الْمَزْمُورُ الرَّابِعُ
لِقَائِدِ الْمُنْشِدِينَ عَلَى الآلاتِ الْوَتَرِيَّةِ. مَزْمُورٌ لِدَاوُدَ
1اسْتَجِبْ لِي عِنْدَمَا أَدْعُوكَ يَا إِلَهَ بِرِّي، فَقَدْ أَفْرَجْتَ لِي دَوْماً فِي الضِّيقِ، فَأَنْعِمْ عَلَيَّ وَأَصْغِ إِلَى صَلاتِي. 2إِلَى مَتَى يَا بَنِي الْبَشَرِ تُحَوِّلُونَ مَجْدِي عَاراً؟ وَإِلَى مَتَى تُحِبُّونَ الأُمُورَ البَاطِلَةَ، وَتَسْعَوْنَ وَرَاءَ الأَكَاذِيبِ؟ 3اعْلَمُوا أَنَّ الرَّبَّ قَدْ مَيَّزَ لِنَفْسِهِ تَقِيَّهُ؛ الرَّبُّ يَسْمَعُ عِنْدَمَا أَدْعُوهُ. 4ارْتَعِدُوا وَلَا تُخْطِئُوا. فَكِّرُوا فِي قُلُوبِكُمْ عَلَى مَضَاجِعِكُمْ مُلْتَزِمِين الصَّمْتَ. 5قَدِّمُوا ذَبَائِحَ الْبِرِّ، وَاتَّكِلُوا عَلَى الرَّبِّ.
6مَا أَكْثَرَ الْمُتَسَائِلِينَ: «مَنْ يُرِينَا خَيْراً؟» أَشْرِقْ عَلَيْنَا أَيُّهَا الرَّبُّ بِنُورِ وَجْهِكَ. 7غَرَسْتَ فِي قَلْبِي فَرَحاً أَعْظَمَ مِنْ فَرَحِ مَنِ امْتَلَأَتْ بُيُوتُهُمْ وَأَجْرَانُهُمْ بِالْحِنْطَةِ وَالْخَمْرِ الْجَدِيدَةِ. 8بِسَلامٍ أَضْطَجِعُ وَأَنَامُ، لأَنَّكَ أَنْتَ وَحْدَكَ يَا رَبُّ تُنْعِمُ عَلَيَّ بِالطُّمَأْنِينَةِ وَالسَّلامِ.
آرامش فكر
1ای خدای عادل من، وقتی نزد تو فرياد برمی‌آورم، مرا اجابت فرما. زمانی كه در سختی و تنگنا بودم تو به داد من رسيدی، پس اكنون نيز بر من رحم فرموده، دعايم را اجابت فرما.
2ای آدميان، تا به كی خدای پرجلال مرا بی‌حرمت خواهيد كرد؟ تا به كی چيزهای باطل و دروغ را دوست خواهيد داشت و از آنها پيروی خواهيد كرد؟
3بدانيد كه خداوند اشخاص درستكار را برای خود برگزيده است، پس وقتی نزد او فرياد برآورم صدايم را خواهد شنيد.
4نگذاريد خشمتان شما را به گناه بكشاند. بر بسترهای خود، در سكوت به رفتار خود فكر كنيد. 5بر خداوند توكل كنيد و قربانیهای راستين را به او تقديم نماييد.
6بسياری می‌گويند: «كيست كه به ما كمک كند؟» ای خداوند، تو نور چهره‌ات را بر ما بتابان. 7تو قلب مرا از شادی لبريز كرده‌ای! آری، شادی‌ای كه تو به من بخشيده‌ای بيشتر از شادی‌ای است كه به هنگام برداشت محصول فراوان پديد می‌آيد. 8با آرامش خيال به خواب می‌روم، زيرا تو ای خداوند، تنها تو، مرا در امنيت نگه می‌داری.
