ኢዮብ
1ኢዮብ እንዲህ ሲል መለሰ፤
2“በርግጥ ሰው ማለት እናንተ ናችኋ!
ጥበብም ከእናንተ ጋር ትሞታለቻ!
3ነገር ግን እኔም እንደ እናንተ አእምሮ አለኝ፤
ከእናንተ አላንስም፤
እንዲህ ያለውን ነገር የማያውቅ ማን ነው?
4እግዚአብሔርን ጠርቼ የመለሰልኝ ሰው ብሆንም፣
ለባልንጀሮቼ መሣቂያ ሆኛለሁ፤
ጻድቅና ያለ ነቀፋ ሆኜ እያለሁ፣ መሣቂያ ሆኛለሁ።
5የደላቸው በመከራ ያፌዛሉ፤
እግሩ የተንሸራተተውንም ይገፈትራሉ።
6የቀማኞች ድንኳን አይታወክም፤
አምላካቸውን በእጃቸው ይዘው እየዞሩም፣12፥6 ወይም የእግዚአብሔር እጅ በምታመጣላቸው ነገር
እግዚአብሔርንም እያስቈጡ በሰላም ይኖራሉ።
7“እስቲ እንስሶችን ጠይቁ፤ ያስተምሯችኋል፤
የሰማይ ወፎችንም ጠይቁ፣ ይነግሯችኋል፤
8ለምድር ተናገሩ፤ ታስተምራችኋለች፤
የባሕርም ዓሣ ይነግራችኋል።
9የእግዚአብሔር እጅ ይህን እንዳደረገ፣
ከእነዚህ ሁሉ የማያውቅ ማን ነው?
10የፍጥረት ሁሉ ሕይወት፣
የሰውም ሁሉ መንፈስ በእጁ ናትና፤
11ምላስ የምግብን ጣዕም እንደሚለይ፣
ጆሮ ቃላትን አይለይምን?
12ጥበብ ያለው በአረጋውያን ዘንድ አይደለምን?
ማስተዋልስ ረዥም ዕድሜ ባላቸው ዘንድ አይገኝምን?
13“ጥበብና ኀይል የእግዚአብሔር ናቸው፤
ምክርና ማስተዋልም በእርሱ ዘንድ ይገኛሉ።
14እርሱ ያፈረሰውን መልሶ የሚገነባ የለም፣
እርሱ ያሰረውን የሚፈታ አይገኝም።
15እርሱ ውሃን ቢከለክል፣ ድርቅ ይሆናል፤
ቢለቅቀውም ውሃው ምድሪቱን ያጥለቀልቃል።
16ብርታትና ድል ማድረግ በእርሱ ዘንድ ይገኛል፤
አታላዩም ተታላዩም በእርሱ እጅ ናቸው።
17አማካሪዎችን ከጥበባቸው ያራቍታል፤
ፈራጆችንም ማስተዋል ይነሣል።
18ነገሥታትን ድግ ያስፈታል፤
ገመድም በወገባቸው ያስራል።12፥18 ወይም የነገሥታትን ድግ፤ ሠቅ ያስራል
19ካህናትን ከክህነታቸው ያዋርዳል፤
ለዘመናት የተደላደሉትንም ይገለብጣል።
20ዕውቅ መካሪዎችን ቋንቋ ያሳጣል፤
የሽማግሌዎችንም ማስተዋል ይወስዳል።
21የተከበሩትን ውርደት ያከናንባል፤
ብርቱዎችንም ትጥቅ ያስፈታል።
22የጨለማን ጥልቅ ነገሮች ይገልጣል፤
የሞትንም ጥላ ወደ ብርሃን ያወጣል።
23ሕዝቦችን ታላቅ ያደርጋል፤ መልሶም ያጠፋቸዋል፤
ሕዝቦችን ያበዛል፤ ያፈልሳቸዋልም።
24የዓለም መሪዎችን ማስተዋል ይነሣል፣
መንገድ በሌለበት በረሓም ያቅበዘብዛቸዋል፤
25ብርሃን በሌለበት ጨለማ በዳበሳ ይሄዳሉ፤
እንደ ሰካራምም ይንገዳገዳሉ።
Ang Tubag ni Job
1Unya mitubag si Job, 2“Nagtuo kamo nga kamo ray maalamon, ug kon mamatay kamo, uban kaninyo nga mamatay ang kaalam! 3Apan maalamon usab ako ug wala kamo makabintaha kanako. Nahibalo ang tanang tawo niining tanan ninyong gipanulti. 4Nahimo akong kataw-anan sa akong mga higala bisag matarong ako ug walay ikasaway sa akong kinabuhi, ug bisan ginatubag sa Dios ang akong pag-ampo kaniadto. 5Ang mga tawo nga sama kanako nga nagaantos ug halos dili na makabarog ginatamay sa mga tawo nga hayahay ug kahimtang. 6Apan ang mga tulisan ug ang mga tawo nga nagapalagot sa Dios nagakinabuhi nga malinawon bisan ug ang ilang abilidad maoy ilang gipakadios.12:6 bisan… gipakadios: o, bisan ang ilang dios-dios hinimo lang sa ilang mga kamot.
7-8“Kuhaig leksyon ang lain-laing klase sa mananap—ang mananap nga nagalakaw, ang nagalupad, ang nagakamang, ug ang nagapuyo sa tubig. 9Kay silang tanan nahibalo niining gihimo sa Ginoo. 10Anaa sa iyang kamot ang kinabuhi o ang gininhawa sa tanang binuhat, apil na ang sa tawo. 11Ang dila sa tawo mahibalo sa lami sa pagkaon, ug ang dalunggan mahibalo usab kon maayo ba o dili ang mga pulong. 12Ang mga tigulang may kaalam ug panabot, kay samtang nagataas ang ilang kinabuhi, nagkadaghan pa gayod ang ilang kahibalo.
13“Apan anaa sa Dios ang kaalam, gahom, panabot, ug pagtambag. 14Walay makatukod pagbalik sa iyang giguba, ug walay makaluwas sa iyang gipriso. 15Kon pugngan niya ang ulan, moabot ang hulaw; ug kon buhian niya kini, daoton sa baha ang yuta. 16Kusgan siya ug madaogon, ug ilalom sa iyang gahom ang nagapanglimbong ug ang ginalimbongan. 17Kuhaan niya sa kaalam ang mga magtatambag, ug himuon niyang mga buang-buang ang mga maghuhukom. 18Pakanaogon niya ang mga hari sa ilang trono ug ipabihag. 19Tangtangon niya sa ilang katungdanan ang mga pari ug ang mga tawo nga dugay na sa pangagamhanan. 20Patak-omon niya ang baba niadtong ginatahod nga mga magtatambag, ug kuhaan niya sa hustong panabot ang mga tigulang. 21Ipaubos niya ang mga dungganon ug kuhaan ug gahom ang gamhanan nga mga tawo. 22Ipadayag niya ang mga tinago, ug lamdagan niya ang kangitngit. 23Himuon niyang gamhanan ang mga nasod, ug unya laglagon niya kini. Palapdon niya ang teritoryo niini ug unya isalikway niya kini. 24Himuon niyang mga buang-buang ang ilang mga pangulo, ug palatagawon niya sila sa disyerto. 25Magpangapkap sila sa kangitngit ug magsukarap sama sa hubog.”
