1ኤሊሁ በመቀጠል እንዲህ አለ፤
2“እናንት ጠቢባን፣ ቃሌን ስሙ፤
ዐዋቂዎችም አድምጡኝ።
3ምላስ ምግብን አጣጥሞ እንደሚለይ፣
ጆሮም የንግግርን ለዛ ለይቶ ያውቃል።
4የሚበጀንን እንምረጥ፣
መልካሙንም አብረን እንወቅ።
5“ኢዮብ እንዲህ ይላል፤ ‘እኔ ንጹሕ ነኝ፤
እግዚአብሔር ግን ፍትሕ ነሣኝ፤
6እውነተኛ ብሆንም፣
እንደ ውሸታም ተቈጥሬአለሁ፤
በደል ባይኖርብኝም፣
በማይፈወስ ቍስል ተመትቻለሁ።’
7ፌዝን እንደ ውሃ የሚጠጣት፣
እንደ ኢዮብ ያለ ሰው ማን ነው?
8ከክፉ አድራጊዎች ጋር ይተባበራል፤
ከኀጢአተኞችም ጋር ግንባር ይፈጥራል።
9‘እግዚአብሔርን ለማስደሰት መሞከር፣
ለሰው አንዳች አይጠቅምም’ ብሏልና።
10“ስለዚህ፣ እናንተ አስተዋዮች ስሙኝ፤
ክፋትን ማድረግ ከእግዚአብሔር ዘንድ፣
በደልንም መፈጸም ሁሉን ከሚችል አምላክ ይራቅ።
11ለሰው እንደ ሥራው ይመልስለታል፤
እንደ አካሄዱም ይከፍለዋል።
12በእውነት እግዚአብሔር ክፋትን አይሠራም፤
ሁሉን የሚችል አምላክ ፍትሕን አያጣምምም።
13ምድርን እንዲገዛ የሾመው አለን?
የዓለምስ ሁሉ ባለቤት ያደረገው ማን ነው?
14እርሱ መንፈሱን መልሶ ቢወስድ፣
እስትንፋሱንም ወደ ራሱ ቢሰበስብ፣
15ሥጋ ለባሽ ሁሉ በአንድነት በጠፋ፣
ሰውም ወደ ዐፈር በተመለሰ ነበር።
16“ማስተዋል ካለህ ይህን ስማ፤
እኔ የምለውንም አድምጥ።
17ፍትሕን የሚጠላ ሊያስተዳድር ይችላልን?
አንተስ ጻድቁንና ኀያል የሆነውን ትኰንናለህ?
18ነገሥታትን ‘የማትረቡ ናችሁ፣’
መኳንንትንም፣ ‘ክፉዎች ናችሁ’
የሚላቸው እርሱ አይደለምን?
19ሁሉም የእጁ ሥራ ስለሆኑ፣
እርሱ ለገዦች አያደላም፤
ባለጠጋውንም ከድኻው አብልጦ አይመለከትም።
20እነርሱም እኩለ ሌሊት ላይ በድንገት ይሞታሉ፤
ሕዝብ ተንቀጥቅጦ ሕይወቱ ያልፋል፤
ኀያላኑም የሰው እጅ ሳይነካቸው ይወገዳሉ።
21“ዐይኖቹ የሰውን አካሄድ ይመለከታሉ፤
ርምጃውንም ሁሉ ይከታተላሉ።
22ክፉ አድራጊዎች የሚደበቁበት፣
ጨለማ ስፍራ ወይም የሞት ጥላ የለም።
23ሰው ለፍርድ ፊቱ ይቀርብ ዘንድ፣
እግዚአብሔር ቀጠሮ አይዝለትም።
24ያለ ምንም ጥያቄ ኀያላንን ያንኰታኵታል፤
ሌሎችንም በቦታቸው ይሾማል።
25እርሱ ሥራቸውን ሁሉ ስለሚያውቅ፣
በሌሊት ይገለብጣቸዋል፤
እነርሱም ይደቅቃሉ።
26ስለ ክፋታቸውም፣
በሰው ሁሉ ፊት ይቀጣቸዋል፤
27እርሱን ከመከተል ተመልሰዋልና፤
መንገዱንም ችላ ብለዋል።
28የድኾች ልቅሶ ወደ እርሱ እንዲደርስ ሰበብ ሆኑ፤
የመከረኞችን ጩኸት ሰማ።
29እርሱ ዝም ቢል፣ ማን ሊወቅሰው ይችላል?
ፊቱንስ ቢሰውር፣ ማን ሊያየው ይችላል?
እርሱ ከሰውም፣ ከሕዝብም በላይ ነው፤
30ይህም የሆነው ዐመፀኛው ሕዝቡን እንዳይገዛ፣
ወጥመድም በፊታቸው እንዳይዘረጋ ነው።
31“ሰው ለእግዚአብሔር እንዲህ ቢል የተሻለ ነበር፤
‘እኔ በደለኛ ነኝ፤ ከእንግዲህ ግን አልበድልም፤
32ማየት ያልቻልሁትን አስተምረኝ፤
ኀጢአት ሠርቼ እንደ ሆነም፣ ደግሜ አልሠራም።’
33ታዲያ አንተ ለመናዘዝ ፈቃደኛ ሳትሆን፤
እግዚአብሔር እንደ ወደድህ ይከፍልሃልን?
መወሰን ያለብህ አንተ ነህ እንጂ፣ እኔ አይደለሁም፤
እንግዲህ የምታውቀውን ንገረኝ።
34“አስተዋዮች ይናገራሉ፤
የሚሰሙኝም ጠቢባን እንዲህ ይሉኛል፤
35‘ኢዮብ ያለ ዕውቀት ይናገራል፤
ቃሉም ማስተዋል ይጐድለዋል።’
36ምነው ኢዮብ እስከ መጨረሻ በተፈተነ ኖሮ!
እንደ ክፉ ሰው መልሷልና፤
37በኀጢአቱም ላይ ዐመፅን ጨምሯል፤
በመካከላችን ሆኖ በንቀት አጨብጭቧል፤
በእግዚአብሔርም ላይ ብዙ ተናግሯል።”
1ئیتر ئەلیهو گوتی:
2«گوێ لە قسەکانم بگرن دانایان،
گوێم بۆ شل بکەن، ئەی ئەوانەی دەزانن،
3چونکە گوێ قسە تاقی دەکاتەوە
وەک چۆن مەڵاشوو خواردن تام دەکات.
4با بۆ خۆمان دادگەری تاقی بکەینەوە و
لەنێو خۆمان بزانین چی باشە.
5«ئەیوب گوتی: ”من ڕاستودروست بووم،
بەڵام خودا مافی منی داماڵی.
6لە کاتی دادگاییم
بە درۆ دەخرێمەوە و
برینەکەم ساڕێژ نابێت
لەگەڵ ئەوەی بێ یاخیبوونم.“
7چ پیاوێک وەک ئەیوبە؟
سووکایەتیکردن وەک ئاو دەخواتەوە و
8پێکەوە لەگەڵ بەدکاران ملی ڕێ دەگرێت و
لەگەڵ خراپەکاران دەڕوات؟
9لەبەر ئەوەی گوتی: ”سوودی نییە بۆ مرۆڤ
جێی ڕەزامەندی بێت لەلای خودا.“
10«لەبەر ئەوە گوێم لێ بگرن، ئەی تێگەیشتووان.
خراپە لە یەزدان بە دوورە و
ستەمیش لە خودای هەرە بەتوانا،
11چونکە مرۆڤ بەگوێرەی کردەوەکانی پاداشت دەداتەوە و
پیاویش بەپێی ڕێگاکەی تووش دەکات.
12جا بە ڕاستی خودا خراپە ناکات،
توانادارەکەش دادپەروەری خوار ناکاتەوە.
13کێ کردی بە لێپرسراو لەسەر زەوی و
کێ لەسەر هەموو جیهان داینا؟
14ئەگەر بیخاتە دڵی خۆیەوە
ڕۆح و هەناسەی بۆ خۆی کۆبکاتەوە،
15هەموو مرۆڤ پێکەوە ڕۆح بەدەستەوە دەدەن و
مرۆڤ بۆ خۆڵ دەگەڕێتەوە.
16«ئەگەر تێگەیشتنت هەیە،
ئەمە ببیستە و بۆ دەنگی وشەکانم گوێ شل بکە.
17ئایا ئەوەی ڕقی لە دادپەروەرییە دەتوانێت فەرمانڕەوایەتی بکات؟
یان ئەوەی ڕاستودروست و مەزنە تاوانباری دەکەیت؟
18ئایا خودا نییە کە بە پاشا دەفەرموێت: ”ئەی هیچوپووچ!“
یان بە پیاوماقوڵان: ”ئەی خراپەکاران!“
19ئایا خودا نییە ئەوەی لایەنگری میران ناکات و
دەوڵەمەند لە هەژار بە زیاتر دانانێت،
چونکە هەمووان کاری دەستی ئەون؟
20لەناکاو دەمرن، لە نیوەشەودا؛
گەل دەهەژێن و بەسەردەچن؛
بەهێزەکان دادەماڵرێن، بەڵام نەک بە دەستی مرۆڤ.
21«چاوەکانی لەسەر ڕێگاکانی مرۆڤە؛
ئەو هەموو هەنگاوەکانی دەبینێت.
22نە تاریکی هەیە و نە سێبەری مەرگ،
کە بەدکاران بتوانن خۆیانی تێدا بشارنەوە.
23پێویست ناکات خودا زیاتر لێکۆڵینەوە لەگەڵ مرۆڤ بکات،
هەتا بێتە بەردەمی بۆ دادگاییکردن.
24دلێران بەبێ پشکنین تێکدەشکێنێت و
خەڵکی دیکە لە جێیان دادەنێت.
25لەبەر ئەوەی تێبینی کردەوەکانیان دەکات،
بە شەو سەرەوژێریان دەکات و وردوخاش دەبن.
26لەبەر ئەوەی خراپەکارن
لەبەرچاوی بینەران سزایان دەدات،
27چونکە لەدوای ئەو لایاندا و
لە هیچ یەکێک لە ڕێگاکانی ئەو وردنەبوونەوە،
28بەم جۆرەیان کرد هاواری هەژار پێی بگات،
بەم شێوەیە گوێی لە قیژەی زەلیلان بوو.
29بەڵام ئەگەر بێدەنگ بێت،
کێ هەیە تاوانباری بکات؟
ئەگەر ڕووی خۆی بشارێتەوە، کێ دەیبینێت؟
لەگەڵ ئەوەشدا فەرمانڕەوایەتی نەتەوە و تاکە کەسیش دەکات
30بۆ ئەوەی خوانەناس پاشایەتی نەکات و
نەبێت بە تەڵە بۆ گەل.
31«ئەگەر بە خودا بگوترێت:
”من تاوانبارم بەڵام ئیتر گەندەڵی ناکەم،
32ئەوەی نەمبینیوە تۆ پیشانی منی بدە،
ئەگەر خراپەم کردووە، چیتر نایکەمەوە؟“
33ئایا دەبێت خودا بەگوێرەی ئەوەی تۆ پێت باشە پاداشتت34:33 ئەم وشەیە لە زمانی عیبری بە هەردوو واتای پاداشت و سزا دێت. بداتەوە،
لە کاتێکدا کە تۆ ئامادە نیت تۆبە بکەیت؟
تۆ هەڵدەبژێریت نەک من،
ئەوەی دەیزانیت دەیڵێیت.
34«تێگەیشتووان پێم دەڵێن،
ئەو پیاوە دانایانەی گوێیان لێمە دەڵێن:
35”ئەیوب بەبێ زانین قسە دەکات و
قسەکانی بەبێ وریاین.“
36خۆزگە ئەیوب هەتاسەر تاقی دەکرایەوە
لەبەر وەڵامەکانی وەک بەدکاران!
37یاخیبوونی بۆ سەر گوناهەکەی زیاد کرد؛
بە گاڵتەپێکردنەوە چەپڵە لێدەدات و
زیادەڕۆیی لەسەر خودا دەکات.»
