እግዚአብሔር ይመጣል፤ ይነግሣልም
1እነሆ፤ የእግዚአብሔር ቀን ይመጣል፤ ብዝበዛሽንም በውስጥሽ ይካፈላሉ።
2ኢየሩሳሌምን እንዲወጉ አሕዛብን ሁሉ እሰበስባለሁ፤ ከተማዪቱ ትያዛለች፤ ቤቶች ይበዘበዛሉ፤ ሴቶችም ይደፈራሉ፤ የከተማዪቱ እኩሌታ ይማረካል፤ የሚቀረው ሕዝብ ግን ከከተማዪቱ አይወሰድም።
3እግዚአብሔርም በጦርነት ጊዜ እንደሚዋጋ፣ እነዚያን አሕዛብ ሊወጋ ይወጣል። 4በዚያን ቀን እግሮቹ ከኢየሩሳሌም በስተ ምሥራቅ በደብረ ዘይት ተራራ ላይ ይቆማሉ፤ የደብረ ዘይት ተራራም ታላቅ ሸለቆን በመሥራት የተራራውን እኩሌታ ወደ ሰሜን፣ እኩሌታውንም ወደ ደቡብ በማድረግ ምሥራቅና ምዕራብ ሆኖ ለሁለት ይከፈላል፤ 5እናንተም በእግዚአብሔር ተራራ ሸለቆ በኩል በይሁዳ ንጉሥ በዖዝያን ዘመን በምድር ትሸሻላችሁ፤ ሸለቆው እስከ አጸል ይደርሳልና። በምድር መናወጥ14፥5 ወይም ተራራዬ ሸለቆ ይሮጣል፤ እስከ አጸል ይስፋፋል። በርዕደ መሬት ሳቢያ እንደ ተዘጋው ሁሉ ለወደፊቱም እንደዚያ ይሆናል ምክንያት ሸሽታችሁ እንደ ነበረ ትሸሻላችሁ፤ ከዚያም አምላኬ እግዚአብሔር ይመጣል፤ ቅዱሳኑም ሁሉ አብረውት ይመጣሉ።
6በዚያ ቀን በረዶ ውርጭና ብርሃን አይኖርም። 7ቀኑም የብርሃን ወይም የጨለማ ጊዜ የሌለበት ልዩ ቀን ይሆናል፤ ያም ቀን በእግዚአብሔር የታወቀ ቀን ይሆናል፤ ሲመሽም ብርሃን ይሆናል።
8በዚያን ቀን የሕይወት ውሃ ከኢየሩሳሌም ይፈልቃል፤ እኩሌታው ወደ ምሥራቁ ባሕር14፥8 ሙት ባሕር ነው።፣ እኩሌታውም ወደ ምዕራቡ ባሕር14፥8 ሜድትራኒያን ነው። ይፈስሳል፤ ይህም በበጋና በክረምት ይሆናል።
9እግዚአብሔር በምድር ሁሉ ላይ ይነግሣል፤ በዚያን ቀን እግዚአብሔር አንድ፣ ስሙም አንድ ብቻ ይሆናል።
10ምድር ሁሉ ከጌባ አንሥቶ በኢየሩሳሌም ደቡብ እስካለችው ሬሞን ድረስ ተለውጣ ደልዳላ ሜዳ ትሆናለች፤ ኢየሩሳሌም ግን ከብንያም በር እስከ መጀመሪያው በር፣ ከማእዘን በርና ከሐናንኤል ግንብ እስከ ንጉሡ የወይን ጠጅ መጥመቂያ ድረስ በዚያው በቦታዋ ላይ ከፍ እንዳለች ትኖራለች። 11የሰው መኖሪያም ትሆናለች፤ ከቶም ዳግመኛ አትፈርስም፤ ኢየሩሳሌም ያለ ሥጋት በሰላም ትኖራለች። 12እግዚአብሔር ኢየሩሳሌምን የወጓትን አሕዛብ ሁሉ የሚመታበት መቅሠፍት ይህ ነው፤ ገና በእግራቸው ቆመው ሳሉ ሥጋቸው ይበሰብሳል፤ ዐይኖቻቸው በጕድጓዶቻቸው ውስጥ እንዳሉ ይበሰብሳሉ፤ ምላሶቻቸውም በአፎቻቸው ውስጥ እንዳሉ ይበሰብሳሉ። 13በዚያ ቀን ከእግዚአብሔር ዘንድ በሰዎች ላይ ታላቅ ሽብር ይወርዳል፤ እያንዳንዱ ሰው የባልንጀራውን እጅ ይይዛል፤ አንዱም ሌላውን ይወጋዋል። 14ይሁዳም ደግሞ ኢየሩሳሌምን ይወጋል። በዙሪያው ያሉ የአሕዛብ ሁሉ ሀብት፣ ብዙ ወርቅ፣ ብርና ልብስ ይሰበሰባል። 15ይህንኑ የሚመስል መቅሠፍት ፈረሶችን፣ በቅሎዎችን ግመሎችንና አህዮችን እንዲሁም በየሰፈሩ ያሉትን እንስሶች ሁሉ ይመታል።
16ከዚያም ኢየሩሳሌምን ከወጓት አሕዛብ ከሞት የተረፉት ሁሉ ለንጉሡ፣ ለእግዚአብሔር ጸባኦት ለመስገድና የዳስን በዓል ለማክበር በየዓመቱ ይወጣሉ። 17የምድር ሕዝብ ሁሉ ለንጉሡ፣ ለእግዚአብሔር ጸባኦት ሊሰግዱ ወደ ኢየሩሳሌም የማይወጡ ከሆነ ዝናብ አያገኙም። 18የግብፅም ሰዎች ወደዚያ ሳይወጡ ቢቀሩ፣ ዝናብ አያገኙም፤ እግዚአብሔር ወጥተው የዳስ በዓልን በማያከብሩ አሕዛብ ላይ የሚያደርሰውን መቅሠፍት በእነርሱም ላይ ያመጣል። 19የዳስን በዓል ወጥተው ለማያከብሩ ግብፃውያንና አሕዛብ ሁሉ የተወሰነው ቅጣት ይህ ነው።
20በዚያ ቀን በፈረሶች ሻኵራ ላይ፣ “ቅዱስ ለእግዚአብሔር” የሚል ጽሑፍ ይቀረጻል፤ በእግዚአብሔር ቤት ያሉ የማብሰያ ምንቸቶች ከመሠዊያው ፊት ለፊት እንዳሉ ሳሕኖች የተቀደሱ ይሆናሉ። 21በኢየሩሳሌምና በይሁዳ ያሉ ምንቸቶች ሁሉ ለእግዚአብሔር ጸባኦት የተቀደሱ ይሆናሉ፤ መሥዋዕት ለማቅረብ የሚመጡ ሁሉ ምንቸቶቹን በመውሰድ ያበስሉባቸዋል፤ በዚያን ቀን በእግዚአብሔር ጸባኦት ቤት ከእንግዲህ ወዲያ ከነዓናዊ14፥21 ወይም ነጋዴ እነዚህ ሕዝቦች በአብዛኛው በንግድ ሥራ ላይ የተሰማሩ ሳይሆኑ አይቀሩም። አይገኝም።
برقراری سلطنت خداوند
1-2روز خداوند نزديک است! در آن روز، خداوند قومها را جمع می‌كند تا با اورشليم بجنگند. آنها شهر را می‌گيرند و خانه‌ها را غارت نموده به زنان تجاوز می‌كنند و غنيمت را بين خود تقسيم می‌نمايند. نصف جمعيت را به اسارت می‌برند و نصف ديگر در ميان خرابه‌های شهر باقی می‌مانند.
3آنگاه خداوند، به جنگ آن قومها می‌رود. 4در آن روز، او بر كوه زيتون كه در سمت شرقی اورشليم واقع شده است، خواهد ايستاد و كوه زيتون دو نصف خواهد شد و درهٔ بسيار وسيعی از شرق به غرب بوجود خواهد آورد، زيرا نصف كوه به طرف شمال و نصف ديگر آن به طرف جنوب حركت خواهد كرد. 5شما از ميان آن دره فرار خواهيد كرد و به آن طرف كوه خواهيد رسيد. آری، فرار خواهيد كرد، همانگونه كه اجداد شما قرنها پيش در زمان عزيا، پادشاه يهودا، از زمين لرزه فرار كردند. خداوند، خدای من خواهد آمد و تمامی مقدسان14:5 «مقدسان» يا «فرشتگان». با او خواهند بود.
6در آن روز خورشيد و ماه و ستارگان ديگر نور نخواهند داد؛ 7ولی همه جا روشن خواهد بود! آن روز، روز مخصوصی خواهد بود و فقط خداوند می‌داند چه هنگام فرا خواهد رسيد. ديگر مانند هميشه شب و روز نخواهد بود، بلكه هوا در شب هم مثل روز روشن خواهد بود. 8آبهای حيات‌بخش، هم در زمستان و هم در تابستان از اورشليم جاری خواهد شد؛ نيمی از آن به سوی دريای مديترانه، و نيمی ديگر به سوی دريای مرده خواهد رفت.
9در آن روز، خداوند، پادشاه سراسر جهان خواهد بود و مردم تنها او را خواهند پرستيد و او را خداوند خواهند دانست. 10تمامی سرزمين از جبع (مرز شمالی يهودا) تا رمون (مرز جنوبی) دشت پهناوری خواهد شد، ولی اورشليم در محل مرتفعی قرار خواهد داشت و وسعت آن از دروازهٔ بنيامين تا محل دروازهٔ قديمی و از آنجا تا دروازهٔ زاويه، و از برج حنن‌ئيل تا محل چرخشتهای پادشاه خواهد بود. 11مردم در اورشليم در امنيت ساكن خواهند شد و ديگر هرگز خطر نابودی آنها را تهديد نخواهد كرد.
12خداوند بر سر تمام قومهايی كه با اورشليم جنگيده‌اند اين بلاها را نازل می‌كند: بدن آنها زنده‌زنده می‌پوسد، چشمهايشان در حدقه از بين می‌روند و زبان در دهانشان خشک می‌شود. 13خداوند آنها را چنان گيج و مضطرب می‌كند كه به جان همديگر خواهند افتاد. 14تمام مردم يهودا در اورشليم خواهند جنگيد و ثروت همهٔ قومهای همسايه، از طلا و نقره گرفته تا لباسهایشان را غارت خواهند كرد. 15همين بلا بر سر اسبها، قاطرها، شترها، الاغها و تمامی حيوانات ديگر كه در اردوگاه دشمن هستند نازل خواهد شد.
16آنگاه آنانی كه از اين بلاهای كشنده جان به در برند، هر ساله به اورشليم خواهند آمد تا خداوند قادر متعال، پادشاه جهان را بپرستند و جشنی برای شكرگزاری برگزار نمايند. 17اگر قومی برای پرستش پادشاه يعنی خداوند قادر متعال به اورشليم نيايد، دچار خشكسالی خواهد شد. 18حتی مصر حاصلخيز هم از اين بلا در امان نخواهد ماند. 19بنابراين، اگر مصر و ساير قومها از آمدن خودداری كنند همگی مجازات خواهند شد.
20در آن روز حتی روی زنگولهٔ اسبها نيز نوشته خواهد شد: «اينها اموال مقدس هستند.» تمام ظروف خوراک‌پزی خانهٔ خداوند همچون ظروف كنار قربانگاه، مقدس خواهند بود. 21در واقع هر ظرفی كه در اورشليم و يهودا يافت شود مقدس و مختص خداوند قادر متعال خواهد بود. تمام كسانی كه برای عبادت می‌آيند از آن ظروف برای پختن گوشت قربانیهای خود استفاده خواهند كرد. در آن روز در خانهٔ خداوند قادر متعال، ديگر اثری از تاجران نخواهد بود.
