أيوب 33 – NAV & ASCB

Ketab El Hayat

أيوب 33:1-33

1وَالآنَ يَا أَيُّوبُ أصْغِ إِلَى أَقْوَالِي، وَاسْمَعْ كَلامِي كُلَّهُ: 2هَا أَنَا قَدْ فَتَحْتُ فَمِي فَنَطَقَ لِسَانِي فِي حَنَكِي، 3كَلِمَاتِي تَصْدُرُ مِنْ قَلْبٍ مُسْتَقِيمٍ، وَشَفَتَايَ تَتَحَدَّثَانِ بِإِخْلاصٍ بِمَا أَعْلَمُ. 4رُوحُ اللهِ هُوَ الَّذِي كَوَّنَنِي، وَنَسَمَةُ الْقَدِيرِ أَحْيَتْنِي، 5فَأَجِبْنِي إِنْ كُنْتَ تَسْتَطِيعُ. أَحْسِنِ الدَّعْوَى، وَاتَّخِذْ لَكَ مَوْقِفاً. 6إِنَّمَا أَنَا نَظِيرُكَ أَمَامَ اللهِ، مِنَ الطِّينِ جُبِلْتُ، 7فَلا هَيْبَتِي تُخِيفُكَ، وَلا يَدِي ثَقِيلَةٌ عَلَيْكَ.

8حَقّاً قَدْ تَكَلَّمْتَ فِي أُذُنَيَّ فَاسْتَمَعْتُ إِلَى أَقْوَالِكَ. 9أَنْتَ قُلْتَ: أَنَا نَقِيٌّ بَرِيءٌ مِنْ كُلِّ ذَنْبٍ، أَنَا طَاهِرٌ لَا إِثْمَ فِيَّ، 10إِنَّمَا اللهُ يَتَرَبَّصُ بِي لِيَجِدَ عِلَّةً عَلَيَّ وَيَحْسِبَنِي عَدُوّاً لَهُ، 11يَضَعُ أَقْدَامِي فِي الْمِقْطَرَةِ، وَيَتَرَصَّدُ سُبُلِي.

12وَلَكِنَّكَ مُخْطِئٌ فِي هَذَا، وَأَنَا الَّذِي أُجِيبُكَ. إِنَّ اللهَ أَعْظَمُ مِنَ الإِنْسَانِ، 13فَمَا بَالُكَ تُخَاصِمُهُ قَائِلاً: إِنَّهُ لَنْ يُجِيبَ عَنْ تَسَاؤُلاتِي؟ 14إِنَّ اللهَ يَتَكَلَّمُ بِطَرِيقَةٍ أَوْ بِأُخْرَى وَإِنْ كَانَ الإِنْسَانُ لَا يُدْرِكُهَا. 15يَتَكَلَّمُ فِي حُلْمٍ، فِي رُؤْيَا اللَّيْلِ عِنْدَمَا يَغْشَى النَّاسَ سُبَاتٌ عَمِيقٌ. 16عِنْدَئِذٍ يَفْتَحُ آذَانَ النَّاسِ وَيُرْعِبُهُمْ بِتَحْذِيرَاتِهِ، 17لِيَصْرِفَ الإِنْسَانَ عَنْ خَطِيئَتِهِ وَيَسْتَأْصِلَ مِنْهُ الْكِبْرِيَاءَ، 18لِيُنْقِذَ نَفْسَهُ مِنَ الْهَاوِيَةِ وَحَيَاتَهُ مِنَ الْهَلاكِ بِحَدِّ السَّيْفِ.

19قَدْ يُقَوَّمُ الإِنْسَانُ بِالأَلَمِ عَلَى مَضْجَعِهِ، وَبِالأَوْجَاعِ النَّاشِبَةِ فِي عِظَامِهِ، 20حَتَّى تَعَافَ حَيَاتُهُ الطَّعَامَ، وَشَهِيَّتُهُ لَذِيذَ الْمَأْكَلِ. 21يَبْلَى لَحْمُهُ فَيَخْتَفِي عَنِ الْعَيَانِ، وَتَنْبَرِي عِظَامُهُ الَّتِي كَانَتْ خَافِيَةً مِنْ قَبْلُ. 22تَدْنُو نَفْسُهُ مِنَ الْهَاوِيَةِ، وَحَيَاتُهُ مِنْ زَبَانِيَةِ الْمَوْتِ. 23إِنْ وُجِدَ لَهُ مَلاكٌ، شَفِيعٌ، وَاحِدٌ مِنْ بَيْنِ أَلْفٍ، لِيُعْلِنَ لِلإِنْسَانِ مَا هُوَ صَالِحٌ لَهُ، 24يتَرَأَّفُ عَلَيْهِ قَائِلاً: أَنْقِذْهُ يَا رَبُّ مِنَ الانْحِدَارِ إِلَى الْهَاوِيَةِ، فَقَدْ وَجَدْتُ لَهُ فِدْيَةً. 25فَيَصِيرَ لَحْمُهُ أَكْثَرَ غَضَاضَةً مِن أَيَّامِ صِبَاهُ وَيَعُودَ إِلَى عَهْدِ رَيعَانِ شَبَابِهِ 26عِنْدَئِذٍ يَدْعُو الْمَرْءُ اللهَ فَيَرْضَى عَنْهُ، وَيَمْثُلُ فِي حَضْرَتِهِ بِفَرَحٍ، وَيَرُدُّ لَهُ اللهُ بِرَّهُ، 27ثُمَّ يُرَنِّمُ أَمَامَ النَّاسِ قَائِلاً: لَقَدْ أَخْطَأْتُ وَحَرَّفْتُ مَا هُوَ حَقٌّ وَلَمْ أُجَازَ عَلَيْهِ، 28قَدِ افْتَدَى اللهُ حَيَاتِي مِنَ الانْحِدَارِ إِلَى الْهَاوِيَةِ، فَتَنْتَعِشُ حَيَاتِي لِتَرَى النُّورَ.

29هَذَا كُلُّهُ يُجْرِيهِ اللهُ عَلَى الإِنْسَانِ مَرَّتَيْنِ وَثَلاثَ مَرَّاتٍ، 30لِيَرُدَّ نَفْسَهُ عَنِ الْهَاوِيَةِ لِيَسْتَضِيءَ بِنُورِ الْحَيَاةِ. 31فَأَصْغِ يَا أَيُّوبُ وَأَنْصِتْ إِلَيَّ. اُصْمُتْ وَدَعْنِي أَتَكَلَّمُ. 32وَإِنْ كَانَ لَدَيْكَ مَا تَقُولُهُ فَأَجِبْنِي، تَكَلَّمْ، فَإِنِّي أَرْغَبُ فِي تَبْرِيرِكَ. 33وَإلَّا فَأَصْغِ إِلَيَّ، أَنْصِتْ فَأُعَلِّمَكَ الْحِكْمَةَ».

Asante Twi Contemporary Bible

Hiob 33:1-33

1“Na afei, Hiob, tie me nsɛm;

yɛ aso ma biribiara a mɛka.

2Merebɛbue mʼano;

me nsɛm aba me tɛkrɛma so.

3Me nsɛm firi akoma a ɛtene mu;

na mʼano de ahonim pa ka deɛ menim.

4Onyankopɔn Honhom na abɔ me;

Otumfoɔ no ahome ma me nkwa.

5Sɛ wobɛtumi a, ma me mmuaeɛ;

siesie wo ho, na ka si mʼanim.

6Wo ne me nyinaa yɛ pɛ wɔ Onyankopɔn anim;

me nso wɔbɔɔ me firii dɔteɛ mu.

7Ɛnsɛ sɛ wosuro me,

na ɛnsɛ sɛ me nsa yɛ den wɔ wo so.

8“Nanso woaka ama mate,

metee saa nsɛm no, na wokaa sɛ,

9‘Meyɛ kronn na menni bɔne;

me ho te na afɔdie biara nni me ho.

10Nanso Onyankopɔn anya me ho mfomsoɔ;

wafa me sɛ ne ɔtamfoɔ.

11Ɔde me nan ahyɛ mpɔkyerɛ mu;

na nʼani wɔ mʼakwan nyinaa so.’

12“Nanso meka mekyerɛ wo sɛ, yei mu deɛ, woayɛ mfomsoɔ,

ɛfiri sɛ Onyankopɔn so sene ɔdasani.

13Na adɛn enti na wonwiinwii hyɛ no

sɛ ɔmmua onipa nsɛm biara anaa?

14Nanso, Onyankopɔn kasa wɔ akwan ahodoɔ so,

na ebia nnipa nte.

15Ɔkasa wɔ daeɛso ne anadwo anisoadehunu mu,

ɛberɛ a nna afa nnipa

na wɔretu nkorɔmo wɔ wɔn mpa so,

16ɔtumi kasa gu wɔn asom

na ɔde kɔkɔbɔ yi wɔn hu,

17sɛ ɔbɛdane onipa afiri nneyɛɛ bɔne ho

na watwe no afiri ahantan ho,

18sɛ ɔmma ne ɔkra nnkɔ amena mu

na ɔnhwere ne nkwa wɔ akofena ano.

19Onyankopɔn tumi de yea twe onipa aso ɛberɛ a ɔda mpa so

na ne nnompe mu yea nnyae da,

20kɔsi sɛ ne kɔn nnɔ aduane

na ne ɔkra nso po aduane a ɛyɛ akɔnnɔ pa ara;

21ɔfɔn yɛ basaa,

na ne nnompe a anka ɛho akata no ho da hɔ.

22Ne ɔkra bɛn damena,

na ne nkwa bɛn owuo abɔfoɔ.

23“Nanso sɛ abɔfoɔ apem no mu baako wɔ nʼafa

sɛ ɔdimafoɔ a ɔbɛkyerɛ no deɛ ɛyɛ ma no a,

24ɔbɛhunu no mmɔbɔ na waka sɛ,

‘Monnyaa no na wankɔ damena mu;

na manya mpatadeɛ ama no,’

25afei ne wedeɛ bɛyɛ foforɔ sɛ abɔfra deɛ,

na asi ne dada mu sɛ mmeranteberɛ mu deɛ.

26Sɛ ɔbɔ Onyankopɔn mpaeɛ a, ɔbɛnya adom afiri ne hɔ,

ɔbɛhunu Onyankopɔn anim na ɔde ahosɛpɛ ateam

na Onyankopɔn agye no bio sɛ ɔteneneeni.

27Afei ɔbɛba nnipa mu abɛka sɛ,

‘Meyɛɛ bɔne na mekyeaa deɛ ɛtene,

nanso wantwe mʼaso sɛdeɛ ɛfata me.

28Ɔgyee me ɔkra na wamma no ankɔ damena mu,

enti mɛtena ase na madi hann no mu dɛ.’

29“Onyankopɔn yɛ yeinom nyinaa ma onipa,

mprɛnu ne ne mprɛnsa so,

30sɛdeɛ onipa kra renkɔ damena mu,

na nkwa hann no ahyerɛn ne so.

31“Yɛ aso, Hiob, na tie me;

yɛ dinn na menkasa.

32Na sɛ wowɔ biribi ka a, bua me;

kasa, na mepɛ sɛ wɔbu wo bem.

33Sɛ ɛnte saa nso a, ɛnneɛ tie me.

Yɛ dinn na mɛkyerɛ wo nyansa.”