw itugyan ang imong katawhan nga sama sa salampati ngadto sa ilang mga kaaway nga sama sa bangis nga mga hayop.
Ayaw kalimti sa dayon ang imong katawhan nga dinaog-daog.
20Hinumdomi ang imong kasabotan kanamo
kay nagagahom ang kadaotan diha sa mangitngit nga mga dapit sa kalibotan.
21Ayaw itugot nga maulawan ang mga dinaog-daog.
Hinaut pa nga dayegon ka sa mga kabos ug sa mga timawa.
22Sige na, O Dios, panalipdi ang imong kadungganan.
Hinumdomi kon giunsa ka sa pagsigeg pakaulaw sa mga buang-buang.
23Ayaw pasagdi ang walay undang nga singgit sa paghagit sa imong mga kaaway sa pagpakita sa ilang kasuko.
