إرميا 33 – NAV & HLGN

Ketab El Hayat

إرميا 33:1-26

الوعد برد السبي

1وَأَوْحَى الرَّبُّ ثَانِيَةً بِهَذِهِ النُّبُوءَةِ إِلَى إرْمِيَا، وَهُوَ مَازَالَ مُعْتَقَلاً فِي دَارِ السِّجْنِ قَائِلاً: 2«هَذَا مَا يُعْلِنُهُ الرَّبُّ صَانِعُ الأَرْضِ، الرَّبُّ الَّذِي صَوَّرَهَا وَثَبَّتَهَا، يَهْوَه اسْمُهُ 3’ادْعُنِي فَأُجِيبَكَ وَأُطْلِعَكَ عَلَى عَظَائِمَ وَغَرَائِبَ لَمْ تَعْرِفْهَا‘. 4لأَنَّ هَذَا مَا يُعْلِنُهُ الرَّبُّ إِلَهُ إِسْرَائِيلَ عَنْ بُيُوتِ هَذِهِ الْمَدِينَةِ وَعَنْ قُصُورِ مُلُوكِ يَهُوذَا الَّتِي تَمَّ هَدْمُهَا، لِيُقَامَ مِنْهَا سُورُ دِفَاعٍ ضِدَّ مَتَارِيسِ الْحِصَارِ وَالْمَجَانِيقِ. 5فِي الْقِتَالِ النَّاشِبِ مَعَ الْكَلْدَانِيِّينَ الَّذِينَ سَيَمْلأُونَ الْمُدُنَ بِجُثَثِ الْقَتْلَى الَّذِينَ ضَرَبْتُهُمْ فِي احْتِدَامِ غَضَبِي وَغَيْظِي، لأَنِّي قَدْ حَجَبْتُ وَجْهِي عَنْ هَذِهِ الْمَدِينَةِ لِشَرِّهِمْ. 6وَلَكِنْ لَا أَلْبَثُ أَنْ أَرُدَّ لَهَا الْعَافِيَةَ وَالشِّفَاءَ. أُبْرِئُهُمْ وَأُبْدِي لَهُمْ وَفْرَةَ السَّلامِ وَالأَمْنِ. 7وَأَرُدُّ سَبْيَ يَهُوذَا وَإِسْرَائِيلَ، وَأَبْنِيهِمْ كَمَا فِي الْعَهْدِ السَّابِقِ. 8وَأُطَهِّرُهُمْ مِنْ كُلِّ إِثْمِهِمِ الَّذِي اقْتَرَفُوهُ فِي حَقِّي، وَأَصْفَحُ عَنْ ذُنُوبِهِمِ الَّتِي أَخْطَأُوا بِها إِلَيَّ، وَعَنْ جَمِيعِ تَعَدِّيَاتِهِمْ عَلَيَّ. 9وَتُصْبِحُ هَذِهِ الْمَدِينَةُ مَبْعَثَ سُرُورٍ لِي، وَتَسْبِحَةً وَافْتِخَاراً لَدَى جَمِيعِ أُمَمِ الأَرْضِ الَّتِي يَبْلُغُهَا كُلُّ مَا أَسْدَيْتُهُ مِنْ خَيْرٍ إِلَيْهَا، فَتَخَافُ وَتَرْتَعِدُ بِفَضْلِ مَا أَغْدَقْتُهُ عَلَيْهَا مِنْ إحْسَانٍ وَازْدِهَارٍ. 10وَهَذَا مَا يُعْلِنُهُ الرَّبُّ: فِي هَذَا الْمَوْضِعِ الَّذِي تَقُولُونَ عَنْهُ إِنَّهُ خَرَابٌ هَجَرَهُ الإِنْسَانُ وَالْحَيَوَانُ، وَفِي مُدُنِ يَهُوذَا وَشَوَارِعِ أُورُشَلِيمَ الْمُوْحِشَةِ الْمُقْفِرَةِ مِنَ النَّاسِ، وَالَّتِي لَا يُقِيمُ فِيهَا حَيَوَانٌ، سَتَتَرَدَّدُ فِيهَا ثَانِيَةً 11أَصْوَاتُ الطَّرَبِ وَالسُّرُورِ، وَهُتَافُ الْعَرِيسِ وَالْعَرُوسِ، وَأَصْوَاتُ الْمُقْبِلِينَ إِلَى هَيْكَلِ الرَّبِّ بِقَرَابِينِ الشُّكْرِ الْقَائِلِينَ: احْمَدُوا الرَّبَّ الْقَدِيرَ، لأَنَّ الرَّبَّ صَالِحٌ وَرَحْمَتُهُ إِلَى الأَبَدِ تَدُومُ، لأَنِّي أَرُدُّ سَبْيَ الأَرْضِ فَتُصْبِحُ آهِلَةً كَالأَيَّامِ الْخَوَالِي. 12فِي هَذَا الْمَوْضِعِ الْخَرِبِ الْمُقْفِرِ مِنَ الإِنْسَانِ وَالْحَيَوَانِ، وَفِي جَمِيعِ مُدُنِهِ، سَتَكُونُ مَسَاكِنُ لِلرُّعَاةِ يُرْبِضُونَ فِيهَا قُطْعَانَهُمْ. 13وَفِي مُدُنِ الْمَنَاطِقِ الْجَبَلِيَّةِ وَمُدُنِ السُّفُوحِ الْقَرِيبَةِ، وَمُدُنِ النَّقَبِ، وَفِي أَرْضِ بِنْيَامِينَ وَفِي الْقُرَى الْمُجَاوِرَةِ لأُورُشَلِيمَ، وَفِي مُدُنِ يَهُوذَا تَمُرُّ الْغَنَمُ أَمَامَ الْمُحْصِي».

14«هَا أَيَّامٌ مُقْبِلَةٌ»، يَقُولُ الرَّبُّ، «أُتَمِّمُ فِيهَا الْوَعْدَ الَّذِي تَعَهَّدْتُ بِهِ لِذُرِّيَّةِ يَهُوذَا وَلِذُرِّيَّةِ إِسْرَائِيلَ. 15فِي تِلْكَ الأَيَّامِ أُنْبِتُ مِنْ نَسْلِ دَاوُدَ غُصْنَ بِرٍّ يُجْرِي عَدْلاً وَبِرّاً فِي الأَرْضِ. 16فِي تِلْكَ الأَيَّامِ يَخْلُصُ يَهُوذَا، وَتَسْكُنُ أُورُشَلِيمُ آمِنَةً، وَهَذَا هُوَ الاسْمُ الَّذِي تُدْعَى بِهِ: الرَّبُّ بِرُّنَا. 17لأَنَّ هَذَا مَا يُعْلِنُهُ الرَّبُّ: لَنْ يَنْقَرِضَ مِنْ نَسْلِ دَاُودَ رَجُلٌ يَجْلِسُ عَلَى عَرْشِ بَيْتِ إِسْرَائِيلَ. 18وَلَنْ يَنْقَرِضَ مِنْ أَمَامِي رَجُلٌ مِنَ الْكَهَنَةِ وَاللّاوِيِّينَ يُصْعِدُ مُحْرَقَةً، وَيُقَدِّمُ تَقْدِمَةَ حِنْطَةٍ، وَيُقَرِّبُ ذَبِيحَةً مَدَى الدَّهْرِ».

19ثُمَّ أَوْحَى الرَّبُّ إِلَى إرْمِيَا بِهَذِهِ النُّبُوءَةِ: 20«هَذَا مَا يَقُولُهُ الرَّبُّ: إِنِ اسْتَطَعْتُمْ أَنْ تَنْقُضُوا عَهْدِي مَعَ النَّهَارِ، وَمَعَ اللَّيْلِ، بِحَيْثُ لَا يَحُلُّ النَّهَارُ وَاللَّيْلُ فِي أَوَانِهِمَا، 21يُمْكِنُ أَنْ تَنْقُضُوا عَهْدِي مَعَ عَبْدِي دَاوُدَ، فَلا يَكُونَ مِنْ ذُرِّيَّتِهِ ابْنٌ يَمْلِكُ عَلَى عَرْشِهِ، وَمَعَ الْكَهَنَةِ وَاللّاوِيِّينَ خُدَّامِي. 22وَأُكَثِّرُ ذُرِّيَّةَ دَاوُدَ عَبْدِي وَذَرَارِي اللّاوِيِّينَ خُدَّامِي، وَأَجْعَلُهَا فِي كَثْرَةِ نُجُومِ السَّمَاءِ الَّتِي لَا تُحْصَى، وَكَرَمْلِ الْبَحْرِ الَّذِي لَا يُعَدُّ».

23ثُمَّ أَوْحَى الرَّبُّ إِلَى إِرْمِيَا بِهَذِهِ النُّبُوءَةِ. 24«أَلَمْ تَسْمَعْ مَا قَالَهُ ذَلِكَ الشَّعْبُ: قَدْ نَبَذَ الرَّبُّ الْعَشِيرَتَيْنِ اللَّتَيْنِ اخْتَارَهُمَا؟ كَذَلكَ احْتَقَرُوا شَعْبِي وَكَأَنَّهُمْ لَمْ يَعُودُوا أُمَّةً. 25وَهَذَا مَا يُعْلِنُهُ الرَّبُّ: إِنْ كُنْتُ لَمْ أَعْقِدْ مِيثَاقاً مَعَ النَّهَارِ وَاللَّيْلِ، وَلَمْ أَسُنَّ أَحْكَاماً لِلسَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ، 26فَإِنِّي أَرْفُضُ ذُرِّيَّةَ يَعْقُوبَ وَدَاوُدَ عَبْدِي، فَلا أَصْطَفِي مِنْ ذُرِّيَّتِهِ مَنْ يَحْكُمُ عَلَى نَسْلِ إِبْرَاهِيمَ وَإِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ. وَلَكِنِّي سَأَرُدُّ سَبْيَهُمْ وَأَرْحَمُهُمْ».

Ang Pulong Sang Dios

Jeremias 33:1-26

Mga Promisa sang Pagpakamaayo

1Samtang didto pa si Jeremias sa prisohan sa lagwerta sang mga guwardya sang palasyo, nagsiling ang Ginoo sa iya sa ikaduha nga beses. 2Amo ini ang ginsiling sang Ginoo nga nagtuga sang kalibutan, nagporma sini kag nagbutang sa iya nahamtangan—Ginoo ang iya ngalan:

3“Magpanawag ka sa akon kay buligan ko ikaw, kag ipahayag ko sa imo ang makatilingala kag sekreto nga mga butang nga wala mo pa mahibaluan. 4Kay ako, ang Ginoo, ang Dios sang Israel, nagasiling: Bisan ginpangguba pa ang mga balay sa Jerusalem kag ang palasyo sang hari sang Juda para himuon nga mga pamakod sa mga pader agod indi masulod sang mga kaaway, 5sudlon gihapon ini sang mga taga-Babilonia.33:5 taga-Babilonia: sa literal, Kaldeanhon. Madamo ang mapatay sa sini nga siyudad tungod kay laglagon ko ini sa akon puwerte nga kaakig sa inyo. Isikway ko ini nga siyudad tungod sa tanan nga kalautan sini.

6“Pero magaabot ang tion nga ayuhon ko ini nga siyudad kag ang mga pumuluyo sini. Dayon magakabuhi sila nga mauswagon kag malinong. 7Pabalikon ko ang mga taga-Israel kag taga-Juda sa ila duta halin sa pagkabihag,33:7 Pabalikon… pagkabihag: ukon, Ibalik ko ang maayo nga kahimtangan sang mga taga-Israel kag taga-Juda. kag patindugon ko liwat ang ila mga banwa pareho sang una. 8Tinluan ko sila kag patawaron sa tanan nila nga sala nga nahimo kontra sa akon. 9Kon matabo na ini, ang siyudad sang Jerusalem magahatag sa akon sang kadungganan, kalipay, kag kadayawan. Kag ang tagsa ka nasyon sa kalibutan magakurog sa kahadlok kon mabatian nila ang maayo nga mga butang nga akon ginahimo sa sini nga siyudad, pati ang pagpauswag ko sini kag paghatag sang kalinong.”

10Nagpadayon sa pagsiling ang Ginoo, “Nagasiling kamo nga mamingaw kag wala sing mga tawo kag mga kasapatan ang Juda kag Jerusalem. Pero sa ulihi mabatian liwat sa sini nga mga lugar 11ang mga pagkinalipay kag pagkinasadya. Mabatian ang pagkinalipay sang bag-ong kasal, kag sang mga tawo nga nagadala sang mga halad sang pagpasalamat sa templo sang Ginoo. Magasiling sila, ‘Magpasalamat sa Ginoo nga Makagagahom, kay maayo gid siya. Ang iya gugma wala sing katapusan.’ Huo, magakinalipay ang mga tawo kay ibalik ko ang maayo nga kahimtangan sang sini nga duta pareho sang una. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.”

12Nagsiling pa gid ang Ginoo nga Makagagahom, “Bisan mamingaw ini nga duta subong kag wala sing mga tawo kag mga kasapatan, sa ulihi may mga palahalban na sa tanan nga banwa nga pagadal-an sang mga manugbantay sang ila mga karnero. 13Sa liwat magadamo ang ila mga kasapatan sa mga banwa nga ara sa kabukiran, sa mga bulobukid sa nakatundan, sa Negev, sa kadutaan ni Benjamin, sa mga baryo sa palibot sang Jerusalem, kag sa mga banwa sang Juda. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.”

14Nagsiling pa gid ang Ginoo, “Magaabot ang tion nga tumanon ko gid ang akon maayo nga promisa sa katawhan sang Israel kag Juda. 15Sa sina nga tion, padumalahon ko ang isa ka matarong nga hari nga kaliwat ni David. Himuon niya ang matarong kag husto sa bug-os nga duta. 16Sa sina man nga tion maluwas ang mga taga-Juda kag magakabuhi nga malinong ang mga taga-Jerusalem. Ang Jerusalem pagatawgon nga, ‘Ang Ginoo amo ang Nagahatag sa Aton sang Pagkamatarong.33:16 Pagkamatarong: ukon, Kaluwasan; ukon, Kadalag-an.’ ”

17Nagpadayon sa pagsiling ang Ginoo, “May ara permi si David sang kaliwat nga maghari sa katawhan sang Israel. 18Kag may ara man permi sang pari sa mga kaliwat ni Levi nga magaalagad sa akon kag magahalad sang mga halad nga ginasunog, mga halad nga regalo, kag iban pa nga mga halad.”

19Dayon nagsiling ang Ginoo kay Jeremias, 20“Subong nga indi na maliwat ang akon kasugtanan sa adlaw kag sa gab-i nga magguwa sila sa husto nga tion, 21indi na man maliwat ang akon kasugtanan kay David nga akon alagad nga may ara siya permi sang kaliwat nga magahari. Kag amo man sa mga pari nga mga kaliwat ni Levi, nga magaalagad sa akon sa gihapon. 22Padamuon ko ang mga kaliwat ni David kag ni Levi pareho kadamo sa mga bituon sa langit kag sa mga balas sa baybayon nga indi maisip.”

23Nagsiling pa gid ang Ginoo kay Jeremias, 24“Wala ka bala makabati nga ginainsultuhan sang mga tawo ang akon katawhan? Nagasiling sila, ‘Ginsikway sang Ginoo ang duha ka ginharian nga iya ginpili.’ Gani ginatamay nila ang akon katawhan kag wala na nila ini ginakabig nga nasyon. 25Pero nagasiling ako nga subong indi na maliwat ang akon kasugtanan sa adlaw kag sa gab-i kag ang akon mga sistema nga nagagahom sa langit kag sa duta, 26indi man maliwat ang akon kasugtanan sa mga kaliwat ni Jacob kag kay David nga akon alagad. Magapili gid ako halin sa mga kaliwat ni David sang magahari sa mga kaliwat ni Abraham, Isaac, kag Jacob. Kaluoyan ko gid ang akon katawhan kag pabalikon ko sila sa ila duta halin sa pagkabihag.”33:26 pabalikon… pagkabihag: ukon, ibalik ko ang ila maayo nga kahimtangan.