1ከዚያም የእግዚአብሔርን ታቦት አምጥተው ዳዊት በተከለለት ድንኳን ውስጥ አኖሩት፤ የሚቃጠል መሥዋዕትና የኅብረት መሥዋዕትም16፥1 በዚህና በቍጥር 2 ላይ በትውፊት የሰላም መሥዋዕት ይባላል። በእግዚአብሔር ፊት አቀረቡ። 2ዳዊት የሚቃጠለውን መሥዋዕትና የኅብረቱን መሥዋዕት ከሠዋ በኋላ፣ ሕዝቡን በእግዚአብሔር ስም ባረከ። 3ከዚያም ለእስራኤል ሁሉ ለወንዱም ለሴቱም አንዳንድ ሙልሙል ዳቦ፣ አንዳንድ ጥፍጥፍ ተምር፣ ሙዳ ሙዳ ሥጋና አንዳንድ ጥፍጥፍ ዘቢብ ሰጠ።
4በእግዚአብሔር ታቦት ፊት እንዲያገለግሉና ለእስራኤል አምላክ ለእግዚአብሔር ልመና፣ ምስጋናና ውዳሴ እንዲያቀርቡ ከሌዋውያን ሰዎች ሾመ፤ 5አለቃው አሳፍ ነበረ፤ ከእርሱ ቀጥሎ ዘካርያስ ሁለተኛ ሆኖ ተሾመ፤ ከዚያም ይዒኤል፣ ሰሚራሞት፣ ይሒኤል፣ መቲትያ፣ ኤልያብ፣ በናያስ፣ ዖቤድኤዶም፣ ይዒኤል ተሾሙ፤ እነርሱም በመሰንቆና በበገና ይዘምሩ ነበር፤ አሳፍ ደግሞ ጸናጽል የሚጸነጽል ሆኖ ተመደበ። 6እንዲሁም ካህናቱ በናያስና የሕዚኤል ዘወትር በእግዚአብሔር የኪዳኑ ታቦት ፊት መለከት እንዲነፉ ተመደቡ።
የዳዊት የምስጋና መዝሙር
16፥8-22 ተጓ ምብ – መዝ 105፥1-15
16፥23-33 ተጓ ምብ – መዝ 96፥1-13
16፥34-36 ተጓ ምብ – መዝ 106፥1፡47-48
7በዚያም ቀን ዳዊት በመጀመሪያ ለአሳፍና ለሥራ ጓደኞቹ ይህን የእግዚአብሔር ምስጋና መዝሙር ሰጠ፤
8ለእግዚአብሔር ምስጋና አቅርቡ፤ ስሙንም ጥሩ፤
ለአሕዛብ ያደረገውን ሁሉ ንገሩ፤
9ዘምሩለት፤ ውዳሴም አቅርቡለት፤
ድንቅ ሥራውን ሁሉ ንገሩ፤
10በቅዱስ ስሙ ተጓደዱ፤
እግዚአብሔርን የሚፈልጉ ሁሉ፣ ልባቸው ሐሤት ያድርግ።
11ወደ እግዚአብሔርና ወደ ኀይሉ ተመልከቱ፤
ዘወትር ፊቱን ፈልጉ።
12ያደረጋቸውን ድንቅ ሥራዎች፣
ታምራቱንና የሰጠውንም ፍርድ አስታውሱ፤
13እናንተ የባሪያው የእስራኤል ዘሮች፣
እናንተ የተመረጣችሁ የያዕቆብ ልጆች።
14እርሱ እግዚአብሔር አምላካችን ነው፤
ፍርዱም በምድር ሁሉ ላይ ነው፤
15ኪዳኑን እስከ ዘላለም፣
ያዘዘውንም ቃል እስከ ሺሕ ትውልድ ያስባል።
16ከአብርሃም ጋር የገባውን ቃል ኪዳን፣
ለይስሐቅ የማለውን መሐላ።
17ይህንም ለያዕቆብ ሥርዐት አድርጎ አጸና፤
ለእስራኤልም የዘላለም ኪዳን አደረገ፤
18እንዲህ ሲል፣ “የምትወርሰው ርስት እንዲሆን፣
የከነዓንን ምድር ለአንተ እሰጣለሁ።”
19ቍጥራቸው ገና ጥቂት ሳለ፣
በርግጥ ጥቂትና መጻተኞች ሳሉ፣
20ከአንዱ ሕዝብ ወደ ሌላው ሕዝብ፣
ከአንዱም መንግሥት ወደ ሌላው መንግሥት ተንከራተቱ።
21ማንም እንዲጨቍናቸው አልፈቀደም፤
ስለ እነርሱም ነገሥታትን ገሠጸ፤
22እንዲህ ሲል፤ “የቀባኋቸውን አትንኩ፤
በነቢያቴ ላይ ክፉ አታድርጉ።”
23ምድር ሁሉ ለእግዚአብሔር ዘምሩ፤
ማዳኑንም ዕለት ዕለት ዐውጁ።
24ክብሩን ለአሕዛብ ተናገሩ፤
ድንቅ ሥራዎቹን ለሕዝቦች ሁሉ ንገሩ።
25እግዚአብሔር ታላቅ ነው፤ ምስጋናውም ብዙ ነው፤
ከአማልክትም ሁሉ በላይ ሊፈራ የሚገባው ነው።
26የአሕዛብ ሁሉ አማልክት ጣዖታት ናቸው፤
እግዚአብሔር ግን ሰማያትን ሠራ።
27በፊቱ ክብርና ሞገስ አለ፤
ብርታትና ደስታም በማደሪያው ስፍራ።
28የአሕዛብ ወገኖች ለእግዚአብሔር ስጡ፤
ክብርና ኀይልን ለእግዚአብሔር አምጡ።
29ለስሙ የሚገባውን ክብር ለእግዚአብሔር ስጡ፤
መባ ይዛችሁ በፊቱ ቅረቡ፤
በቅድስናውም ክብር ለእግዚአብሔር16፥29 ወይም፣ ከክብሩ ጋር ለእግዚአብሔር ስገዱ።
30ምድር ሁሉ በፊቱ ትንቀጥቀጥ፤
ዓለም በጽኑ ተመሥርታለች፤ አትናወጥምም።
31ሰማያት ደስ ይበላቸው፤ ምድር ሐሤት ታድርግ፤
በአሕዛብም መካከል፤ “እግዚአብሔር ነገሠ!” ይበሉ።
32ባሕርና በውስጧ ያለው ሁሉ ይናወጥ፤
ሜዳዎችና በእርሷ ላይ ያሉ ሁሉ ሐሤት ያድርጉ።
33ያን ጊዜ የዱር ዛፎች በእግዚአብሔር ፊት ደስ ይላቸዋል፤
በደስታ ይዘምራሉ፤
በምድረ በዳ ላይ ሊፈርድ ይመጣልና።
34ቸር ነውና እግዚአብሔርን አመስግኑ፤
ፍቅሩም ለዘላለም ጸንቶ ይኖራል።
35“አዳኛችን እግዚአብሔር ሆይ ታደገን፤
ለቅዱስ ስምህ ምስጋና እንድናቀርብ፣ በምስጋናህም እንድንከብር ሰብስበን፤
ከአሕዛብም መካከል ታደገን”
ብላችሁ ጩኹ።
36ከዘላለም እስከ ዘላለም፣
ለእስራኤል አምላክ ለእግዚአብሔር ምስጋና ይሁን።
ከዚያም ሕዝቡ ሁሉ፣ “አሜን፤ እግዚአብሔር ይመስገን” አሉ።
37ዳዊትም ለእያንዳንዱ ቀን በተመደበው መሠረት፣ ዘወትር እንዲያገለግሉ አሳፍንና የሥራ ባልደረቦቹን በዚያው በእግዚአብሔር ቃል ኪዳን ታቦት ፊት ተዋቸው። 38እንዲሁም ዖቤድኤዶምና ስድሳ ስምንቱ የሥራ ባልደረቦቹ አብረዋቸው እንዲያገለግሉ በዚያው ተዋቸው። የኤዶታም ልጅ ዖቤድኤዶምና ሖሳ የቅጥሩ በር ጠባቂዎች ሆኑ።
39ዳዊት ካህኑን ሳዶቅንና የሥራ ባልደረቦቹን ካህናት በገባዖን ከፍተኛ ቦታ ላይ በሚገኘው በእግዚአብሔር ድንኳን ተዋቸው፤ 40የተዋቸውም ለእስራኤል በተሰጠው ትእዛዝ መሠረት፣ በእግዚአብሔር ሕግ እንደ ተጻፈው ሁሉ፣ በመሠዊያው ላይ የሚቀርበውን የሚቃጠል መሥዋዕት ጧትና ማታ በየጊዜው እንዲያቀርቡ ነው። 41እንዲሁም “ፍቅሩ ለዘላለም ነውና” እያሉ ለእግዚአብሔር ምስጋና እንዲያቀርቡ ኤማንና ኤዶታም እንዲሁም ተመርጠውና ስማቸው ተመዝግቦ የተመደቡ ሌሎችም አብረዋቸው ነበሩ። 42ድምፀ መለከቱንና ጸናጽሉን ለማሰማት፣ ደግሞም መንፈሳዊ መዝሙር ሲዘመር ለሚጠቀሙባቸው ሌሎች መሣሪያዎች ኀላፊዎቹ ኤማንና ኤዶታም ነበሩ፤ የኤዶታምም ልጆች በሩን እንዲጠብቁ ተመድበው ነበር።
43ከዚያም ሕዝቡ ተነሣ፤ እያንዳንዱም ወደየቤቱ ሄደ። ዳዊትም ቤተ ሰቡን ለመባረክ ወደ ቤቱ ተመለሰ።
1به اين ترتيب بنی‌اسرائيل صندوق عهد را به خيمه‌ای كه داوود برايش بر پا كرده بود، آوردند و در حضور خدا قربانیهای سوختنی و سلامتی تقديم كردند. 2در پايان مراسم قربانی، داوود بنی‌اسرائيل را به نام خداوند بركت داد. 3سپس او به هر يک از زنان و مردان يک قرص نان، يک نان خرما و يک نان كشمشی داد.
4داوود بعضی از لاويان را تعيين كرد تا در جلو صندوق عهد قرار گيرند و خداوند، خدای اسرائيل را با سرود شكر و سپاس بگويند. آنانی كه برای اين خدمت تعيين شدند اينها بودند: 5آساف (سرپرست اين عده كه سنج هم می‌نواخت)، زكريا، يعی‌ئيل، شميراموت، يحی‌ئيل، متتيا، الی‌آب، بنايا، عوبيد ادوم و يعی‌ئيل. اين افراد عود و بربط می‌نواختند. 6بنايا و يحزی‌ئيل كه كاهن بودند، هميشه در جلو صندوق عهد شيپور می‌نواختند.
سرودی در وصف خدا
(مزامير 105:1-15 و 96:1-13 و 106:1،47،48)
7در آن روز، داوود گروه سرايندگان را تشكيل داد تا در خيمهٔ عبادت برای شكر و سپاس خداوند سرود خوانند. آساف رهبر گروه سرايندگان بود.
8سرودی كه آنها می‌خواندند اين بود:
خداوند را شكر كنيد و نام او را بخوانيد؛
كارهای او را به تمام قومهای جهان اعلام نماييد.
9در وصف او بسراييد و او را ستايش كنيد؛
از كارهای شگفت‌انگيز او سخن بگوييد.
10ای طالبان خداوند شادی نماييد
و به نام مقدس او فخر كنيد!
11خداوند و قوت او را طالب باشيد
و پيوسته حضور او را بخواهيد.
12-13ای فرزندان بندهٔ خدا يعقوب،
و ای پسران برگزيدهٔ او اسرائيل،
آيات و معجزات او را
و فرامينی را كه صادر می‌كند، به ياد آوريد.
14او خداوند، خدای ماست،
و قدرتش در تمام دنيا نمايان است.
15عهد او را هميشه به یاد داشته باشيد
عهدی كه با هزاران پشت بسته است؛
16عهد او را با ابراهيم،
و وعدهٔ او را به اسحاق!
17او با يعقوب عهد بست
و به اسرائيل وعده‌ای جاودانی داد.
18او گفت: «سرزمين كنعان را به شما می‌بخشم
تا ملک و ميراثتان باشد.»
19بنی‌اسرائيل قومی كوچک بودند
و در آن ديار غريب؛
20ميان قومها سرگردان بودند
و از مملكتی به مملكتی ديگر رانده می‌شدند.
21اما خداوند نگذاشت كسی به آنها صدمه برساند،
و به پادشاهان هشدار داد كه بر ايشان ظلم نكنند:
22«برگزيدگان مرا آزار ندهيد!
بر انبيای من دست ستم دراز نكنيد!»
23ای مردم روی زمين، در وصف خداوند بسراييد!
هر روز اعلام كنيد كه او نجات می‌دهد!
24شكوه و جلال او را در ميان قومها ذكر كنيد،
و از معجزات او در ميان قومها سخن بگوييد.
25خداوند عظيم است، او را ستايش كنيد؛
او برتر از تمام خدايان است، وی را احترام نماييد.
26خدايان ساير قومها بتهايی بيش نيستند،
اما خداوند ما آسمانها را آفريده است.
27شكوه و جلال در حضور اوست،
و قدرت و شادمانی در خانهٔ او.
28ای تمام قومهای روی زمين، خداوند را توصيف نماييد؛
قدرت و شكوه او را توصيف نماييد؛
29عظمت نام خداوند را توصيف نماييد!
با هدايا به حضورش بياييد،
او را در شكوه قدوسيتش بپرستيد!
30ای تمام مردم روی زمين، در حضور او بلرزيد،
در حضور او كه دنيا را استوار نموده است!
31آسمان شادی كند و زمين به وجد آيد،
تمام قومها بگويند:
«اين خداوند است كه سلطنت می‌كند.»
32دريا و موجوداتش غرش نمايند،
صحرا و حيواناتش وجد كنند،
33درختان جنگل با شادی بسرايند،
در حضور خداوند كه برای داوری جهان می‌آيد.
34خداوند را سپاس گوييد،
زيرا او نيكوست و محبتش ابدی.
35بگوييد: «ای خدای نجات دهندهٔ ما، ما را نجات ده،
ما را جمع كن و از ميان قومها برهان،
تا نام مقدس تو را سپاس گوييم
و با فخر تو را ستايش كنيم.»
36از ازل تا ابد، بر خداوند، خدای اسرائيل سپاس باد!
و همه گفتند: «آمين» و خداوند را ستايش كردند.
پرستش خدا در اورشليم و جبعون
37داوود ترتيبی داد كه آساف و همكاران لاوی او به طور مرتب در جايی كه صندوق عهد خداوند نگهداری می‌شد خدمت كنند و كارهای روزانهٔ آنجا را انجام دهند. 38عوبيد ادوم (پسر يدوتون) با شصت و هشت همكارش نيز به ايشان كمک می‌كرد. عوبيد ادوم و حوسه مسئول نگهبانی از دروازه‌ها بودند. 39در ضمن خيمهٔ عبادت قديمی كه در بالای تپهٔ جبعون بود به همان صورت باقی ماند. داوود، صادوق كاهن و همكاران كاهن او را در آن خيمه گذاشت تا خداوند را در آنجا خدمت كنند. 40آنها هر روز صبح و عصر، روی قربانگاه، قربانيهای سوختنی به خداوند تقديم می‌كردند، همانطور كه خداوند در تورات به بنی‌اسرائيل فرموده بود. 41داوود هيمان و يدوتون و چند نفر ديگر را هم كه انتخاب شده بودند تعيين كرد تا خداوند را به خاطر محبت ابدی‌اش ستايش كنند. 42آنها با نواختن شيپور و سنج و ساير آلات موسيقی، خدا را ستايش می‌كردند. پسران يدوتون كنار دروازه می‌ايستادند.
43پس از پايان مراسم، مردم به خانه‌هايشان رفتند و داوود بازگشت تا خانهٔ خود را تبرک نمايد.
