أيوب 20 – NAV & APSD-CEB

Ketab El Hayat

أيوب 20:1-29

صوفر

1فَأَجَابَ صُوفَرُ النَّعْمَاتِيُّ: 2«إِنَّ خَوَاطِرِي، مِنْ جَرَّاءِ كَلامِكَ، تَحْفِزُنِي لِلْكَلامِ وَتُثِيرُنِي لِلرَّدِّ عَلَيْكَ. 3سَمِعْتُ تَوْبِيخاً يُعَيِّرُنِي، وَأَجَابَنِي رُوحٌ مِنْ فِطْنَتِي.

4أَمَا عَلِمْتَ هَذَا مُنْذُ الْقِدَمِ، مُنْذُ أَنْ خُلِقَ الإِنْسَانُ عَلَى الأَرْضِ، 5أَنَّ طَرَبَ الشِّرِّيرِ إِلَى حِينٍ، وَأَنَّ فَرَحَ الْفَاجِرِ إِلَى لَحْظَةٍ؟ 6مَهْمَا بَلَغَتْ كِبْرِيَاؤُهُ السَّمَاوَاتِ وَمَسَّتْ هَامَتُهُ الْغَمَامَ، 7فَإِنَّهُ سَيَبِيدُ كَبِرَازِهِ، فَيَتَسَاءَلُ الَّذِينَ يَعْرِفُونَهُ، مُنْدَهِشِينَ: أَيْنَ هُوَ؟ 8يَتَلاشَى كَحُلْمٍ وَلا يَبْقَى مِنْهُ أَثَرٌ، وَيَضْمَحِلُّ كَرُؤْيَا اللَّيْلِ، 9وَالْعَيْنُ الَّتِي أَبْصَرَتْهُ لَا تَعُودُ تَرَاهُ ثَانِيَةً، وَلا يُعَايِنُهُ مَكَانُهُ فِيمَا بَعْدُ. 10يَسْتَجْدِي أَوْلادُهُ مِنَ الْفُقَرَاءِ، وَتَرُدُّ يَدَاهُ ثَرْوَتَهُ المَسْلُوبَةَ. 11حَيَوِيَّةُ عِظَامِهِ تُدْفَنُ فِي عِزِّ قُوَّتِهِ، 12يَتَذَوَّقُ الشَّرَّ فَيَحْلُو فِي فَمِهِ، فَيُبْقِيهِ تَحْتَ لِسَانِهِ، 13وَيَمْقُتُ أَنْ يَقْذِفَهُ، بَلْ يَدَّخِرُهُ فِي فَمِهِ! 14فَيَتَحَوَّلُ طَعَامُهُ فِي أَمْعَائِهِ إِلَى مَرَارَةٍ كَالسُّمُومِ. 15وَيَتَقَيَّأُ مَا ابْتَلَعَهُ مِنْ أَمْوَالٍ، وَيَسْتَخْرِجُهَا اللهُ مِنْ جَوْفِهِ. 16لَقَدْ رَضَعَ سُمَّ الصِّلِّ، فَقَتَلَهُ لِسَانُ الأَفْعَى. 17لَنْ تَكْتَحِلَ عَيْنَاهُ بِمَرْأَى الأَنْهَارِ الْجَارِيَةِ، وَلا بِالْجَدَاوِلِ الْفَيَّاضَةِ بِالْعَسَلِ وَالزُّبْدِ. 18يَرُدُّ ثِمَارَ تَعَبِهِ وَلا يَبْلَعُهُ وَلا يَسْتَمْتِعُ بِكَسْبِ تِجَارَتِهِ. 19لأَنَّهُ هَضَمَ حَقَّ الْفُقَرَاءِ وَخَذَلَهُمْ وَسَلَبَ بُيُوتاً لَمْ يَبْنِهَا.

20وَإِذْ لَا يَعْرِفُ طَمَعُهُ قَنَاعَةً، فَإِنَّهُ لَنْ يَدَّخِرَ شَيْئاً يَسْتَمْتِعُ بِهِ. 21لَمْ يُبْقِ نَهَمُهُ عَلَى شَيْءٍ، لِذَلِكَ لَنْ يَدُومَ خَيْرُهُ. 22فِي وَفْرَةِ سِعَتِهِ يُصِيبُهُ الضَّنْكُ، وَتَحُلُّ بِهِ أَقْسَى الْكَوَارِثِ. 23وَعِنْدَمَا يَمْلأُ بَطْنَهُ يَنْفُثُ عَلَيْهِ اللهُ غَضَبَهُ الْحَارِقَ وَيُمْطِرُهُ عَلَيْهِ طَعَاماً لَهُ. 24إِنْ فَرَّ مِنْ آلَةِ حَرْبٍ مِنْ حَدِيدٍ، تَخْتَرِقْهُ قَوْسُ النُّحَاسِ. 25اخْتَرَقَتْهُ عَمِيقاً وَخَرَجَتْ مِنْ جَسَدِهِ، وَنَفَذَ حَدُّهَا اللّامِعُ مِنْ مَرَارَتِهِ، وَحَلَّ بِهِ رُعْبٌ. 26كُلُّ ظُلْمَةٍ تَتَرَبَّصُ بِذَخَائِرِهِ، وَتَأْكُلُهُ نَارٌ لَمْ تُنْفَخْ، وَتَلْتَهِمُ مَا بَقِيَ مِنْ خَيْمَتِهِ. 27تَفْضَحُ السَّمَاوَاتُ إِثْمَهُ، وَتَتَمَرَّدُ الأَرْضُ عَلَيْهِ، 28تَفْنَى مُدَّخَرَاتُ بَيْتِهِ وَتحْتَرِقُ فِي يَوْمِ غَضَبِ الرَّبِّ. 29هَذَا هُوَ الْمَصِيرُ الَّذِي يُعِدُّهُ اللهُ للأَشْرَارِ، وَالْمِيرَاثُ الَّذِي كَتَبَهُ اللهُ لَهُمْ».

Ang Pulong Sa Dios

Job 20:1-29

Ang Tubag ni Zofar

1Unya mitubag si Zofar nga taga-Naamat, 2“Kinahanglan nga motubag ako kay dili ako mahimutang. 3Gibadlong mo ako uban ang pagpanginsulto, ug may nagtukmod kanako sa pagtubag kanimo. 4Sigurado gayod nga nasayod ka nga gikan pa sa karaang panahon, sukad nga gibutang ang tawo dinhi sa kalibotan, 5ang kalipay sa tawong daotan lumalabay lang. Oo, dili molungtad ug dugay ang kalipay sa tawo nga dili diosnon. 6Bisag hilabihan ang iyang pagkamapahitas-on, nga daw sangko na kini sa langit o sa panganod, 7mahanaw siya hangtod sa hangtod sama sa iyang tae. Ang mga nakaila kaniya moingon, ‘Hain na siya?’ 8Mahanaw siya sama sa damgo o sa panan-awon sa kagabhion, ug dili na gayod siya makita. 9Dili na siya makita sa nakaila kaniya, ug mahanaw siya sa dapit nga iya kaniadtong gipuy-an. 10Ang iyang mga anak maoy magbayad sa iyang gikawat gikan sa mga kabos. 11Mamatay siya nga batan-on pa ug baskog.

12“Ang paghimo ug daotan nahisama sa pagkaon nga tam-is diha sa iyang baba; 13ugomon niya kini ug dugay aron matagamtaman gayod niya ang kalami niini. 14Apan pag-abot niini sa iyang tiyan mopait kini ug mahimong hilo nga sama sa lala sa mga bitin. 15Isuka niya sama sa pagkaon ang bahandi nga iyang kinawat. Bisan anaa na kini sa iyang tiyan ipasuka kini sa Dios kaniya. 16Suyopon niya ang lala sa mga bitin nga mao ang mopatay kaniya. 17Dili na niya matagamtaman ang kaabundansya sa lana, keso, ug dugos, nga daw sapa o suba nga magdagayday. 18Dili niya madawat ang balos sa iyang hinagoan o magmaya sa iyang bahandi. 19Kay gidaog-daog niya ang mga kabos ug gipasagdan niya sila nga maglisod. Giilog niya ang mga balay nga dili iya. 20Walay katagbawan ang iyang kahakog. Ang bisan unsay iyang magustohan dili niya palabyon. 21Apan wala na siyay makaon, kay ang iyang bahandi mahanaw. 22Sa iyang kaabundansya, moabot kaniya ang kalisod. Moabot kaniya ang labihan nga pag-antos. 23Samtang gitagbaw niya ang iyang kaugalingon, ipatagamtam sa Dios kaniya ang iyang labihan nga kasuko, ug paulanan siya sa silot. 24Bisag makaikyas siya sa puthaw nga armas, matuhog gihapon siya sa bronsi nga pana. 25Maigo ang iyang apdo, ug molapos kini sa iyang lawas. Bation niya ang kalisang. 26Mahanaw ang iyang bahandi diha sa kangitngitan. Sunogon siya ug ang tanan nga nahibilin sa iyang pinuy-anan20:26 pinuy-anan: sa literal, tolda. sa kalayo nga dili tawo ang nagpasiga. 27Ipadayag sa langit ang iyang sala ug mosaksi ang yuta batok kaniya. 28Anuron sa baha ang iyang balay sa adlaw nga ipatagamtam sa Dios ang iyang kasuko. 29Mao kanay dangatan sa tawong daotan nga gitakda sa Dios alang kaniya.”