1ኢዮብም እንዲህ ሲል ንግግሩን ቀጠለ፤
2“በእግዚአብሔር የተጠበቅሁበትን ዘመን፣
ያለፈውንም ወራት ምንኛ ተመኘሁ!
3ያን ጊዜ መብራቱ በራሴ ላይ ይበራ ነበር፤
በብርሃኑም በጨለማ ውስጥ ዐልፌ እሄድ ነበር፤
4እኔም ብርቱ ነበርሁ፤
የእግዚአብሔርም ወዳጅነት ቤቴን ይባርክ ነበር፤
5ሁሉን የሚችል አምላክ ከእኔ ጋር ነበረ፤
ልጆቼም በዙሪያዬ ነበሩ፤
6መንገዴ በቅቤ የራሰ ነበር፤
ዐለቱም የወይራ ዘይት ያመነጭልኝ ነበር።
7“ወደ ከተማዪቱ በር ብቅ ባልሁ ጊዜ፣
በአደባባይዋም በወንበር በተቀመጥሁ ጊዜ፣
8ጐበዛዝት አይተውኝ ገለል ይሉ፣
ሽማግሌዎችም ተነሥተው ይቆሙ ነበር።
9የሰፈሩ ታላላቅ ሰዎች ከመናገር ይቈጠቡ፣
እጃቸውንም በአፋቸው ላይ ይጭኑ ነበር፤
10የመኳንንት ድምፅ ጸጥ ይል፣
ምላሳቸውም ከላንቃቸው ጋር ይጣበቅ ነበር፤
11የሰሙኝ ሁሉ ያሞጋግሱኝ፣
ያዩኝም ያመሰግኑኝ ነበር፤
12ለርዳታ የሚጮኸውን ችግረኛ፣
ድኻ ዐደጉንም ታድጌአለሁና።
13በሞት አፋፍ ላይ የነበረ መርቆኛል፤
የመበለቲቱንም ልብ አሳርፌአለሁ።
14ጽድቅን እንደ ልብስ ለበስሁ፤
ፍትሕም መጐናጸፊያዬና ጥምጥሜ ነበር።
15ለዕውራን ዐይን፣
ለዐንካሶችም እግር ነበርሁ።
16ለችግረኛው አባት፣
ለባይተዋሩ ተሟጋች ነበርሁ።
17የኀጢአተኛውን ክራንቻ ሰበርሁ፤
የነጠቀውንም ከጥርሶቹ አስጣልሁ።
18“እኔም በልቤ እንዲህ አልሁ፤ ‘ዘመኔ እንደ አሸዋ በዝቶ፣
በቤቴ ተደላድዬ እሞታለሁ፤
19ሥሬ ወደ ውሃ ይዘረጋል፤
ጠልም በቅርንጫፌ ላይ ያድራል፤
20ክብሬ በውስጤ አዲስ እንደ ሆነ፣
ቀስትም በእጄ እንደ በረታ ይኖራል።’
21“ሰዎች ምክሬን በጸጥታ በመጠባበቅ፣
በጕጕት አደመጡኝ።
22እኔ ከተናገርሁ በኋላ፣ የሚናገር ሰው አልነበረም፤
ቃሌም እየተንጠባጠበ በጆሯቸው ይገባ ነበር።
23ዝናብ እንደሚጠብቅ ሰው ጠበቁኝ፤
ቃሌንም እንደ በልግ ዝናብ ጠጡ፤
24በሣቅሁላቸው ጊዜ እውነት አልመሰላቸውም፤
የፊቴም ብርሃን ብርቃቸው29፥24 በዕብራይስጡ የዚህ ሐረግ ትርጕም በትክክል አይታወቅም። ነበር።
25መንገድ መርጬላቸው አለቃቸው ሆኜ ተቀመጥሁ፤
በሰራዊትም መካከል እንዳለ ንጉሥ ኖርሁ፤
ሐዘንተኞችንም እንደሚያጽናና ነበርሁ።
Ang mga Panalangin nga Nadawat ni Job Kaniadto
1Nagpadayon pagsulti si Job, 2“Kon mobalik lang unta ang nanglabayng mga panahon diin gibantayan pa ako sa Dios, 3ug diin gihayagan pa niya ang akong dalan sa akong paglakaw sa kangitngit. 4Niadtong panahon nga maayo pa ang akong kahimtang, ang Dios mao ang suod kong higala, ug gipanalanginan niya ang akong panimalay. 5Giubanan pa ako kaniadto sa Makagagahom nga Dios, ug kauban ko pa ang akong mga anak. 6Niadtong mga panahona, ang akong mga baka nagahatag ug daghan kaayong gatas, ug ang akong mga olibo nagahatag ug daghan kaayong lana. 7Inig-adto ko sa pultahan sa lungsod, ug moapil sa panaghisgotay sa mga tigdumala niini, 8magpadaplin ang batan-on nga mga lalaki kon makita nila ako ug ang mga tigulang manindog sa pagtahod kanako. 9Manghilom bisan ang mga pangulo 10ug ang mga dungganon. 11Si bisan kinsa nga makakita kanako o makadungog sa akong pagsulti, nagadayeg kanako. 12Kay ginatabangan ko ang mga kabos nga nanginahanglan ug tabang ug ang mga ilo nga walay kadangpan. 13Ginapanalanginan ako sa himalatyon nga tawo nga akong gitabangan, ug nalipay gayod ang mga biyuda nga ako usab nga natabangan. 14Gihimo ko kanunay ang matarong ug husto; daw sama na kini sa bisti ug turban nga kanunay kong gisul-ob. 15Akoy nahimong mata sa tawong buta ug tiil sa tawong bakol. 16Akoy nahimong amahan sa mga kabos, ug bisan ang mga estranghero gitabangan ko sa ilang mga kaso. 17Gikuhaan ko sa gahom ang mga tawong daotan ug giluwas ang ilang mga biktima.
18“Abi nakog magkinabuhi akog dugay ug mamatay nga nalibotan sa akong pamilya. 19Kay nahisama ako kaniadto sa kahoy kansang mga gamot nakaabot sa tubig ug ang mga sanga kanunayng matun-ogan. 20Gidayeg ako kanunay sa mga tawo ug kanunay akong baskog. 21Hilom ug namati pag-ayo ang mga tawo sa akong tambag. 22Pagkahuman kog sulti, wala na silay ikadugang pa kay kontento sila sa akong gisulti. 23Naghandom sila sa akong mga pulong sama sa ilang paghandom sa ulan. Gusto gayod nila kining pamation. 24Daw dili sila makatuo kon pahiyoman ko sila;29:24 Daw dili… sila: o, Kon nawad-an silag paglaom, pahiyoman ko sila. ang akong malipayong panagway makapadasig kanila. 25Gitudloan ko sila sa angay nilang buhaton nga daw akoy ilang pangulo. Gipangulohan ko sila nga daw usa ka hari nga nagadumala sa iyang kasundalohan. Ginahupay ko ang ilang kasubo.
