ሞዓብ ዐመፀ
1የይሁዳ ንጉሥ ኢዮሣፍጥ በነገሠ በዐሥራ ስምንተኛው ዓመት፣ የአክአብ ልጅ ኢዮራም በእስራኤል ላይ በሰማርያ ነገሠ፤ ዐሥራ ሁለት ዓመትም ገዛ። 2እርሱም በእግዚአብሔር ፊት የተጠላ ክፉ ድርጊት ፈጸመ፤ ክፉ ድርጊቱ ግን አባትና እናቱ እንደ ፈጸሙት ዐይነት አልነበረም፤ አባቱ ያሠራውንም የበኣልን ሐውልት አስወገደ። 3ነገር ግን የናባጥ ልጅ ኢዮርብዓም እስራኤልን ባሳተበት ኀጢአት ተያዘ፤ ከዚያም አልተላቀቀም።
4በዚህ ጊዜ የሞዓብ ንጉሥ ሞሳ በግ ያረባ ነበር፤ እርሱም መቶ ሺሕ ጠቦትና የመቶ ሺሕ አውራ በግ ጠጕር ለእስራኤል ንጉሥ ይገብር ነበር። 5አክዓብ ከሞተ በኋላ ግን የሞዓብ ንጉሥ በእስራኤል ንጉሥ ላይ ዐመፀ። 6ስለዚህ በዚያኑ ጊዜ ንጉሥ ኢዮራም ከሰማርያ ተነሥቶ በመሄድ እስራኤልን ሁሉ አሰባሰበ። 7ለይሁዳ ንጉሥ ለኢዮሣፍጥ፣ “የሞዓብ ንጉሥ ስለ ዐመፀብኝ አብረኸኝ ትዘምታለህን?” ሲል መልእክት ላከበት።
እርሱም፣ “አዎን አብሬህ እዘምታለሁ፤ እኔ እንደ አንተው ነኝ፤ ሕዝቤ እንደ ሕዝብህ፤ ፈረሶቼም እንደ ፈረሶችህ ናቸው” በማለት መለሰለት።
8ኢዮሣፍጥም፣ “የምንዘምተው በየትኛው መንገድ ነው” ብሎ ጠየቀው፤
ኢዮራምም “በኤዶም ምድረ በዳ ዐልፈን ነው” ሲል መለሰለት።
9ስለዚህ የእስራኤል ንጉሥ ከይሁዳ ንጉሥና ከኤዶም ንጉሥ ጋር ለመዝመት ተነሣ። ሰባት ቀን ከዞሩም በኋላ ለሰራዊቱም ሆነ ለእንስሶቻቸው የተረፈ ውሃ አልነበረም።
10የእስራኤልም ንጉሥ፣ “ወዮ! እግዚአብሔር እኛን ሦስት ነገሥታት የጠራን ለሞዓብ አሳልፎ ሊሰጠን ነውን?” አለ።
11ኢዮሣፍጥ ግን፣ “በእርሱ አማካይነት እግዚአብሔርን ለመጠየቅ እንድንችል፣ የእግዚአብሔር ነቢይ እዚህ የለምን?” በማለት ጠየቀ።
ከእስራኤል ንጉሥ የጦር አለቆችም አንዱ፣ “ቀድሞ የኤልያስን እጅ ያስታጥብ የነበረው፤3፥11 የኤልያስ አገልጋይ ነው። የሣፋጥ ልጅ ኤልሳዕ በዚህ አለ” ብሎ መለሰለት።
12ኢዮሣፍጥም፣ “የእግዚአብሔር ቃል ከእርሱ ዘንድ ይገኛል” አለ፤ ስለዚህ የእስራኤል ንጉሥ፣ ኢዮሣፍጥና የኤዶም ንጉሥ አብረው ወደ እርሱ ወረዱ።
13ኤልሳዕም የእስራኤልን ንጉሥ፤ “ከአንተ ጋር ምን የሚያገናኘን ጕዳይ አለና መጣህ፤ አሁን የአባትህና የእናትህ ነቢያት ወዳሉበት ሂድ” አለው።
የእስራኤልም ንጉሥ መልሶ፣ “ይህማ አይሆንም፤ በሞዓብ እጅ አሳልፎ ሊሰጠን እኛን ሦስት ነገሥታት አንድ ላይ የጠራን እግዚአብሔር ነው” አለ።
14ኤልሳዕም እንዲህ አለው፤ “የማገለግለው ሕያው እግዚአብሔርን፣ የይሁዳን ንጉሥ ኢዮሣፍጥን ባላከብር ኖሮ፣ አንተን አላይም ወይም ጕዳዬ አልልህም ነበር። 15አሁንም ባለ በገና አምጡልኝ።”
ታዲያ ባለ በገናው በሚደረድርበት ጊዜ፣ የእግዚአብሔር እጅ በኤልሳዕ ላይ መጣ፤ 16እንዲህም አለ፤ “እግዚአብሔር የሚለው እንዲህ ነው፤ ‘በዚህ ሸለቆ ብዙ ጕድጓዶች ቈፍሩ።’ 17እግዚአብሔር እንዲህ ይላልና፤ ‘ነፋስም ሆነ ዝናብ አታዩም፤ ሸለቆው ግን በውሃ ይሞላል፤ እናንተ፣ የቀንድ ከብቶቻችሁና ሌሎች እንስሶቻችሁም ትጠጣላችሁ።’ 18ይህ በእግዚአብሔር ፊት ቀላል ነገር ነው። ሞዓብንም በእጃችሁ አሳልፎ ይሰጣችኋል።
19“የተመሸጉትን ከተሞችና ያማሩትን ከተሞቻቸውን ሁሉ ድል ታደርጋላችሁ። ውብ ዛፎቻቸውን ሁሉ ትቈርጣላችሁ፤ ምንጮቻቸውን በሙሉ ትደፍናላችሁ፤ መልካሙንም ዕርሻ በድንጋይ ታበላሹታላችሁ።”
20በማግስቱም መሥዋዕት በሚቀርብበት ጊዜ፣ እነሆ፤ ከኤዶም በኩል ውሃ እየጐረፈ መጣ፤ ምድሪቱም ውሃ በውሃ ሆነች።
21በዚህ ጊዜ ነገሥታቱ ሊወጓቸው መምጣታቸውን ሞዓባውያን ሁሉ ሰምተው ነበርና፣ ልጅም ሆነ ሽማግሌ፣ መሣሪያ መያዝ የቻለ ሁሉ ተጠርቶ በመውጣት በጠረፉ ላይ ይጠባበቅ ጀመር። 22በማግስቱም ጧት ማልደው ሲነሡም፣ ፀሓይ በውሃው ላይ ታንጸባርቅ ነበር። ማዶ ላሉት ሞዓባውያንም፣ ውሃው እንደ ደም ቀልቶ ታያቸው። 23ስለዚህ፣ “ያ እኮ ደም ነው! ያለ ጥርጥር ነገሥታቱ እርስ በርስ ተዋግተው ተራርደዋል። እንግዲህ ሞዓብ ወደ ምርኮህ ዙር!” ተባባሉ።
24ሞዓባውያን ወደ እስራኤል ሰፈር ሲወጡም፣ እስራኤላውያን ተነሥተው ወጓቸው፤ ሞዓባውያንም ከፊታቸው ሸሹ። ከዚያም እስራኤላውያን ምድሪቱን ወርረው ሞዓባውያንን ፈጇቸው። 25ከተሞቹን ደመሰሱ፤ መልካሙን የዕርሻ መሬት ሁሉ እስኪሸፍነው ድረስ፣ እያንዳንዱ ሰው አንዳንድ ድንጋይ ጣለበት፤ ምንጮቹን በሙሉ ደፈኑ፤ ጥሩ ጥሩውንም ዛፍ ሁሉ ቈርጠው ጣሉ። ቂርሐራሴት ብቻ ከነድንጋይዋ ቀርታ ነበር፤ እርሷንም ቢሆን ባለ ወንጭፉ ሰራዊት ከብቦ አደጋ ጣለባት።
26የሞዓባውያን ንጉሥ በጦርነቱ መሸነፉን እንዳወቀ፣ ሰይፍ የታጠቁ ሰባት መቶ ሰዎች ይዞ የኤዶም ንጉሥ ወዳለበት ጥሶ ለመግባት ሞከረ፤ ነገር ግን አልተሳካላቸውም። 27ከዚያም በእግሩ ተተክቶ የሚነግሠውን፣ የበኵር ልጁን ወስዶ በከተማዪቱ ቅጥር ላይ የሚቃጠል መሥዋዕት አድርጎ አቀረበው። በእስራኤልም ላይ ታላቅ ቍጣ ሆነ፤ ከዚያም ለቅቀው ወደ ገዛ ምድራቸው ተመለሱ።
Nag-inaway ang Israel kag ang Moab
1Nangin hari sang Israel si Joram nga anak ni Ahab sang ika-18 nga tuig sang paghari ni Jehoshafat sa Juda. Sa Samaria nag-estar si Joram, kag naghari siya sa sulod sang dose ka tuig. 2Malain ang iya ginhimo sa panulok sang Ginoo, pero indi pareho kalain sa ginhimo sang iya amay kag iloy. Ginpaguba niya ang handumanan nga bato nga ginpahimo sang iya amay bilang pagpadungog kay Baal. 3Pero nagsunod siya sa mga sala ni Jeroboam nga anak ni Nebat, nga nangin kabangdanan sang pagpakasala sang mga taga-Israel. Wala gid siya nagbiya sa sini nga mga sala.
4Si Haring Mesha sang Moab nagasagod sang mga karnero, kag tungod nga sakop sang Israel ang ila nasyon, nagahatag siya kada tuig sa hari sang Israel sang 100,000 ka bataon nga mga karnero nga lalaki, kag mga bulbol sang 100,000 ka gulang nga mga karnero nga lalaki. 5Pero pagkapatay ni Ahab, nagrebelde siya sa hari sang Israel. 6Gani sadto nga tion, gintipon ni Joram ang bug-os nga Israel kag nagguwa sila sa Samaria sa pagsalakay sa Moab. 7Nagpadala siya sang sini nga mensahi kay Haring Jehoshafat sang Juda: “Nagrebelde sa akon ang hari sang Moab. Maupod ka bala sa akon sa pagpakig-away sa ila?” Nagsabat si Jehoshafat, “Huo, handa ako nga mag-upod sa imo, kag handa ako nga ipagamit sa imo ang akon mga soldado kag mga kabayo.” 8Nagpamangkot dayon si Jehoshafat, “Diin kita maagi kon magsalakay kita?” Nagsabat si Joram, “Sa kamingawan sang Edom.”
9Gani naglakat ang hari sang Israel kag ang hari sang Juda, pati ang hari sang Edom. Pagkatapos sang pito ka adlaw nga paglakat, naubusan sang tubig ang mga soldado kag ang ila mga sapat. 10Nagsiling ang hari sang Israel, “Kaluluoy gid kita nga tatlo ka hari! Gindala kita sang Ginoo diri agod itugyan lang sa hari sang Moab.” 11Pero nagpamangkot si Jehoshafat, “Wala bala kita sing upod nga propeta sang Ginoo? Kon may ara, makapamangkot kita sa Ginoo paagi sa iya kon ano ang aton himuon.” Nagsabat ang isa ka opisyal sang hari sang Israel, “Si Elisha nga anak ni Shafat ari diri. Kabulig siya sadto ni Elias.” 12Nagsiling si Jehoshafat, “Ti, makahambal ang Ginoo paagi sa iya.” Gani nagkadto ang hari sang Israel, Juda, kag Edom kay Elisha.
13Nagsiling si Elisha sa hari sang Israel, “Ano ang labot ko sa imo? Magkadto ka sa mga propeta sang imo amay kag iloy!” Nagsiling ang hari sang Israel, “Indi! Kay ang Ginoo amo ang nagdala sa amon nga tatlo diri agod itugyan lang sa hari sang Moab.” 14Nagsiling si Elisha, “Nagasugid ako sing matuod sa presensya sang buhi kag Makagagahom nga Ginoo, nga akon ginaalagad, nga indi kuntani ako magsapak sa imo kon indi tungod sa akon pagtahod kay Haring Jehoshafat sang Juda. 15Sige, dal-i ako diri sang tawo nga kahibalo magtukar sang arpa.”
Samtang ginatukar ang arpa, gin-gamhan sang Ginoo si Elisha, 16kag nagsiling siya, “Amo ini ang ginasiling sang Ginoo: ‘Ini nga ililigan mapuno sang tubig. 17Bisan wala sing ulan ukon hangin, mapuno ini nga ililigan sang tubig, kag makainom kamo kag ang inyo mga kasapatan. 18Mahapos lang ini nga butang para sa Ginoo. Wala labot sina, ipapierdi pa niya sa inyo ang mga Moabnon. 19Laglagon ninyo ang ila maayo nga mga banwa nga napalibutan sang mga pader. Panapson ninyo ang ila maayo nga mga kahoy, tabunan ang ila mga tuburan, kag panggub-on ang ila mapatubason nga mga uma paagi sa pagbutang sang mga bato.’ ” 20Pagkasunod nga aga, sang tion sang paghalad, nag-ilig ang tubig halin sa Edom, kag napuno sang tubig ang amo nga duta.
21Karon, nabalitaan sang tanan nga Moabnon nga nagsalakay ang tatlo ka hari sa ila. Gani gintipon nila ang tanan nga makasarang sa pagpakig-away, pamatan-on man ukon tigulang, kag ginpaplastar sila sa dulunan sang Moab. 22Pagbangon nila pagkaaga, nakita nila ang tubig nga daw sa dugo kapula sang masilakan sang adlaw. 23Nagsiling sila, “Dugo ina! Sigurado nga nag-inaway ang tatlo ka hari kag nagpinatyanay. Gani kuhaon naton ang ila mga pagkabutang!”
24Pero pag-abot sang mga Moabnon sa kampo sang mga Israelinhon, nagguwa ang mga Israelinhon kag ginsalakay sila hasta nga nagpalalagyo sila. Ginlagas nila sila hasta sa ila lugar kag ginpamatay sila. 25Ginpangguba nila ang mga banwa, kag ginhabuyan sang mga bato ang mapatubason nga mga uma hasta nga natabunan ini sang mga bato. Ginpangtabunan nila ang mga tuburan, kag ginpangtapas ang maayo nga mga kahoy. Sang ulihi, ang Kir Hareset na lang ang nabilin, pero ginlibutan pa gid nila ini sang ila mga soldado nga may mga labyog kag ginsalakay.
26Pagkakita sang hari sang Moab nga pierdi sila sa inaway, gindala niya ang 700 ka tawo nga may mga espada sa paglusot sa mga soldado sang hari sang Edom, pero napaslawan sila. 27Gani ginkuha niya ang kamagulangan niya nga anak nga amo kuntani ang magabulos sa iya bilang hari, kag ginhalad niya ini sa may pader bilang halad nga ginasunog. Tungod sini puwerte gid ang kaakig3:27 puwerte gid ang kaakig: Indi mapat-od sa Hebreo kon kay sin-o kaakig ang ginatumod diri. kontra sa mga Israelinhon, gani ginpabay-an na lang nila ang hari sang Moab kag nagpauli sila sa ila nasyon.
