1سَأَقِفُ عَلَى مَرْصَدِي وَأَنْتَصِبُ عَلَى الْحِصْنِ، وَأَتَرَقَّبُ لأَرَى مَاذَا يَقُولُ لِي الرَّبُّ، وَبِمَا يُجِيبُ عَنْ شَكْوَايَ.
جواب الرب
2فَأَجَابَنِي الرَّبُّ: «اكْتُبِ الرُّؤْيَا بِوُضُوحٍ عَلَى الأَلْوَاحِ لِيَسْتَطِيعَ حَتَّى الرَّاكِضُ قِرَاءَتَهَا بِسُهُولَةٍ وَحَمْلَهَا لِلآخَرِينَ. 3لأَنَّ الرُّؤْيَا لَا تَتَحَقَّقُ إِلّا فِي مِيعَادِهَا، وَتُسْرِعُ إِلَى نِهَايَتِهَا. إِنَّهَا لَا تَكْذِبُ وَإِنْ تَوَانَتْ فَانْتَظِرْهَا، لأَنَّهَا لابُدَّ أَنْ تَتَحَقَّقَ وَلَنْ تَتَأَخَّرَ طَوِيلاً.»
4أَمَّا الرِّسَالَةُ فَهِيَ: «إِنَّ ذَا النَّفْسِ الْمُنْتَفِخَةِ غَيْرِ الْمُسْتَقِيمَةِ مَصِيرُهُ الْهَلاكُ، أَمَّا الْبَارُّ فَبِالإِيمَانِ يَحْيَا. 5وَكَمَا أَنَّ الْخَمْرَ غَادِرَةٌ، كَذَلِكَ تَأْخُذُ الْمُغْتَرَّ نَشْوَةُ الانْتِصَارِ فَلا يَسْتَكِينُ، فَإِنَّ جَشَعَهُ فِي سِعَةِ الْهَاوِيَةِ، وهُوَ كَالْمَوْتِ لَا يَشْبَعُ. لِهَذَا يَجْمَعُ لِنَفْسِهِ كُلَّ الأُمَمِ وَيَسْبِي جَمِيعَ الشُّعُوبِ.
6وَلَكِنْ لَا يَلْبَثُ أَنْ يَسْخَرَ مِنْهُ سَبَايَاهُ قَائِلِينَ: ’وَيْلٌ لِمَنْ يُكَوِّمُ لِنَفْسِهِ الأَسْلابَ، وَيَثْرَى عَلَى حِسَابِ مَا نَهَبَ. إِنَّمَا إِلَى مَتَى؟‘ 7أَلا يَقُومُ عَلَيْكَ دَائِنُوكَ بَغْتَةً، أَوَ لَا يَثُورُونَ عَلَيْكَ وَيَمْلأُونَكَ رُعْباً، فَتُصْبِحَ لَهُمْ غَنِيمَةً؟ 8لأَنَّكَ سَلَبْتَ أُمَماً كَثِيرَةً فَإِنَّ بَقِيَّةَ الشُّعُوبِ يَنْهَبُونَكَ ثَأْراً لِمَا سَفَكْتَ مِنْ دِمَاءٍ وَارْتَكَبْتَ مِنْ جَوْرٍ فِي الأَرْضِ، فَدَمَّرْتَ مُدُناً وَأَهْلَكْتَ السَّاكِنِينَ فِيهَا. 9وَيْلٌ لِمَنْ يَدَّخِرُ لِبَنِيهِ مَكْسَبَ ظُلْمٍ، وَيُشَيِّدُ مَسْكَنَهُ فِي مَقَامٍ حَصِينٍ لِيَكُونَ فِي مَأْمَنٍ مِنَ الْخَطَرِ. 10لَقَدْ لَطَّخَتْ مُؤَامَرَتُكَ بَيْتَكَ بِالْعَارِ حِينَ اسْتَأْصَلْتَ أُمَماً عَدِيدَةً وَجَلَبْتَ الدَّمَارَ عَلَى نَفْسِكَ. 11حَتَّى حِجَارَةُ الْجُدْرَانِ تَصْرُخُ مِنْ شَرِّكَ، فَتُرَدِّدُ الدَّعَائِمُ الْخَشَبِيَّةُ أَصْدَاءَهَا.
12وَيْلٌ لِمَنْ يَبْنِي مَدِينَةً بِالدِّمَاءِ، وَيُؤَسِّسُ قَرْيَةً بِالإِثْمِ. 13أَلَمْ يَصْدُرِ الْقَضَاءُ مِنْ عِنْدِ الرَّبِّ الْقَدِيرِ أَنْ يَؤُولَ تَعَبُ الشُّعُوبِ إِلَى النَّارِ وَجَهْدُ الأُمَمِ إِلَى الْبَاطِلِ؟ 14لأَنَّ الأَرْضَ سَتَمْتَلِئُ مِنْ مَعْرِفَةِ مَجْدِ الرَّبِّ كَمَا تَغْمُرُ الْمِيَاهُ الْبَحْرَ.
15وَيْلٌ لِمَنْ يَسْقِي صَاحِبَهُ مِنْ كَأْسِ الْغَضَبِ إِلَى أَنْ يَسْكَرَ لِيَنْظُرَ إِلَى خِزْيِهِ. 16فَأَنْتَ تَشْبَعُ خِزْياً عِوَضَ الْمَجْدِ، فَاشْرَبْ أَنْتَ، وَتَرَنَّحْ، فَإِنَّ كَأْسَ يَمِينِ الرَّبِّ تَدُورُ عَلَيْكَ وَيُجَلِّلُ الْعَارُ مَجْدَكَ. 17لأَنَّ مَا ارْتَكَبْتَهُ مِنْ ظُلْمٍ فِي حَقِّ لُبْنَانَ يُغَطِّيكَ، وَمَا أَهْلَكْتَهُ مِنْ بَهَائِمَ يُرَوِّعُكَ. مِنْ أَجْلِ مَا سَفَكْتَهُ مِنْ دِمَاءٍ وَاقْتَرَفْتَهُ مِنْ جَوْرٍ فِي الأَرْضِ وَالْمُدُنِ وَالسَّاكِنِينَ فِيهَا.
18أَيُّ جَدْوَى مِنْ تِمْثَالٍ حَتَّى يَصُوغَهُ صَانِعٌ، أَوْ صَنَمٍ يُعَلِّمُ الْكَذِبَ لأَنَّ مَنْ يَصْنَعُهُ يَتَّكِلُ عَلَى مَا صَنَعَهُ، وَهُوَ لَمْ يَصْنَعْ سِوَى أَصْنَامٍ بَكْمَاءَ. 19وَيْلٌ لِمَنْ يَقُولُ لِمَنْحُوتٍ خَشَبِيٍّ: ’اسْتَيْقِظْ‘ أَوْ لِحَجَرٍ أَبْكَمَ: ’انْهَضْ‘. أَيُمْكِنُ أَنْ يَهْدِيَ؟ إِنَّمَا هُوَ مُغَشّىً بِالذَّهَبِ وَالْفِضَّةِ وَخَالٍ مِنْ كُلِّ حَيَاةٍ. 20أَمَّا الرَّبُّ فَفِي هَيْكَلِهِ الْمُقَدَّسِ، فَلْتَصْمُتِ الأَرْضُ كُلُّهَا فِي مَحْضَرِهِ».
1اكنون از برج دیدبانی خود بالا می‌روم و منتظر می‌مانم تا ببينم خداوند به شكايت من چه جواب می‌دهد.
جواب خداوند
2خداوند به من فرمود: «آنچه را به تو نشان می‌دهم با خطی درشت و خوانا بر تخته سنگی بنويس تا هر کس بتواند با يک نگاه آن را بخواند. 3اگرچه آنچه به تو نشان می‌دهم در حال حاضر اتفاق نمی‌افتد، ولی مطمئن باش كه سرانجام در وقت معين به وقوع خواهد پيوست. هر چند تا وقوع آن، مدت زيادی طول بكشد، ولی منتظر آن باش، زيرا وقوع آن حتمی و بدون تأخير خواهد بود. 4اين را بدان كه بدكاران نابود خواهند شد زيرا به خود متكی هستند، اما درستكاران زنده خواهند ماند زيرا به خدا ايمان دارند.2:4 «اما درستکاران…» يا «درستکار بوسيلهٔ امانتش زنده خواهد ماند.».»
5به درستی كه ثروت، خيانتكار است و اين بابلی‌های متكبر را به دام خواهد انداخت. آنها با حرص و ولع، مانند مرگ، قومها را يكی پس از ديگری به كام خود می‌كشند و اسير می‌سازند و هرگز سير نمی‌شوند. 6اما زمانی خواهد آمد كه همهٔ اين اسيرشدگان آنها را تمسخر كرده، خواهند گفت: «ای كسانی كه مال و ثروت مردم را به زور از چنگشان درآورده‌ايد، اينک به سزای ستمگريها و غارتگری‌های خود می‌رسيد.»
7ای كسانی كه بر ديگران ظلم كرده‌ايد، طلبكارانتان ناگهان برخاسته، بر سرتان خواهند ريخت و شما را كه درمانده شده‌ايد غارت خواهند كرد. 8بسياری از قومها را غارت كرديد و حال، بقيهٔ قومها شما را غارت خواهند كرد، زيرا خون مردم را ريختيد و سرزمينها و شهرها را با مردمش نابود كرديد.
9وای بر شما كه از راههای نادرست ثروت اندوخته‌ايد تا زندگی امن و راحتی داشته باشيد. 10وای بر شما كه قومها را نابود كرده‌ايد، زيرا ننگ و نابودی برای خود به بار آورده‌ايد. 11حتی سنگهای ديوار و تيرهای سقف خانه‌تان بر ضد شما فرياد برمی‌آورند!
12وای بر شما كه شهرها را با پولی كه از راه آدمكشی و غارت به دست آورده‌ايد، می‌سازيد؛ 13زيرا دارايی خدانشناسان دود شده، به هوا می‌رود و دسترنج آنها نابود می‌گردد. خداوند قادر متعال چنين مقرر كرده است.
14همانگونه كه آبها دريا را پر می‌سازند، زمانی خواهد رسيد كه درک و شناخت عظمت خداوند، جهان را پر خواهد ساخت.
15وای بر شما كه همسايگان خود را در زير ضربه‌هايتان مانند آدمهای مست، بی‌حال و گيج می‌كنيد و در آن حال از رسوايی آنها لذت می‌بريد. 16بزودی شكوه و جلال خود شما به ننگ و رسوايی تبديل خواهد شد و شما پيالهٔ داوری خداوند را خواهيد نوشيد و گيج شده، به زمين خواهيد افتاد. 17جنگلهای لبنان را از بين برديد، اكنون خود شما نابود خواهيد شد! حيوانات آنجا را به وحشت انداخته كشتيد، پس حال، برای تمام آدمكشی‌ها و ظلم و ستمی كه در سرزمينها و شهرها كرديد، وحشتزده كشته خواهيد شد.
18از پرستش بتهايی كه به دست انسان ساخته شده‌اند چه فايده‌ای برديد؟ آيا آنها توانستند چيزی به شما ياد دهند؟ چقدر نادان بوديد كه به ساختهٔ دست خودتان توكل كرديد! 19وای بر آنانی كه از بتهای چوبين و بی‌جان خود می‌خواهند كه به پا خيزند و ايشان را نجات دهند! و از سنگهای بی‌زبان انتظار دارند كه سخن بگويند و ايشان را راهنمايی كنند! بيرون بتها با طلا و نقره پوشانيده شده است، ولی در درونشان نفسی نيست.
20خداوند در خانهٔ مقدس خويش است؛ پس تمام جهان در حضور او خاموش باشد.
