የተፈረደባቸው ሕዝቦች
1“በዚያ ዘመን፣ በዚያ ጊዜ፣
የይሁዳንና የኢየሩሳሌምን ምርኮ ስመልስ፣
2አሕዛብን ሁሉ እሰበስባለሁ፤
ወደ ኢዮሣፍጥም3፥2 ኢዮሣፍጥ፣ የስሙ ትርጕም እግዚአብሔር ይፈርዳል ማለት ነው፤ 12 ላይም እንዲሁ፤ ሸለቆ አወርዳቸዋለሁ፤
ስለ ርስቴ፣ ስለ ሕዝቤ፣ ስለ እስራኤል፣
በዚያ ልፈርድባቸው እገባለሁ፤
ምድሬን ከፋፍለዋል፤
ሕዝቤንም በሕዝቦች መካከል በታትነዋልና።
3በሕዝቤ ላይ ዕጣ ተጣጣሉ፤
ወንዶች ልጆችን በዝሙት ዐዳሪዎች ለወጡ፤
ወይን ጠጅ ለመጠጣትም፣
ሴቶች ልጆችን ሸጡ።
4“ጢሮስና ሲዶና እንዲሁም እናንተ የፍልስጥኤም ግዛቶች ሁሉ ሆይ፤ እንግዲህ በእኔ ላይ ምን አላችሁ? ስላደረግሁት ነገር ብድር ልትመልሱልኝ ነውን? የምትመልሱልኝ ከሆነ፣ በፍጥነትና በችኰላ እናንተ ያደረጋችሁትን በራሳችሁ ላይ መልሼ አደርግባችኋለሁ። 5ብሬንና ወርቄን ወስዳችኋል፤ የተመረጠውንም ንብረቴን ተሸክማችሁ ወደ ቤተ መቅደሳችሁ አስገብታችኋልና። 6ከገዛ ምድራቸው ልታርቋቸው፣ የይሁዳንና የኢየሩሳሌምን ሰዎች ለግሪኮች ሸጣችኋቸው።
7“እነሆ፤ እነርሱን ከሸጣችሁባቸው ቦታዎች አነሣሣቸዋለሁ፤ እናንተም ያደረጋችሁትን በገዛ ራሳችሁ ላይ እመልስባችኋለሁ። 8ወንዶችንና ሴቶች ልጆቻችሁን ለይሁዳ ሰዎች ሸጣለሁ፤ እነርሱም መልሰው በሩቅ ላሉት ለሳባ ሰዎች ይሸጧቸዋል፤” እግዚአብሔር ይህን ተናግሯልና።
9በሕዝቦች መካከል ይህን ዐውጁ፤
ለጦርነት ተዘጋጁ፤
ተዋጊዎችን አነሣሡ፤
ጦረኞችም ሁሉ ቀርበው ያጥቁ።
10ማረሻችሁ ሰይፍ፣
ማጭዳችሁም ጦር እንዲሆን ቀጥቅጡት፤
ደካማውም ሰው፣
“እኔ ብርቱ ነኝ” ይበል።
11እናንት በዙሪያ ያላችሁ ሕዝቦች ሁላችሁ፤
ፈጥናችሁ ኑ፤ በዚያም ተሰብሰቡ።
እግዚአብሔር ሆይ፤ ተዋጊዎችህን ወደዚያ አውርድ!
12“ሕዝቦች ይነሡ፤
ወደ ኢዮሣፍጥም ሸለቆ ፈጥነው ይውረዱ፤
ዙሪያውን ባሉት ሕዝቦች ሁሉ ላይ ልፈርድ፣
በዚያ እቀመጣለሁና።
13ማጭዱን ስደዱ፤
መከሩ ደርሷልና፤
ኑ ወይኑን ርገጡ፤
የወይን መጭመቂያው ሞልቶ፣
ከጕድጓዶቹም ተርፎ ፈስሷልና፤
ክፋታቸው እንደዚህ ታላቅ ነው።”
14ብዙ ሕዝብ፣ በጣም ብዙ ሕዝብ፣
ፍርድ በሚሰጥበት ሸለቆ ተሰብስቧል፤
ፍርድ በሚሰጥበት ሸለቆ፣
የእግዚአብሔር ቀን ቀርቧልና።
15ፀሓይና ጨረቃ ይጨልማሉ፤
ከዋክብትም ከእንግዲህ አያበሩም።
16እግዚአብሔር ከጽዮን ጮኾ ይናገራል፤
ከኢየሩሳሌም ያንጐደጕዳል፤
ሰማይና ምድርም ይናወጣሉ፤
እግዚአብሔር ግን ለሕዝቡ መሸሸጊያ፣
ለእስራኤልም ልጆች መጠጊያ ይሆናል።
በረከት ለእግዚአብሔር ሕዝብ
17“ከዚያም እኔ አምላካችሁ እግዚአብሔር፣
በቅዱሱ ተራራዬ በጽዮን እንደምኖር ታውቃላችሁ፤
ኢየሩሳሌም የተቀደሰች ትሆናለች፤
ከእንግዲህም ወዲያ ባዕዳን አይወርሯትም።
18“በዚያ ጊዜ ተራሮች፣ አዲስ የወይን ጠጅ ያንጠባጥባሉ፤
ኰረብቶችም ወተት ያፈስሳሉ፤
በይሁዳ ያሉ ሸለቆዎች3፥18 ወይም የሸጢም ሸለቆ ሁሉ ውሃ ያጐርፋሉ፤
ከእግዚአብሔር ቤት ምንጭ ይፈልቃል፤
የሰጢምን ሸለቆ ያጠጣል።
19ግብፅ ባድማ፣
ኤዶምም ምድረ በዳ ትሆናለች፤
በምድራቸው ንጹሕ ደም በማፍሰስ፣
በይሁዳ ሕዝብ ላይ ግፍ ፈጽመዋልና።
20ይሁዳ ለዘላለም፣
ኢየሩሳሌምም ለትውልድ ሁሉ መኖሪያ ትሆናለች፤
21ደማቸውን እበቀላለሁ፤
በደለኛውንም ንጹሕ አላደርግም።”
እግዚአብሔር በጽዮን ይኖራል!
داوری بر قومهای بيگانه
1خداوند می‌فرمايد: «در آن زمان وقتی رفاه و سعادت را به يهودا و اورشليم بازگردانم، 2سپاهيان جهان را در ”درهٔ داوری“ جمع خواهم كرد و در آنجا ايشان را به خاطر ميراث خود، اسرائيل محاكمه خواهم نمود، چون قوم مرا در ميان قومها پراكنده ساخته، سرزمين مرا تقسيم كردند. 3آنها بر سر افراد قوم من قمار كردند و پسران و دختران نوجوان را در ازای فاحشه‌ها و شراب فروختند. 4ای صور و صيدون، و ای شهرهای فلسطين چه می‌خواهيد بكنيد؟ آيا می‌خواهيد از من انتقام بگيريد؟ اگر چنين كنيد من بلافاصله شما را مجازات خواهم كرد. 5طلا و نقره و تمام گنجينه‌های گرانبهای مرا گرفته و آنها را به بتخانه‌های خود برده‌ايد. 6مردم يهودا و اورشليم را به يونانيان فروخته‌ايد و ايشان را از سرزمينشان آواره كرده‌ايد؛ 7ولی من دوباره آنها را از نقاطی كه به آن فروخته شده‌اند باز می‌گردانم و همهٔ كارهای شما را تلافی می‌كنم. 8من پسران و دختران شما را به مردم يهودا خواهم فروخت و ايشان هم آنها را به سبائيان كه در نقاط دوردستی ساكنند خواهند فروخت. من كه خداوند هستم اين را می‌گويم.
9«برای جنگ آماده شويد و به همه خبر دهيد! بهترين سربازان خود را بسيج كنيد و تمام سپاهيان خود را فرا خوانيد. 10گاوآهنهای خود را ذوب نموده، شمشير بسازيد و از اره‌های خود نيزه تهيه كنيد. مردان ضعيف نيز خود را برای جنگ آماده كنند. 11ای همهٔ قومها، بشتابيد و از هر طرف جمع شويد.»
اكنون ای خداوند، جنگاوران خود را فرود آر!
12خداوند می‌فرمايد: «قومها جمع شوند و به ”درهٔ داوری“ بيايند، چون من در آنجا نشسته، همه را داوری خواهم كرد. 13داسها را آماده كنيد، زيرا محصول رسيده و آماده است. انگورهای داخل چرخشت را با پا له كنيد، چون از شرارت اين مردم لبريز شده است.»
14مردم دسته‌دسته در «درهٔ داوری» جمع می‌شوند، زيرا در آنجا روز خداوند بزودی فرا خواهد رسيد. 15آفتاب و ماه تاريک می‌شوند و ستاره‌ها ديگر نمی‌درخشند.
بركت خداوند بر اسرائيل
16خداوند از اورشليم فرياد برمی‌آورد. آسمان و زمين می‌لرزند؛ اما خداوند همچنان پناهگاه و قلعهٔ قوم خود اسرائيل خواهد بود. 17«آنگاه خواهيد دانست كه من در كوه مقدس خود صهيون، خداوند، خدای شما هستم. اورشليم برای هميشه از آن من خواهد بود و زمانی می‌رسد كه ديگر هيچ سپاه بيگانه‌ای از آن گذر نخواهد كرد.
18«از كوهها شراب تازه خواهد چكيد و از بلنديها شير جاری خواهد شد. نهرهای خشک يهودا از آب پر خواهند شد و از خانهٔ خداوند چشمه‌ای خواهد جوشيد تا درهٔ شطيم را سيراب سازد. 19مصر و ادوم هر دو به سبب ظلمی كه به سرزمين يهودا كردند از بين خواهند رفت، زيرا مردم بی‌گناه آنجا را كشتند.
20«ولی يهودا و اورشليم تا به ابد پايدار خواهند ماند. 21من انتقام خون قوم خود را خواهم گرفت و از تقصير كسانی كه بر آنها ظلم كردند، نخواهم گذشت. من در اورشليم با قوم خود ساكن خواهم شد.»
