ስለ ወይን ቦታ የተነገረ ቅኔ
1ስለ ወዳጄ፣
ደግሞም ስለ ወይን ቦታው ልዘምር፤
ወዳጄ በለምለም ኰረብታ ላይ
የወይን ቦታ ነበረው።
2መሬቱን ቈፈረ፤ ድንጋይንም ለቅሞ አወጣ፤
ምርጥ የሆነውንም ወይን ተከለበት።
በመካከሉ መጠበቂያ ማማ ሠራ፤
የወይን መጭመቂያ ጕድጓድም አበጀ፤
ከዚያ መልካም ፍሬ ያፈራል ብሎ ዐሰበ፤
ነገር ግን ኮምጣጣ ፍሬ አፈራ።
3“እናንት በኢየሩሳሌም የምትኖሩና የይሁዳ ሰዎች ሆይ፤
በእኔና በወይኔ ቦታ መካከል እስቲ ፍረዱ።
4ከዚህ ካደረግሁለት በላይ ለወይኔ ቦታ ምን
ሊደረግለት ይገባ ነበር?
መልካም የወይን ፍሬ ያፈራል ብዬ
ስጠብቅ ለምን ኮምጣጣ ፍሬ አፈራ?
5እንግዲህ በወይኔ ቦታ
ምን እንደማደርግ ልንገራችሁ፤
ዐጥሩን እነቅላለሁ፤
ለጥፋት ይጋለጣል፤
ግንቡንም አፈርሳለሁ፣
መረጋገጫም ይሆናል።
6የማይኰተኰትና የማይታረም
ጠፍ መሬት አደርገዋለሁ፤
ኵርንችትና እሾኽም ይበቅልበታል፤
ዝናብም እንዳይዘንብበት
ደመናዎችን አዝዛለሁ።”
7የሰራዊት ጌታ የእግዚአብሔር
የወይን ቦታው የእስራኤል ቤት ነው፤
የይሁዳ ሰዎችም
የደስታው አትክልት ናቸው።
ፍትሕን ፈለገ፤ ነገር ግን ደም ማፍሰስን አየ፤
ጽድቅን ፈለገ፤ ነገር ግን የጭንቅን ጩኸት ሰማ።
ወዮታና ፍርድ
8ስፍራ ለሌሎች እስከማይተርፍ፣
ቤትን በቤት ላይ በመጨመር፣
መሬትን ከመሬት ጋር በማያያዝ፣
ለብቻችሁ በምድር ተስፋፍታችሁ ለምትኖሩ ወዮላችሁ
9የሰራዊት ጌታ እግዚአብሔር ጆሮዬ እየሰማ እንዲህ ሲል ተናገረ፤
“ታላላቅ ቤቶች ወና ይቀራሉ፣
የሚያማምሩም ቤቶች ኗሪ ያጣሉ።
10ከሩብ ጋሻ5፥10 በዕብራይስጥ፣ ሩብ ጋሻ መሬት በዐሥር ጥማድ በሬ በአንድ ቀን የሚታረስ ነው። የወይን ቦታ አንድ የባዶስ መስፈሪያ ያህል የወይን ጭማቂ ብቻ ይገኛል፤ አንድ የቆሮስ መስፈሪያ ዘር ተዘርቶ አንድ የኢፍ መስፈሪያ እህል ብቻ ይሰጣል።”5፥10 ምናልባት አንድ ባዶስ ሀያ ሁለት ሊትር ያህል ነው። አንድ የቆሮስ መስፈሪያ መቶ ስድሳ ኪሎ ግራም ያህል ነው። አንድ የኢፍ መስፈሪያ ዐሥራ ስምንት ኪሎ ግራም ያህል ነው።
11የሚያሰክር መጠጥ ፍለጋ
ማልደው ለሚነሡ፣
እስኪያነድዳቸውም ወይን በመጠጣት
ሌሊቱን ለሚያነጉ ወዮላቸው!
12በግብዣቸው ላይ በገናና መሰንቆ፣
ከበሮና ዋሽንት እንዲሁም የወይን ጠጅ አለ፤
ነገር ግን ለእግዚአብሔር ሥራ ቦታ አልሰጡም፤
ለእጆቹም ሥራ ክብር አላሳዩም።
13ስለዚህ ሕዝቤ
ዕውቀት በማጣቱ ይማረካል፤
መኳንንቱም በራብ ይሞታሉ፤
ሕዝቡም በውሃ ጥም ይቃጠላል።
14ስለዚህ ሲኦል5፥14 በዕብራይስጡ፣ መቃብር ማለት ነው። ሆዷን አሰፋች፣
አፏንም ያለ ልክ ከፈተች፤
መኳንንቱና ሕዝቡ ከረብሸኞቻቸውና ከጨፋሪዎቻቸው ጋር
ወደዚያ ይወርዳሉ።
15ሰው ይዋረዳል፤
የሰው ልጅም ዝቅ ዝቅ ይላል፤
የእብሪተኛውም ዐይን ይሰበራል።
16የሰራዊት ጌታ እግዚአብሔር ግን በፍትሕ ከፍ ከፍ ይላል፤
ቅዱሱም አምላክ ቅድስናውን በጽድቅ ይገልጻል።
17በጎችም በገዛ መሰማሪያቸው እንደሚሰማሩ ሆነው ይግጣሉ፤
የበግ ጠቦቶችም በባለጠጎች ፍርስራሽ ላይ ሣር ይበላሉ5፥17 በዕብራይስጡ፣ እንግዶች ይበሉታል ይለዋል።።
18ኀጢአትን በማታለል ገመድ ለሚስቡ፣
በደልንም በሠረገላ ማሰሪያ ለሚጐትቱ ወዮላቸው!
19“በዐይናችን እንድናይ
እግዚአብሔር ይቸኵል፤
ሥራውንም ያፋጥን፤
የእስራኤልን ቅዱስ፣ የእርሱን ዕቅድ
እንድናውቃት ትቅረብ፤
ትምጣም” ለሚሉ ወዮላቸው!
20ክፉውን መልካም፣
መልካሙን ክፉ ለሚሉ
ብርሃኑን ጨለማ፣
ጨለማውን ብርሃን ለሚያደርጉ፣
ጣፋጩን መራራ፣
መራራውንም ጣፋጭ ለሚያደርጉ ወዮላቸው!
21ራሳቸውን እንደ ብልኅ ለሚቈጥሩ፣
በራሳቸውም አመለካከት ጥበበኛ ለሆኑ ወዮላቸው!
22የወይን ጠጅ ለመጠጣት ጀግኖች፣
የሚያሰክር መጠጥ ለመደባለቅ ብርቱ ለሆኑ ወዮላቸው!
23ጕቦን በመቀበል በደለኛን ንጹሕ ለሚያደርጉ፣
ለበደል አልባ ሰው ፍትሕን ለሚነፍጉ ወዮላቸው!
24ስለዚህ የእሳት ነበልባል ገለባን እንደሚበላ፣
ድርቆሽም በእሳት ጋይቶ እንደሚጠፋ፣
የእነርሱም ሥር እንዲሁ ይበሰብሳል፤
አበባቸውም እንደ ትቢያ ይበንናል፤
የሰራዊት ጌታ የእግዚአብሔርን ሕግ ንቀዋልና፤
የእስራኤል ቅዱስ የተናገረውንም ቃል አቃልለዋል።
25የእግዚአብሔር ቍጣ በሕዝቡ ላይ ነድዷል፤
እጁን አንሥቶ መትቷቸዋል፤
ተራሮች ራዱ፤
ሬሳዎችም በመንገድ ላይ እንደ ተጣለ ጥራጊ ሆኑ፤
ይህ ሁሉ ሆኖ ግን ቍጣው ገና አልተመለሰም፤
እጁም እንደ ተነሣ ነው።
26ከሩቅ ያሉትን ሕዝቦች የሚጠራበትን
ምልክት ያቆማል፤
ከምድር ዳርቻም በፉጨት ይጠራቸዋል፤
እነርሱም እየተጣደፉ በፍጥነት ይመጣሉ።
27በመካከላቸው ደካማና ስንኩል አይገኝም፤
የሚያንቀላፋና የሚተኛ አይኖርም፤
የወገባቸው መቀነት አይላላም፤
የጫማቸውም ማሰሪያ አይበጠስም።
28ፍላጻቸው የተሳለ፣
ቀስታቸውም የተደገነ ነው፤
የሠረገሎቻቸውም መንኰራኵሮች እንደ
ዐውሎ ነፋስ ናቸው።
29ጩኸታቸው እንደ አንበሳ ነው፤
እንደ አንበሳ ደቦል ያገሣሉ፤
ያደኑትንም ይዘው ይጮኻሉ፤
ተሸክመውት ይሄዳሉ፤ የሚያስጥልም የለም።
30በዚያን ቀን
እንደ ባሕር ሞገድ ይጮኹበታል፤
ማንም ወደ ምድር ቢመለከት፣
ጨለማንና መከራን ያያል፤
ብርሃን እንኳ በደመናዎች ይጋረዳል።
Ang Awit Mahitungod sa Parasan
1Kantahan ko ang akong hinigugma, mahitungod sa iyang ubasan:
May ubasan ang akong hinigugma sa bungtod nga tabunok ang yuta.
2Gidaro niya kini ug gikuhaan ug mga bato, ug gitamnan sa labing maayong mga ubas.
Nagpatukod siyag usa ka tore nga bantayanan taliwala niini, ug nagpabangag sa bato alang sa pug-anan sa ubas.
Nagdahom siya nga mamunga kini ug tam-is, apan aslom hinuon ang gibunga niini.
3Mao kini ang giingon sa tag-iya sa ubasan, “Mga lumulupyo sa Jerusalem ug Juda, hukmi ninyo ako ug ang akong ubasan. 4Unsa pa ba gayod kaha ang angay kong buhaton sa akong ubasan? Nagpaabot ako nga mamunga kini ug tam-is, apan aslom hinuon ang gibunga niini.
5“Karon sultihan ko kamo kon unsa ang akong himuon sa akong ubasan. Kuhaan ko ang mga tanom sa palibot niini nga nagsilbing koral ug gub-on ang mga paril niini aron sabsabon kini sa mga mananap ug tunob-tunoban. 6Pasagdan ko na lang kini nga ubasan. Dili ko kini pul-ongan o kultibahon. Tuboan na lang kini sa mga sagbot ug mga sampinit. Ug mandoan ko ang mga panganod nga dili kini paulanan.”
7Ang ubasan sa Ginoo nga Makagagahom nga iyang giatiman ug kalipay mao ang Israel ug Juda. Nagpaabot siya nga patunhayon nila ang hustisya, apan nagpinatyanay hinuon sila. Nagpaabot siya nga himuon nila ang matarong, apan nangdaog-daog hinuon sila.
Ang Daotang mga Binuhatan sa Katawhan
8Alaot kamong nagpadaghan sa inyong balay ug nagpalapad sa inyong yuta hangtod nga wala nay luna ang uban ug kamo na lang ang nagpuyo sa maong dapit. 9Nadungog ko nga miingon ang Ginoo nga Makagagahom, “Kanang dagko ug matahom nga mga balay wala nay magpuyo. 10Ang duha ka ektarya nga ubasan mohatag na lang ug abot nga mga unom ka galon nga bino. Ug ang napulo ka gantang nga binhi moani lang ug usa ka gantang.”
11Alaot kamong sayo pang mamangon aron pagsugod sa pag-inom, ug maghubog pa kamo hangtod sa gabii. 12Sa inyong mga kombira may mga banda kamo ug bino. Apan wala ninyo tagda ang mga buhat sa Ginoo. 13Busa kamo nga akong katawhan bihagon tungod kay nagdumili kamo sa pagsabot sa akong ginahimo. Mangamatay kamo ug ang inyong mga pangulo tungod sa hilabihang kagutom ug kauhaw.
14Moabli na ug dako ang baba sa lubnganan. Nagpaabot na kini nga isulod ang mga dungganon nga mga tawo sa Jerusalem apil ang naghudyaka ug naglipay nga mga lumulupyo niini.
15Busa ipaubos ang tanang mga tawo, labi na ang mga mapahitas-on. 16Apan ang Ginoo nga Makagagahom pagadaygon sa iyang paghukom. Pinaagi sa iyang matarong nga paghukom, gipakita niya nga balaan siya nga Dios. 17Unya ang mga nating karnero manibsib diha sa nagun-ob nga siyudad, og ang mga langyaw, mangaon sa biya sa mga adunahan.
18Alaot kamong mga nagpakasala ug nagpakadaotan pinaagi sa pagpamakak. 19Nagbiay-biay pa kamo sa pag-ingon, “Dali-dalion unta sa Balaan nga Dios sa Israel ang paghimo sa butang nga iyang giingon nga himuon aron makita namo kini. Mahitabo na unta ang iyang plano aron mahibaloan namo kini.”
20Alaot kamong nagpakadaotan sa maayo ug nagpakamaayo sa daotan. Ang kangitngit gihimo ninyong kahayag ug ang kahayag gihimo ninyong kangitngit. Ang pait giisip ninyong tam-is ug ang tam-is giisip ninyong pait.
21Alaot kamong naghunahuna nga maalam kamo ug utokan.
22Alaot kamong mga inila sa pag-inom ug bino, ug hanas motimpla ug mga ilimnon. 23Gihatagan ninyog kagawasan ang mga sad-an tungod sa suborno, apan wala ninyo hatagig hustisya ang mga walay sala. 24Busa sama sa dagami ug layang sagbot nga dali rang duktan sa kalayo ug mahurot pagkasunog, malaglag kamo diha-diha. Mahisama kamo sa tanom kansang gamot nadunot ug kansang mga bulak gipalid sama sa abog tungod kay gisalikway ninyo ang Kasugoan sa Ginoo nga Makagagahom, ang Balaang Dios sa Israel. 25Busa tungod sa kapungot sa Ginoo kaninyo nga iyang katawhan, iya kamong silotan. Mangatay-og ang kabukiran, ug magkatag sa kadalanan ang inyong mga patayng lawas sama sa mga basura. Apan bisan pa niini, ang kapungot sa Ginoo dili pa gayod mahupay. Silotan pa gihapon niya kamo.
26Sinyasan niya ang mga nasod nga tua sa layo; taghoyan niya kadtong atua sa kinatumyan nga bahin sa kalibotan, ug diha-diha mangabot sila sa pagsulong kaninyo. 27Walay usa kanila nga kapoyan o mapandol, ug walay usa nga motagpilaw o matulog. Walay bakos nga maluag, o higot sa sandalyas nga mabugto. 28Hait ang ilang mga udyong ug andam na ang ilang mga pana. Ang kuko sa ilang mga kabayo sama sa gahi kaayong bato, ug ang tinuyokan sa ligid sa ilang mga karwahe sama kakusog sa alimpulos. 29Sa ilang pagsulong mongulob sila sama sa liyon. Ang ilang mabiktima dad-on nila pahilayo ug walay makaluwas niini gikan kanila.
30Sa panahon nga mosulong sila sa Israel, maghaganas sila sama sa haganas sa dagat. Ug kon motan-aw ang usa ka tawo sa yuta sa Israel, ang makita niya mao ang kangitngit ug kasakit. Ang kahayag tabonan sa mabagang mga panganod.
