1اسْتَيْقِظيِ، اسْتَيْقِظِي تَسَرْبَلِي بِقُوَّتِكِ يَا صِهْيَوْنُ، ارْتَدِي ثِيَابَ بَهَائِكِ يَا أُورُشَلِيمُ، الْمَدِينَةُ الْمُقَدَّسَةُ، إِذْ لَنْ يَدْخُلَكِ بَعْدَ الْيَوْمِ أَغْلَفُ وَلا نَجِسٌ. 2انْفُضِي عَنْكِ الْغُبَارَ، وَانْهَضِي وَاجْلِسِي وَفُكِّي عَنْ عُنُقِكِ الأَغْلالَ يَا أُورُشَلِيمُ، أَيَّتُهَا الْمَسْبِيَّةُ ابْنَةُ صِهْيَوْنَ، 3لأَنَّ هَذَا مَا يَقُولُهُ الرَّبُّ: قَدْ تَمَّ بَيْعُكُمْ مَجَّاناً، وَمَجَّاناً مِنْ غَيْرِ فِضَّةٍ تُفْدَوْنَ. 4قَدْ نَزَلَ شَعْبِي أَوَّلاً إِلَى مِصْرَ لِيَتَغَرَّبَ هُنَاكَ، ثُمَّ جَارَ عَلَيْهِ الأَشُورِيُّونَ مِنْ غَيْرِ سَبَبٍ. 5وَالآنَ مَاذَا لَدَيَّ هُنَاكَ؟ يَقُولُ الرَّبُّ، فَقَدْ اسْتُعْبِدَ شَعْبِي مَجَّاناً، صَاحَ عَلَيْهِ الْمُتَسَلِّطُونَ سَاخِرِينَ، وَظَلُّوا يُجَدِّفُونَ عَلَى اسْمِي كُلَّ يَوْمٍ. 6لِذَلِكَ يَعْرِفُ شَعْبِي اسْمِي، وَفِي ذَلِكَ الْيَوْمِ يُدْرِكُونَ أَنِّي أَنَا هُوَ الْمُتَكَلِّمُ، وَأَنِّي أَنَا هُنَا.
7مَا أَجْمَلَ عَلَى الْجِبَالِ وَقْعَ قَدَمَيِ الْمُبَشِّرِ الَّذِي يُذِيعُ سَلاماً وَيَنْشُرُ بَشَائِرَ الْخَيْرِ، الْقَائِلِ لِصِهْيَوْنَ: قَدْ مَلَكَ إِلَهُكِ! 8هَا رُقَبَاؤُكِ قَدْ رَفَعُوا صَوْتَهُمْ مَعاً وَشَدَوْا بِفَرَحٍ، لأَنَّهُمْ يَشْهَدُونَ عَيَاناً رُجُوعَ الرَّبِّ إِلَى صِهْيَوْنَ. 9اهْتِفِي مُتَرَنِّمَةً يَا أَرْضَ أُورُشَلِيمَ الْخَرِبَةَ، لأَنَّ الرَّبَّ قَدْ عَزَّى شَعْبَهُ وَافْتَدَى أُورُشَلِيمَ. 10شَمَّرَ الرَّبُّ عَنْ ذِرَاعِ قُدْسِهِ أَمَامَ عُيُونِ كُلِّ الأُمَمِ، فَتَرَى أَقَاصِي الأَرْضِ خَلاصَ إِلَهِنَا.
11انْصَرِفُوا، انْصَرِفُوا وَاخْرُجُوا مِنْ هُنَاكَ وَلا تَمَسُّوا نَجِساً. اخْرُجُوا مِنْ وَسَطِ بَابِلَ، وَطَهِّرُوا أَنْفُسَكُمْ يَا حَامِلِي آنِيَةِ الرَّبِّ. 12لأَنَّكُمْ لَنْ تَخْرُجُوا مِنْ بَابِلَ فِي عَجَلَةٍ، وَلَنْ تُغَادِرُوهَا هَارِبِينَ، لأَنَّ الرَّبَّ سَيَسِيرُ أَمَامَكُمْ، وَإِلَهَ إِسْرَائِيلَ يَحْرُسُ مُؤُخَّرَةَ قَافِلَتِكُمْ.
تألم العبد ومجده
13هَا هُوَ عَبْدِي يُفْلِحُ، وَيَتَعَظَّمُ وَيَتَعَالَى وَيَتَسَامَى جِدّاً. 14وَكَمَا دُهِشَ مِنْهُ كَثِيرُونَ، إِذْ تَشَوَّهَ مَنْظَرُهُ أَكْثَرَ مِنْ أَيِّ رَجُلٍ، وَصُورَتُهُ أَكْثَرَ مِنْ بَنِي الْبَشَرِ، 15فَإِنَّهُ هَكَذَا يُذْهِلُ أُمَماً عَدِيدَةً فَيَكُمُّ مُلُوكٌ أَفْوَاهَهُمْ أَمَامَهُ، إِذْ شَهِدُوا مَا لَمْ يُخْبَرُوا بِهِ، وَأَدْرَكُوا مَا لَمْ يَسْمَعُوهُ.
خدا اورشليم را نجات خواهد داد
1برخيز ای اورشليم، برخيز و بار ديگر خود را قوی ساز! ای شهر مقدس، لباس زيبايت را بپوش، زيرا ديگر گناهكاران وارد تو نخواهند شد. 2ای اورشليم، از ميان خاک بلند شو! ای اسيرشدگان اورشليم، بندهای اسارت را از گردن خود باز كنيد! 3زيرا خداوند می‌فرمايد: «مفت اسير شده‌ايد و مفت نيز آزاد خواهيد شد. 4در گذشته با ميل خود به مصر رفتيد تا در آنجا زندگی كنيد، اما بعد آشور شما را اسير كرد؛ 5و اينک در بابل بی‌جهت بر شما ظلم می‌كنند. آنها شما را اسير كرده‌اند و از شادی فرياد برمی‌آورند و هر روز نام مرا بی‌حرمت می‌سازند. 6اما روزی خواهد آمد كه شما، ای قوم من، به قدرتی كه در نام من است پی خواهيد برد و خواهيد فهميد كه اين من هستم، بلی من هستم، كه با شما سخن می‌گويم.»
7چه زيباست پاهای پيک خوش خبری كه از كوهستان می‌آيد و خبر صلح و نجات را می‌آورد و به اسرائيل می‌گويد: «خدای تو سلطنت می‌كند!» 8دیدبانان از شادی با صدای بلند سرود می‌خوانند، زيرا با چشمان خود می‌بينند كه خداوند دوباره به اورشليم باز می‌گردد. 9ای خرابه‌های اورشليم با صدای بلند آواز شادمانی سر دهيد، زيرا خداوند اورشليم را آزاد خواهد ساخت و قوم خود را تسلی خواهد داد. 10خداوند در برابر چشمان تمام قومها، قدرت مقدس خود را به کار خواهد برد و قوم خود را نجات خواهد داد تا همه آن را ببينند.
11اينک خود را از قيد اسارت آزاد سازيد و بابل و تمام مظاهر آن را پشت سر بگذاريد، زيرا آنها ناپاک هستند. شما قوم مقدس خداوند هستيد. ای همهٔ شما كه ظروف خانهٔ خداوند را حمل می‌كنيد و به وطن باز می‌گرديد، خود را پاک سازيد! 12اين بار ديگر با عجله از سرزمين اسارتتان نخواهيد رفت و لازم نخواهد بود كه بگريزيد، زيرا خداوند پيشاپيش شما خواهد رفت و خود خدای اسرائيل، حافظ شما خواهد بود.
خدمتگزار رنجديدهٔ خداوند
13خداوند می‌فرمايد: «خدمتگزار من در كار خود كامياب و بسيار سرافراز خواهد شد. 14بسياری از مردم با ديدن او متحير می‌شوند، زيرا صورت او به قدری عوض شده كه ديگر شكل انسان ندارد. 15او خون خود را بر قومهای بسيار خواهد پاشيد و آنها را از گناه پاک خواهد ساخت. پادشاهان جهان در حضور او دهان خود را خواهند بست، زيرا چيزهايی را خواهند ديد كه كسی برای آنها تعريف نكرده و چيزهايی را خواهند فهميد كه از كسی نشنيده بودند.»
