ፍርድና ድነት
1“ላልለመኑኝ ራሴን ገለጥሁላቸው፤
ላልፈለጉኝ ተገኘሁላቸው።
ስሜን ላልጠራ ሕዝብ፣
‘አለሁልህ፤ አለሁልህ’ አልሁት።
2ለዐመፀኛ ሕዝብ፣
መልካም ባልሆኑ መንገዶች ለሚሄዱ፣
የልባቸውን ምኞት ለሚከተሉ፣
ቀኑን ሙሉ እጆቼን ዘረጋሁ።
ዘወትር በፊቴ የሚያስቈጡኝ ሕዝቦች፣
3በአትክልት ቦታዎች መሥዋዕት የሚያቀርቡ፣
በሸክላ መሠዊያዎች ላይ ዕጣን የሚያጥኑ፣
ዘወትር በፊቴ የሚያስቈጡኝ ሕዝብ ናቸው፤
4በመቃብር መካከል የሚቀመጡ፣
በስውር ቦታዎች የሚያድሩ፣
የዕሪያ ሥጋ የሚበሉ፣
ማሰሮዎቻቸውን በረከሰ ሥጋ መረቅ የሚሞሉ ናቸው፤
5‘ዘወር በል፤ አትቅረበኝ፤
አትጠጋኝ፤ እኔ ከአንተ ይልቅ ቅዱስ ነኝ’ የሚሉ ናቸው።
እንዲህ ያለው ሕዝብ በአፍንጫዬ ዘንድ እንደ ጢስ፣
ቀኑን ሙሉ እንደሚነድድ እሳት ነው።
6“እነሆ፤ እንዲህ የሚል ተጽፎ በፊቴ ተቀምጧል፤
ዝም አልልም፤ ነገር ግን እንደ ሥራው እሰጠዋለሁ፤
የእጃቸውንም እከፍላቸዋለሁ፤
7የእናንተን ኀጢአት የአባቶቻችሁንም ኀጢአት እበቀላለሁ”
ይላል እግዚአብሔር።
“በተራሮች ላይ የሚቃጠል መሥዋዕት ስላቀረቡ፣
በኰረብቶች ላይ ስለ ሰደቡኝ፣
በሰፈሩት ቍና ይሰፈርባቸዋል፤
ስለ ቀደሙት ሥራዎቻቸውም የእጃቸውን ያገኛሉ።”
8እግዚአብሔር እንዲህ ይላል፤
“በወይኑ ዘለላ ውስጥ ጭማቂው ገና እንዳለ ሁሉ፣
ሰዎችም፣ ‘በውስጡ ጥሩ ነገር ስላለ
አትቍረጡት’ እንደሚሉ፣
እኔም ስለ ባሮቼ ስል እንዲሁ አደርጋለሁ፤
ሙሉ በሙሉ አላጠፋቸውም።
9ከያዕቆብ ዘር የሆኑትን፣
ከይሁዳም ተራሮቼን የሚወርሱትን አመጣለሁ።
የተመረጠው ሕዝቤ ይወርሳቸዋል፤
ባሪያዎቼም በዚያ ይኖራሉ።
10አጥብቀው ለሚፈልጉኝ ሕዝቤ፣
ሳሮን የበጎች መሰማሪያ፣
የአኮር ሸለቆም የከብቶች ማረፊያ ይሆናል።
11“ነገር ግን እግዚአብሔርን ለተዋችሁት ለእናንተ፣
የተቀደሰ ተራራዬን ለረሳችሁት፣
‘ዕጣ ፈንታ’ ለተባለ ጣዖት ቦታ ላዘጋጃችሁት፣
‘ዕድል’ ለተባለም ጣዖት ድብልቅ የወይን ጠጅ በዋንጫ ለሞላችሁት፣
12ተጣርቼ ስላልመለሳችሁ፣
ተናግሬ ስላልሰማችሁ፣
በፊቴ ክፉ ነገር ስላደረጋችሁ፣
የሚያስከፋኝን ነገር ስለ መረጣችሁ፣
ለሰይፍ እዳርጋችኋለሁ፤
ሁላችሁም ለመታረድ ትጐነበሳላችሁ።”
13ስለዚህ ጌታ እግዚአብሔር እንዲህ ይላል፤
“ባሮቼ ይበላሉ፤
እናንተ ግን ትራባላችሁ፤
ባሮቼ ይጠጣሉ፤
እናንተ ግን ትጠማላችሁ፤
ባሮቼ ደስ ይላቸዋል፤
እናንተ ግን ታፍራላችሁ።
14ባሮቼ፣
ከልብ በመነጨ ደስታ ይዘምራሉ፤
እናንተ ግን፣
ልባችሁ በማዘኑ ትጮኻላችሁ፤
መንፈሳችሁ በመሰበሩም ወዮ ትላላችሁ።
15ስማችሁንም፣
የተመረጠው ሕዝቤ ርግማን እንዲያደርገው ትተዋላችሁ፤
ጌታ እግዚአብሔር ይገድላችኋል፤
ለአገልጋዮቹ ግን ሌላ ስም ይሰጣቸዋል።
16ስለዚህ በምድሪቱ ላይ በረከትን የሚጠራ፣
በእውነት አምላክ ስም ይባረካል፤
በምድሪቱ መሐላን የሚምል፣
በእውነት አምላክ ስም ይምላል፤
ያለፉት ችግሮች ተረስተዋል፤
ከዐይኖቼም ተሰውረዋል።
አዲስ ሰማያትና አዲስ ምድር
17“እነሆ፤ እኔ፣
አዲስ ሰማያትንና አዲስ ምድርን እፈጥራለሁ፤
ያለፉት ነገሮች አይታሰቡም፤
አይታወሱም።
18ነገር ግን በምፈጥረው፣
ደስ ይበላችሁ፤ ለዘላለም ሐሤት አድርጉ።
ኢየሩሳሌምን ለደስታ፣
ሕዝቧን ለሐሤት እፈጥራለሁና።
19በኢየሩሳሌም እደሰታለሁ፤
በሕዝቤ ሐሤት አደርጋለሁ፤
የልቅሶና የጩኸት ድምፅ፣
ከእንግዲህ በዚያ አይሰማም።
20“ከእንግዲህም በዚያ፣
ለጥቂት ጊዜ ብቻ በሕይወት የሚኖር ሕፃን፣
ወይም ዕድሜ ያልጠገበ አረጋዊ አይኖርም፤
አንድ መቶ ዓመት የሞላው ሰው ቢሞት፣
በዐጭር እንደ ተቀጨ ይቈጠራል፤
አንድ ሰው መቶ ዓመት ሳይሞላው ቢሞት፣
እንደ ተቀሠፈ ይገመታል።
21ሰዎች ቤት ይሠራሉ፤ በውስጡም ይኖራሉ፤
ወይንን ይተክላሉ፤ ፍሬውንም ይበላሉ።
22ከእንግዲህ ለሌሎች መኖሪያ ቤት አይሠሩም፤
ወይም ሌላው እንዲበላው አይተክሉም፤
የሕዝቤ ዕድሜ፣
እንደ ዛፍ ዕድሜ ይረዝማል፤
እኔ የመረጥኋቸው፣
በእጃቸው ሥራ ለረጅም ዘመን ደስ ይላቸዋል።
23ድካማቸው በከንቱ አይቀርም፤
ዕድለ ቢስ ልጆችም አይወልዱም፤
እነርሱና ዘራቸው፣
እግዚአብሔር የባረከው ሕዝብ ይሆናሉ።
24ገና ሳይጣሩ እመልስላቸዋለሁ፤
ተናግረው ሳይጨርሱ እሰማለሁ።
25ተኵላና የበግ ጠቦት በአንድነት ይበላሉ፤
አንበሳ እንደ በሬ ሣር ይበላል፤
እባብ ትቢያ ይልሳል፤
በተቀደሰው ተራራዬም፣
ጕዳት አያደርሱም፤ ጥፋት አያመጡም፤”
ይላል እግዚአብሔር።
Juicio y salvación
1«Me di a conocer a los que no preguntaban por mí;
dejé que me hallaran los que no me buscaban.
A una nación que no invocaba mi nombre,
dije: “¡Aquí estoy, aquí estoy!”.
2Todo el día extendí mis manos
hacia un pueblo rebelde,
que va por mal camino,
siguiendo sus propios pensamientos.
3Es un pueblo que en mi propia cara
constantemente me provoca;
que ofrece sacrificios en los jardines
y quema incienso sobre ladrillos;
4que se sienta entre los sepulcros
y pasa la noche en vigilias secretas;
que come carne de cerdo,
y en sus ollas cocina caldo impuro;
5que dice: “¡Manténganse alejados!
¡No se me acerquen!
¡Soy demasiado sagrado para ustedes!”.
Todo esto me fastidia como humo en la nariz;
¡es un fuego que arde todo el día!
6»Ante mí ha quedado escrito;
no guardaré silencio.
Les daré su merecido;
lo sufrirán en carne propia,
7tanto por las iniquidades de ustedes
como por las de sus antepasados»,
dice el Señor.
«Por cuanto ellos quemaron incienso en las montañas
y me desafiaron en las colinas,
les haré sufrir en carne propia
las consecuencias de sus acciones pasadas».
8Así dice el Señor:
«Cuando alguien encuentra un buen racimo de uvas,
dice: “No lo dañen,
porque en él hay bendición”.
Del mismo modo actuaré yo por amor a mis siervos:
No los destruiré a todos.
9De Jacob sacaré descendientes,
y de Judá, a los que poseerán mis montañas.
Las heredarán mis elegidos
y allí morarán mis siervos.
10Para mi pueblo que me busca,
Sarón será corral de ovejas;
el valle de Acor, corral de vacas.
11»Pero a ustedes que abandonan al Señor
y se olvidan de mi monte santo,
que para el dios de la fortuna preparan una mesa
y para el dios del destino sirven vino mezclado,
12los destinaré a la espada;
todos ustedes se inclinarán para el degüello.
Porque llamé y no me respondieron,
hablé y no me escucharon.
Más bien, hicieron lo malo ante mis ojos
y optaron por lo que no me agrada».
13Por eso, así dice el Señor y Dios:
«Mis siervos comerán,
pero ustedes pasarán hambre;
mis siervos beberán,
pero ustedes sufrirán de sed;
mis siervos se alegrarán,
pero ustedes serán avergonzados.
14Mis siervos cantarán
con alegría de corazón,
pero ustedes clamarán
con corazón angustiado;
gemirán con espíritu quebrantado.
15Mis escogidos heredarán el nombre de ustedes
como una maldición.
El Señor y Dios les dará muerte,
pero a sus siervos dará un nombre diferente.
16Cualquiera que en el país invoque una bendición,
lo hará por el Dios de la verdad;
y cualquiera que jure en esta tierra,
lo hará por el Dios de la verdad.
Las angustias del pasado quedarán en el olvido,
ocultas ante mis ojos.
Un cielo nuevo y una tierra nueva
17»Presten atención, que estoy por crear
un cielo nuevo y una tierra nueva.
No volverán a mencionarse las cosas pasadas
ni se traerán a la memoria.
18Alégrense más bien y regocíjense por siempre,
por lo que estoy a punto de crear:
Estoy por crear una Jerusalén feliz,
un pueblo lleno de alegría.
19Me regocijaré por Jerusalén
y me alegraré en mi pueblo;
no volverán a oírse en ella
voces de llanto ni gritos de clamor.
20»Nunca más habrá en ella
niños que vivan pocos días
ni ancianos que no completen sus años.
El que muera a los cien años
será considerado joven;
pero el que no llegue65:20 el que no llegue. Alt. el pecador que llegue. a esa edad
será considerado maldito.
21Construirán casas y las habitarán;
plantarán viñas y comerán de su fruto.
22Ya no construirán casas para que otros las habiten
ni plantarán viñas para que otros coman.
Porque los días de mi pueblo
serán como los de un árbol;
mis escogidos disfrutarán
de las obras de sus manos.
23No trabajarán en vano
ni tendrán hijos para la desgracia;
tanto ellos como su descendencia
serán simiente bendecida del Señor.
24Antes que me llamen, yo les responderé;
todavía estarán hablando cuando ya los habré escuchado.
25El lobo y el cordero pacerán juntos;
el león comerá paja como el buey
y la serpiente se alimentará de polvo.
En todo mi monte santo
no habrá quien haga daño ni destruya»,
dice el Señor.