የምስጋና መዝሙር
1በዚያ ቀን ይህ መዝሙር በይሁዳ ምድር ይዘመራል፤
ብርቱ ከተማ አለችን፤
አምላካችን ቅጥሮቿንና ምሽጎቿን፣
ለድነት አድርጓል።
2በእምነቱ የጸና
ጻድቅ የሆነ ሕዝብ ይገባ ዘንድ፣
በሮቿን ክፈቱ።
3በአንተ ላይ ታምናለችና፣
በአንተ የምትደገፈውን ነፍስ
ፈጽመህ በሰላም ትጠብቃታለህ።
4በእግዚአብሔር ለዘላለም ታመኑ፤
ጌታ እግዚአብሔር የዘላለም ዐምባ ነውና።
5በከፍታ የሚኖሩትን ዝቅ ዝቅ ያደርጋል፤
ከፍ ከፍ ያለችውን ከተማ ያዋርዳል፤
ወደ ምድር ይጥላታል፤
ከትቢያም ጋር ይደባልቃታል።
6እግር፣
የተጨቋኞች እግር፣
የድኾች ኮቴ ይረግጣታል።
7የጻድቃን መንገድ ቅን ናት፤
አንተ ቅን የሆንህ ሆይ፤
የጻድቃንን መንገድ ታቃናለህ።
8እግዚአብሔር ሆይ፤ በሕግህ26፥8 ወይም፣ በፍርድህ ተብሎ መተርጐም ይችላል። ጐዳና በመሄድ፣
አንተን ተስፋ አድርገናል፤
ስምህና ዝናህ፣
የልባችን ምኞት ነው።
9ነፍሴ በሌሊት ትናፍቅሃለች፤
መንፈሴም በውስጤ ትፈልግሃለች።
ፍርድህ ወደ ምድር በመጣ ጊዜ፣
የዓለም ሕዝቦች ጽድቅን ይማራሉ።
10ክፉዎች ርኅራኄ ቢደረግላቸው እንኳ፣
ጽድቅን አይማሩም፤
በቅንነት ምድር እንኳ ክፋትን ያደርጋሉ፤
የእግዚአብሔርንም ግርማ አያስተውሉም።
11እግዚአብሔር ሆይ፤ ክንድህ ከፍ ከፍ ብሏል፤
እነርሱ ግን አላስተዋሉም፤
ለሕዝብህ ያለህን ቅናት ይዩ፤ ይፈሩም፤
ለጠላቶችህም የተዘጋጀው እሳት ይብላቸው።
12እግዚአብሔር ሆይ፤ አንተ ሰላምን መሠረትህልን፤
የሠራነውንም ሁሉ አንተ አከናወንህልን።
13እግዚአብሔር አምላካችን ሆይ፤
ከአንተ ሌላ ሌሎች ጌቶች ገዝተውናል፤
እኛ ግን የአንተን ስም ብቻ እናከብራለን።
14እነርሱ ሞተዋል፤ ከእንግዲህ በሕይወት አይኖሩም፤
መንፈሳቸው ተነሥቶ አይመጣም።
አንተ ቀጣሃቸው፤ አጠፋሃቸው፤
መታሰቢያቸውንም ሁሉ ደመሰስህ።
15እግዚአብሔር ሆይ፤ ሕዝብን አበዛህ፤
ሕዝብን አበዛህ።
ክብሩን ለራስህ አደረግህ፤
የምድሪቱንም ወሰን ሁሉ አሰፋህ።
16እግዚአብሔር ሆይ፤ በተጨነቁ ጊዜ ወደ አንተ መጡ፤
በገሠጽሃቸውም ጊዜ፣
በለሆሳስ ድምፅ ይጸልያሉ26፥16 በዕብራይስጡ የዚህ ሐረግ ትርጕም በትክክል አይታወቅም።።
17እግዚአብሔር ሆይ፤ የፀነሰች ሴት ልትወልድ ስትል፣
በምጥ እንደምትጨነቅና እንደምትጮኽ፣
እኛም በፊትህ እንዲሁ ሆነናል።
18አረገዝን በምጥም ተጨነቅን፤
ነገር ግን ነፋስን ወለድን፤
ለምድርም ድነትን አላመጣንም፤
የዓለምን ሕዝብ አልወለድንም።
19ነገር ግን ሙታንህ ሕያዋን ይሆናሉ፤
በድናቸውም ይነሣል።
እናንት በዐፈር ውስጥ የምትኖሩ፣
ተነሡ፤ በደስታም ዘምሩ።
ጠልህ እንደ ንጋት ጠል ነው፤
ምድር ሙታንን ትወልዳለች።
20ሕዝቤ ሆይ፤ ሂድ ወደ ቤትህ ግባ፤
በርህን ከኋላህ ዝጋ፤
ቍጣው እስኪያልፍ ድረስ፣
ለጥቂት ቀን ተሸሸግ።
21በምድር ላይ የሚኖረውን ሕዝብ ስለ ኀጢአቱ ለመቅጣት፣
እነሆ፤ እግዚአብሔር ከመኖሪያው ወጥቶ ይመጣል፤
ምድር በላይዋ የፈሰሰውን ደም ትገልጣለች፤
የተገደሉትንም ከእንግዲህ አትሸሽግም።
Awit sa Kadaogan
1Moabot ang adlaw na kantahon kini nga awit sa nasud sa, kini nga awit kantahon sa Juda: “Lig-on ang atong siyudad! Ang kaluwasan sa Dios sama sa lig-ong paril nga nagpalibot kanato. 2Ablihi ang mga pultahan sa siyudad aron makasulod ang matarong nga nasod, ang nasod nga matinud-anon sa Ginoo.
3“Hatagan mo, Ginoo, ug hingpit nga kalinaw ang tawo kansang hunahuna nasentro diha kanimo, kay nagsalig siya kanimo.
4“Salig kamo kanunay sa Ginoo kay ang Ginoo mao ang atong walay kataposan nga dangpanan.26:4 dangpanan: sa literal, bato. 5Gipaubos niya ang mga garboso. Gipukan niya ang ilang siyudad hangtod nga natumpag kini sa yuta. 6Gitunob-tunoban kini sa mga kabos nga mga dinaog-daog.
7“Patag ang dalan sa mga matarong, ug ikaw, Matarong nga Dios ang mipatag niini. 8Ginoo, among gisunod ang imong mga sugo, ug nagsalig kami kanimo. Ang among pangandoy mao nga ikaw mapasidunggan. 9Sa tibuok kong kasingkasing, ginahandom ko gayod ikaw sa panahon sa kagabhion. Tinuod nga kon ikaw maghukom sa mga katawhan sa kalibotan, makat-on sila sa pagkinabuhi nga matarong. 10Bisan ginakaloy-an mo ang daotang mga tawo, wala gihapon sila makakat-on sa pagkinabuhi nga matarong. Bisan nagpuyo sila sa yuta sa mga matarong, nagpadayon gihapon sila sa paghimo ug daotan, ug wala sila moila sa imong pagkagamhanan. 11Ginoo, andam ka na nga mosilot kanila, apan wala sila masayod niini. Pahibaloa sila, Ginoo! Pakaulawi sila pinaagi sa pagpakita kanila kon unsa ang imong paghigugma sa imong katawhan. Sila nga imong mga kaaway ipalamoy sa imong kalayo.
12“Ginoo, hatagan mo kami ug kalinaw. Ang tanan namong nahimo, among nahimo tungod sa imong tabang. 13Ginoo, nga among Dios, gigamhan kami sa ubang mga agalon, apan ikaw lang gayod ang among ginasimba. 14Patay na sila karon ug dili na mabuhi pag-usab. Gisilotan mo sila ug gilaglag; gilubong mo na sila sa kalimot. 15Ginoo, gipadaghan mo ang mga tawo sa among nasod; gipalapad mo ang mga utlanan niini, ug naghatag kini ug dungog kanimo. 16Ginoo, midangop kanimo ang imong katawhan sa panahon sa ilang kalisod. Sa dihang gidisiplina mo sila, nagaampo sila sa hilom nganha kanimo. 17Nakita mo, Ginoo, ang among pag-antos. Sama kami sa babayeng nagbati, nga nagsinggit tungod sa labihang kasakit. 18Nagaagulo kami sa kasakit, apan walay anak nga nahimugso. Wala kamiy mahimo aron sa pagluwas sa among yuta,26:18 sa among yuta: o, sa kalibotan. ug wala usab namo malaglag ang mga katawhan sa kalibotan nga among mga kaaway. 19Apan mabanhaw ang imong mga katawhan nga nangamatay. Mobangon ang ilang mga patayng lawas ug mokanta sa kalipay. Maingon nga ang yamog sa kabuntagon nagapabugnaw sa yuta, ikaw Ginoo magabanhaw sa mga patay.”
20Mga katagilungsod, sulod kamo sa inyong mga balay ug sirad-i ninyo ang inyong mga pultahan. Tago una kamo hangtod nga mawala ang kasuko sa Ginoo. 21Kay moanhi na siya gikan sa iyang pinuy-anan aron silotan ang mga lumulupyo sa kalibotan tungod sa ilang mga sala. Ipagawas na sa yuta ang mga tawo nga gipamatay; dili na niya kini tagoan pa.
